Minamasdan Kita Lyrics

He calls it madness, but she calls it love. When intense attraction struck them both in the dark after being trapped in a small cave during a raging tropical storm, he pursued her without inhibitions, turning their whirlwind romance into a tragic mistake in the end. He is the educated businessman and the hunk, while Maria, the illiterate, fat-ugly maiden, is his total opposite. A terrible choice that resulted in a forced marriage was made between them when everyone thought she was his victim. Makakawala pa ba siya sa isang kasalang pwersahan kung sa pagsapit ng liwanag, kapangitan, at katabaan ng babae ang lumantad sa kanyang mga mata? Nagkamali siya ng desisyong maging katipan ito nang ura-urada nang masilayan ang tunay nitong anyo. Hindi ito ang ideal wife niya. "Woman, if it means saving my life, I'll wholeheartedly marry you!" He snorted when he realized he couldn't blame her for it. "You have no idea how much I hated this forced marriage kahit walang namagitan sa'tin kagabi." "Pero Benjamin—" Naiiyak man, abot hanggang langit naman ang pasasalamat ng dalaga sa pagpayag niyang maikasal sila. "Papakasalan kita dahil ikaw ang katuparan ng pangarap ko. Hulog ka ng langit kagabi. Hindi ka na makakawala kahit ano pang sabihin mo dahil ikaw—ikaw ang itinadhana para sa'kin."

“Ang tunay na sakit ay hindi nagmumula sa mga kalaban, mula ito sa mga pinahahalagahan natin.” Si Charlie Rae na dalawampu’t isang taong gulang ay natutunan ito mismo ng pagktaksilan siya ng mga taong mahal niya. Nangako siyang tatapusin na ang ugnayan sa kanila ng pang habambuhay. Pero ang pag drop out mula sa unibersidad ay hindi kasama sa kanyang pagpipilian, at imposible an iwasan sila sa campus. Ang kaisa-isa niyang paraan para tumakas? Ang lumipat sa tinutuluyan ni Taylor West–ang pinakamalaking karibal ng ex-boyfriend niya at kilalang bad boy ng unibersidad. Pansamantala lang ito dapat, pero habang tumitindi ang tensyon, napaisip si Charlie: tunay ba siyang nakatakas sa mga problema niya, o baka makakagawa na naman siya ng isa pang pagkakamali? *** “Linawin natin ito–housemates lang tayo. Hindi kita type, kaya huwag ka magtatangkang pagsamantalahan ako!” Nilinaw ni Charlie ang kasunduan. Ngunit, isang umaga, nagising si Charlie sa kuwarto ni Taylor. Ang gray niyang mga mata ay nakatitig sa kanya habang mapaglaro ang boses niya ng magtanong, “Ang akala ko ba hindi mo ako type. So, sinong nananamantala dito?”

Ang misyon lang ni Solenn nung una ay ang akitin ang batang bilyonaryo kaya ito nagtrabaho bilang isang sekretarya sa Walton Corporation. "Anong ibig sabihin nito?" Galit na galit at kunot noo na pagtatanong ng chairman sa harap nila Solenn at Marcus habang dumausdos sa lamesa ang mga stolen shot na mga litrato nilang dalawa na magkasama. "May relasyon kayo? Halos mapatid ang litid ng matanda sa loob ng meeting room na yon. "Mauubusan tayo ng investors sa ginagawa mong kahihiyan?" Hasik pa ng chairman matapos nitong pukpukin ang lamesa na nasa harapan. Nakaramdam ng awa si Solenn sa bilyonaryong boss nya na katabi. Alam nyang wala siyang karapatang maramdaman yon sa lalaki dahil kabahagi siya ng plano at bayad siya para dito. Nakita nyang halos hindi maipinta ang mukha ng binata sa harap ng kanyang lolo. Tumikhim lang si Marcus ng walang kakurap kurap, inayos ang sarili sa pagkakaupo. Itinaas ang ulo mula sa pagkakayuko at hinarap ang chairman. "Solenn!" Buong loob na pagtawag nya sa sekretarya. "Sir?" Tila maamong tupang pagtugon ni Solenn.Walang halos makalabas na boses mula sa kanya. "Ikansel mo lahat ng commitment ko this week," at mataman itong tinitigan ang dalaga sa harap ng matandang lalaki. "Pakakasalan kita, bukas na bukas din." "Ha?" Gulat na gulat na pagtatanong ni Solenn. Nanatili siyang nakatulala sa narinig. Tumayo ng dahan dahan ang binata , naglakad ng mabilis at hinawakan ang door knob ng conference room. "Iuuwi na rin kita sa condo!" Ani ni Marcus bago lumabas ng pinto. Ano daw? Hindi makapaniwala si Soleen sa narinig. Napahawak ang dalaga sa sariling dibdib at nag unahang umagos ang mga luha sa kanyang pisngi na kanina pa nya pilit na pinipigilan. Ano na ang gagawin nya? Gulong gulo siya napahawak sa ulo. Pano na? Pagtatanong pa nya sa sarili.

