Mo Dao Zu Shi Novels

I'm Odelia, a woman 'maldita' to fall in love with a waiter macho dancer in a bar. Masakit man na iwanan niya ako noon. nalaman ko pang, hindi lang ako ang babae sa buhay niya. I will regret too late, Hindi ako makakapayag na ang lalaking iniwan ako. Mapa-sa inyo, Akin lang siya, hindi siya sa iba. Mahirap ba akong mahalin? At, lahat ng taong minamahal ko iniiwan lang ako. Who am I? Is it hard to love me, my loved ones leave me? — Iniwan mo ako. Iniwan kita. Mahal mo ako, minahal mo na siya, mahal ka niya, mahal kita. Hindi ako nakabalik, hindi mo na ako nahintay. I'm yours. You are hers. You're mine! You choose, Me or Her? She or Am I? — Copyright 2017 © Xyrielle All Rights Reserved No Copy Stories No Plagiarism Disclaimer: This is a work of fiction. Names, characters, business, events and incidents are the products of the author’s imagination. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.

Inosente sa unang tingin tila di makabasag pinggan ang awra ni Dorothy Sebastian. Pero kapag ito ay umpisa ng magsalita ikaw ay mauubosan ng dahilan, palusot, oh anong pigil mo wala ring kwenta. Parang bata, wala sa tamang pag-iisip, baliw, kulang sa pagmamahal, abnormal, at higit sa lahat' manyak. Yan ang laging bansag sa kanya dahil kung anong laman ng utak n'ya. Ay gagawin at gagawin n'ya ang gusto n'ya. Paano mo ba maiiwasan ang ganitong babae? Lalo na kung ikaw ay nagustohan at natipuhan n'ya? Kahit anong pigil mo para hindi kalang magkakasala. Paano kung s'ya na mismo ang gumagawa ng paraan. Kaya mo pa kayang umayaw kung ang ng gagahasa sayo' ay isang inosenteng manyak? Hanggang saan ba ang pagpipigil ni Darwin sa sarili' para hindi lang magkasala sa kanyang misyon. Kung gayong unti-unti na s'yang nakaramdam ng pag-ibig kay Dorothy.

Tom could make my body ache with just a word. The closer he stepped towards me the more I would crumble to my knees, ready for what he had in store next. I couldn’t imagine a normal relationship anymore.. this was more. This was my more…. . “Yes master”, I responded bringing my mind out of deep thought. ~~~~~ Anna was newly 21, heartbroken and looking for anything but complicated, and that’s when Tom entered her life. He was everything she didn’t know she wanted. But he came with his own set of likes. If you don’t like explicit, erotic, steamy novels, turn back now! As unsure as you are about where this story is going, I’m just as in the dark. Follow along with me as Anna and Tom’s story unravels.

Hilya adalah seorang gadis desa yang menempuh pendidikan di pesantren. Dia mendapatkan kesempatan untuk melanjutkan pendidikan S2 nya di Khartoum International Institute For Arabic Language Sudan. Namun impiannya untuk menempuh pendidikan pasca sarjana itu hancur, saat kedua orang tuanya menjodohkan dia dengan seorang pengusaha kaya dari kota. Keserakahan orang tua Hilya membuat masa depan Hilya menjadi kelam, karena ternyata laki-laki kaya yang menikahinya, hanya ingin memanfaatkannya saja untuk kepentingan bisnis.

"Bumalik ka na sa akin, Chantal.. pangako, walang anumang namamagitan sa amin ni Laurice.. kababata ko lang siya, isang kliyente.." nagsusumamo si Calvin kay Chantal. "Ano bang akala mo, Calvin? hiniwalayan kita ng dahil lang diyan? hindi siya ang problema, ikaw! ang pagtakas mo sa ating mga alitan at ang pag ignore mo sa akin sa tuwing nagagalit ka, ang pagiging malamig mo, iyan ang problema ko sayo! Ikaw ang nagmulat sa akin, kung gaano kapangit magpakasal, kaya ngayon, natatakot na akong magmahal!" saka nagmamadaling hinila niya ang kanyang kamay palayo sa lalaki. Nanatiling nakaluhod si Calvin. Ang kanyang malamig na emosyon ay napalitan ng lungkot.. umagos ang luha sa kanyang mga mata. Sa loob ng maraming taon.. ngayon lang niya ulit naranasang lumuha. Alam na niya kung saan siya nagkasala, kaya susubukan niyang bumawi, upang muling bumalik ang pagmamahal sa kanya, ng kanyang dating asawa.. Kailangan niyang lumaban, dahil may ibang lalaki na na nagpapakita ng interes dito, at mukhang tagilid ang kanyang lagay.

