Cosas Para Dibujar

Quando eu estava grávida de seis meses, minha irmã sofreu um acidente de carro e precisava urgentemente de uma transfusão de sangue. Após os testes, ficou claro que apenas o meu tipo sanguíneo era compatível. Mas eu já estava exausta por conta dos enjoos da gravidez. Fraca e abatida, recusei doar sangue. Minha família, no entanto, me arrastou à força para a sala de transfusão. Carregando uma barriga pesada, sem forças para resistir, só me restou pedir ajuda ao meu marido. Para minha surpresa, ele apenas me olhou friamente e disse: — Você está saudável, doar um pouco de sangue não vai te matar. Yona, por outro lado, tem um futuro brilhante e não pode atrapalhá-la. Depois do procedimento, desmaiei na sala de transfusão. Quando acordei, a primeira coisa que fiz foi marcar uma consulta para o aborto.

I married Zephyrus Jones under a one-year contract—walang sabit, walang emosyon, puro pirma lang at katahimikan. Kailangan niya ng asawa para sa billion-dollar deal. Kailangan ko ng pera para mailigtas si Papa. We lived like strangers under one roof… hanggang sa dumating ang araw na iniwan niya ako—papers signed, puso kong wasak, at mga pangakong hindi natupad. Sabi niya, may mahal na siyang iba. Sabi niya, never akong naging parte ng plano. Kaya nag-divorce kami. Apat na taon ang lumipas, bumalik ako—hindi para sa kanya, kundi para sa sarili ko. Pero nang muli ko siyang makita, he wasn’t the cold-hearted man I once knew. Ngayon, he looks at me like I’m the only thing that matters. Ang problema? Natuto na akong mabuhay nang wala siya. At ngayong bumalik siya sa buhay ko… hindi niya alam na may kambal kaming anak—at wala akong balak sabihin sa kanya.

O homem por quem eu me apaixonara e seu pai haviam sido envenenados com afrodisíaco. Sem hesitação, tirei minhas roupas para ajudar o pai dele - Henrique Costa. Na minha vida passada, fui forçada a ser o antídoto para Rafael Costa, chegando a dar à luz seu filho. Mas ele passava noites longe de casa, mantendo sua pureza para seu "verdadeiro amor". No quinto ano de casamento, ele nos cortou em pedaços - a mim e ao nosso filho - e nos enterrou como fertilizante no pomar de romãs dela. Ele estava convencido de que eu, com más intenções, o havia drogado para aquela noite de paixão, impedindo-o de ficar com quem realmente amava, levando sua amada ao suicídio longe de casa. Quando acordei, me vi de volta ao momento do envenenamento. Nesta vida, eu escolhi me tornar a nova esposa de seu pai...

Hindi naging maganda ang una at ikalawang pagtatagpo ni Armelle at Hanz. Lalo na ng nalaman nila na pareho silang titira sa iisang bubong. Ngunit hindi akalain ni Armelle na si Hanz ang masasandalan niya sa panahong bigo siya sa pag-ibig. Dumating pa sa punto na nagpanggap ito na boyfriend niya sa harap ng ex-boyfriend niya. Naging maayos ang samahan nilang dalawa at para niyang naging kuya si Hanz. Hanggang sa nagising na lang siya isang araw ay may nararamdaman na siya para sa binata. Inilihim niya ang kanyang pag tangi para hindi magbago ang pakikitungo nito sa kanya. Isa pa, kilala itong playboy. Ayaw rin niyang mapabilang sa mga naging babae nito kahit imposibleng mangyari iyon dahil parang nakababatang kapatid ang turing nito sa kanya. Ngunit hindi inaasahang panauhin ang magpapabilis sa pag-alis niya. Sinabi ng babae na malapit na itong ikasal kay Hanz. Para hindi siya makasira ng relasyon ay umalis siya ng walang paalam. Makalipas ang tatlong taon ay muling nagtagpo ang kanilang landas dahil siya ang magiging bagong sekretarya nito. Akala ni Armelle ay naibaon na niya sa limot ang nararamdaman niya para kay Hanz ngunit nakaramdam siya ng lungkot ng makita niya na kausap ng binata ang babaeng nakaharap niya tatlong taon na ang nakalipas. May pag-asa pa kaya na bumalik sa dati ang samahan nila kung sa araw-araw na pagkikita nila ay malamig na ang pakikitungo nito sa kanya? Hanggang kailan niya ililihim ang tunay na damdamin para sa binata gayong habang lumilipas ang mga araw na kasama niya ito ay mas lalo lamang lumalalim ang pagmamahal niya para rito?

