Kamay Na May Dextrose

“𝘋𝘰 𝘺𝘰𝘶 𝘋𝘳𝘦𝘸 𝘞𝘢𝘭𝘵𝘰𝘯 𝘵𝘢𝘬𝘦 𝘓𝘪𝘭𝘪𝘢𝘯 𝘙𝘰𝘴𝘦 𝘔𝘢𝘳𝘵𝘪𝘯, 𝘵𝘰 𝘣𝘦 𝘺𝘰𝘶𝘳 𝘭𝘢𝘸𝘧𝘶𝘭𝘭𝘺 𝘸𝘦𝘥𝘥𝘦𝘥 𝘸𝘪𝘧𝘦, 𝘵𝘰 𝘴𝘩𝘢𝘳𝘦 𝘺𝘰𝘶𝘳 𝘭𝘪𝘧𝘦 𝘰𝘱𝘦𝘯𝘭𝘺, 𝘴𝘵𝘢𝘯𝘥𝘪𝘯𝘨 𝘸𝘪𝘵𝘩 𝘩𝘦𝘳 𝘪𝘯 𝘴𝘪𝘤𝘬𝘯𝘦𝘴𝘴 𝘢𝘯𝘥 𝘪𝘯 𝘩𝘦𝘢𝘭𝘵𝘩, 𝘪𝘯 𝘫𝘰𝘺 𝘢𝘯𝘥 𝘪𝘯 𝘴𝘰𝘳𝘳𝘰𝘸, 𝘪𝘯 𝘩𝘢𝘳𝘥𝘴𝘩𝘪𝘱 𝘢𝘯𝘥 𝘪𝘯 𝘦𝘢𝘴𝘦, 𝘵𝘰 𝘤𝘩𝘦𝘳𝘪𝘴𝘩 𝘢𝘯𝘥 𝘭𝘰𝘷𝘦 𝘧𝘰𝘳𝘦𝘷𝘦𝘳𝘮𝘰𝘳𝘦?” Lily knew that she was useless in her family. Wala siyang matinong nagawa sa buong buhay niya kaya madalas siyang pagbuhatan ng kamay ng kanyang ama o kaya ay ng kanyang madrasta. No one treated her well, even the maids in her home. They all believe she’s a nuisance. Dumating ang araw na nagkaroon siya ng silbi sa kanyang ama nang kailangan nitong makipagkasundo sa Pamilya Dalton. Kahit takot na takot sa kanyang magiging asawang si Drew ay wala siyang magawa kung hindi ipagpatuloy ang kanyang obligasyon bilang Martin. Sa unang gabi pa lang ay ipinaramdam na kaagad ni Drew ang disgusto sa kanya. Malayo siya sa mga babaeng nakakasalamuha nito. Sino nga ba ang magnanais sa isang tulad niyang hindi nakapagtapos ng pag-aaral, payat at hindi masyadong kagandahan? Ngunit determinado siya na ipaglaban ang kasunduan kay Drew kaysa bumalik sa tahanan ng mga Martin na umabuso sa kanya. TRIGGER WARNING: This book contains adult language and subjects, including graphic violence, explicit content, and assault on women that may disturb some readers. I do not intend this book for readers below adulthood.

Si Amanda Hale ay minsang naging biktima ng pang-aabuso, pagtataksil at kamatayan sa kamay ng mga taong pinakamalapit at tinuring niyang pamilya. Ngunit nang muling bigyan ng pagkakataon upang mabuhay dala niya ang lahat ng sugat at galit mula sa nakaraan. Sa ikalawang buhay na ito siya ba’y matututong magmahal muli o tuluyan na siyang lalamunin ng apoy ng paghihiganti?

Sa kagustuhang makatakas sa kamay ng mga hindi kilalang dumukot sa kanya ay nabundol siya ng sasakyan dahilan kung bakit naratay siya ng matagal sa Hospital. Ngunit sa kanyang pagising ay wala siyang maalala sa nakaraan maging ang kanyang pangalan. Halos mawalan na siya ng pag-asa sa sarili dahil sa malaking pinsala na natamo ng kanyang katawan. Kinupkop siya ni Carlos Montenegro ang lalaking nakabangga sa kanya inaalagaan siya nito, binihisan at binigyan ng pangalan. Lubos niyang hinangaan ang binata at hindi niya maikakailang may nararamdaman na siya para rito subalit unti-unti nang bumabalik ang kanyang alaala at patuloy siyang tinutugis ng kanyang nakaraan...nang kanyang mga nagawang kasalanan na kailangan niyang pagbayaran lalong lalo na sa binata. Hindi maatim ng kanyang konsensya kaya bago pa ang lahat ay inunahan niya na ito. Sa pamamagitan ng liham ay ipinagtapat niya ang Katotohan ng kanyang pagkatao at sa kanyang pagtalikod ng gabing iyon ay kasabay na rin doon ang paglimot sa binata. Hindi rin nakaligltas sa pandinig Kay Carlos ang pag-alis ni Rose. May parte sa puso niyang pigilan ang dalaga subalit nanaig parin ang galit at pagkasuklam niya rito. Para sa kanya walang karapatang mabuhay ang taong pumatay sa pinakamamahal niyang nobya na si Angelica at isinusumpa niyang magdurusa ito habang buhay subalit paano niya lalabanan ang damdaming iyon kung laging ipinapaalala sa kanya ang magandang imahe ng dalaga lalong lalo pa at dinadala nito sa sinapupunan ang nag-iisang maging tagapagmana ng kaniyang angkan.

