Chien Po Mulan

Si Carlo Tavez nag iisang namumuhay sa mundo. Akalain niyo ba naman mula ng nagkaisip siya ay hindi na niya nasisilayan o makita man lang ang kanyang ama. Ang kanyang ina lamang ang kanyang nakakasama hanggang sa lumaki siya. Subalit sa kasawiang palad ay biglaan ang pagkamatay nito dahil sa isang kagimbal gimbal na aksidente. Lumaking walang mga magulang si Carlo. Dahil masipag ito at hindi umaasa sa mga kamag anak ay matiyagang namuhay mag isa ang binata. Hanggang sa nakapagtrabaho ito ng maganda. At binigyan sila ng break ng kanilang CEO. Sino mag aaakala na halos kalahating taon ang binigay sa kanila na bakasyon. Laking tuwa ng mga ito ngunit ang ipinagtataka nila bakit ang tagal ng kanilang bakasyon anim na buwan. Dito pala makikita ni Carlo ang kanyang ama na matagal nang nawala. Dito niya matutuklasan ang katotohanan ng matagal na niyang hinahanap ang mga kasagutan. Ang mga sigaw na lagi niyang naririnig mula ng bata pa siya magpasa hanggang ngayon ay dito lang pala niya malalaman ang mga katotohanang nagaganap . Ang kanyang laging nakikita sa panaginip . Ang taong sumisigaw at humihingi ng saklolo. Ang taong sinaksak, pinaghiwa hiwa ang mga laman nito na parang karne. Ginawang chop at nilagyan ng paminta , asin, soysauce, bawang , sibuyas, asin , sugar. Saka minarinate ng dalawang oras . Pagkatapos ay nilagay sa oven niluto at pagkatapos ay inihain sa mesa at kinain. Brutal ang pagpatay at talagang hindi makatao ang ginawa . Ano ang intesiyon ng kanilang Ceo bakit sila pinadala sa isang forest para magbakasyon. Ano ang magiging papel ng kanilang Boss sa kwentong ito. Bakit parang weird ang kanyang mga galaw. Abangan niyo mga tagpong kagimbal gimbal dito lang yan sa aking kwentong oven. Sana po ay tatangkilin niyo po ang aking obra maestra at inyong subaybayan ang mga tagpo . Salamat po..

Sypnosis Pano Kung may Nalaman ka sa iyong Pinagmulan at yung kinalakihang Mong Mundo at Hindi mo Pala Pinag mulan at May Nadiskombre ka sa iyong Sarili na Mag papabago ng Buhay Mo?? At Mag lalagay sayo sa isang Tungkulin Matatanggap mo ba? Gaya ni ARTEMIS na May kakaibang kakayahan na Lumaki sa Mundo ng Mga Tao Nang May nalaman sa kanyang Sarili Hinanap ang Mundo ng kanyang mga Magulang at Pinangalingan Hinanap ang dahilan ng Pagkawala ng Ama para kalabanin at Matalo ito upang Manumbalik ang Kapayapaan sa Mundo ng kanyang pinag Mulan Makilala ang lalaking Mag mamahal sa Kanya at Kanya ding Mamahalin na nag Ngangalang THREE PELEO ********

I wanted him. I needed him. I adored him. I loved him. But. He never wanted me. He never needed me. He never adored me. and the most heartbreaking part is, he never loved me. Sa puso ni Yanah ay walang ibang laman kundi si Ashton lamang. Ginawa na rin niya ang lahat para mapaamo niya ang kanyang asawa. Ngunit kahit gaano pa sya kabuti rito ay hindi pa rin nito kayang ibigay ang puso sa kanya. Ngunit paano kung ang madilim na nakaraan ng dalaga ay pilit na bumabalik sa kanya? At paano kung ang lalaking kanyang tinatangi ay may iba ding iniibig? A/N: This is my first time writing a story, so if there are grammatical errors and chapters that are slightly childish, ay pagpasensyahan niyo na po . This is an original story written by me, enjoy ️

pasensya na lang po sa ibang maling grammar at sa pagkakamali ng type at kantang-isip lamang po ang lahat ng nakalagay sa kwentong ito

