Mag-ingat

Dahil sa kahirapan at pang aalipusta ng abusadong tiyahin na umampon kay Nicole nang mamatay sa aksidente ang mga magulang ay pinilit niyang maka pag tapos ng pag aaral sa kursong aeronautical engineering. Dahil na rin marahil sa kaniyang sipag at tiyaga at dahil na rin sa angking talino ay isa siya sa mga mapalad na mag aaral na naka pasok sa study now pay later program ng isang malaking aircraft company. Itinuring ni Nicole na isang malaking oportunidad ang mabigyan siya ng pagkakataon na maka pag tapos ng pag aaral kahit pa nga ma higpit na tinutulan iyon ng kaniyang tiyang Norma na siyang tinutuluyan niya mula pa noong walong taong gulang pa lamang siya. Ngunit dahil na rin siguro sa kagustuhan niyang maka alis sa puder ng mapang abusong tiyahin at sa mapanakit na mga anak nito ay hindi niya pinakingan ang pag tutol ng mga kamag anak na mag aral siya, sa halip ay pinag buti niya hangang maka kuha siya ng magandang trabaho sa kumpaniya na nag paaral mismo sakaniya matapos maka pag tapos sa kolehiyo at maka kuha ng pinaka mataas na parangal sa uniberidad bilang summa cum laude sa kanilang batch. Buong akala ni Nicole ay magiging maayos na ang lahat lalo pa at nag karoon na rin ng bunga ang ilang taon niyang pag titiis ngunit hindi naging madali. Na in love si Nicole sa kaniyang masungit na boss na hindi niya maintindihan ang tunay na nararamdaman para sakaniya, nagkaroon sila ng hindi maayos na relasyon siya ay in love ang kaniyang boss naman ay ginawa lamang siyang fling nito. Noong una ay nagagawa niya pang pigilan ang pag ka hulog sa CEO ng kumpaniyang pinapasukan ngunit nang lumaon ay naging napaka hirap para kay Nicole, paano ba naman niyang magagawang mag paka civil sa harap ng kaniyang boss gayong bukod sa may nangyayari sa kanila sa loob at labas ng opisina ay mahal niya rin ang CEO. Ang kaniyang CEO.

"Baca. Kalo setuju, tanda tangan," ujar Rayhan dingin, menyerahkan akta pernikahan pada Kayla—seolah ini hanya dokumen biasa. Masalahnya… hati itu bukan fingerprint yang bisa diatur. Kayla pikir dia bisa pura-pura jadi istri. Tapi gimana kalau ternyata malah berubah jadi perasaan sungguhan? “Malem ini ... malam pertama kita, kan?” “Saya mau minta hak sebagai seorang suami.” Kayla tak bisa berpikir jernih. "Serius ini malam pertama sama suami kontrak bukan sama suami beneran? Emangnya boleh?"

Young, rich, happy go lucky, a womanizer. That is Enrico Joaquin Montefalco's life. But in one snap everything has changed. May nag iwan ng bagong silang na bata sa labas ng kanilang mansiyon at siya ang sinasabing ama nito ayon sa sulat na nakalakip sa basket na pinaglagyan ng munting anghel. Sa dami ng babaeng dumaan sa buhay niya, hindi niya alam kung sino doon sa kanila ang ina ng bata. Hindi niya kayang alagaan na mag isa ang bata lalo na at may negosyo siyang kailangan siya. Kaya nag hire siya ng yaya para sa anak niya. Nadia Carnaje-isang ulila, magaling na mang aawit at raketera na nangangarap na makapasok sa mansyon ng mga Montefalco. Pangarap niyang maging isang sikat na mang aawit, ngunit mas pinili niya ang maging isang yaya ng anak ng babaerong si Enrico Joaquin Montefalco. Ano ang maging papel ni Nadia at Baby Gio sa buhay niya, is it good or bad? Is he accept the fact and reality na isa na siyang ama o magpatuloy sa buhay na kinasanayan niya? Ito na ba ang karma sa pagiging babaero niya?

Sa mundong mapaglaro ay nakakatakot sumugal sa pag ibig. Ngunit naroon pa rin ang kagustuhan mong maranasan iyon, kung paano magmahal at kung paano mahalin. Pero paano kung isang beses ka nang napaglaruan ng tadhana? Gugustuhin mo pa rin bang maranasan muli ang magmahal at mahalin? Susugal ka parin ba? Makakaya mo pa rin bang mag tiwala? At mayroon pa nga bang tapat na magmamahal sa katulad mong Unwed Mother?

