Planet Ata Ta Tiga

I am a badass.. She's like a cotton candy. I am the leader of the gang.. She's like just a baby. I am a jerk.. She's kind and friendly.. We had a different path to take. Mine, are so wide, her are too narrow. We live in the same planet, but it's hard to be collided. It's hard to accept but fuck dude she touched my whole system without her knowing it. And fuck me for admitting it, but for the first time in history.. I am falling hard and... She's... my first love...

Pumunta si Dave sa probinsya kung saan sila nakatira dati pero ang pupuntahan nya ngayon ay ang bahay ng matalik na kaibigan ng Mama nya. Gusto nya munang lumayo sa kila Trixie at Ken, susubukan nyang mag move on doon at siguro kung magustuhan nya ay don sa nya titira habang buhay. Nag tanong-tanong sya kung saan nakatira ang kaibigan ng Mama nya dahil nabalitaan nyang lumipat pala 'to ng bahay. Sa di inaasahan ay na meet nya ang babaeng nag ngangalang Mikaela, ang babaeng maldita at pasaway pero may tinatago ding kabaitan. Nang makarating sya sa paroroonan nya ay nagulat sya dahil ang babaeng nakaaway nya ay anak pala ng best friend ng Mama nya at mag sasama sila ngayon sa iisang bahay, mag kikita sila sa umaga hanggang gabi... Pano kaya mag kakasundo ang dalawa kung pareho sila ni Ken at Trix na parang aso't pusa? Parati nalang ba silang mag aaway o baka dumating ang panahon na mahuhulog sila sa isat-isa?

Gumuho ang mundo ni Scott Dela Vega ng malaman nyang hindi sya ang totoong anak ng kanyang kinalakihang Pamilya. Paano na ang kanyang mala buhay Prinsipe?! Paano na ang mga mamahalin nyang kotse?! Paano na ang dapat nyang mamanahin na kompanya at ilang billion na pera?! Paano kung malaman ng mga humahanga sakanya na hindi sya ang totoong Dela Vega?! Paano na sya bibili ng mga gusto nya kung mawawalan sya ng pera?! Ayaw nyang mabuhay na pulubi at mag hirap. Kaya nakaisip si Scott ng isang plano... Paano kung pakasalan nya ang totoong anak ng mga Dela Vega? Eh di hindi sya mawawalan ng kayamanan. Wala nang pakealam si Scott kung ano pa ang kasarian nito basta ay magawa nya ang kanyang minimithing plano. What a Perfect idea! Perfect na sana kaso... Hindi kadaling makuha ang isang Skyler Perez na mas straight pa ata sa ruler.

Lumipat ang kaniyang kaluluwa sa asawa ng Mafia Boss na kung saan ay matagal nang nakakaranas ng paghihirap habang kasama ang asawa nito. Clyde Cleomonte, a 21 years old na kung saan ay pinakasalan ng sapilitan ni Silvia Kill na Mafia boss. "Hon, are you okay?", tanong ng babae saakin. Hon? Bakit niya ako tinatawag na Hon at bakit nandito ako sa hospital? Ang huli kong naaalala ay itinulak ako ni Blue, may tumulong ba saakin? "Nasaan sina Blue? Nakulong naba sila?", tanong ko sa mga lalaking nakaitim. I think mga pulis sila pero bakit hindi sila nakauniporme? "Whose blue? Hon, what happened back then?", tanong ulit ng babae. Bakit ba Hon ang palaging tawag niya sakin? Hindi ko naman siya kilala. Napatingin ako sa salamin na kung saan ay nasa side wall, I saw that this is not my face. Nanlaki ang mata ko sa gulat, anong nangyari sa mukha ko at sino sila. Lalapit na sana ang babae ng itinago ko ang katawan ko hanggang sa leeg ng kumot. "Stay right there!! Wah mokong lapitan", sigaw ko kaya napahinto naman siya at nag aalalang nakatingin saakin. "Do you- do you forget about me?", nauutal na sagot niya. Biglang may lumitaw na batang babae around 3 ata galing sa kaniyang likod. Nakatingin na siya saakin ngayon. "Mama?", tanong nito. Wait, naguguluhan na ako. Sino ba sila at bakit tinatawag akong Mama ng bata. "Hindi ko alam ang sinasabi niyo at wag mokong tinatawag na Mama!!" ,sigaw ko sa kanila. Biglang umiyak ang bata at nagpabuhat sa babae. Kinarga niya ito at nagdilim ang tingin nito saakin. Sino ba sila? I don't understand what's happening. Mama, i need you.

