Descendants 3 Behind The Scenes

Ne trouvant plus d'échappatoire, Chloé Dumont a donc passé un accord avec la mère de Lucien Bernard. Elle a fini par épouser Lucien. Pendant trois ans de mariage, Chloé était douce, obéissante, supportait tout sans jamais se plaindre. Elle est allée même jusqu'à aider Lucien — paralysé des jambes et au caractère explosif — à se remettre debout. Elle pensait naïvement qu'ils pourraient continuer à vivre ensemble, malgré tout. Mais c'était sans compter sur le retour de Jeanne Laurent, la femme qu'il avait toujours aimée. Un jour de pluie torrentielle, sans une hésitation, il l'a abandonnée, trempée et misérable, pour aller chercher Jeanne. Par la suite, il a inventé un déplacement professionnel… alors qu'il emmenait Jeanne à un concert. Pire encore, il l'a ramenée chez eux, flirtait ouvertement devant Chloé… Déçue encore et encore, Chloé a fini par prendre une décision : divorcer. ... La prochaine fois que Lucien recroisait Chloé, c'était à une soirée mondaine. Son ex-femme — autrefois terne et insignifiante — portait une robe de haute couture, elle était rayonnante, gracieuse, d'une élégance à couper le souffle. Mais ce qui le rendait fou de jalousie, c'est qu'elle ne le regardait même plus. Elle souriait à un autre, riait doucement dans ses bras. Il l'a coincée dans un coin de la salle, le regard noir : « Chloé, qui t'a permis d'être avec un autre homme ? » Elle l'a giflé sans hésiter : « C'est qui ce chien qui me colle ? Dégage, ou je porte plainte pour harcèlement sexuel ! » ... Chloé déménageait dans un nouvel appartement et faisait la connaissance d'un voisin calme et bienveillant. Cet homme s'appelait Xavier Marchand. Il lui apprenait à faire confiance, à s'appuyer sur quelqu'un. Avec lui, elle devenait presque une enfant qu'on protège. À chaque obstacle, il était là, toujours présent, solide comme un roc. Leurs rendez-vous, ses déclarations, la demande en mariage, même les moindres détails du mariage… Xavier s'en occupait, tout était pensé pour elle. C'est là que Chloé comprenait : Être aimée, chérie, portée dans le creux de la main par quelqu'un… c'est ça, le vrai bonheur.

รสกลมกล่อม สดชื่นมาก น้ำหวานถูกดื่มจนหมดก่อนจะเติมใส่อีกครั้ง และแล้วมื้อนั้นก็จบลงพร้อมกับความตึงเครียดเข้ามาปกคลุม "เจ้าไปเรียนรู้วิชาทำอาหารพวกนี้มาจากไหน" "เอ่อ ช่วงนี้ข้าชอบอ่านหนังสือ เลยได้เรียนรู้วิธีการทำอาหารจากในนั้น" เธอก้มหน้าซ่อนไว้ ไป๋หู่เองก็ไม่ได้คาดคั่นเอาความต่อ มือหนายื่นไปจับแก้วน้ำผลไม้ ถึงจะไม่มีกลิ่นหอมเท่าชาที่กินประจำ แต่มีเอกลักษณ์ทั้งของคาวและของหวาน เห็นทีต้องเก็บนางไว้ใกล้ตัว "เจ้ามีฝีมือดีเช่นนี้ก็ทำอาหารให้ข้ากินซะ" "ห๋า แล้วท่านกวงจิ้งล่ะคะ" "เหวินเซียวแจ้งให้กวงจิ้งหยุดทำอาหารให้ข้าตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปแต่ยังทำให้เซียนคนอื่นตามปกติ และเลื่อนขั้นให้นางเป็นแม่ครัวของที่นี่แทน" อีกฝ่ายเรียกคนสนิทและสั่งการไป "ขอรับ" ทั้งสามมองตาโตไม่นึกว่านอกจากไป๋หู่แล้วจะมีคนอื่นอยู่อีก "เจ้าจะใช้ครัวที่นี่ก็ได้ข้าไม่ว่าอะไร" ชายหนุ่มลุกขึ้นเต็มความสูง "ค่ะ" "จริงสิ เจ้าชื่ออะไร" "เฟ่ยเฟ่ยค่ะ" หญิงสาวช้อนสายตาตอบนัยน์ตาเป็นประกาย ไม่ว่ายังไงเทพไป๋หู่ก็ยังเป็นคนที่เธอชื่นชอบ

ภาคนี้ย้อนกลับในปัจจุบันอีกครั้ง ตัวละครอยู่ครบทุกตัว ทั้งภาค1และ2 ทุกตัวละครจะชุลมุนวุ่นรัก กว่ารักจะลงตัว

พอ.กับนอ.ถูกจับให้แต่งงานกันตามความประสงค์ของผู้ใหญ่ แต่เมื่อทั้งคู่ได้มาเรียนรู้และลองใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน. นอ.จึงคิดว่ามือของหมออย่างเธอมีไว้เพื่อรักษา. แต่มือมาเฟียอย่างเขามีไว้เพื่อทำล.าย ซึ่งมันไม่ควรอยู่ด้วยกันได้ แต่สิ่งสำคัญกว่านั้น นั่นเป็นพราะนอ.รักพอ.มากเกินกว่าจะแบ่งปันเขาไปให้ใคร เธอจึงไม่อยากเสียใจภายหลัง. เมื่อคิดได้นอ.จึงตัดสินใจขอยกเลิกงานแต่งงาน โดยอ้างเหตุผลที่ว่า นอ. : 'เราเข้ากันไม่ได้เลยสักอย่างเพราะเราแตกต่างกันมากเกินไป' พอ. : ใครบอกว่าเราเข้ากันไม่ได้. ในเมื่อพี่ก็เอามันเข้าไปในตัวเธอได้ทุกรอบ แล้วเธอก็ทำหน้าฟินตลอด. เข้ากันไม่ได้ตรงไหนช่วยเอาปากกามาวงให้ที" ###อิพี่ก็ดันทำเป็นไม่เข้าใจความหมายไปซะอย่างงั้น### : “!!?”

