Langit Ka Lupa Ako

“Lord pahiram ng anak ko! Please lang huwag mo muna siyang kuhain sa akin, hindi ko kakayanin. Sobrang bata pa ng aking anak! Huhuhu!” napasandal na lang ako sa wall ng hospital at humahagulgol na nananalangin. Bago pa ako makapagsalita ulit ay nakita ko ang Arnaldong iyun na nakatingin saming dalawa ni Regan, nakatayo lang din ito sa isang sulok malapit samin, yumuko siya ng makita niya akong nakatingin sa kanya. Bumitiw ako sa pagkakakapit ko kay Regan at lumapit ako papunta sa lugar kung nasan si Arnaldo, hinabol lang ako ng tingin ni Regan at hindi ko na napigilan ang aking sarili, isang malakas na sampal ang pinakawalan ko sa pisngi ni Arnaldo. Nagsusumigaw ang galit sa aking puso't isipan Nakita kong napakapit siya sa kanyang pisngi at nagatataka siyang napatingin sakin"Hay*p ka! nakapawalang hiya mo talaga. Nagpakalayo-layo na kami ni Anthony nasundan mo pa rin kami. Wala ka ng dinala sa buhay naming mag-ina kundi puro sakuna.(pinaghahampas ko ang kanyang dibdib habang patuloy ang aking pag iyak, Sobrang galit ang aking nararamdaman, hinahayaan lang naman niya ako sa kanyang ginagawa, maya-maya ay naramdaman kong niyakap na niya ako para huminahon, ) Hindi na ako nanggulo sa buhay niyong mag-asawa kagaya ng gusto mong mangyari! kaya please lang lubayan mo na kaming mag-ina. HUHUHU" bigla naman akong nanghina at tila nawalan ng lakas ng yakapin na niya ako, pakiramdam ko ay nasa maayos akong mga kamay sa piling ng bisig nito. "Naguguluhan ako! anong ibig mong sabihin?! Hindi kita maintindihan, Una kitang nakita sa bahay namin, kasama ko sa kwarto , yun na ang una at huli nating pagkikita!" sagot sakin ni Arnaldo

RATED SPG/DETAILED BED SCENES/BAWAL SA BATA! "Sa akin ka lang, Roxanne... ako ang tunay na nagmamay ari sa iyo. Akin lang ang puso, kaluluwa pati na ang katawan mo," may diing wika ni Rain Tyler Montenegro.

Seorang pemuda dari suku Dayak Bakumpai, menjadi boronan di kota gaib Saranjana. Pemuda yang bernama Lawen tidak tau apa kesalahannya, sampai Panglima tertinggi dari kota Saranjana sangat ingin menangkapnya. Raja Saranjana mengadakan saembara untuk menangkap Lawen, jika ada yang berhasil maka akan di beri hadiah berupa separuh keraja'an Saranjana dan bisa menikahi putrinya.

Yua, gadis muslimah yang harus segera menikah untuk menghentikan Tantenya menguasai seluruh warisan. Tetapi, tunangannya tidak mau menikahi dengan berbagai alasan. Karena terdesak, akhirnya Yua menerima tawaran dari Jexeon, mantan mafia untuk menjadi suaminya. Mereka terikat buku nikah dengan tujuan masing-masing, namun Yua bersedia membuka hati untuk Jexeon dan berbakti layaknya istri. Hanya saja sikap Jexeon sangat dingin hingga ia merasa beku. Yua dan Jexeon memiliki kesepakatan dalam pernikahan, mereka hidup di antara buku nikah yang ditangguhkan.

I don't want you to be just my secretary! I want All of YOU! Your time, mind, body and soul. I own you whether you like it or not! Kung di ka madaan sa santong dasalan, sa santong paspasan kita kukuhanin. -Boss L. NBSB ako, meaning-NO BOYFRIEND SINCE BIRTH! Gusto ko Yung paninindigan na 1 man-woman ako, yun bang sya ang first bf ko tapos sya na din Yung last. Sabihan nyo na ako ng old school, manang, at kung ano pa.. Pero 24 years ko na iniingatan ang pagka-birhen ko no! Pero Lord, sobrang gwapo ng boss ko-makalaglag panty nga daw Kung I-describe ng karamihan, marami ng nag sasabi maswerte daw ako at ako ang sekretarya ni Boss L . Kung alam lang nila! Sobrang sungit ni boss L , kailangan lahat ng isasagot ko YES BOSS! Tapos palagi na lang akong pinapagalitan, 'yon bang parang wala na akong naging tama na ginawa sa mata nya?! Bilang sekretarya ni boss L, kailangan perfect ka! Gusto ko na mag-RESIGN! Kaso paano? Lord ang laki ng sahod, bilang bread winner ng pamilya kelangan ko mag tiis! 'Di ako pwede basta-nasta mag-RESIGN na lang kasi ayaw ko na at 'di ko na kaya ang trabaho. May responsibilidad ako. Buti na lang nandyan sila Karen at Adryan, ang mabubuti kong kaibigan, sandalan sa mga oras na bugnot ako sa napaka bait pero gwapo naman naming boss! Pero bakit ganto minsan feeling ko may iba sa boss ko, parang may something. Pero di ko maintindihan, may gusto sya na 'di ko alam kung handa ko ba Ibigay sa kanya...

"Inakit mo ako para sa pera. Ikaw rin ang dahilan kung bakit naghiwalay kami ng girlfriend ko. Ito ang tandaan mo, ni kakarampot na pagmamahal, wala akong mararamdaman para sa 'yo. Gusto mong lumaya? Tss! Magdusa ka muna at pagbayaran ang ginawa mo!"