Mahalia Athariena Villarica, isang dalaga na labingwalong taong gulang, ay namuhay ng payapa sa Mt. El Tigre. Maganda siya at naniniwala sa kabutihan ng mga tao, ngunit nagbago ang lahat nang makilala niya ang kaakit-akit na doktor na may lihim na mga iligal na gawain. Dr. Floriust Gaine Barquin, isang mapanganib, at guwapo, ay hindi madaling mahulog sa mga babae. Ngunit nang makilala niya si Mahalia, unang kita pa lamang niya dito, nakaramdam na agad siya ng kakaiba. Sa tawag ng pagnanasa... hinayaan niya ang kanyang sarili na sirain ang inosenteng pagkatao ng babae, at nangyari ito sa ibang paraan.

“Benjamin, naging asawa mo ako sa loob ng tatlong taon ngunit ni isang beses ay hindi mo man lang ako nagawang hawakan! Ngayon, ito na ang pagkakataon ko. Ito na ang tamang panahon para bumawi sa lahat ng mga masasakit na pinagdaanan ko sa piling mo bilang asawa mo at bilang babaeng minahal ka ng napakatagal! Pinagsisisihan kong naging asawa kita!” Tumutulo ang mga luha ni Lunabella habang sinasabi iyon sa nakahiga at nakataling asawang si Benjamin Alvarez sa kanilang kama. “Huwag mong gawin ito, Luna. Sinasabi ko sa'yo, hinding-hindi kita mapapatawad! Bakit hindi mo na lang kasi tanggapin na hindi kita magawang mahalin? Na si Astra lang ang tanging tinitibok ng puso ko?!” Walang pusong turan ni Benjamin, puno ng galit ang mga mata. “Humanda ka sa akin kapag nakawala ako rito, talagang mapapatay kita!” Pilit itong kumakawala sa pagkakatali ngunit mahigpit ang ginawang pagkakatali rito ni Lunabella rito. ******* Mula pa nang highschool ay minamahal na ni Lunabella Cruz si Benjamin Alvarez. Wala siyang ibang nais kundi ang makasal dito. Kaya nang ipagkasundo silang dalawa dahil sa horoscope na pinaniniwalaan ng naghihingalong matandang Alvarez ay hanggang langit ang ligaya niya. Subalit ang sayang iyon ay kapalit ng tatlong taong paghihirap niya bilang asawa ni Benjamin Alvarez. Mahal na mahal niya ang lalaki ngunit may iba ito minamahal.

Zandro's father exiled him to leave their mansion. He was just only 8 then when it's force him to leave in his foreign country. Together with his butler they moved to the philippines and lived a simple life. Not knowing the real situation he begin to feel a deep livid unto his father. He begin to shut off his self to anyone. But only one person can actually change him. A person which he didn't expect with to treasure the most. "ZANDROOO!" matinis na sigaw ng isang babae. Isang ngite ang namutawi sa kanyang mga labi bago ito tuluyang hinarap. "What?" paingos niyang tanong dito. Namumula sa galit ang may kaliitan nitong mukha at halos umusok na ang ilong nito sa galit. Nakakatuwa talaga itong pagmasdan kapag nagagalit. Ngunit isang malakas na batok ang ibinigay nito sa kanya dahilan nang pagkakatayo niya sa kanyang pagkakaupo. Napatingala ito sa kanya nang tuluyan na siyang tumayo. Halos hanggang balikat niya lang ito. "Hindi ka na naman pumasok sa klase natin. Isusumbong na talaga kita kay Uncle," panenermon nito sa kanya. "Tss." 'Bakit naman siya papasok sa loob ng room nila kung wala din naman ito doon.' "Umalis lang ako sandali dahil ipinatawag ako ni Ma'am Jie. Kung saan-saan ka na agad napapadpad gawain ba nang matinong estud-" Naputol ito sa pagsasalita nang hablutin niya ang maliit nitong beywang saka ito siniil ng halik. Halos ramdam niya ang paninigas nito dahil sa ginawa niya. Nang bitawan niya ang mga labi nito ay nakita niya sa mga mukha nito ang pagkagulat. "Your too noisy Eury," he huskily said and intertwined his hands with hers. "Bumalik na tayo sa klase." Hila niya rito. Eurydice Solarte is the Mafia's son obsession.

