Bibig

Seigfreid Matthews has been in love with Leyla Jimenez since childhood. Hindi maalala ni Seig kung kailan iyon nagsimula, basta namulatan niya na may nararamdaman para sa nakababatang kapatid ng best friend niya. Seig and Ley practically grew up together, but for some reason, Ley dislikes Sig for his angst and bad boy image. Mas gusto ni Ley iyong lalaki na responsible at mapagkakatiwalaan, katulad ng kaniyang long-time crush na si Emerson Sandoval. In their elementary days, Ley rejected Seig. High school came, Ley hated him more. On their graduation day in college, Ley officially introduced Emerson as her boyfriend. Seig's world collapsed when he heard the news, but that only made him want her more. Call him obsessed, but he didn’t care. He will make her his, and this time, he’ll make sure she will say yes to him. “I now pronounce you, man and wife. You may kiss the bride.” Matatalim na mga titig na ibinabato ni Ley kay Seig. She doesn’t want to be his wife; she only wants Emerson to be the only man she will call her husband. “You should know that I only married for Emerson. Siya ang dahilan kung bakit pumayag akong magpakasal sa’yo. Huwag mong kalilimutan iyan, siya ang mahal ko.” Bawat salita na lumalabas sa bibig ni Ley ay parang mga punyal na tumatarak sa puso ni Seig. He wanted her so much that he doesn’t care if it will make his heart bleed to death. He can deal with the heartaches later. “You can say whatever you want, but you’re my wife now. And I'll make you fall for me.” He smirked as he stole a kiss from her lips, “Deep and hard. Huwag mong kalilimutan iyan, paiibigin kita, Mrs. Leyla Matthews”

Love makes the world go round, sabi nila. Pero iba para kay Alexena dahil pinatigil nito ang isang bahagi ng buhay at pagkatao niya. Kahit na dala ang sakit ng kahapon ay pinili niyang mag-move forward at ngumiting muli upang ipagpatuloy ang buhay. Ngunit pagkatapos umalis nang walang paalam makalipas ang ilang taon ay hindi niya kailanman inakalang maglalaro ang tadhana at pagtatagpuing muli ang kanilang landas ng nag-iisang lalaki na kanyang minahal at iniwan sa nakaraan. Pero nagbago na ito, wala na ang bakas ng pagkatao ng lalaking kanyang nakasama noon. Wala na ni anino ng suyo kapag tinatapunan siya nito ng tingin at lambing sa tinig kapag kinakausap siya. Sa halip ay puro pang-iinsulto at masasakit na salita na lamang ang lumalabas sa bibig nito sa tuwing bubuka iyon. At ang nakakaloka pa ay napapansin niya na palagi na lang siya nitong pinag-iinitan at pinepersonal. Palagi ring iritado at akala mo ba ay may buwanang dalaw sa sungit. Aminado naman siyang may malaki siyang kasalanan dito. At mukhang dumating na rin ang panahon ng paniningil nito, ayaw man niya ay kailangan niyang magbayad. Ngunit sa kabila ng mga iringan nilang dalawa at hindi pagkakasundo ay hindi maikakailang ito pa rin ang nag-iisang tao na may kakayahang patibukin nang mabilis ang puso niya. Akala niya ay okay na siya, akala niya ay naka-move on na siya rito. Pero mukhang mali ang lahat ng naging paniniwala niya dahil tutol man ang isip niya sa kanyang nararamdaman ay sadya namang may pagkatraydor, suwail at balimbing ang puso niya basta pagdating na rito ang usapan. Love is sweeter the second time around, maging applicable naman kaya ang kasabihang iyon sa dalawang ito? O sa halip na maging matamis ay baka naman pait ang malasahan at maging kapalaran ng mga ito sa dulo?

