Chien Po Mulan

Unang araw sa trabaho ni Jean at hindi niya inaasahan na ang nakaaway pala niya sa shop ng kaniyang kaibigan ay ang magiging boss pala niya. “Good morning Ms. Jean Salazar! Remember me?” Sarkastikong sabi nito. At ako naman ay halos manigas sa kinatatayuan ko! At parang gusto ko na lang bumuka ang lupa at lumubog dito! Di ako makapag salita dahil parang walang lumabas na boses sa lalamunan ko, pinagpapawisan ako kahit ang lamig naman sa loob! Napakurap naman ako at tumikhim bago nagsalita. “Huh? Ah ehem,  g-good m-morning sir! I'm Jean Salazar sir! Nice to meet y-you!” "You can sit down Ms. Salazar baka sabihin mo wala akong manners?” sir Sandrex. “Po? si-sige po sir, t-thank you!” utal-utal kong sagot. “So Ms. Salazar, alam kong nagulat ka sa nalaman mo! Right? Na ang gago palang nakabungguan mo kahapon ay ang magiging boss mo ngayon!” sir Sandrex “S-sir! I...” “Ssshhh, Ms. Salazar don't worry I don't mix personal matters in my business!” sir Sandrex. 'Lord! Please gawin mo na kong invisible ngayon!' Binubulong ko to sa sarili ko habang nakatingin ako sa supladong lalaki na to! Aba, Malay ko bang siya pala ang magiging boss ko! Tadhana nga naman oo! Hinawakan nito ang magkabilang armrest ng upuan at inilapit ang muka sa akin! Na halos na aamoy ko na ang mabango nitong hininga at ang pabango nito na alam kong mamahalin! Ang lapit ng muka niya na halos ilang dangkal na lang ay lalapat na ang matangos niyang ilong sa ilong ko! Lord! Please ibuka mo na talaga ang lupa! Now na! “Afraid of what I'm going to do Ms. Salazar? Look straight into my eyes! And tell me what you said yesterday!” Sir Sandrex with his husky voice.

Disclaimer:THIS STORY IS PURELY WORK OF FICTION. ALL CHARACTERS, NAMES, PLACE OR EVENTS MENTIONED IN THE STORY ARE USED FICTITIOUSLY, PLEASE DON'T ASSOCIATE THE CHARACTER TO THE ACTUAL PORTRAYER. >>> Naglalakad ako ng may marinig akong ingay sa bandang kusina. Nung una benaliwala ko lang yun pero ng may narinig ako iyak ng batang babae ay agad ko tinungo ang kusina dahil alam ko kung sino yung batang babae umiiyak. Pagdating ko ng kusina nakita ko umiiyak ang kapatid ko at bukod dun nakita ko rin na pinapagalitan s'ya ni Beatrice. Agad ko naman nilapitan ang kapatid ko para tanongin kung bakit s'ya umiiyak. "Yana anong ngyari? bakit ka umiiyak?" nagaalala tanong ko. Pinunsan nito ang mga pisnge n'ya bago ako sagutin. "A-Ate ako po kasi sinisisi ni ate Beatrice na kumuha ng necklace n'ya kahit hindi naman po talaga ako ang kumuha." sagot nito sa tanong ko habang umiiyak. "At talagang masisinungaling kapa bata ka! eh! Ikaw lang naman ang pumasok sa kwarto ko bago mawala yung necklace ko!" asik ni Beatrice sa kapatid ko. Hindi ko maiwasang hindi s'ya patulan sa pagbibintang n'ya sa kapatid ko. Alam ko hindi magagawa ng kapatid ko ang binibintang n'ya dahil hindi ko ganon pinalaki ang kapatid ko. "Ano ba Beatrice? Bakit mo naman pinagbibintangan yung kapatid ko? Eh wala ka naman ebendinsya na s'ya ang kumuha ng necklace mo!" sabi ko sa galit na tuno. Pagak itong tumawa bago muling nagsalita. "AT TALAGA KINAKAMPIHAN MO PA YANG KAPATID MO MAGNANAKAW" asik nito sa akin at sa kapatid ko. "Opss! Nakalimutan ko palang anak kayo ng mga magnanakaw! Mga mukang pera! gold digger!" sambit nito sa mapangasar na tuno. Sa puntong yun hindi ko na napigilan ang galit ko. Idamay na n'ya ang lahat wag lang ang kapatid ko at lalong-lalo na

