Emo-anime Gif

Walang hindi nakakakilala kay Lola Castillon sa bayan nila maliban sa katotohanang siya ang unica hija ni Don Mattias Castillon, ang nagmamay-ari ng Hacienda El Abra. Hindi iilang mga tao ang dumanas ng lupit ng mga kamay niya sa sandaling ginalit siya o inagrabiyado. Ngunit nang makilala niya si Nathaniel Montelibano, isang opisyal ng Philippine Army na nadestino sa bayan nila ay nagbago ang mga layunin niya sa buhay. Si Nathaniel ang tanging lalaking hindi niya napayuko; hindi natinag sa kanyang presensya. Wala itong pakialam kahit anak pa siya ng Presidente ng Pilipinas. Ngunit pursigido siyang bihagin ang puso nito sa anumang paraan. At sa bawat pagtatagpo nila ay itinataboy siya nito palayo ngunit hindi nito alam na lalo lamang siyang ginagahan na lumapit dito. Sisibol ba ang pag-ibig kung sa umpisa pa lang ay wala na itong kahihinatnan?

เจ้าแห่งภูตผีปีศาจอย่างนางแมวดำในตำนานพื้นบ้านของทางภาคเหนือ ได้ตกต่ำที่สุดหลังจากถูกดูดกลืนพลังไป เธอได้หลุดเข้ามาในเมืองมนุษย์เพื่อซ่อนตัวหลบหนีรักษาตัวเอง แต่เขาที่เดินทางมาเจอกับนางแมวผู้แสนร้ายกาจในคราบเจ้าเหมียวน้อยน่าสงสารจึงได้เก็บไปเลี้ยง "น่าสงสารจริงเจ้าแมวขี้เรื้อน" ...ไอ้หมอนี่...ปากหรือนั่น เดี๋ยวแม่จะตะปบให้เป็นลายทางเลย... ได้แต่คิดในใจแต่ทำอะไรไม่ได้เมื่ออยู่ในร่างเจ้าเหมียวน้อยที่อ่อนแรง คงจะต้องยอมๆไปก่อนอย่างช่วยไม่ได้...ความวุ่นวายจึงบังเกิดขึ้นกับชีวิตของชายหนุ่มไปตลอดกาล....

what if two stranger's fall in love in a hopeless place? madudugtungan kaya ng hinaharap ang pag ibig na minsang umusbong sa dalawang taong kapwa bigo ng nakaraan? Meet Tasha, a lady super bigay todo pag in love, at sa hindi inaasahang pagkakataon nalaman nyang may karelasyon palang iba ang kanyang 2years boyfriend sa iba. Sa sobrang sama ng loob ni Tasha napapad sya sa isang Lugar kung saan makikilala nya ang lalaking may ari ng ni rerentahan nyang bahay bakasyunan. Pasok naman ang lalaki sa criteria na gusto nya sa isang guy, ang kaso durog na durog pa ang kanyang puso. Si Nhato a guy who always choose to be alone and silent, loving someone is not in the picture for him because he was hiding his brokenheart from his best friend. could he still fall when the time is unexpected in a romantic place. can love find its way to fix a broken heart?

เมื่อกำลังจะได้หนุ่มเจ้าชู้เป็นพี่เขย น้องสาวสุดแสบจึงต้องออกตัวแรงเพื่อขัดขวางสุดความสามารถ...

Sandra mengalami kecelakaan yang merenggut ingatannya. Seiring waktu, ingatan-ingaran masa lalunya mulai kembali, membuka tabir yang selama ini tersembunyi. Namun setiap ingatan yang terungkap,membawa luka dan kebenaran yang tak terduga. Di antara kepingan itu, Sandra menemukan alasan jelas mengapa ia ingin menghapus masa lalunya dengan Leo. "Sandra, kumohon… jangan tinggalkan aku. Aku berjanji akan memperbaiki semuanya, aku akan menebus kesalahanku…" Mata Sandra membara oleh amarah, meski air matanya mulai jatuh. Dengan suara bergetar, ia berkata, "Bagaimana aku bisa memaafkanmu Leo, setelah semua yang kamu sembunyikan dariku?"