Synopsis Bata pa lang si Katana ay mulat na s'ya maraming bagay, tulad ng kailangan n'yang malayo sa kan'ya ng mga magulang upang makapag trabaho sila para sa ikakabuti ni Katana. Lumaki s'ya sa puder ng kaniyang lolo at lola na magulang ng kaniyang ina. Namulat rin siya sa mundong hilig siyang i-chismiss kung saan-saan. Nang tumungtong siya sa edad na sampu ay do'n niya napagtanto na wala s'yang dapat pag katiwalaan kung hindi ang sarili n'ya lang at ang mga taong kilalang-kilala na n'ya. Grade 7 siya ng muling nalapit sa mga taong nakapaligid sa kaniya , si Trace ay isa sa taong nakilala niya at naging kaibigan–boyfriend niya no'ng grade 9. Si Vivian ang akala niya ay totoong kaibigan. Akala niya totoong kaibigan ang mga nakapalibot sa kaniya 'yon pala ay hindi. Grade 10 s'ya no'ng maakusahang gusto niyang patayin si Vivian ang akala n'yang kaibigan niya pero nag kamali s'ya, sobra-sobra ang pasakit na nangyari sa batang Katana at pinili na lang lumayo kasama ang taong hindi niya aakalain kakampihan siya at iintindihin siya. Akala niya ay ayos na ang lahat, ayos na ang bata niyang puso. Akala niya kaya na niyang muling makita ang mga taong pilit niyang pinapatawad no'ng nasa New York siya ngunit hindi pala gano'n kadali mag patawad, masakit pala. Gustong-gusto niyang mag patawad ngunit nasasaktan siya. Sabi nga niya ang bawat buhay natin ay may kasalanan tayong nagagawa at ang Diyos ay kaya tayong patawarin tayo pa kayang tao lamang? She found the forgiveness in her hearts. Napatawad niya ang lahat ngunit muli nilang wawasakin ang bagong Katana. Kaya n'ya bang muling mag patawad? kaya niya bang patawarin uli ang mga taong nagkasala sa kaniya ng paulit-ulit

(Tersedia di aplikasi Ceriaca) Seorang perempuan yang jauh dari kasih sayang orang tua secara lengkap bertemu dengan lelaki yang awalnya dia kira akan mewarnai lembaran kelabu ternyata semakin memberi warna kelabu. Memiliki paras lugu dan polos dengan mata teduh setiap memandang yang mampu membuat orang terpesona dalam sesaat. Waktu silih berganti tanpa henti. Kejadian demi kejadian baik manis maupun pahit telah biasa hadir dalam hidup. Tak selamanya bisa bebas bagaikan burung yang terbang di angkasa terkadang harus ada batas untuk sisi hitam dan putih. "Selamat nona hamil 3 bulan saya harap anda tidak seperti wanita belia lainnya yang memilih jalur lain tanpa pikir panjang akan segala resiko." ucap Sang dokter seraya menuliskan resep. Satu tamparan dari wanita usia senja melayang mulus di pipi wanita belia yang kini sedang berbadan dua dari , "Dasar wanita murahan jadi karena haus kasih sayang kamu jadi kupu - kupu malam?! " " Saya tidak ingat apapun saya hanya ingat mimpi itu saya mohon percayalah." elak sang wanita belia menutupi kenyataan. "Nona dimana calon ayahnya? Apakah sudah bertunangan atau pacaran?" ucap sang suster seraya membantu wanita berbadan dua turun setelah USG. "Gue hamil darah daging loe Ka." ucap sang gadis memberikan lembar 2d hasil batas yang mereka hancurkan. Sang laki tak percaya bahwa batas itu benar dia hancurkan walaupun berawal dari uji coba, "Nggak mungkin itu bukan anak gue. Loe pasti jebak gue, jijik sama loe parah." Sang wanita menatap bayi mungil seraya mengelus jemari mungil dihadapannya, "Mata kamu selalu mengingatkan sama dia. Saya ragu untuk menutupi dan melindungimu atau mengungkap dengan segala kemungkinan resiko yang lebih parah." Usai sudah 9 bulan dengan penuh irama dalam dada yang tak menentu. Irama yang setiap langkah sebagai temannya. Hal lebih mengejutkan masih menunggu untuk tahap berikutnya.

“They are obviously my children” usal ni Juancho kay Orelia. Natigilin ang babae at naibagsak ang inaayos na mga bulaklak. ”Ano ang ibig mong sabihin?Ni hindi nga kita kilala!” iwas tinging depensa ni Orelia sa lalaki at agad niyang itinago ang dalawang bata sa kanyang likuran. “Hmm, hindi nga ba ikaw yon? But why do these children have my face then?” paninindigan ni Juancho. Pilit na nagpapakita ng matapang na mukha si Orelia, desidido na siyang hindi masangkot sa lalaki matapos ang isang gabi ng pagkakamaling iyon. Mamamatay muna siya bago niya hayaang mapasakamay ng lalaki ang kanyang mga anak. “Or would you rather have me let you remember what transpired that night,” usal ng ni Juancho sabay ng pag haplos sa mga labi ni Orelia gamit ang kanyang daliri. “Don’t touch our mom you bad guy!” biglang pumigitna ang batang babae at pilit na itinulak si Juancho. Nakasunod rito ang takot na batang lalaki. Laking gulat ni Orelia sa biglaang kilos ng mga bata kaya hindi niya napigilan ang agarang paghawak ni Juancho sa mga ito. Handa na siyang itulak ang lalaki at bawiin ang bata nang nakita niya ang mga mata ni Juancho na nakatitig sa kambal, ang malamig at walang emosyon nitong mga mata ay napalitan ng lambot. Ito ay mga matang matagal niya ng hindi nakikita, ang mga matang minsan ng nagpapabilis sa tibok ng kanyang puso. Saksihan ang mainit, matamis at masakit na relasyon ng dalawang mag kaibang indibidwal mula sa magkasalungat na estado ng buhay. Ang kanilang katapusan ba ay magsisimula sa ligaya o patuloy na magbabadya ang paghihirap sa kanilang mga buhay?