𝗣𝗥𝗢𝗟𝗢𝗚𝗨𝗘 Agad akong nagbihis nang makaalis si Damian, narinig kong mamayang alas syete ng gabi pa ang uwi nito. Pagkakataon kona ito para makatakas Matapos kong magbihis ay sumilip muna ako sa labas ng kwarto. Alam kong maraming bantay ang nandito pero kailangan kong gawan ng paraan 'to. Gustong gusto ko nang makatakas sakanya “ pst! ” sitsit ko sa isang bantay “ Ano po 'yun señorita? ” “ Nauuhaw ako, Gusto ko ng tubig. ” saad ko. “ Sandali lang po. ” Nilibot ko ang aking paningin. Ang ibang bantay ay abala sa paglilinis ng mga armas nila. Kaya naman dahan dahan akong naglakad, halos hindi na ako makahinga dahil sa ginagawa kong ito. Konti nalang ay malapit na rin ako sa pinto Makakatakas rin ako rito.. Makakasama kona ulit sina mama at papa Bubuksan kona sana ang pinto ngunit agad 'yong bumukas at bumungad saakin ang madilim na mukha ni Damian “ trying to escape again? ” “ damian.. ” umatras ako dahil sa takot. dahan-dahan itong lumapit sakin “ you can't escape from here, Avril. ” matigas na sabi nito “ damian, pakawalan mona ako please.. ” nagmamakaawang sabi ko “ Why would i? You're now my wife. ” Umiling ako, “ Nahihibang kana Damian. Kahit kailan hindi ko papatulan ang isang demónyong gaya mo! ” lakas loob na sigaw ko Oo nga't asawa niya ako. Asawa niya lang ako sa papel. mula nang kidnapin ako nito ay naging impyerno na ang buhay ko. Wala na akong ibang naramdaman kundi puro takot at pangungulila sa mga magulang ko “ So this is the evil you're talking about. ” matigas na aniya at pinutukan ang isa sa mga katulong rito. napaiyak ako sa takot. Wala nang buhay ang inosenteng katulong Ito ba talaga ang nakatadhanang buhay para saakin? Ang pang habang buhay na maitali sa isang demònyong kagaya niya? Ang maging isang asawa ng demònyong 'to

Si Evina Chen ay isang young career woman na hindi natatakot na suwayin ang mga nakatataas sa kanya lalo na't alam niyang sila ay mali. Itataya pa niya ang kanyang personal na buhay upang ipagtanggol ang kanyang mga kasamahan mula sa mga malulupit nilang boss. Samantala, si Gabriel Yang naman ay isang dominanteng CEO na handang isakripisyo ang lahat para sa kapakanan ng paglago ng kanilang kumpanya. Dudurugin niya ang sinumang maglalakas-loob na humarang sa kanyang daraanan. Kinamumuhian ni Evina ang mga awtoridad. Ayaw naman ni Gabriel sa mga rebelde. Ngunit pareho nilang matututunan ang tunay na kahulugan ng pag-ibig sa mga bisig ng isa't isa. ***** NOTE: > You can reach me at my FB account po @7arabella7 > Salamat po ng madami sa suporta! Sana po ay magustuhan nyo ang kuwento ni Gabriel at Evina!:*

There is something in the rain. At the very beginning of the rainy season, same nightmare hunts Luisa every night. A dream that lies between reality and fantasy. Sa tuwing umuulan ay may bigat siyang nararamdaman na hindi maipaliwanag ng dalaga. Isang panaginip na gumugulo sa tahimik niyang isipan. Ngunit isang gabi, nagbago ang lahat ng iyon nang mag-krus ang kanilang landas ng isang binata. He is the mysterious guy who she often caught standing in front of her house at midnight every single time the rain pours. Noong una ang akala niya ay masamang loob. Ngunit lumipas ang mga gabi, sa maraming beses itong bumabalik doon at tila naghihintay. Curiosity kicks in. Isang gabi nang maabutan niya ulit ang lalaki sa tapat ng kanyang bahay, naglakas-loob nang lapitan ni Luisa ito. Nang gabing iyon ay nakilala niya si Levi. He is waiting for someone. Iyon ang dahilan kung bakit ito naroon at madalas maghintay. Lumipas ang mga araw at linggo, sa tuwing bumubuhos ang ulan, palagi pa rin niyang natatagpuan doon si Levi. Hanggang isang gabi ay pasukin ng masamang loob ang bahay ni Luisa, nanganib ang kanyang buhay, at ang unang nagligtas sa kanya ay walang iba kung hindi si Levi. Mulan ang gabing iyon, mula sa pagtayo nito sa labas ay tuluyan nang binuksan ni Luisa ang pinto ng kanyang tahanan sa binata. Luisa finally found a friend and comfort in Levi. Pakiramdam niya ay nagkaroon ng kulay ang buhay niyang puno ng kalungkutan at katanungan. Hanggang sa tuluyan nahulog ang puso ni Luisa kay Levi. Nagkaroon ng kabuluhan ang lahat nang masuklian ng binata ang kanyang damdamin. Sa gitna ng masaya at bagong pag-ibig, paano kung malaman ni Luisa isang umaga na ang lahat tungkol kay Levi ay hindi totoo?