Le soir de notre neuvième anniversaire de mariage, mon mari Rémy, l'homme qui dirigeait la famille mafieuse le jour et faisait palpiter mon cœur la nuit, ne m'a pas offert de roses. Il les a données à Lise, son assistante personnelle. Sous le lustre où nous avions dansé en tant que jeunes mariés, il s'est tourné vers moi avec le charme qu'il avait autrefois lorsqu'il me murmurait son amour à l'oreille, la voix glacée. « Elle est enceinte », a-t-il dit, comme si cela expliquait tout, « et elle est difficile en ce qui concerne la nourriture. A partir de maintenant, tu devras lui préparer trois repas, sans répétition. » « Elle est sensible et n'aime pas dormir seule, alors tu devras mettre tes affaires dans la chambre d'amis. » La pièce était silencieuse. Je n'ai pas crié, je n'ai pas pleuré, j'ai juste pris ma valise et je me suis dirigée vers la porte. Le majordome a essayé de m'arrêter, et Rémy n'a même pas sourcillé. « Elle reviendra », a-t-il dit en secouant paresseusement son verre de vin rouge, « et dans trois jours, elle pleurera tout en me suppliant. » Les invités ont éclaté de rire. Ils ont parié un million d'euros devant moi. Ils pariaient pour savoir si j'allais supplier Rémy de me laisser entrer avant demain matin, comme un chien errant sans dignité. Mais ils ne savaient pas que j'avais déjà reçu le jeton de famille de mon vrai père et que j'avais réservé mon vol de départ. Cette fois, je partirais vraiment.

Ça faisait sept ans que j'étais avec André Gaudreau, mon fiancé, chirurgien. On avait organisé 66 mariages, mais à chaque fois, il avait tout annulé à cause de Célia Allard. La première fois, Célia avait fait une erreur de dosage à un patient. Il m'avait dit d'attendre son retour. Je l'avais attendu toute la journée. La deuxième fois, Célia était tombée dans sa douche. On était sur le point d'échanger les alliances, mais il était parti sans hésiter, me laissant face aux rires des invités. On avait enchaîné 65 cérémonies. À chaque fois, Célia trouvait une excuse pour le faire partir. La 65e fois ? Son chien était soi-disant mourant, et elle menaçait de se suicider. Ma mère avait failli faire une crise cardiaque de rage. Mais rien n'avait retenu André... Après, il était venu s'excuser à genoux. Il disait qu'il avait juste pitié pour Célia, parce qu'elle était orpheline. Que moi, j'étais la seule qu'il aimait vraiment. Je lui avais donné une dernière chance. Il m'avait encore déçue. J'ai définitivement tiré un trait et ai quitté André pour rejoindre une ONG médicale. « Désormais, inutile qu'on se revoie », me suis-je dit.

Knock Knock “Boss?” “Come in.” Pagkatapos ng pahintulot, agad na bumukas ang pinto ng opisina. “Narito na po ang mga dokumentong kailangan ninyo.” “Dalhin mo rito,” utos ng lalaki. Nag-aatubili ang sekretarya na lumapit—marahil dahil naroon pa ang ina ng kanyang boss at ayaw niyang makisali sa usapan. Maingat na lumapit ang dalagang may maayos na tindig, at iniabot ang mga dokumento sa presidente ng kompanya na nakaupo sa kanyang upuan. Ngunit sa halip na kunin ang folder, hinawakan ng lalaki ang kamay niya at hinila siya paupo sa kanyang kandungan Nanlaki ang mata ng babae, nanigas sa gulat, at hindi makapagsalita. “Lorien! Anong ginagawa mo sa kanya?!” Napabalikwas ng tayo ang ina ng lalaki sa labis na pagkagulat. “Mula ngayon, hindi mo na kailangang uminom ng pills. Gusto na ng mama ko ng apo.” “Ano???” Nagulat si Madame Hazel sa narinig mula sa anak.

