Chat Story Novel

ดินแดน ที่เป็นเหมือนคำจำกัดความ ขอบเขตของความเจ็บปวดสำหรับหญิงสาวที่แสนอ่อนหวานอย่างพาเพลิน เขาคือรักเดียวสำหรับเธอ แต่เพราะความแข็งกร้าวที่เขามี มันสร้างกำแพงสูงขึ้นเพื่อกั้นเธอเอาไว้แบบไร้เหตุผล

“ ถึงจะต้องแต่งเพราะสัญญาแต่เธออย่าคิดว่าเธอจะรอดเรื่องบนเตียง หน้าที่เมีย เธอควรทำมัน “

“พี่บูม จะไปไหนเหรอคะ?” “มีนัด ถามทำไม” “คือ…หนูมีไปออกค่าย สะ…สองวันคะ” “แล้วฉันจำเป็นต้องให้ไปมั้ย?” “ถ้าไม่ไป…รุ่นพี่ก็จะไม่ให้หนูผ่านกิจกรรม…ค่ะ” “แล้วแต่!” “ขอบคุณค่ะ” “เดี๋ยว! เธอจะไปไหน?” “พอดีพี่ๆที่คณะนัดให้ไปคุยงานค่ะ” “ที่ไหน??” “XX PUBค่ะ” “ว่าไงนะ!” “พี่บูม!!! อื้อออ” ชายหนุ่มรั้งร่างเล็กเข้าไปกดจูบ ก่อนจะขบเม้มลงบนซอกคอเธอจนเกิดรอยแดงราวกับว่าทำความเป็นเจ้าของเธอแบบนั้น “จะได้รู้ตัวไว้ว่าเธอเป็นของฉัน!”

She was deceived by people who were wolves in sheep's clothing and ended up dead on the operating table with both her eyes and uterus removed. However, God was kind enough to give her a second chance of life. She was gifted with ethereal beauty and a gaze that could kill. Every gesture and expression she made was as poisonous as opium poppy. Step by step, she laid out her scheme, swore to send people who murdered her down to hell and suffer in eternal doom. At the same time, she took great lengths to insinuate herself in the life of her ex-fiancé after breaking off the engagement in her past life for the douchebag. One day, she approached him with a seductive smile and said, "Mr. Gu, you might view me as wild and promiscuous, but in reality, I am a well-mannered lady. I am also loyal and faithful to my loved one. You will have to see past this facade in order to know the real me."

ฉันกุมความลับของเธอแล้ว ดูท่าเธอจะหนียากสักหน่อยนะ ฉันมันพวกเกลียดการโกหกซะด้วยซิ เธอจะไปไหนไม่ได้จนกว่าฉันจะสั่ง!

“คุณแบล็คครับ คุณเอวาทำงานอยู่ที่บาร์XXครับ” “มึงว่าไงนะ!” “กำลังเต้นรูดเสาอยู่เลยครับ” มาเฟียหนุ่มวางปืนสุดหรูที่เพิ่งได้มาเป็นสินค้าใหม่ทันทีด้วยใบหน้าที่บอกบุญไม่รับ บาร์XX เสียงเพลงอีกทึกครึกโครมแสงไฟอันน้อยนิด หญิงสาวนุ่งน้อยห่มน้อย หุ่นเพรียว ผิวเนียนจรดทั่วทั้งตัว กำลังเต้นรูดอยู่บนเสาเหล็กเงาวับกลางบาร์ด้วยท่าทางพาเอาหนุ่มๆของขึ้นไปตามๆกัน “ไม่ได้กลัวตายเลยถูกมั้ย” เสียงทุ้มต่ำของชายหนุ่มร่างสูงรูปหล่อผิวขาวใส่ชุดดำสนิททั้งตัวพรางมีแมสสีดำปิดใบหน้า หญิงสาวเหมือนค้างกลางอากาศ แต่ก็ยังคงเต้นต่อจนกระทั่งชายหนุ่มปลดแมสสีดำสนิทที่ปิดหน้าลงจนเผยใบหน้าเต็มๆ “วอนตายมากซินะ” แบล็คเอ่ยพร้อมสายตาแสนน่ากลัว “ว๊ายยยยยยย” ผลัก!!!! ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก หญิงสาวหล่นร่วงลงมาจากเสาที่กำลังเต้นเมื่อตกใจใบหน้าของชายหนุ่มที่ยืนจังก้ามองเธอตรงหน้า

Carl Anderson doesn't show up for our engagement party. I finally find him in a bar's private room after night has fallen. "I only think of her as a sister. Who would've expected her to want to latch onto me like that? There's no way I'll marry her in this lifetime!" He downs his drink. Later, when he and Angela Moran get married, he tells his friends to stop me at the entrance. He's afraid I'll crash his wedding and ruin it. "Keep an eye on Iris, guys. Don't let her crash the wedding!" he says. As soon as the words are out of his mouth, I show up with Henry Moran. "Don't even dream of stepping in there, Iris!" Carl looks at me warily. "You're so rude! You have to call her Aunt Iris now!" Angela greets me warmly and leads me inside.

I'm severely allergic to many things, so my husband buys a separate villa for me. It's supposed to be sort of a nursing home. When my future daughter-in-law learns about this, she thinks my son is cheating on her. She breaks my bones to vent her anger. When she finds out I'm her future mother-in-law, she caresses her belly and looks at me smugly. "I'm already pregnant with Shawn's child. Think about whether you want this child to make it into this world." What she doesn't know is that the Ziegler family's fortune belongs to me and that Shawn Ziegler is only my adoptive son.

Calvin and I had been married for seven years. While packing up some clothes, I found a cheap lighter in the pocket of his jacket. Everything he wore, from the inside out, had been carefully chosen by me to highlight his refined taste and status. However, in that girl’s Twitter photos, he looked like a college boy, dressed in cheap clothes and wearing a digital watch that cost only a few dollars while kissing her. Using a throwaway account, I casually liked the post and commented, "A perfect match." Then, I turned to Calvin and said, "How did I never realize you had such a thing for bargains?"

My mother claims my husband has cheated on me and pushes me to get a divorce. I want to collect evidence before proceeding with anything—if it's true, I have to uphold my rights. Yet she causes a scene at an art exhibition I've worked on for three years, humiliating me in public and making me sound like a gold digger. "How are you any different from a prostitute when you're holding this dumb exhibition with a man's money? I didn't raise you to be a gold digger! How can you be so revolting?" She slashes the million-dollar paintings in the exhibition, claiming that she's doing this for my good. She wants me to see the error of my ways and return to the right path. Meanwhile, I clutch my bloody hand, which she slashed with her blade. I say, "You say you want me to return to the right path, but is that what it really is? You want me to divorce my legally wedded husband, who's a CEO, without a penny to my name. "Then, you want me to marry a 45-year-old cheap man who has a child and no money? He even wants me to support him!"