Immortal Samsara Season 2

พี่ชายที่ดีต้องทำตัวเป็นแบบอย่างที่ดีให้น้องชาย แต่ภาพลักษณ์ชื่อเสียงบัดซบของเปิ่นหวางต้องเก็บให้มิด อย่าให้น้องน้อยได้รู้เด็ดขาด เพื่อหลีกหนีบัลลังก์ เขาจึงเลือกเป็นคนบัดซบที่สุดในแผ่นดิน เพราะเขาไม่ใช่คนของแผ่นดินผืนนี้ กลับเป็น… จอมเวทหนุ่มวัยสามสิบจะถูกบีบ จดต้องหนีตาย แต่ดันไม่ตายกลับมาอาศัยร่างที่หน้าตาเหมือนกับวัยเด็กของตนราวกับฝาแฝด ใช่แล้ว...เขากลายเป็นเด็กหนุ่ม ที่แปะป้ายด้วยตำแหน่งท่านอ๋อง แถมมีโอกาสถูกลากไปฆ่าได้ทุกเวลา แค่นั้นไม่คณามือจอมเวทผู้นี้ เขาจะหาทางกลับบ้านไปให้ได้ ไปไล่เตะตาแก่บ้าอำนาจคนนั้นให้ได้ สัญญาด้วยเกียรติของเจ้าบ้านตระกูลวินเซอร์ที่เขาเพิ่งได้ตำแหน่งมาสองวันเลย งานนี้จากคุณชายผู้หยิ่งยโสกลายเป็นท่านอ๋องสถุล เสเพล หาคำชมไม่ได้ ในแผ่นดินไม่มีใครรู้จักคำว่าคนบัดซบที่ดีเป็นยังไงเท่าชินอ๋องผู้นี้ จนพังพอนเหลืองจับเขายัดเข้าสำนักฝึกยุทธ แต่เขาก็จะเป็นท่านจอมยุทธบัดซบให้ดู

Everyone who has pain does not show it. Someone may hide it behind a beautiful smile, whereas someone may hide it behind the mask of ruthlessness. I'm a happy soul in front of world, But wounds in my heart are quite too old, I'm searching for peace and all above, I'm passing through the paths, in search of love ~ Ivana Ivana Williams, a simple and hardworking girl had a dream; dream of being loved and cared. After losing parents at a young age and being sent to an orphanage, she never got what she dreamt of. I'm heartless as people say but do they know me? Just as much I want to show them is only what they see, I've learnt my lesson and that's enough for me, Love is the only thing that I don't want to feel ~ Justin Justin Merchant, a cold hearted CEO who doesn't believe upon woman and would choose trusting upon a snake rather than woman after what he went through. She's supposed to be a kind and smiley girl for the world and he's the coldest one. But what's their real identity behind the mask? What will happen when their path will cross? Will Ivana get what she dreamt of? Would Justin be able to trust her? This is my first book on the app Do drop your reviews and opinions

สำหรับครูทรายพอบอกเลิกกับครูวิชิตไปแล้วก็คิดว่าตัวเองจะพ้นออกจากวังวนสวาทแบบเดิม ๆ แต่เธอหารู้ไม่ว่าผัวของตัวเองนี่ล่ะที่จะพาเธอวนกลับไปหาเรื่องราวความเสียวที่ตื่นเต้น แปลกใหม่ และเร้าใจมากขึ้น

«Я слишком хорошо знаю что такое, когда у тебя есть все, включая здоровое и молодое тело. Но внутри меня нет. Моя душа была давно истлена и уничтожена в тюрьме для особо опасных преступников – в Адинбурге. Это место, где в тебе по капле убивают человечность, и за шесть лет пыток служителям ада удалось сотворить со мной это. День, когда я почувствовал страх за девушку, которая была этого не достойна, стал для меня надеждой. Верой в то, что я смогу почувствовать хоть что-нибудь. Но мой цветок, что прикидывался этой надеждой, оказался отравой, ядом и еще одним проклятьем, которое я должен искоренить в себе раз и навсегда. Я больше не хочу быть человечным. На этот раз моя игра будет еще жестче, потому что я собираюсь разорвать Камелию в клочья, пока она не будет умолять меня о… смерти.» – Брэндан.

МАККОЛЭЙ: Холодный разум и гранитный камень вместо сердца. Таким я был с самого детства. Сын ученого, на которого возложены большие надежды и великие Цели. Хладнокровный, циничный, жесткий. Я не был способен на чувства и меня всегда все устраивало. Пока не появилась она. Она – главная загадка в этой безумной игре. Она исключение, пробудившее во мне человеческие эмоции и чувства. Она моя Энигма.