Angela Bailey spent six years believing her marriage was built on love, only to discover her devoted husband was nothing more than a polished illusion. When she filed for divorce and asked her daughter to leave with her, the little girl clung to another woman’s hand and called her “Mom.” Donald Turner, cold and entitled, told her, “As long as you apologize to Nina, you can still live your high-society life.” Angela scoffed. “You might not even stay in high society yourself.” She walked out of the Turner household with nothing, determined to rebuild her life from the ground up. With her own talent and grit, she joined a new company and went head-to-head with her ex. Just when Donald realized his mistake and wanted her back, another man stepped into Angela’s life—someone who protected her openly, supported her quietly, and cherished her without hesitation. Donald regretted everything and wanted her back. He appeared with their daughter, eyes red as he pleaded, “I’ll give you the entire Turner family. Please love me and our daughter again.” The man beside Angela laughed. “The Turner family? That means nothing. Angela doesn’t need it. And as for a daughter…” He looked at Angela, and together they said, “We already have one.”

ซ่งเจียซิน ถูกรถชนตาย ทว่าตายแล้วเกิดนับเป็นวัฏจักรชีวิต แต่การเกิดใหม่ของเธอแปลกประหลาดเกินไปไหม คนอื่นเกิดใหม่ในครรภ์มารดา แต่เธอกลับเกิดใหม่มาเป็นมารดาผู้อื่น ที่สำคัญผู้อื่นที่ว่ายังมีถึง 3 คน

When Aiden Gomez, the heir of Gomez Robotics Company, is shoot to death by their family's mysterious traitor and falls into a coma, his scientist grandfather creates an artificial intelligence humanoid robot to take his place. His name is Aiden 2.3 who looks exactly like the human Aiden. In the middle of their mission, Enzo Romeo, a good-humored programmer, find himself falling in love with Aiden 2.3 whose robotic and programmed heart starts to beat like a real human. "What kills people are their personal ambitions."

เมื่อนางแบบชื่อดัง ต้องมาอยู่ในร่างของท่านหญิงผู้อ่อนโยน ที่ถูกสามีมองข้าม เมื่อเขาว่านางร้าจกาจ เช่นนั้นนางจะแสดงให้เขาได้เห็นว่าสตรีร้ายกาจที่แท้จริงเป็นเช่นไร

医者によると、私は交通事故で頭を打って「解離性健忘」になったらしい。一番大好きな人のことだけが、鮮明に残っているという。 病室のドアが乱暴に蹴り開けられた。そこに立っていたのは、東都で最も厄介だと言われる、あの三人組の御曹司たちだ。 太田正人（おおた まさと）は目を真っ赤にしていた。「葵（あおい）、お前が覚えてるのは、俺だけだよな。なんたって、俺のためなら命も惜しくないって言ってたんだから」 金子渉（かねこ わたる）は数珠を指で弄び、冷たい声で、でも確信に満ちた様子で言った。「葵、俺がいなきゃダメなんだって、そう言ったのは君だろう」 工藤竜也（くどう たつや）は、わざとらしく色気を漂わせて笑った。「葵、しらばっくれるのはやめてよ。僕たち、昨日の夜もあんなに……忘れるわけないでしょ」 昔は私をパシリ扱いしてたこの男たちを前に、私はゆっくりと一冊の手帳を取り出す。それは、彼らが宝物みたいに大事にしている、赤い手帳だ。 最初のページを開くと、そこには【太田正人：1000000】とだけ書かれていた。 正人は大喜びして、残りの二人に向かってドヤ顔をした。「ほらな！やっぱりお前の中で、俺が一番なんだよ！」 渉と竜也の顔が、途端に曇った。だって、二人のページはまだゼロのままだったから。 その場がシーンと静まり返る中、正人だけが、賞状をもらった小学生みたいにはしゃいでいた。 私は微笑みながらも、優しい目つきで正人を見つめた。もちろん、心の中では思いっきり悪態をついていたけど。 このアホ。 それはあなたが先月、私に払ってないパシリ代の100万円だろう？ 今日、利子付きできっちり払ってもらうまでは、誰もこの部屋から出しやしない。

藤堂音（とうどう おと）は、生まれつき耳が不自由だった。 二十歳の時、母親が差し出した妊娠診断書によって、彼女は藤堂家の御曹司である藤堂宗也（とうどう そうや）と結婚することになった。 宗也は彼女を深く嫌悪していたが、家の事情には抗えず、二人は夫婦となった。 結婚後、宗也は他の女性と噂になりながらも、妻である音には一度も優しい視線を向けなかった。 「良き妻」でいようと努め、子どものために耐え続けた音。 だがある日、宗也の初恋の相手が家を訪れ、音が身を削るようにして産んだ息子が、その女を「ママ」と呼んだ。 その瞬間、音は悟る。 宗也の心は、最初から自分に向いてはいなかった。 彼女は離婚届を残し、家を去った。 だが宗也は彼女を追い、冷たく言い放つ。 「音、お前は結婚を遊びだと思っているのか？ 離婚したい？ なら二人目を産んでからにしろ」