Romano "Ram" Santiago is a well known businessman, kilalang kilala siya bilang isang magaling na negosyante at lahat halos ay kaya niyang paikutin sa kanyang mga kamay, hanggang iwanan siya nang kanyang pinakamamahal na nobya, at sa sobrang kalungkutan na nararamdaman ay nagawa niyang sumama sa isang prostitute a prostitute that turned out to be a virgin. Paano ang perpekto niyang mundo ay magugulo nang dahil sa isang prostitute na nagngangalang Atilla Salvador.

Unti unti kong iminulat yung mata ko..isang nakakasilaw na liwanag mula sa ilaw ang unang tumambad sakin.. Masyadong masakit sa mata kaya diko mapigilang di mapakurap.. Napahawak ako sa ulo ko ng may kung anong sakit na naramdama dito.. Teka..nasan ako??... Bumangon ako bigla kasabay ng pag hiyaw dahil sa sakit ng ulo ko.. Argggg..where im i "Finally..you're awake" napatingin ako sa pinanggalingan ng boretong boses.at nakita ang isang lalaki Napa atras ako ng tumayo sya.at parang kung sinong makapangyarihang tao kung gumalaw.naka lagay yung isang kamay nya sa isang bulsa ng pantalon nya Nagulat nalang ako ng tuluyan na syang nakalapit sakin Napaubo ako ng bugahan nya ako ng usok ng sigarilyo sa mukha pero iba yung amoy nya sa literal na yosi na nabibili lang sa tindahan. "What the.why im i here.and who are you!?" Tumawid sya ng pagkakatayo.at matalim akong tiningnan "You have no rights to ask who i am young lady." Napa atras ako ng hulihin nya yung pisngi ko.he traced my jawline "Your beautiful..you have no idea how much i want you" Itinulak nya ako pahiga.babangon sana ako pero agad na syang kumababaw sakin.sht "Wag mo kong hawakan..hayop ka!!.bitawan mo ako!" Inalis nya yung mga buhok na nakaharang sa mukha ko "Kahit anong sigaw mo..walang makakarinig sayo" Sasampalin ko sana sya..pero hinawakan nya yung dalawang kamay ko pinantay sa ulo ko..sht "Bitawan mo sabi ako...sino ka ba!?" He clenched his jaw..and smirk "Tinatanong mo kong sino ako..i own you..i own every inch of you" "Your mine.since you enter in this world.your mine just mine"nagulat ako ng untiunti nyang tinatngal ang pagkakabutnes ng pulo nya "And i claim you now"

Sa paglipat nila sa lumang bahay, unti-unting naungkat ang madilim na nakaraan sa buhay ng pamilya Olivarez. Ang lahat ay nag-ugat sa poot, galit, at pighati ng pagtakas ng kanilang mommy Edna sa nakatakda niyang buhay. Isang sumpa na siyang tuluyang maipapasa sa kanyang anak na si Joelyn. Wala na nga ba talagang ligtas ang pamilya Olivarez mula sa kamay ng katakot-takot na nilalang na gumagambala sa kanila? Maghahari ba ang pagpapatawad at pagmamahal sa pamilya gayong ang kanilang kalaban isang demonyong hindi naman nila nakikita?

Pinakasalan ni Andrew si Hannah dahil sa palugi na ang kanilang kumpanya. Napabayaan niya ito dahil sa pagkaaksidente na nangyari kay Ashley. Hindi akalain ng lalaki na ang mapapangasawa niya ay kabaliktaran ng itsura ng kanyang Girlfriend na si Ashley. Samantalang nagpapanggap lang pala si Hannah na pangit para malaman kung ano ang tunay na ugali ni Andrew. Dahil sa napilitan silang magpakasal ay hindi matanggap na isang pangit ang kanyang Asawa. Ano kaya ang magiging buhay ni Hannah sa kamay ng lalaki? Paano niya pakikitunguhan ang ang lalaki kung nandidiri ito sa kanya?