Ça faisait sept ans que j'étais avec André Gaudreau, mon fiancé, chirurgien. On avait organisé 66 mariages, mais à chaque fois, il avait tout annulé à cause de Célia Allard. La première fois, Célia avait fait une erreur de dosage à un patient. Il m'avait dit d'attendre son retour. Je l'avais attendu toute la journée. La deuxième fois, Célia était tombée dans sa douche. On était sur le point d'échanger les alliances, mais il était parti sans hésiter, me laissant face aux rires des invités. On avait enchaîné 65 cérémonies. À chaque fois, Célia trouvait une excuse pour le faire partir. La 65e fois ? Son chien était soi-disant mourant, et elle menaçait de se suicider. Ma mère avait failli faire une crise cardiaque de rage. Mais rien n'avait retenu André... Après, il était venu s'excuser à genoux. Il disait qu'il avait juste pitié pour Célia, parce qu'elle était orpheline. Que moi, j'étais la seule qu'il aimait vraiment. Je lui avais donné une dernière chance. Il m'avait encore déçue. J'ai définitivement tiré un trait et ai quitté André pour rejoindre une ONG médicale. « Désormais, inutile qu'on se revoie », me suis-je dit.

L'année de mes dix-huit ans, le Haut-Roi a convoqué les héritiers des quatre grands clans, vampires, loups-garous, dragons et sirènes, et a étalé leurs portraits devant moi, m'ordonnant d'en choisir un pour une alliance matrimoniale. Sans hésitation, j'ai pointé du doigt le plus obscur d'entre eux : Mathéo Dimont, un loup-garou des terres frontalières. La cour a retenu son souffle, car tous savaient que mon cœur avait longtemps appartenu à Iris, l'Alpha au sang royal le plus pur. Pendant sept ans, je l'avais suivi comme un chien fidèle, supportant son indifférence, déclarant publiquement mon amour, allant jusqu'à sceller un pacte avec mon propre sang pour l'épouser. Dans ma vie précédente, j'avais obtenu ce mariage. Et grâce à moi, il avait hérité des ressources du Haut-Roi, devenant le souverain des quatre clans. Mais il m'avait trahie en marquant secrètement Ruby, la fille adoptive de mes parents. Furieux, ceux-ci l'ont envoyée étudier dans une meute lointaine. À partir de ce jour, Iris me haïssait viscéralement. Ses maîtresses s'étaient multipliées, chacune ressemblant étrangement à ma sœur adoptive. Il les laissait m'humilier en public, transformant peu à peu ma position de reine en sinistre farce. La dépression m'avait rongée. Je ne maintenais ma forme de louve qu'à coup d'inhibiteurs. Jusqu'au jour où il avait remplacé lui-même mes médicaments par un poison lent. J'étais morte dans une grotte glacée, portant en moi notre enfant jamais né. Revenue à la vie, j'avais perdu mes illusions. Quand le Haut-Roi m'a fait à nouveau choisir, mon doigt s'est posé sur Mathéo. J'ai cru échapper au cauchemar... jusqu'à ce qu'Iris perde la raison en apprenant nos fiançailles...

Le soir de notre neuvième anniversaire de mariage, mon mari Rémy, l'homme qui dirigeait la famille mafieuse le jour et faisait palpiter mon cœur la nuit, ne m'a pas offert de roses. Il les a données à Lise, son assistante personnelle. Sous le lustre où nous avions dansé en tant que jeunes mariés, il s'est tourné vers moi avec le charme qu'il avait autrefois lorsqu'il me murmurait son amour à l'oreille, la voix glacée. « Elle est enceinte », a-t-il dit, comme si cela expliquait tout, « et elle est difficile en ce qui concerne la nourriture. A partir de maintenant, tu devras lui préparer trois repas, sans répétition. » « Elle est sensible et n'aime pas dormir seule, alors tu devras mettre tes affaires dans la chambre d'amis. » La pièce était silencieuse. Je n'ai pas crié, je n'ai pas pleuré, j'ai juste pris ma valise et je me suis dirigée vers la porte. Le majordome a essayé de m'arrêter, et Rémy n'a même pas sourcillé. « Elle reviendra », a-t-il dit en secouant paresseusement son verre de vin rouge, « et dans trois jours, elle pleurera tout en me suppliant. » Les invités ont éclaté de rire. Ils ont parié un million d'euros devant moi. Ils pariaient pour savoir si j'allais supplier Rémy de me laisser entrer avant demain matin, comme un chien errant sans dignité. Mais ils ne savaient pas que j'avais déjà reçu le jeton de famille de mon vrai père et que j'avais réservé mon vol de départ. Cette fois, je partirais vraiment.