Ibalik Mo Tamod Ko

Cordelia Johnson‘s life seemed like a bed of roses until fate decided to snatch that from her by killing her parents on their way from the Netherlands in a tragic Boeing 737 plane crash. That was the beginning of Cordelia’s misery. Life began to treat her harshly. Objecting to making the best out of life, she used dirty means to gain money, mingling with a Famous streetwalker. Eventually entwining with the Gang Leader of the twelve eyed dragon clan, Jared Lambert, who she never thought could fall in love with her.

**Sequel to Two Billionaire Baby Daddies. That and it's prequel should be read before this!!** Willow Monroe and Nathaniel Watson were sworn enemies from the moment they were born. A twenty-one year rivalry has led them to this summer. Not only must they live together, but they're also competing in an internship where they're determined to one up each other and score a position at a software company. But when it turns out they need each other in order to even be considered for the position, they still refuse to put their differences aside. That is until Nathaniel notices how pretty Willow is and Willow takes note of how amazing Nathaniel's abs look. When a heated argument turns into them ripping each other's clothes off, the hate between them fades and all that's left is that terrifying L word that neither wants to be the first to say. But in a summer full of secrets and seduction, can they truly leave their rivalry behind or are they destined to compete with one another for the rest of their lives?

Heiress Jovie Wimberly has a stealing problem. She steals from stores, people, and even her parents. When she's sent to group therapy to get to the root of her issue, she doesn't count on stealing Reno's heart. Reno Valenzuela has a gambling problem. He's lost all his money to casinos, horse races and ridiculous bets. What he doesn't bet on is falling head over heels for Jovie. When Reno's debt catches up with him and Jovie decides to leave her fiance, they head on a cross country trip to save Reno's life. With hitmen and Jovie's fiancé after them, they embark on a crime-filled, life changing journey that might actually change them for the better. Will the hitmen get to Reno? Will Jovie's fiancé bring her back home? Should they have just stayed in group therapy?

On the most important night of her life, Bowen's pack is attacked by The Eclipse Pride, led by the ruthless Alpha Ronan, who claims her as his mate. Forced to become his Luna to protect her people, Bowen finds herself trapped with a man she can never love. Willing to do anything to escape him, Bowen goes to desperate measures for freedom. A spell gone wrong causes Bowen to team up with Alpha Ronan's brother, Beta Grant, who hates her as much as she hates him. Together, they must find their Alpha and save their packs all while dancing on that dangerous line between love and hate.

At the very beginning, he had said to her, "Wanwan, I shall fill your days with joy and happiness." Later on, he had said, "Ye Wanwan, why don't you go to hell?" As she stood upon the edge of a cliff and looked down into the abyss below, a serene expression settled on her face as she whispered helplessly, "It seems that after everything we've been through, we won't be growing old together after all, my dear Qing." At the moment of her death, however, he felt a twinge of pain in his heart. To whom would his love belong henceforth?

Anibersaryo ng kasal namin nang mag-post ang high school sweetheart ng asawa ko ng sonogram picture sa kanyang social media, na may caption na public thank-you sa asawa ko: [Salamat sa lalaking nandiyan para sa akin sa loob ng sampung taon, at sa pagbibigay sa akin ng anak.] Umikot ang kwarto, at namuo ang galit sa akin habang mabilis akong nagkomento: [So, proud ka sa pagiging homewrecker?] Halos kaagad, tumawag ang asawa ko, puno ng galit ang boses. "Paano mo nagawa na mag isip ng nakakasuklam na bagay? Ang ginawa ko lang ay tulungan siya sa IVF, natupad ang pangarap niyang maging single mom.” "At oo nga pala, kailangan lang ni Ruby ng isang subok para mabuntis, habang ikaw ay may tatlong round ng walang resulta. Walang kwenta ang katawan mo!" Tatlong araw lang ang nakalipas, sinabi niya sa akin na pupunta siya sa ibang bansa para sa negosyo—hindi pinapansin ang aking mga tawag at mensahe sa buong panahon. Akala ko busy lang siya. Gayunpaman, sa huli ay kasama niya pala si Ruby, dumadalo sa prenatal checkup nito. Makalipas ang kalahating oras, muling nag-post si Ruby, na ipinakita ang isang mesa na puno ng masasarap na pagkain. [Nagsawa ako sa French food, kaya ginawa ni Ash ang lahat ng paborito kong pagkain. The best talaga siya!] Napatitig ako sa pregnancy test sa kamay ko, ang saya na naramdaman ko kanina, ngayon ay tuluyan ng nawala. Matapos ang walong taong pag-ibig at anim na taon ng paglunok ng aking pride para lang manatiling buhay ang kasal, sa wakas ay handa na akong bumitaw.