(S E A S O N 1) Nalaman ng magulang lalo na si Rafael na magkasintahan sila Cassandra at Miguel, pilit silang pinaghihiwalay dahil si Rafael ang gusto ng ama ni Cassandra lalo na't ito ay nagdadalang tao. Sadyang mapaglaro ang tadhana sa kanila. Mahal na mahal ng magkasintahan ang isa't isa kung kaya't gumawa ng paraan si Rafael, ang ipapatay si Miguel ngunit nadamay din si Cassandra pati ang kanilang munting anghel. Sumumpa sila sa isa't isa na magsasama sila habang buhay. ang kwentong ito, ay tungkol sa REINCARNATION. Bibigyan ko ito ng twist para mas gumanda ang takbo ng kwento. Sa muli nilang pagkikita bilang MACEY at MARCO, muli kaya silang paglalapitin ng tadhana?.. sila kaya talaga hanggang huli?.. Magwawagi ba muli si RAFAEL sa pagsira sa pangalawang pagkakataon? (S E A S O N 2) Subaybayan po natin ang pag iibigan sa pangalawang buhay nila MACEY at MARCO..

L'année de mes dix-huit ans, le Haut-Roi a convoqué les héritiers des quatre grands clans, vampires, loups-garous, dragons et sirènes, et a étalé leurs portraits devant moi, m'ordonnant d'en choisir un pour une alliance matrimoniale. Sans hésitation, j'ai pointé du doigt le plus obscur d'entre eux : Mathéo Dimont, un loup-garou des terres frontalières. La cour a retenu son souffle, car tous savaient que mon cœur avait longtemps appartenu à Iris, l'Alpha au sang royal le plus pur. Pendant sept ans, je l'avais suivi comme un chien fidèle, supportant son indifférence, déclarant publiquement mon amour, allant jusqu'à sceller un pacte avec mon propre sang pour l'épouser. Dans ma vie précédente, j'avais obtenu ce mariage. Et grâce à moi, il avait hérité des ressources du Haut-Roi, devenant le souverain des quatre clans. Mais il m'avait trahie en marquant secrètement Ruby, la fille adoptive de mes parents. Furieux, ceux-ci l'ont envoyée étudier dans une meute lointaine. À partir de ce jour, Iris me haïssait viscéralement. Ses maîtresses s'étaient multipliées, chacune ressemblant étrangement à ma sœur adoptive. Il les laissait m'humilier en public, transformant peu à peu ma position de reine en sinistre farce. La dépression m'avait rongée. Je ne maintenais ma forme de louve qu'à coup d'inhibiteurs. Jusqu'au jour où il avait remplacé lui-même mes médicaments par un poison lent. J'étais morte dans une grotte glacée, portant en moi notre enfant jamais né. Revenue à la vie, j'avais perdu mes illusions. Quand le Haut-Roi m'a fait à nouveau choisir, mon doigt s'est posé sur Mathéo. J'ai cru échapper au cauchemar... jusqu'à ce qu'Iris perde la raison en apprenant nos fiançailles...