“Oh my… ang aking Kapitan! Mabuti naman naalala mo ako! Hmp malapit ng magtampo sa’yo si Lola. Ilan taon na din ang nakalipas.” Sabi ni lola ng may pagtatampo sa kaniyang tinig. “Magagawa ba naman kitang tiisin, ikaw ata ang pinaka-mamahal kong Lola!” nakangiti kong sagot kay Lola sabay yakap sa kaniya. Habang masaya akong bumabati kay Lola ay isang pigura ng babaeng nakatalikod ang unti-unting tumayo at nakangiting humarap sa amin. Si Yvette. Hindi ko inaasahan na dadating siya ngayong araw. Nakangiti siya pero makikita sa kaniyang mata ang kakaibang lungkot, isang damdamin na kahit anong tago ang gawin ay hindi niya maitatanggi. Si Yvette ang dati kong karelasyon at muntik ko ng mahalin matapos kong aliwin ang aking sarili ng malaman kong naging boyfriend ni Karmela si Andrew. Tumaas ang kilay ko ng makita ko siya. Wala naman akong pakielam sa kaniya pero knowing Yvette? Paniguradong gagawa siya ng eksena at ayokong matakot si Karmela dahil sa kaniya. Lumapit siya sa akin at nag beso. Nakangiti niya akong binati ngunit may halong pait sa kaniyang boses “My Captain Xian Herrera… its nice to see you again. Ang tagal na din ng huli nating pagkikila” may panunuya siyang tumingin kay Karmela at mapait ng ngumiti sa kaniya “siya ba? Siya ba ang dahilan kung bakit hindi mo ako sinuyo? Kaya naman pala bigla kang nawala sa picture. May bago ka na palang pinagkaka-abalahan!” Nang marinig ko ang sinabing iyon ni Yvette ay alam kong hindi lang iyon simpleng pagpuna. Naramdaman ko sa kaniyang boses ang matinding hinanakit. Kinapitan ko ng mahigpit ang kamay ni Karmela at tinignan siya na parang sinasabing “ huwag kang mag-alala hindi kita pababayaan.”

No primeiro ano do nosso casamento, Augusto Moretti, meu marido perfeito aos olhos de todos, começou a mudar. Ele se afastou de mim, tornando-se frio e distante. De repente, ele parecia ter feito um voto de castidade: mandou construir uma pequena capela na mansão e não largava mais o rosário. Eu tentei de tudo para reacender a nossa relação. Mas, por mais que eu o provocasse, ele permanecia indiferente, como se eu fosse invisível. Até que, em uma noite, o flagrei através de uma fresta na porta do banheiro. Ele estava se entregando à paixão… Mas não por mim. Ele olhava fixamente para a foto de outra mulher. Foi nesse momento que percebi: ele não era frio, ele apenas não tinha sentimentos por mim. Decidi virar o jogo. Enganei Augusto para que assinasse o acordo do divórcio e desapareci completamente da vida dele. Mas, ironicamente, depois que sumi, ele enlouqueceu tentando me encontrar. Quando nos reencontramos, foi no casamento do tio dele. Eu vestia um vestido de noiva branco, e ele, com os olhos vermelhos de raiva, não conseguia de jeito nenhum me chamar de "tia"!

"S-Stop..." Nauutal kong saad. Kasabay ng pagpasok ng kamay niya sa aking skirt ang pagkapit ko ng mahigpit sa table ko. "You want this, don't you?" Mainit na bulong nito sa aking tainga. Sobrang kinakabahan ako, nasa school kami at walanghiya niyang ginagawa ito ngayon sa akin. Umiling ako sa tanong niya, nagpipigil ng ungol at baka may makarinig dahil lunch palang at mamaya kaunti ay darating na ang mga studyante ko. "P-Please, t-tumigil ka na!" "Are you going to wear this skimpy skirt and sleeves again?" Malamig nitong tanong sakin. "H-hindi na." Umiling-iling ako para tigilan na niya ang ginagawa niya. Ngayon lang siya nakialam sa suot ko at hindi ko maintindihan kung bakit. Pencil skirt lang naman iyon at puting long sleeves. "Good. Don't make me mad again Mrs. Buenavista kung ayaw mong gawin ko sayo to sa sarap ng estudyante mo." Kung makapag salita siya para namang hindi ko siya estudyante ah?! Siya lang naman si Zachariah Buenavista asawa ko at estudyante ko rin.