Ang bunsong anak ko, na pitong taong gulang palang, ay natuklaw ng ahas. Dinala ko siya sa ospital ng aking panganay na anak para ipagamot. Sa hindi inaasahan, inakala ng girlfriend ng aking panganay na anak na ako ay kanyang kabit. Hindi lang niya pinipigilan ang mga medical staff sa pagpapagamot sa bunso kong anank, kundi sinampal niya pa ako. "Perfect match kami ng boyfriend ko. Ang kapal ng mukha mo para dalhin ang hindi mo tunay na anak dito para hamunin ako!" Idiniin niya ako sa sahig habang hinahampas at sinasaktan niya ako. Sumigaw pa siya, "Ang isang malandi na tulad mo ay titigil lang sa pang-aakit sa iba kapag hindi mo na kaya!" Binuugbog ako, maraming pasa, at duguan habang dinadala ako sa emergency room. Ang aking panganay na anak ang humahawak sa operasyon. Nanginginig ang kanyang kamay habang nakahawak sa kanyang scalpel, at mukha siyang mapula. "Sino ang gumawa nito sa iyo, Ma?"

Iniwan ni Jasmine si Luigi dahil iyon ang sa tingin niya na makabubuti para sa kanilang dalawa. Pakiramdam niya kasi ay siya ang barrier at hindi iyon maaalis kung hindi siya mawawala sa buhay nito. Pero paano kung kahit anong iwas mo, kahit anong limot pa ang gawin mo, tadhana na talaga ang gagawa ng paraan para magtatagpo ulit kayo.

"Cheat on him," panimula nito at nagulat ako sa sinabi nya. "W-What?" "Cheat on him and let him find out or see that you cheated, then divorce Elthon." "Bakit? Bakit ko naman gagawin yon sa asawa ko?!" "You know from that I don't like you for my son! Kong hindi ka lang buntis nong time na pinakasalan ka nya hinding-hindi ako papayag na kayong dalawa magpakasal ng araw na yon, tapos ano? Dahil sa katangahan mo nakunan ka! And now I want you to stay away from my son at wag na wag kang mag papakita ulit sakanya!" "No, I love Elthon, Tita. Hinding-hindi ko sya hihiwalaya--" "Kung gusto mo pang makita ang mga magulang mo, susunod ka sa sasabihin ko."

Desperate times calls for desperate measures. Kaya naman nang malaman ni Amelie ang planong pakikipag-live in ni Tristan sa iba ay plinano niyang pikutin ito. ------- "You planned it!" nagulat siya at napatingin sa pinto. Naroroon si Tristan at galit na galit na nakatingin sa kanya. Mabilis siyang napatayo at takot na napaatras ng galit na lumapit ito sa kanya. Agad na pinisil nito ang panga niya. "Magpapakasal ako sa 'yo pero sisiguraduhin kong pagsisisihan mo ang araw na naisipan mo akong idamay ako sa kagagahan mo!" Nagngangalit ang panga nito at nanlilisik ang mga mata. Kahit takot at nasasaktan hindi niya maiwasang sumaya. Magpapakasal ito sa kanya! Well, magsasama sila sa impiyerno, till death to their part.

In den nördlichen Werwolfklans gilt eine uralte Regel: Ein Alpha-Erbe darf niemals eine Verbindung mit einem menschlichen Mädchen eingehen. Doch Alpha Kellan Wolfe brach das Tabu – band mit mir eine Gefährtenverbindung. Um mit mir zusammen sein zu können, lehnte er sich offen gegen den Ältestenrat auf, erlitt 99 Peitschenhiebe und wurde drei Tage und Nächte vor dem Altar kniend bestraft. Als sein Hemd blutgetränkt war, lächelte er mich an und flüsterte: „Aelis, hab keine Angst. Ich will nur dich.“ Schließlich willigten die Ältesten ein, dass er mit mir fortgehen durfte – doch nur unter der Bedingung, dass er dem Rudel einen reinblütigen Erben hinterlassen müsse. Seitdem war „Warte“ das Wort, das Kellan am häufigsten zu mir sagte. Das erste Mal bat er mich zu warten, bis eine andere Wölfin von ihm schwanger würde. Also schlief er 33 Mal mit Josepha, bis sie schließlich sein Kind erwartete. Beim zweiten Mal hieß es erneut warten, denn es war eine Tochter – die Ältesten verlangten jedoch einen Sohn. Also schlief er weitere 99 Mal mit Josepha, bis sie wieder schwanger war. Als ich dachte, die Qual sei endlich vorbei, fraß ihre frisch gevierte Tochter plötzlich Eisenhut. Sofort bezichtigten mich alle der Tat. Als ich in die Kühlzelle bei minus zwanzig Grad gestoßen wurde, stand Kellan mit glutroten Augen in der Tür. „Ich sagte doch, warte noch...“ Sein Blick war eiskalt. „Du weißt, was Eisenhut für uns bedeutet. Warum wolltest du mein Kind töten?“ Ach ja ... sein Kind. Mein Herz schrie auf, als riss es mir jemand aus der Brust, während meine Nägel in die Handflächen bohrten. Als sich die Kühlzellentür abermals öffnete, lockerte ich meine blutverschmierten Hände. Diesmal wartete ich nicht länger.