Hindi kamukha ng tatlong taong gulang na anak kong lalaki ang asawa ko. Naghihinala, ang father-in-law ko ay kumuha ng paternity test para sa anak ko. Ang resulta ay nagpakita na walang biological na relasyon sa pagitan nila. Galit at napahiya, ang father-in-law ko ay sumabog sa galit, nagbato ng mga insulto sa akin at pinagbantaan pa na patayin kami. Ang asawa ko, galit din, ay sinampal ako ng malakas sa mukha. “Walang hiya ka! Hinayaan mo ako na palakihin ang anak ng ibang lalaki ng tatlong taon!” Habang nakatitig sa kanilang nagaakusang mga mukha, kalmado akong gumawa ng isa pang report—paternity test sa pagitan ng asawa ko at ng kanyang ama. Kinumpirma nito na sila ay hindi din biological na magkaugnay. Ang kanilang mga ekspresyon ay napahinto sa gulat. Na may maliit na ngiti, sinabi ko, “Mukhang hindi natin alam kung sino ay hindi parte ng pamilyang ito, hindi ba?”

"Ma, ano ba? Pagod na pagod na akong maging sunud-sunuran sa inyo! Sa buong buhay ko, wala akong ibang ginawa kundi sundin ang lahat ng utos at nais ninyo. Bakit ngayon, isang hiling ko lang, bakit ayaw niyo akong pagbigyan?" Hindi ko na mapigilang umiyak, ang sakit sobra. Anak niya ako, bakit kailangan niyang magdesisyon na ako dapat? Isang malakas na sampal na naman ang natanggap ko galing sa kanya, na hindi ko na ikinagulat pa. Sanay na ako sa pananakit niya simula noong bata pa ako hanggang ngayon, na 23 years old na ako, lalong lalo na pag hindi ko sundin ang gusto niyang mangyari. "How dare you na sagutin ako ng ganyan? Ako ang bumuhay sa'yo kaya ako ang magdedesisyon. Kaya wala kang karapatan na kalabanin ang nais ko!" Inis na sigaw niya sa akin, kulang na lang sabunutan niya ako. "Ma, mali naman kasi kayo, ayaw ko pa pong magpakasal. Ipakasal niyo ako nang hindi niyo man lang ako tinatanong? Ma, please babalik na lang ako ng Paris," pagmamakaawa ko, ngunit tanging titig lamang ang pinupukol niya sa akin at walang bakas na naawa ito sa akin. Bakit, Ma? "Enough!" Isang malakas na sampal ulit ang natamo ko sa kabilang pisngi ko na ikinabagsak ko sa sahig. "Belphoebe Sinclair, sa gusto mo o hindi, magpapakasal ka sa lalaking 'yun." Parang echo ang boses niya na paulit-ulit sa tenga ko. Bakit ganun? Pakiramdam ko, parang ginawa akong bayad sa hindi ko alam na utang. Ano ba ang kasalanan ko? Bakit kailangan ipakasal ako sa taong hindi ko kilala at hindi ko naman mahal.

“Pakasalan mo ako!” lasing at wala na yata ako sa hulog habang namunungay ang aking mga matang nakatitig kay Omeng, my body guard/ secretary. Ito lang ang paraan ko para matigil na ang kalokohan ni Mommy. Gusto kong galitin si Mommy, makaganti man lang ako kahit paano sa ginawa niyang pag iwan sa amin ni Daddy fifteen years ago. Alam kong manggagalaiti si Mommy kapag pinakasalan ko ang isa sa mga tauhan ko. Sakto si Omeng, my body guard secretary. Hah, sino bang magulang ang matutuwang magoakasal ang anak nya sa isang hampas lupang gaya ni Omeng? Pero bakit ang yabang ni Omeng? Bakit parang unti unti, ako ang nalulunod? Bakit parang habang tumatagal, sarili ko na ang pinaparusahan ko sa pekeng relasyon naming ito ni Omeng?

Dalawang buwan ng mamatay ako, napagtanto ng mga magulang ko na nakalimutan nila akong iuwi mula sa lakad nila. Naiinis na sumimangot at sumigaw ang ama ko. “Dapat siyang maglakad mag-isa mismo. Kailangan ba niya talaga itong palakihin?” Ang kapatid ko, na mayabang, ay binuksan ang chat namin at nagpadala ng emoji, kasama ng message. [Mamatay ka na dyan. Sa ganitong paraan. Kami ni Scarlet ang maghahati sa pamana ni Lola.] Wala siyang natanggap na sagot. Habang malamig ang ekspresyon, nagsalita ang nanay ko, “Sabihin mo sa kanya na kapag nagpakita siya sa kaarawan ng lola niya sa tamang oras, hahayaan ko na ang pagtulak niya kay Scarlet sa tubig.” Hindi sila naniniwala na hindi ako nakaalis ng gubat. Matapos maghukay ng malalim, nakita nila sawakas ang mga buto ko.