Hikaw Sa Tenga Design

J'ai aimé Luc Dupont pendant dix ans, mais il a dit : « Elle ne m'intéresse pas. » Et puis il a passé ses jours et ses nuits avec une autre femme… En tant que son amie d'enfance pendant dix ans, lui et moi n'avons pas eu de bons résultats, alors je ne voulais plus être son second choix. Plus tard, j’étais sur le point de me marier avec une autre personne. Au milieu de la nuit, Luc a frappé à ma porte en disant : « Claire Moreau… » « M. Luc, puis-je vous aider ? » Ensuite, la voix sexy d'un homme est venue de la chambre à coucher : « Chérie, où as-tu mis mes sous-vêtements ? » En entendant cela, Luc a titubé et a craché une bouchée de sang devant moi… Peu de temps après, je suis tombée sur le blog de Luc : « Il y a des gens à qui l'on manque pour la vie. Ce n'est pas parce qu'elle t’aime maintenant qu'elle t’aimera toujours. Alors, chéris-la. »

Ils étaient jeunes, amoureux, mariés. Rym rêvait d’une vie simple, douce et pleine de stabilité. Ashraf, son mari, était un ingénieur brillant, un peu nerd, passionné d’informatique, mais maladroit dans la vraie vie. Elle cuisinait avec amour. Il travaillait pour leur avenir. Tout semblait parfait… jusqu’au jour où il a décidé de tout quitter pour créer son entreprise. Sans prévenir. Sans lui demander son avis. Les factures s'accumulaient. Le stress a tué les tendres moments. Et un jour, Rym a décidé de partir. Quatre ans plus tard, le passé frappe à sa porte… Ou plutôt, elle frappe à celle de son passé. En quête d’un nouveau travail, Rym est engagée dans une entreprise puissante, où le PDG n’est autre que… Ashraf. Mais ce n’est plus le même homme. Fini le jeune mari naïf. Aujourd’hui, il est élégant, froid, concentré, respecté — un vrai requin du monde des affaires. Et elle ? Juste une salariée. Une silhouette parmi tant d’autres. Une inconnue… avec un passé. Va-t-elle réussir à raviver son regard ? Ou va-t-elle découvrir qu’il n’y a pas de deuxième chance quand le cœur change ?

La fille adoptive que papa avait recueillie n'a été enfermée que quelques minutes dans le petit débarras par accident, mais il m'a attaché et m'a enfermé dans le débarras, en allant jusqu'à boucher les trous d'aération avec des serviettes. Il a dit : « Si tu n'apprends pas à prendre soin de ta sœur, alors tu vas goûter à la souffrance qu'elle a endurée. » Mais je souffrais déjà de claustrophobie, et alors ce petit espace sombre, je ne pouvais que retenir ma peur et le supplier. Mais en retour, j'ai reçu ses reproches impitoyables : « Cette leçon est là pour te faire réfléchir. » Quand le dernier espoir est disparu, je me suis débattu désespérément dans le noir. Une semaine plus tard, papa s'est enfin souvenu de moi et a décidé de mettre fin à cette punition : « J'espère que cette leçon te fera réfléchir. S'il y a une prochaine fois, tu seras mis à la porte. » Mais il ne savait pas que j'étais déjà mort dans le débarras, et que mon cadavre avait commencé à pourrir.

Nakatanggap ako ng tawag isang araw bago ang aking kasal. "Miss McPherson, may sumira sa venue mo." Nagmamadali akong pumunta sa hotel nang may pagkalito at nakasalubong ko lang ang isang babaeng winwagayway ang wedding photo ko "You homewrecking skank! Inakit mo ang asawa ko at ginastos mo ang pera niya sa kasal na ito!" Naniwala ang karamihan sa kanya at nagkagulo. Pati ang manager ng hotel ay galit sa akin. "Alam ko nang may mali dito dahil hindi nagpakita ang groom! Hindi ka niya tunay na asawa!" Ang mga tao ay marahas na nagkagulo. Sa kaguluhang iyon, nakunan ako. Sa kasagsagan ng aking galit, tinext ko ang secretary ko: [Kanselahin ang kasal, at sipain si Matteo Brando sa aking kumpanya!] Ang kapal ng mukha niya na itago ang kabit niya gamit ang kayamanan ko! How dare she challenge me! Sisirain ko sila!

Trixxie Angeles. Gusto lang niyang paghiwalayan ang kapatid at ang hipag pero nag-backfire ang plano niya. Nagbunga ang isang gabibf pinagsaluhan nila ni Gavin. Gavin Mendez. Isang lalaking malikot sa babae ngunit nagkagusto sa babaeng may asawa na. Ano ang kaya niyang isakripisyo sa ngalan ng pag-ibig? Dumaan ang limang taon at kailangan niyang makipagkita sa lalaking nilinlang niya para sa kapakanan ng kanyang anak na may sakit. Ano ang kaya niyang ibigay sa lalaking minsan na siyang sinabihan na walang iibig sa kanya?