県内の進学校に通う一年生、鳴海漓音は小学校の頃から勉強はできるが、人と関わることを好まず、自分の世界へと閉じこもりがちだった。 このまま学生らしいことをすることもなく、そこそこの良い大学に進学し、できるだけ人と関わらない仕事に就くのだろう。 自分の将来は、こんなものだと達観する漓音は雨の中、一人で最寄り駅の桜の木を眺めていた。 そんな彼の前に一人の不思議な女性が現れ……。

Alice, une jeune femme timide mais pétillante, croise le chemin de Gabriel, le charismatique et populaire étudiant qui anime la fac de son humour. Une complicité naît rapidement entre eux, forgée par une passion commune. Mais tout semble les séparer : elle l'aime peut-être un peu trop, lui ça le dépasse. Après des péripéties tumultueuses, ils cèdent à leur passion, seulement pour que Gabriel parte à l’étranger, brisant le cœur d’Alice en la quittant. Dévastée, elle coupe les ponts, se reconstruit et tente de retrouver l’amour ailleurs, sans jamais l’oublier.Deux ans plus tard, une rencontre fortuite ravive leurs sentiments, mais cet amour reste fragile. ils doivent alors choisir : céder une fois encore à leur lien indéfectible ou accepter que leur amour, aussi puissant soit-il, ne puisse jamais s’ancrer durablement. Entre rires partagés et larmes contenues, Toi, Encore et Toujours explore les cycles d’un amour qui revient sans cesse, laissant planer le doute sur son dénouement.

Uma garota órfã que luta contra os medos seu próprio passado. Um advogado perdido e atormentado por seus sentimentos. Ambos interligados pelas tragédias que traçaram seus caminhos e seus destinos, até lerem um testamento... Logan Carter descobre que os documentos dizem claramente que Nancy Miller tem até o fim para recuperar sua herança e salvar a vida seus irmãos, antes que seja tarde demais. Nancy Miller desperta e explora sentimentos que Logan Carter achou que jamais poderia sentir por alguém. Em uma briga constante entre razão e emoção, quem prevalece?

私の思い通りになることなどない。 旧財閥である大友グループの屋敷に仕える両親を持つ古都。 いつしか自分は大友の家のために生きるしかない。そう思うようになる。 28歳になる春、突如海外から戻ってきた、御曹司大友秋久から結婚を命じられる。 両親からもこれがあなたの役割だと。 大原　古都　２８歳　（言われるがままに人生を歩んできた） 　　× 大友　秋久　３２歳　大友グローバルカンパニー　代表取締役専務　 役に立つことだけが使命ならば、その役割を全うします。 それなのに「古都」そんな甘い声で呼ばないで。

Drei Tage vor meiner Markierungszeremonie steckte jemand das Brautmodengeschäft in Brand, während ich drin mein Zeremonienkleid anprobierte. Alpha Marcus ließ den Brandstifter ins Rudelgefängnis werfen und verurteilte ihn zu der härtesten Strafe, die unsere Gesetze zuließen. Ich lag im Krankenhausbett, mein Körper übersät mit Verbrennungen dritten Grades, und wollte gar nicht richtig aufwachen, weil die Realität meiner Entstellung immer mehr auf mich einstürzte. In meinem halbbewussten Zustand hörte ich, wie Marcus mit der Heilhexe des Rudels sprach. „Alpha, wir können sie mit der alten Magie immer noch vollständig heilen. Wenn wir länger warten, wird Sarah diese Narben lebenslang tragen! Du willst doch nur, dass Miss Rachel an der Markierungszeremonie deine Luna wird. Das ist unmenschlich!“ „Sie soll die Narben behalten. Ich werde für sie sorgen, solange sie lebt, aber wenn sie geheilt wird, macht sie bestimmt Ärger bei der Zeremonie.“ „Ich habe Rachel versprochen, dass ihr Kind mit allen Ehren ins Rudel aufgenommen wird. Nur wenn Sarah völlig entstellt ist, wird sie dankbar genug sein, Rachels Kind wie ihr eigenes großzuziehen. Die Narben sind notwendig – so wird sie sich niemals trauen, das Kind schlecht zu behandeln.“ In der dunklen Ecke des Zimmers, wo niemand hinsah, lief mir eine Träne über die verbrannte Wange. Das war also die Wahrheit. Die Markierungszeremonie, von der ich immer geträumt hatte, war nichts als eine Lüge. Das Band, nach dem ich mich so sehr sehnte, sollte zu meinem Todesurteil werden. Wenn es so sein sollte, dann würde ich ihm geben, was er wollte.