“Gusto mo akong maging sa ‘yo ulit? Then, kailangan mong mamili. Ako o ang asawa mo?” “Gusto mo bang ikaw ang piliin ko?” “Kung tunay kang lalaki, alam mo kung sino ang pipiliin mo.” Napangisi si Warren at bumulong sa kaniyang tenga. “It doesn't matter if I am a man or not. Mas alam ng katawan mo kung gaano ako kalalaki, kaysa ng bibig mo.” **** Lubos ang sakit at paghihirap na dinanas ni Allison nang siya ay manganak, habang ang kaniyang asawa na si Warren ay nagpakasal sa bago nitong asawa. Ang akala ng lahat ay namatay siya noong araw na 'yon, ngunit ang totoo ay buhay siya sa ibang pangalan at pagkatao. Ngunit ang akala niyang kambal na anak, ay triplets pala! Hindi siya papayag na ibang babae ang kikilalanin nitong ina. Ngayon, ay gagawin niya ang lahat makuha lang ang anak niya, kahit pa isang Warren Harrison na isang bilyonaryo ang makakalaban niya. Pero paano kung hindi lang ang tadhana ang gagawa ng paraan para sa kanila? What if ang triplets nilang anak ay tila nasa isang secret mission para magkabalikan sila? OMG! Triplets On A Secret Mission!

"You're breaking up with me kasi sa tingin mo mas magaan? Ganoon ba iyon?" ang mahinahon pero puno ng hinanakit na tanong-sagot sa kanya ni Uriel. Sinubukan niyang magbuka ng bibig para magpaliwanag pero walang anumang salita siyang naibulalas kaya nagpatuloy ang binata. "Kasi wala pa tayong isang taon kaya iniisip mong hindi pa kita ganoon kamahal?" noon na galit na napatayo si Uriel. "Very childish, and I should tell you, that was the most bullshit excuse that I have ever heard!" ang galit na sagot ni Uriel na tila ba hindi narinig ang sinabi niya. Malakas na sampal ang pinadapo ni Therese sa pisngi ng binata dahil doon. "Sa tingin mo madali ito? Ginagawa ko ito para sa'yo!" "Really?" ang binata na mapait pang tumawa. "para sa'kin o para sa sarili mo?" "How dare you!" si Therese na muling napaiyak. "Well same here! Bakit sa tingin mo ba may magbabago sa kundisyon mo kapag inalis mo ako sa buhay mo?" "Tumigil ka!" "No! Hayaan mo akong magsalita okay? You've done too much talking already so I guess it's my turn now!" Natigilan si Therese sa nakita niyang magkahalong galit at paghihirap sa mukha ni Uriel kaya hindi siya nakapagsalita at umiiyak na pinakinggan ang lahat ng sinabi ng binata. "Masakit oo, at ako mismo natatakot na ngayon palang. But I'm not like you. Kasi kahit natatakot ako at nahihirapan, sinusubukan ko paring ihanda ang sarili ko. Pinag-aaralan kong tanggapin ang lahat. Kasi gusto kong maging masaya ngayon, habang nandito ka pa, habang kilala mo pa ako," ani Uriel na tuluyan na nga ring napaiyak. "Simple lang naman ang gusto ko, bigyan mo ako ng role sa buhay mo, kahit maliit lang," ang pagpapatuloy nitong pakiusap saka nagpahid ng mga luha. "U-Uriel," aniyang isinubsob ang mukha sa palad saka napahagulhol.

Growing up with her evil-like parents, Maria Arabella Cortel wasn’t able to do anything when she had to pretend as Maria Renee Garcia, the girl that was promised to marry a Villacorta. She was forced to change everything. Her hair. Her way of speaking and her way of styling clothes. She basically stole her identity. It was all her parents’ plan, but included the real Renee who even pushed her to do it. All for her parents’ obsession with money, and making the real Renee Garcia’s life miserable in their hands. Everything was planned smoothly. Nang napunta na siya sa puder ng mga Villacorta, she felt like slowly succeeding when Mrs. Villacorta didn’t notice at all how she’s not the real girl she wants for her son. The woman is very fond of her. She thought she had no problem at all. But that's only what she thought. Because when Alexandro Kirviel Villacorta appeared, Renee’s fiance, that shattered her long-held notion that she’d succeed in her mission. She was confronted. Pinagbintangang hindi totoong Renee. At pinagbantaang hindi titiglan hanggang manggaling mismo sa kaniyang bibig ang katotohanan. Both of them have agendas to fulfill. One to keep the truth, and the other one to unveil. But what if love gets in the way? Who would win? Who would fail? Especially… when their parents put the decision in their hands, risking everything no matter what it takes.