Renací. Volví a los 18 años, justo antes del examen de admisión a la universidad. Era el año en el que Diego Alonso más me amaba, y también el último. Porque ya había conocido a su verdadero amor, Valeria Reyes, la mujer por la que se enamoraría de verdad. Por ella, fue capaz de todo, al punto de que me pidió ser su novia, solo para distraerme de mis estudios. Así que en lugar de la universidad de élite en la que hubiera podido entrar, terminé en una simplemente ordinaria. Hasta fingió un accidente para retenerme y que me perdiera el concurso; todo para que Valeria ganara esa medalla de oro. En otra ocasión, cuando Valeria perdió mucha sangre, él me manipuló para que donara una cantidad excesiva. Esto arruinó mi salud para siempre, dejándome con dificultades para quedar embarazada. Al final, Diego se vio forzado a casarse conmigo, pero pasaba los días sumido en la depresión, obsesionado con las fotos de su amor. El día que supo que Valeria se casaba, me abandonó sin piedad y se quitó la vida por amor. En esta vida, por fin estoy despierta. No volveré a amarlo. Solo quiero ser egoísta, y amar únicamente a mí misma. Entonces cuando Diego me preguntó con arrogancia: —Renata, ¿quieres ser mi novia? Yo, tranquilamente, negué con la cabeza. —No.

Meu noivo era o principal neurocientista do país. A primeira namorada dele foi diagnosticada com câncer, e só lhe restava um mês de vida. Para acompanhá-la em sua última jornada. Ele me forçou a engolir um novo soro da amnésia que havia desenvolvido, para que eu o esquecesse por um mês. Durante esse mês, ele ficou ao lado da primeira namorada para organizar o casamento, passar a lua de mel, e prometer um reencontro em outra vida, no meio de um mar de flores. Um mês depois, ele, em prantos de sangue, ajoelhou-se sob a chuva e, com a voz rouca, me perguntou: — O efeito do remédio é só de um mês. Por que você me esqueceu para sempre?

"Inakit mo ako para sa pera. Ikaw rin ang dahilan kung bakit naghiwalay kami ng girlfriend ko. Ito ang tandaan mo, ni kakarampot na pagmamahal, wala akong mararamdaman para sa 'yo. Gusto mong lumaya? Tss! Magdusa ka muna at pagbayaran ang ginawa mo!"

Ano ang gagawin mo kung ang taong pinakamamahal mo higit kaninuman ay sapilitang inilayo sa iyo? "I'll seduce him," sagot niya. "Hindi lang para bawiin ang nararapat sa akin, kundi para iparamdam din sa kanya ang sakit na naranasan ko noong kinuha niya ang anak ko."

Sa araw ng kasal ko, dumating ang first love ng fiance ko sa wedding ceremony suot ang parehong haute couture gown na gaya ng sa akin. Pinanood ko silang tumayo ng magkasama sa entrance, binabati ang mga bisita na para bang sila ang bride at groom. Nanatili akong mahinahon, pinuri ko sila, sinabi ko na bagay sila sa isa’t isa—maganda at matalino, itinadhana sila para sa isa’t isa. Napaluha ang babae at umalis. Gayunpaman, ang fiance ko, ay hindi nagdalawang-isip na ipahiya ako sa harap ng lahat, inakusahan niya ako na mapaghiganti at makitid ang pag-iisip. Noong matapos ang wedding banquet, umalis siya para sa dapat sana ay honeymoon namin—at siya ang kasama niya. Hindi ako nakipagtalo o gumawa ng eksena. Sa halip, palihim akong nag-book ng appointment para sa abortion.

Ang nobelang ito ay nagpapakita ng isang tunay at wagas na pagmamahalan. Masasaksihan natin na ang puso ay kusang tumitibok para sa isang taong itinakda ng tadhana para sa atin. Kahit na sino pa siya at kahit saan pa siya nagmula, kapag puso na ang nagdikta ay wala na tayong magagawa kundi tanggapin ito.