There is something in the rain. At the very beginning of the rainy season, same nightmare hunts Luisa every night. A dream that lies between reality and fantasy. Sa tuwing umuulan ay may bigat siyang nararamdaman na hindi maipaliwanag ng dalaga. Isang panaginip na gumugulo sa tahimik niyang isipan. Ngunit isang gabi, nagbago ang lahat ng iyon nang mag-krus ang kanilang landas ng isang binata. He is the mysterious guy who she often caught standing in front of her house at midnight every single time the rain pours. Noong una ang akala niya ay masamang loob. Ngunit lumipas ang mga gabi, sa maraming beses itong bumabalik doon at tila naghihintay. Curiosity kicks in. Isang gabi nang maabutan niya ulit ang lalaki sa tapat ng kanyang bahay, naglakas-loob nang lapitan ni Luisa ito. Nang gabing iyon ay nakilala niya si Levi. He is waiting for someone. Iyon ang dahilan kung bakit ito naroon at madalas maghintay. Lumipas ang mga araw at linggo, sa tuwing bumubuhos ang ulan, palagi pa rin niyang natatagpuan doon si Levi. Hanggang isang gabi ay pasukin ng masamang loob ang bahay ni Luisa, nanganib ang kanyang buhay, at ang unang nagligtas sa kanya ay walang iba kung hindi si Levi. Mulan ang gabing iyon, mula sa pagtayo nito sa labas ay tuluyan nang binuksan ni Luisa ang pinto ng kanyang tahanan sa binata. Luisa finally found a friend and comfort in Levi. Pakiramdam niya ay nagkaroon ng kulay ang buhay niyang puno ng kalungkutan at katanungan. Hanggang sa tuluyan nahulog ang puso ni Luisa kay Levi. Nagkaroon ng kabuluhan ang lahat nang masuklian ng binata ang kanyang damdamin. Sa gitna ng masaya at bagong pag-ibig, paano kung malaman ni Luisa isang umaga na ang lahat tungkol kay Levi ay hindi totoo?

Hindi inakala ni Maria Calderon na aalukin siya ng kasal ng sarili niyang boss na si Apollo Saldivar, kapalit ng dalawampung milyong piso. Ang dahilan? Gusto nitong patunayan sa ex-girlfriend na tuluyan na siyang naka-move on, matapos siyang iwan para sa karera nito. Kontrata lang ang kasal. Magpapanggap lang silang nagmamahalan sa harap ng ex. Pagkatapos ng isang taon, magpapaanul. Walang commitment at walang complications. Tumanggi si Maria noong una. Pero nang mangailangan siya ng malaking halaga para sa kapatid, napilitan siyang pumayag. "Don’t fall in love with me, Maria. Hindi kita masasalo." 'Yan ang malinaw na bilin ni Apollo sa dalaga. "Don’t worry, Sir Apollo. I won’t. Alam ko po ang lugar ko," sagot niya. Pero paano kung kinain niya ang sariling salita? Paano kung isang araw, magising na lang siyang nahuhulog na sa lalaking hindi dapat mahalin?

Warning! Bawal po sa bata! ---------- Walang pagdadalawang-isip na inialok ni Leia ang sarili niya sa sundalong si Bryle na maging asawa nito. Umasa siyang iyon ang magiging susi upang matakasan niya ang kahirapan. Subalit ang hindi alam ni Leia ay mas mararanasan pa pala niya ang hirap ng buhay kapag siya ay may asawa na. Gayunman, dahil mahal na mahal na niya ang kanyang asawa ay hindi niya ito sinukuan. Sunod-sunod man ang naging dagok ng kanilang pagsasama ay nanatili siyang tapat sa kanilang pangako na magsasama sa hirap at ginhawa. Pero ang hindi inasahan ng mag-asawa ay biglang darating sa buhay nila ang isang bilyonaryo at gustong maging asawa si Leia. Ginawa nito ang lahat maagaw lamang si Leia kay Bryle. Paano kaya haharapin ng mag-asawa ang pinakamatinding hamon ng kanilang pagsasama? Malalagpasan pa kaya nila kung si Leia ay may kapansanan na at si Bryle naman ay may problema sa pag-iisip at wanted pa sa batas? Magkikita pa kaya sila at bubuo pa kaya nila ang kanilang pamilya?