Para gumaling ang sakit ng kapatid, ibinigay niya ang sarili sa isang kakaibang lalaki. Makalipas ang isang taon, sa isang party kasama ang mga kaibigan ng kanyang bagong boyfriend, idiniin siya ng lalaki sa dingding ng banyo. Ikinawit niya ang gilid ng pantalon nito gamit ang mga daliri, "Sa kama niyan noong isang taon, 68 beses mong tinawag ang pangalan ko." Ang ilan ay nasa hindi matiis na sakit, at ang ilan ay galit na galit na humihingi ng awa. "Maling tao ang nakilala mo, hindi pa kita nakikita." Si Isabella ay tumakas sa gulat at bumalik sa kahon, ngunit hinila siya ng kanyang kasintahan sa lalaki, "Ang uri ng gamot na makapagliligtas sa iyong kapatid ay magagamit lamang ni Master Nicklaus." Ibinaba niya ang kanyang postura at malungkot na nakiusap: "Master, please." Ipinasok ni Nicklaus ang sigarilyo sa kanyang bibig, kinagat ang dulo gamit ang kanyang mga ngipin, na may malamig na mukha at isang malamig na puso, ngunit ang kanyang mga mata ay sumalo sa kanya at hinila siya pabalik sa kabaliwan ng gabing iyon. Ang abo ay pumasok sa kanyang nakalaylay na kwelyo, at si Isabella ay nanginginig sa init, ngunit hinawakan ni Nicklaus ang kanyang kamay at hinila siya palapit. "Marami akong gamot, ano gusto mong palitan?"

Living alone was hard for Kestrel being a working student. Kailangan niya ng pera upang masustentuhan ang sariling mga pangangailangan. Kahit mahirap at nahihirapan siya. He wants to live independently. He wants to stand alone by his own feet. Ayaw na niyang umasa sa magulang dahil may mga kanya-kanyang pamilya ang mga ito. Ayaw niyang umasa sa mga ito dahil kung ano-ano ang naririnig niya sa mga anak ng magulang niya. Kestrel was a fruit of a forbidden love kaya ganon na lamang siya kamuhian ng dapat ay pamilya niya. That's why he decided to live alone even if it's hard. One night, after his shift, Kestrel decided to walk his way home pero may mga lalaking nakaitim ang humarang at dinakip siya. Sinubukan niyang magpumiglas at humingi ng tulong sa paraan ng pagsigaw ngunit pinatulog lamang siya ng mga ito at ipinasok sa van. Nagising na lamang siya sa isang hindi pamilyar na lugar at suot ang bagong damit. He's in a lady’s gown and heels. Ang hanggang balikat niyang buhok ay nakalugay na. At ang mga paa't kamay na nakagapos at bibig na may tela. Kaba, takot at gutom ang nararamdaman ni Kest. Nang lumiwanag ang paligid, doon niya nalamang nasa isang auction house siya at pinakilala na siya bilang isang rare item hanggang sa nagsimula ang bidding. Habang pataas ng pataas ang bid ay siyang pagtaas ng kanyang kaba at takot. Napalinga-linga siya at biglang tumama ang paningin niya sa lalaking may gintong maskara na nakaupo sa isang sulok. Nagmamakaawa niya itong tiningnan. Hindi niya alam kung bakit niya ginawa iyon. He's so desperate to get away from that house. Will that guy wearing golden mask help him? Makakaalis kaya siya sa auction? Mababalik pa kaya ang tahimik niyang buhay? Sino ang lalaking may gintong maskara?

Sa loob ng sampung taon na magkasintahan si Elle at Franz, nauwi ang lahat sa hiwalayan, dahil sa isang babae na isang kaibigan lang daw. Alam ni Elle na mabait at maunawain ang kanyang nobyo, pero masyadong lumagpas ang pagiging mabait nito na naka-apekto sa kanilang relasyon, siya na naturingan na nobya, pero parang siya pa ang walang karapatan kay Franz. Masakit kay Elle na bitawan si Franz, pero hindi niya hahayaan na masira pa lalo ang buhay niya kung laging pagdadahilan ang maririnig niya mula sa bibig ni Franz. Nagpakalayo at napadpad sa isang tahimik na lugar si Elle para lubos na makalimutan si Franz, at para na rin doon ibuhos ang lahat ng sakit, pero hindi rin pala niya magagawa dahil sa isang mala-yelong pagkatao ng isang lalaki na makakasama niya sa isang bahay, hindi naman siya pinanganak na mayaman kaya kailangan niyang mangupahan. Ang akalang kalmado at walang sakit sa ulo na tahanan ay magiging mahirap para kay Elle, dahil sa ugali ni Jack, ang kasama niya sa bahay. Kung si Elle ay mayroong liwanag kahit pa nasaktan ito, si Jack ang nagpapawala no'n dahil sa hindi sila magkasundong dalawa sa lahat ng bagay sa iisang bubong. Away dito, away doon ang ginagawa nila araw-araw. Tuluyan kayang maghilom ang sugatan na puso ni Elle, o mas lalong hindi, dahil kay Jack? Paano na lang kung isang araw sa kagustuhan na mag-move-on ni Elle kay Jack na tumitibok ang kanyang puso? Ang isa pang malaking rebelasyon, paano kung malaman ni Elle na isang bilyonaryo pala si Jack na nagpapanggap na mahirap para sa isang misyon?