"Hindi ko alam kung sasapat ang pagmamahal ko sa iyo sa kabila ng mga nagawa ng pamilya mo sa angkan ko. Sobrang mahal kita, Noelle! Ngunit hindi ko maipapangako kung magagawa ko na palampasin ang kasamaan ng mga magulang mo," puno ng hinanakit na saad ni Kael. Si Noelle ay kabilang sa kilala at mayamang pamilya na nagmahal sa kagaya ni Kael na isang anak mahirap. Pinagbintangan at ikinulong ngunit nagbalik na may magandang buhay na maipapangalandakan. Nagbalik s’ya upang maitama ang pagkakamali na nagawa sa kanya ni Don Mondragon. Ang kanilang pagmamahalan ay napuno ng hinanakit na nagdulot ng malalim na sugat kay Kael na maagang naulila sa kagagawan at kasakiman ng ama ng babae, at si Noelle na naging biktima sa kasinungalingan at pambibintang ng sariling ama upang mapaikot sa mga palad nito at mapasunod sa gusto. May pag-asa pa kaya na manumbalik ang marubdob na pagmamahalan sa kabila ng magulong nakaraan na nagpapahirap sa kanila hanggang sa kasalukuyan? Alin ang mangingibabaw sa kanila, pagmamahal ba o mas mananaig ang galit sa dibdib ng isa sa kanila?

Saan ka bang lahi nabibilang? Normal na tao ka lang ba o kabilang ka sa ibang lahi na kailangan pang may mapatunayan para mabuhay sa mundong ito. Ako si Demi, hindi tayo magkatulad dahil iba ako sa iyo at binabalaan kita, don't cross our borderlines because you might die at kung mahanap mo man ang librong ito, pakiusap huwag mo ng ituloy ang pagbasa dahil baka dalhin ka ng kuryusidad mo sa kapahamakan.

“Unang beses pa lang tayong nagkatagpo, mahal na agad kita, Terrence Anderson.” - Gillian Gomez. Matapos niyang makipag hiwalay sa kaniyang kasintahan. Pumunta si Gillian sa bar para kalimutan ang lahat. Pero ng paalis na siya sa bar ay hinaras siya ng grupo ng kalalakihan. Nang biglang sumulpot ang isang maskuladong lalaki para tulungan siya sa mga lalaking humaharas sa kaniya. Nakaramdam kaagad si Gillian ng kakaibang pakiramdam at nasabi niya sa sarili na “I like this man” . Dahil sa kalasingan at pagkahumaling sa estranghero ay ibinigay niya ang kanyang pagkabirhen sa lalaking iyon.Isangg umuusok na gabi na nangyayari. Pinagsaluhan nila ang isang romantikong gabi sa pagitan ni Gillian at ng estranghero. Ano ang mangyayari kay Gillian, kapag napagtanto niyang isang malaking pagkakamali ang ginawa niya? Pagmamahal nga ba ang nararamdaman niya sa lalaking unang beses niya pa lamang nakilala? O isang temptation lamang dahil sa matinding kalasingan?

"Parang awa niyo na itigil niyo na to."- pagmamakaawa ng isang dalaga Ngunit wala man lang siyang ibang narinig kundi puro tawanan. Kitang kita niya sa mga mukha ng mga taong nasa harap niya ang mga ngisi sa kanilang mga labi. 'Kahit maubos pa ang boses mo kakasigaw Crystal walang makakarinig sayo dito hanggang sa mamatay ka."- nakangiting wika ng babae na nasa harapan niya. "Teka teka sandali! Sandali lang Yessie. Wala sa plano to."- pagpigil ng isa pang boses. Halos hindi na matingnan ni Crystal kung sino ito. 'And so? You think I care? She deserve it! Sge deserve to die!!."- puno ng kaseryosohan na saad ni Yessie. 'Sinusumpa ko maybabayad kayo! Pagbabayaran niyo ang ginawa niyong to. Hindi ko kayo papatahimikin!'- nakakakilabot na sigaw ng dalaga kahit na nahihirapan na ito. 'Talaga? Sa tingin mo mangyayari pa yun? Sa tingin mo magagawa mo pa yun? Hahaha! Huwag kang magpatawa! Ito na ang huling gabing masisilayan mo ang mundo. Paalam Crystal! Rest well darling.'- ngising sabi nito at walang ka abog abog na hinampas ng kahoy ang kamay dahilan para mapabitaw ito at malaglag. Halos hindi ako makahinga sa nakita. I'm so sorry! Paano nga ba matatapos lahat ng to kung hindi nila alam kung sino ang totoong kalaban? Buhay ang kinuha at buhay din ang magiging kapalit. Pinaglalaruan ng isang tinig! Boses na nakakapangilabot. Paulit ulit na naririnig at kapag narinig mo ito magtago kana, dahil ikaw na ang susunod. "Tagu-taguan maliwanag ang buwan, pagbilang ko ng tatlo nakatago na kayo. isa, dalawa, tatlo. Pag nahuli ko ay papatayin ko" Pag narinig mo ang katagang yan ay magtago kana. Run and hide as fast as you can. Save yourself before it's too late. Killer is here, death is everywhere. Be careful who you trust. Tik tak Tik tak...