Female Carnage X Male Reader

A week before our wedding, my fiancee announces that she is pregnant using my younger brother's frozen sperm. "I'm grateful that our love can carry on in another way," she gushes on social media, showing off the test results. My brother replies, "Meeting you was the luckiest thing that ever happened to me." Then Mom chimes in. "Jenny, you've been through so much. Nathan's apartment should be under your name alone." I don't argue and simply reply with a single word—"Congratulations". My phone rings almost seconds later. "Your brother can't have kids anymore. It's just one child, and it's still related to you. Why are you being so petty?" she snaps. I laugh under my breath, hang up, and dial another number. "Want to get married?"

หนึ่งชะนีน้อยผู้ติด ของเล่น X งอมแงม กับ หนึ่งเพื่อนสนิทหน้าเนิร์ดสุดซับซ้อน ผู้มีห้องเกียร์สีแดงเพื่อเก็บซ่อน ความลับ บางอย่างเอาไว้ แล้วอะไรจะเกิดขึ้น?... เมื่ออยู่ๆ ของเล่นชิ้นโปรดดัน ระเบิดตู้ม!! เกือบ ไหม้กีกี้ แต่เจ้าของแบรนด์ที่มารับของไปเคลมให้ ดันเป็นหนุ่มเนิร์ดหน้าใส คนที่ใจรู้จักมักจี่เป็นอย่างดีสุดๆในชีวิต

เพลิงแค้นครั้งนี้เขาจะเผาเธอให้หลอมละลายไปด้วยไฟราคะ "ไหนบอกว่าคุณเกลียดฉันไง..เกลียดแล้วมา เxา ทำไมบ่อยๆ ใช่..ฉันเกลียดเธอฉัตรตะวัน..เกลียด..แต่ก็ไม่รู้ทำไม พอเห็นหน้าทีไรแล้ว มี อารมณ์ ทุกที "

ฉันเพิ่งสังเกตเห็นว่าผู้ชายห้องเราก็หน้าตาดีไม่แพ้ห้องคนอื่น และที่สำคัญดุ้นพวกมันก็ใหญ่มากด้วยนะ ฉันไปแอบเจอคลิปเอากันของไอ้นนท์ คXยแม่งเป็นลำยาวเหมือนกระบองเลยแหละ ฉันคิดว่าของคนอื่นก็ต้องมีดีไม่น้อยเหมือนกัน

ยังไงคะ!!! ย้อนมาเกิดใหม่ในยุคจีนโบราณแต่ไม่ใช่นักฆ่า ไม่ใช่เชฟ ไม่ใช่ดีไซน์เนอร์ แถมไม่ใช่แม่ศรีเรื่อนด้วยจ๊ะ แต่ฉันเป็นครูคณิตวันๆท่องสูตรคูณ แถมสามีก็ยังจะมาหย่าขาดอีก ไม่รอด! ตายกับตายเท่านั้น!!! เฉินเฟยเทียน x จางเจียวซิน “อย่าได้กล่าวอันใดให้มากความ ข้ายืนยันจะยื่นฏีกาขอหย่าขาดกับเจ้า” “ไม่หย่า ยังไงก็ไม่หย่า!” เหอะ! ขืนหย่าออกไปทั้งที่ทำอะไรไม่เป็นเช่นนี้มีหวังนางและหนิงเออร์ได้อดตายเป็นแน่ “น่ารำคาญเสียจริง” “ไม่หย่าได้ไหม..นะเพคะ..ขอเพียงสองหนาว ข้าจะหย่าให้ท่าน ระหว่างนี้ข้าจะมิทำให้ท่านต้องเคืองใจแม้แต่น้อย” เมื่อดื้อดึงไม่ได้ผลจึงหันมาขอร้องด้วยท่าทีน่าสงสาร “หึ เพียงเท่านั้นจะพอได้อย่างไร ข้าต้องการมากกว่านั้น” “แล้ว…ท่านต้องการสิ่งใด”

ปัญหาของเธอคือนามสกุลที่ติดตัวมา นามสกุลที่บ่งบอกว่าถ้าคุณไม่รวยพออย่าคิดจีบคนในตระกูลโชติภิวรรธ พ่อเป็นไฮโซ แม่เป็นดารา พี่ชายคือไฮโซภูมิ "เขาบอกว่าฉันรวยเกินไป เก่งเกินไป หาเงินได้เยอะเกินไป จนทำให้เขาดูแย่ ถามหน่อยเถอะ ฉันต้องลดความเก่ง ความรวย ความสวย เพื่อคXยอันหนึ่งเหรอ" "เธอทิ้งผมเพราะผมจน ไร้อนาคต บ้านเป็นหนี้ แค่หมอจน ๆ คนหนึ่ง" เมื่อหมอจน ๆ กับคุณหนูไฮโซ ปัญหาของทั้งคู่คือเรื่องเงิน แต่กลับเป็นคนละด้านของปัญหา เธอมีมากจนเกินไป ส่วนเขามีน้อยจนเกินไป คำว่า ไม่แพง ของคนสองคนมักไม่เท่ากัน เพราะขึ้นอยู่กับเงินในบัญชี