“ Anika Tara na sa library. Nag hihintay na si attorney enriquez at judge Bala.” Sabi ni Tito loreal “Wait lang po bakit may judge at attorney?” Hindi nila ako pinakinggan dumiretso lang “William follow us” sigaw ng tatay niya. Napatanga nalang ako sa kinatatayuan ko. Hindi rin sumunod agad si William sa parents niya. Umikot siya papaharap sakin. Sobrang lapit niya. Seryoso lang siyang naka titig sa akin. Mas Guwapo pa pala Ito sa malapitan. Kinakabahan na ako mas lumalapit pa siya sa akin habang ako naman na papa atras na. Bumangga ang likod ko sa pader Wala na Akong I aatras. “Alexander What are you doing, you are making me uncomfortable.” “I didn’t do anything. Wait what? What did you called me?” “Alexander?” Kumunot ang noo niya noong inulit Kong sabihan ang pangalan niya. Lumapit siya sakin. Inilapit niya ang bibig niya sa te nga ko. Hindi ako makagalaw sa ginawa niya sobrang tumatambol ang dibdib ko. “I don’t know what our parents are about to, or maybe you already knew and I am not enjoying what is happening!” Bulong niya “ I——don’t know either.” Yon lang ang nasabi ko. Bigla na siyang tumalikod sakin. Iniwan niya akong nakatayo lang doon. What’s with that man? He makes me shivers by his voice. “No! This will not going to happen!” “Tito Enrico do you think I will agree? Of course not!” Pag pasok ko sa loob ng library yon ang una Kong naabutan sumisigaw sa galit si William. May nakita Akong dalawang papel na nakalatag sa lamesa at dalawang singsing. Napatakip ako ng bibig sa nakita ko. Nakatingin silang lahat sa akin Hindi ko alam kung anong nararamdaman ko. Nanginginig ang buo Kong katawan. “I will not marry her. I have a girlfriend” galit paring sabi niya

Matteo Montenegro is a 32 year old businessman. Isa siya sa pinaka kilala at maimpluwensyang tao pagdating sa larangan ng negosyo. At his age ay hindi na halos mabilang lahat ng mga negosyong naipatayo nito mapa loob o labas man ng bansa. "What?! Siya si Matteo Montenegro?" Agad naagaw ang aking atensyon sa kadarating lang na lalaki at saktong huminto ito sa aming harapan. Freya, my twin sister looked at the man with disgusts. "You've got to be kidding me, Mum! Ipapakasal nyo 'ko sa isang lumpo?!" Mabilis na tinakpan ni Mama ang bibig ng kambal ko sabay pinanlakihan niya ito ng mata. "Watch your mouth, Freya. Hindi kung sino-sinong lalaki lang 'yang kaharap mo." May halong diing saad ng aming ina tsaka ito muling humarap dun sa lalaki. "Pasensya na po kayo sa inasal ng anak ko, Mr. Montenegro, nagulat lamang po siya." Hindi umimik iyung lalaki at diretso lang ang tingin nito sa kawalan. Palihim ko naman itong pinasadahan ng tingin. He's dashingly handsome. From his deep, blue eyes, thick brows, pointed nose down to his firm jawline. Walang tapon. He's currently sitting on a wheelchair habang nasa likod naman niya ang isang matangkad na lalaki na naka all black attire, must be his bodyguard. It's obvious that he can't walk. "Wait, are you blind?" Ang diretsong tanong ng kambal ko habang naka kunot ang noo. Muli ay hindi naman umimik iyung lalaki kaya ang bodyguard na niya ang sumagot. "Yes, my boss is blind but-" "Oh, come on! Lumpo na ta's bulag pa? Ganyang klasi ng lalaki ang nais mong ipakasal sa'kin? What kind of a mother are-" "Enough, Freya!"