Alors qu’Evalina se découvre une nouvelle famille et que les mystères concernant sa naissance se brisent peu à peu, les événements prennent une tournure dramatique. Emportée de force au Cœur de Réturis, elle comprendra vite que dans la guerre qui l’oppose à l’ennemi, le risque de tout perdre est omniprésent. Face à la noirceur qui l’habite, nombreux sont ceux qui commencent à voir en elle un être pire que la Démone. Les Surnaturels la craignent, mais lorsque l’un d’eux est brusquement assassiné, c’est toute l’alliance avec les métamorphes qui menace de voler en éclat. Comment continuer à se battre quand on devient son propre adversaire ? Le véritable ennemi de Réturis s’est-il vraiment montré au grand jour ?

ใครเลยจะรู้ว่างานอดิเรกของ ‘อัลวาโร อัลทาซา’ ทายาทมหาเศรษฐีพ่อค้าอาวุธสงครามแห่งโมร็อกโก ก็คือการเป็นโจรสลัด ออกจี้ปล้น อาละวาดจนชื่อเสียงกระฉ่อนไปทั่วทั้งคาบสมุทร แต่เป้าหมายของชายหนุ่มไม่ใช่ทรัพย์สินเงินทองหรือชีวิตคน หากเป็นผู้หญิง โดยเฉพาะหญิงสาวพรหมจรรย์ที่กล้าหาญพอจะขัดขืนความต้องการอันเร่าร้อนของเขา ‘หม่อมราชวงศ์หญิงอนามิกา’ ไม่เคยคิดว่าการล่องเรือสำราญในทะเลแคริบเบียนเพื่อพักผ่อนหลังสำเร็จการศึกษา จะกลายเป็นฝันร้าย เมื่อเธอต้องตกเป็นเชลยอยู่ในเงื้อมมือของโจรสลัดจอมหื่น มิหนำซ้ำยังปากเสียผิดกับหน้าตาที่หล่อเหลาจนแทบเคลิ้ม ทางเดียวที่เธอจะรอดพ้นจากการตกเป็นทาสบำเรอบนเตียงของเขา นั่นก็คือการคว้ามีดปอกผลไม้ แล้วแทงเขาให้ตายคามือ

Я не люблю полутонов и недочувств. Я беру все или ничего. И если я люблю, то это, минимум цунами, максимум ядерный взрыв, который уничтожит всё в радиусе сотен тысяч километров. И когда я говорю этой голубоглазой девочке, что люблю ее, это не радостная новость. Это приговор. Нам обоим.

Рэнделл – опытный игрок. Придумывать хитрые схемы, удерживая на крючке нужных ему людей. Уверенно двигать фигуры по доске, продумывая все на несколько шагов вперед. В этом он мастер. Только вместо шахмат – люди. Он ловко манипулирует ими, как кукловод марионетками. Даже будучи главным подозреваемым в деле об убийстве его матери и жены, он знал, что выйдет сухим из воды. Единственный его страх – Лиса. Невероятное притяжение между ними пагубно и смертельно, и от этого их тянет друг к другу еще сильнее. Она тоже боится его, потому что знает, на что способен Рэнделл. Но Лиса знает также, какое влияние оказывает на него. Может, и кота можно загнать в мышеловку? Их история не закончится так просто. Эти двое должны встретиться вновь. Ведь партия, начатая когда-то давно, еще не завершилась. За Лисой должок, и ей придется его вернуть.

Prologue: Moi: Mais papa enfin! Lui: N'insistes pas ma décision est prise. Moi: Tu n'as même pas essayer de m'écouter! Elle: Quand l'homme parle, la femme écoute et se tait. Moi: Maman!... 0_0... Je n'arrive pas à croire qu'elle soutienne la décision de papa. Qu'est-ce que je dis?... Elle a toujours été de son côté de toute fâçon. Mais j'espérais pour une fois qu'elle prenne ma défense vu les enjeux. Moi: comment vous pouvez prendre de telles décisions? Lui: Ce n'est pas à toi de décider ma fille mais à moi. Et j'estime que tu as trop fait l'école. Dans nos traditions la femme ne doit même pas y mettre les pieds mais toi tu y es allée alors maintenant c'est fini. Moi:...mais... Quoi? À cause de ces stupides traditions encore?...je ne sais même plus quoi dire, quoi faire pour les convaincre de me laisser continuer.