Suplada Ako, Pero Hindi Ko Sinasadyang Mahulog Sa’yo Si April Ivy Lozano ay eksperta sa pagiging suplada—may mga mata na kayang patayin ka sa isang tingin at mga salita na kayang magpawala ng gana kahit sa pinakamagaling na manliligaw. Sa kabilang banda, si Dominick Elite ay isang professional bolero—flirt sa lahat, charm sa lahat, at walang balak sa kahit anong seryosong relasyon. Para kay April Ivy , si Dominick ay parang virus: nakakaaliw pero dapat iwasan. Pero paano kung sa bawat biro, bawat pa-flirt na linya, at bawat “oops, hindi ko sinasadya” moment, unti-unti niyang natutuklasan… nahuhulog na pala siya sa isang bolero?

Menceritakan tentang Kampung Sepuh dan kejadian di dalamnya sesudah cerita KUTUKAN LELUHUR. *** Ujang memutuskan untuk kembali ke kampung halaman setelah menyelesaikan kuliah demi memenuhi keinginan sang ibu. Toh, dia juga belum berhasil menemukan pekerjaan yang sesuai. Di kampung, sesuai permintaan sang ibu, Ujang menjaga warung peninggalan bapaknya. Hanya warung, itu yang ada di pikiran Ujang. Tetapi...satu per satu keanehan mulai terjadi. Lampu yang mendadak padam, suara-suara menganggu, dan berbagai hal-hal di luar nalar lainnya. Dia penasaran. Sebenarnya...ada apa dengan warungnya? Atau mungkin...bukan warung melainkan...kampungnya?

Jika kalian mengira bahwa dimensi ruang itu hanya satu, maka adalah sebuah kesalahan besar. Dimensi tidak terkira jumlahnya, hanya saja kita tidak atau belum mengenalnya. Tahukah kalian bahwa bangsa Jin itu bisa hidup bahkan sampai dua ribu tahun? Tahukah kalian bahwa satu hari pada hari manusia, itu sama dengan satu tahun dalam waktu Jin? Atau, tahukah kalian bahwa di bawah tanah sana ada sebuah bangsa yang telah membodohi manusia bahwa yang membuat gempa adalah pergerakan lempeng? Merekalah yang menjadikan gempa bumi, dan novel ini akan menguak tabir misteri tersebut.

Dina dan Dion adalah pasangan muda dengan seorang putri kecil bernama Dinda. Kehidupan mereka tampak biasa di luar—tawa anak, rumah sederhana, dan harapan akan masa depan. Namun di balik senyum itu, tersembunyi perjuangan hidup yang tak mudah. Ketika penyakit dan kehilangan pekerjaan menghantam, Dina menghadapi hari-hari panjang penuh kekhawatiran, sementara Dion belajar hadir sepenuhnya di tengah tekanan. Dari penolakan pekerjaan hingga usaha kecil yang sulit berkembang, mereka dipaksa menemukan kekuatan dan harapan dari hal-hal sederhana. Mampukah mereka bertahan ketika cinta saja tak lagi cukup? Atau justru badai itu akan menjadikan mereka lebih kuat dari sebelumnya?

Saat aku hamil lagi, Arif Ravindra memutuskan berhenti berjudi dan berjanji akan bekerja keras demi menafkahi keluarga kami. Aku pun menangis terharu. Dengan tangan gemetar, aku menyerahkan semua tabungan hasil kerja paruh waktuku selama setahun kepadanya. Ada dua lembar uang jatuh ke lantai. Saat aku memungut uang dan mengejarnya keluar, aku melihat adegan yang mengejutkan. Aku melihat di ujung gang, para preman mafia yang biasa menagih hutang kini bersikap begitu hormat kepada Arif. Ternyata, kemiskinannya hanyalah pura-pura. "Bos, besok kami masih perlu mengerumuni di depan rumahmu?" Arif duduk santai di dalam mobil Lincoln panjang dan menjawab dengan acuh, "Tidak perlu." Ia menatap cincin di jarinya dan menghela napas. "Sudah bertahun-tahun dia membuktikan cintanya. Dia rela bekerja keras demi membayar hutangku, bahkan dia sampai kelelahan dan keguguran.” “Aku sudah sangat merasa bersalah padanya. Kini saatnya memberitahu identitas asliku biar dia tidak perlu bekerja keras lagi." Namun Lina Candra, sahabat kecilnya yang duduk di sampingnya malah tidak sependapat. “Tidak, belum waktunya! Bagaimana jika dia ternyata seperti wanita-wanita sebelumnya, hanya tertarik dengan uangmu dan statusmu sebagai kepala mafia?" "Lebih baik tunggu sebentar lagi. Kita lihat apakah dia mau melahirkan anak ini." Setelah berpikir sejenak, Arif mengangguk, "Baik, ikuti pendapatmu. Lagi pula dia sudah bersamaku begitu lama, pasti tak tega meninggalkanku." Aku menggenggam erat uang di tangan, membalikkan badan dan menangis sejadi-jadinya. 'Arif, cinta penuh kebohongan ini, aku tidak mau!'