Pagkatapos ng tatlong taon naming pagdadate ni Nathan Foster, inakala kong alam ko na kung saan kami tutungo. Pero hindi siya kailanman nagpropose sa akin. At sa halip ay nagawa pa niyang malove at first sight sa aking stepsister. Naging direkta at walang tigil ang ginawa niyang panliligaw dito na hindi nagiwan ng pagdadalawang isip sa aking isipan. Pero sa pagkakataong ito, hindi na ako nagbreakdown o naghintay pa sa mga mangyayari habang umaasa na babalik pa siya gaya noon. Napagdesisyunan ko nang makipaghiwalay. Itinapon ko ang lahat ng regalo niya sa akin, pinagpunit punit ko rin ang wedding dress na lihim kong binili at noong kaniyang kaarawan, iniwan ko sa aking nakaraan ang Riverdale. Nang sasakay na ako sa aking flight, nagmessage si Nathan sa akin: “Nasaan ka na? Hinihintay ka ng lahat.” Ngumiti ako, pero na ako nagreply sa kaniya habang binoblock ko siya sa bawat platform. Wala siyang ideya na dalawang linggo na ang nakalilipas mula noong tanggapin ko ang proposal ng aking college senior na si Eustace Cooper. Nang lumapag ang eroplano sa bagong siyudad na aking titirhan, nakahanda na kami ni Eustace na simulan ang bagong yugto ng aming mga buhay nang magkasama—bilang magasawa.

"P-Pa..bat nyo naman ako iniwan" sabi ko sa malamig na bangkay ni papa na nasa loob ng kabaong,umalis lang ako saglit pagdating ko patay na sya. "Ano pang ginagawa mo dito?" Napatingin ako kay tita habang nakapamewang sya. Napayuko nalang ako dahil pinagtitinginan kami ng mga tao dito. "T-tita--" "Wag mo akong matita tita dyan! Ikaw ang malas sa buhay namin! Pati asawa ko namatay dahil sa kamalasan mo!! Ngayon layas!!" Malakas na sigaw nito,nagbubulungan na ang ibang tao. "T-tita wala p-po akong m-matutuluyan e" Umiiyak na sabi ko kay tita.Bigla nya akong kinaladkad palabas ng mansyon. "Pag sinabi kong layas! Layas!!" Sigaw nanaman nito dahilan para mapatingin maging ang mga tao sa labas ng gate. Umiiyak na tumayo ako,nagmamakaawang wag naman sana nya akong palayasin. "Malas ka samin alam mo ba yun?! Ha?! Dahil sayo nawalan ng pake sakin ang asawa ko! Nasa sayo ang atensyon nya! Huh! Bakit nga ba ganun?! E AMPON KA LANG NAMAN!!" Malakas na sigaw nanaman nito kaya mas lalong lumakas ang mga bulungan. "Mom whats happening here?" Tanong ni Stella....anak nya. "Pinapalayas ko na sya" maawtoridad na sabi ni Tita,tumawa naman si Stella. "So ano pang ginagawa mo? Layas na! Chupi! Bawal ang malas dito!" Sigaw nito. Wala akong nagawa kundi ang tumakbo ng tumakbo.Siguro nga malas ako,wala na si Papa sakin...wala na rin akong matutuluyan,bakit pa ako nabuhay?!

Ikinasal ako sa isang lalaking hindi ko naman gusto at ka close. Yes! School mate ko siya before at hinding-hindi ko siya gusto! Wala naman akong magawa dahil kailangan ito para maisalba ang kompanya ni Grandpa. Ngunit, pagtapos ng maraming pagsubok sa relasyon naming dalawa ay nahulog siya sa akin at umaming ako ang gusto niya. Paano nga ba nangyari iyon!? E mahal na mahal niya ang girlfriend niya at galit na galit siya sa akin noon dahil ikinasal ako sa kanya at ang girlfriend niya ang gusto niyang pakasalan. Teka, kasalanan ko ba iyon!? Pero, nang mahulog din ako sa kanya, hahayaan ko ba ang puso kong ito na tumibok sa kanya? Lalo na at sa utak ko, ang tanging gusto ko lang ay ang childhood friend ko. Sasaluin niya pa kaya ako?

Nang dumating ang college admission notice, bigla akong nagkaroon ng mataas na lagnat at napilitan akong manatili sa kama. Ang aking kapatid na babae ay sangkot sa isang kidnapping habang nasa daan upang tulungan akong kunin ang notice, at ang kanyang buhay ay hindi tiyak. Galit na galit sa akin ang mga magulang ko. Matapos punitin ang aking admission notice, pinilit nila akong talikuran ang aking pag-aaral at magtrabaho sa isang pabrika. Nang maglaon, nakaranas din ako ng kidnapping. Pagkatapos makatakas, nagtago ako sa isang abandonadong pabrika at nagpadala ng mensahe para sa tulong. Tinawagan ako ng tatay ko at walang pigil na sinigawan ako, “Lena, tao ka ba? Paano mo nagawang magbiro sa amin sa memorial day ni Jessica!” "May ideya ka ba kung gaano namin hinihiling ng nanay mo na ikaw ang namatay noon?" Sa mga huling sandali ko bago mamatay, umalingawngaw sa aking pandinig ang kanilang mga pang-iinsulto. Ako ay tinorture at pinatay, naging isang halimaw, at ang aking katawan ay itinapon sa isang mabahong kanal sa loob ng tatlong buong araw. Kahit na ang aking ama, ang pinaka experienced na forensic expert, ay hindi ako nakilala. Nang umuwi ang aking kapatid na babae kasama ang lalaking kasama niya ilang taon na ang nakalilipas, pinanumbalik ng aking ama ang aking hitsura sa pamamagitan ng teknolohiya. Lumuhod sila sa harapan ng naaagnas kong bangkay at umiyak hanggang sa mawalan ng malay.