"Mas, lebih baik kita bercerai saja, kita jalani hidup masing-masing. Dengan begitu kita tidak perlu saling menyakiti lagi," ungkap Siti Latifa pada Harsa Ishara, melalui notifikasi pesanya. Harsa yang tadinya memang ingin mengunjungi keluarga kecilnya di rumah mertuanya itupun, mendapati notifikasi pesan dari Latifa seperti itu segera merealisasikan niatnya, tanpa berkabar terlebih dahulu. Harsa tiba di rumah orang tua Latifa. "Astagfirullah!" ucap Siti Latifa. Siti Latifa menyingkirkan dengan cepat tangan kekar yang melingkar di perut yang memeluknya dari arah belakang tubuhnya. Ia sangat terkejut, kesadaran cepat ia kuasai, sehingga tidak sampai membuat kegaduhan di pagi buta seperti ini, di rumah kedua orang tuanya. "Mas Harsa? Mengapa dia bisa ada disini? Kapan dia datang?" guman Siti Latifa sembari berusaha mengumpulkan kesadaran. Ia lekas beranjak dari posisinya yang kini sudah berubah pada posisi duduk. "Sayang, kamu mau ke mana?" tanya Harsa pelan. Tanpa merasa bersalah sedikitpun, dan dalam keadaan mata yang nampak masih terpejam, namun, satu lengan Harsa berhasil menahan laju sang pujaan hati untuk tetap berada di posisinya. Harsa berharap, sang istri, Siti Latifa, yang kerap dipanggil Ifa, itu, urung meninggalkannya. Karena, sejujurnya ia masih sangat merindukannya. Dengan memejamkan mata malas, sesaat Latifa berusaha meredam rasa yang sulit diartikan saat ini, akhirnya ia memilih sambil meredam kekesalannya dan masih tetap pada posisinya, duduk di tepi tempat tidur dan urung  hendak beranjak dari tempat tidur tersebut. Ada rasa bercampur aduk dalam hati Siti Latifa saat ini, antara rindu, kesal juga benci, ketika mengingat perlakuan suaminya terdahulu kepadanya. Namun, saat ini tentu bukan waktu yang tepat untuk mendeskripsikannya. Sungguh rasanya Latifa ingin pergi saja menghindari Harsa lebih dulu pada saat ini, jika tidak ingat akan membuat kegaduhan di rumah orang tuanya.

Pernah gagal di pernikahan yang pertama bukan berarti mereka seenak jidat memperlakukan aku. Mereka bahkan memberikan madu dalam rumah tanggaku. Aku akan ikuti permainan mereka! Ingat, kadang perlu bersikap gila untuk menghadapi orang gila

"I can't wait. Naiinip na ako." Bulong sa'kin ni Ericjan habang pareho na kaming nakatayo sa harap ng altar. Napabungisngis na lamang ako dahil sa itinuran nito sa'kin. "Hindi pa nga nag sisimula si Father, pero naiinip ka na dyan." Sagot ko dito. "Of course.." Aniya at kumindat pa ito sa'kin, pag kuwa'y ginagap ng marahan ang palad ko na hawak hawak nito kanina pa. Pakiramdam ko nga din ay tumatagaktak na ang pawis ko roon dahil sa tensyong nararamdaman ko mula pa kanina. Agad naman kaming umayos sa pag kakatayo ng tumayo na si Father sa harapan namin upang simulan na ang kasal. Kagaya kanina, ganon parin ang bilis at pag tibok ng puso ko. Pakiwari ko nga'y unti na lang ay lalabas na sa dibdib ko ang puso ko. Mayamaya ay muli kong naramdaman ang masuyong pag pisil nito sa palad ko. Naramdaman nya siguro ang sunod sunod na pag papakawala ko ng malalim na buntong hininga. "Bago ko simulan ang seremonyas na ito.. Nais ko lang malaman kung may tumututol ba sa pag mamahalan at pag iisang dibdib nina Devee Oliveros at Ericjan Esparagoza? Kung meron man, mag salita na." Anang Father. Awtamatikong mas bumilis ang pag tibok ng puso ko dahil sa naging tanong ni Father.. Meron pa palang ganito pag ikinakasal? Katahimikan naman ang bumalot sa loob ng malaking simbahan kung saan dinadaos ang kasal namin. Mayamaya lamang ay biglang nag tayuan ang mga balahibo ko sa katawan, pakiramdam ko ay bigla akong binuhusan ng malamig na tubig at biglang nagising sa katotohanan, ng may biglang sumigaw. "Itigil ang kasal..." Tinig ng babae.