ทะเลยินดีต้อนรับ…สมัครแอคล็อคโอนทิ้งไว้ เพราะความบ้ากามลุ่มหลงในเรื่องเซ็กซ์ “ทวิต @see_andaman ดาวทวิตอันดับหนึ่งในตอนนี้” “โห่ ! หุ่นโคตรน่าเย็xแล้วแบบนี้กูจะไปไหนรอด” “เพราะรู้ว่ามึงไปไหนไม่รอดกูเลยเลือกแนะนำคนนี้ให้มึง” ทำให้เหนือเวหาเลือกเปย์คนที่ไม่เคยเห็นหน้า “อยากได้คลิปช่วยตัวเองต้องจ่ายเท่าไหร่” “สมัครแอคล็อกราคาหกร้อยเก้าสิบเก้า” “ถ้าต้องการคลิปทุกวันห้าพันต่อวันพอจะถ่ายให้ได้ไหม” เบื้องหน้าพบเจอกันแทบทุกวัน แต่เบื้องหลังความจริงไม่มีใครรู้ อันดาปกปิดเอาไว้ เพราะไม่ใช่เรื่องที่ควรจะบอกใคร แต่เหนือเวหาดันอยากหาตัว คนที่ทำให้เขาลุ่มหลงร่างกายจนไม่แม้หันมองคนอื่น

"You are mine, Lizzbeth. But as Alpha King, I must reject an omega slave like you." He said that sentence right after their wedding night. "You are rejected. Now, do your duties as my fake contract mate. You must hide our relationship from everyone. Especially, about your pregnancy." ..................................................................................................................... Her 6th rejection forced Lizzbeth to be sold to an Alpha King everyone hates. Why her? Because she is a former king's Alpha daughter who lost her royal status and was expelled from her pack. She must sell herself to free her subordinates. What Lizzbeth doesn't know is that her married life with Alpha King Hilbert is beyond what she expected. Hilbert turned out to be the Alpha she rejected years ago! And he used this fake contract mate as revenge for his unrequited love. "How does it feel to be sold by your father to the Alpha you rejected? Now, you will spend the rest of your life as a child machine for me." ... "You want to save your subordinate, right? Then don't you dare run away from me, or I'll destroy that small pack of yours."

My husband, Jaxon Murray, was a renowned medical expert and owned a big company. He was participating in a clinical drug trial when someone tampered with his medication. Under the influence, he ended up entangled with an intern—ninety-nine times, right there on the lab table. When he regained clarity, he rushed home, locked himself in the bathroom, and submerged himself in the tub without food or water as he waited for me to return from work. "Lauren," he said, "my medication was switched during the trial. I made a terrible mistake. But I paid her off and had her dismissed. She'll never appear before me again." I wept miserably, clutching my belly that had once again failed to carry life. And in the end, I chose to forgive him. Several months later, he crashed into a guardrail while answering a phone call, causing me to miscarry. The injury left me unable to conceive for life. He buried his face in the crook of my neck, his voice choked with remorse. "Darling, I don't deserve you. I'm so sorry… We don't need children. We have each other, isn't that enough?" One day, I went to bring him lunch, only to find him in the next hospital room, cradling and feeding the woman he swore he'd never see again. "She's too weak to eat by herself," he said. "She has early-stage stomach cancer. There's no one else to take care of her… she's all alone." I chose to believe him. Again. Until one day, a pair of twins appeared in our home. Sophie Dixon knelt before me, wearing the postpartum gown he had once lovingly picked out for me, clutching my hand with tears streaming down her face. "It's all my fault. Please don't blame Jaxon. If you say the word, I'll leave with the children immediately." Jaxon grabbed my other hand, desperation thick in his voice. "Lauren, you've always been the kindest person I know. The children are still so young. How could Sophie possibly raise them alone? You wouldn't be that cruel… would you?" I looked down at the hands gripping mine from both sides, and suddenly, I laughed. "Jaxon, let's get a divorce. I wish you both a lifetime of happiness."

My husband and I spend 50 loving years together. On the day of our golden wedding anniversary, someone pushes me down a flight of stairs. As I drift in and out of consciousness, I miraculously regain my hearing. I lost it in the process of saving my husband when we were younger. I hear my husband say to my son, "You shouldn't have dirtied your hands." "How long more are you going to put up with her, Dad? Calista doesn't have much longer to wait." My husband sighs heavily. After a moment, I feel someone remove my oxygen tube. I descend into boundless darkness. When I open my eyes again, I've been taken back to the 80s—before I married my husband. The only difference is that I can hear this time.