Professional, intelligent and almost perfect for being passionate for her job as a doctor, that's Sandra Olivarez. She is the best doctor that PPS Hospital has and envied because of her incomparable talent. She also have a great and loving family na wala na ata siyang mahihiling pa dahil sa suportang ibinibigay ng mga ito sa kanya. Well, maliban na lamang pala sa kanyang Daddy na wala nang ibang ginawa kung hindi ay ipagtulakan siya na maghanap na ng magiging kasintahan at agad nang magpakasal dahil gusto na daw nito ng apo sa kanya. At the age of 29 kasi ay wala pa siyang nobyo dahil sa wala ni isang pumapasa sa dami ng sumusubok na manligaw sa kanya. Kung kailan naman siya nakahinga ng maayos dahil umalis ang kanyang mga magulang para sa isang bakasyon sa Berlin ay saka naman niya nakabungguan ang lalaking hindi niya ata makakalimutan. Ang estrangherong naka-one-night stand niya nang magbakasyon siya ng dalawang araw sa isang isla sa Romblon. She tried to ignore his presence and pretended she doesn't know him. Pero mas makulit pa ata ito sa Daddy niya dahil simula ng magkita sila ay hindi na siya nito tinantanan hanggat hindi siya um-oo sa alok nitong kumain sa labas. Halos napanganga pa siya ng sabihin nito na liligawan siya nito at hindi siya titigilan hanggat hindi niya ito kinakausap o pinapansin. Paano na lamanh kung malaman nito na buntis siya at ito ang ama? Makakaiwas pa kaya siya kung ang tadhana na rin ang gumawa ng paraan dahil nakita niya itong kusap ang ama habang naghihintay sa lobby ng ospital at nagpaalam pa ito na liligawan siya nang malaman na Daddy niya pala ito.

Aso't pusa, ganyan ang relasyon ni Nick at Jessica. Naging temperoray Secretary ni Nick si Jessica dahil kailangang mag leave ng kanyang lalakeng secretary. Allergic si Nick sa mga babaeng secretary at para sa kanya walang matinong  babaeng secretary at lahat sila ay may mga hidden agenda. Kaya never siyang kumuha ng babaeng secretary. He just left with no choice kasi d niya kayang gawin lahat kung walang secretary. At tanging si Jessica lang  ang available at pinagkakatiwalaan ng kanyang bestfriend na si Andrei. Kahit allergic man siya, kailangan niyang magtiis, anyways, tatlong araw lang naman. Pero paano niya Matitiis ito kung wala pang isang araw puros kapalpakan na ang pinapakita nito. Mas lalo lang pinapatunayan nito na hindi tlga mapagkakatiwalaan ang mga babaeng secretarya. At, paano kaya mapapatunayan ni Jessica na isa siyang professional na secretarya at magaling kung wala pa nga siyang ginagawa jinajudge na siya agad ng temporary boss niya na ubod ng sungit at pasan ata ang buong mundo. Hanggang saan kaya aabot ang pagtitimpi nila sa isa't isa. May pag ibig kayang mabubuo kung sa una pa lang pangit na ang tingin nila sa isa't isa.   "

“Oh my… ang aking Kapitan! Mabuti naman naalala mo ako! Hmp malapit ng magtampo sa’yo si Lola. Ilan taon na din ang nakalipas.” Sabi ni lola ng may pagtatampo sa kaniyang tinig. “Magagawa ba naman kitang tiisin, ikaw ata ang pinaka-mamahal kong Lola!” nakangiti kong sagot kay Lola sabay yakap sa kaniya. Habang masaya akong bumabati kay Lola ay isang pigura ng babaeng nakatalikod ang unti-unting tumayo at nakangiting humarap sa amin. Si Yvette. Hindi ko inaasahan na dadating siya ngayong araw. Nakangiti siya pero makikita sa kaniyang mata ang kakaibang lungkot, isang damdamin na kahit anong tago ang gawin ay hindi niya maitatanggi. Si Yvette ang dati kong karelasyon at muntik ko ng mahalin matapos kong aliwin ang aking sarili ng malaman kong naging boyfriend ni Karmela si Andrew. Tumaas ang kilay ko ng makita ko siya. Wala naman akong pakielam sa kaniya pero knowing Yvette? Paniguradong gagawa siya ng eksena at ayokong matakot si Karmela dahil sa kaniya. Lumapit siya sa akin at nag beso. Nakangiti niya akong binati ngunit may halong pait sa kaniyang boses “My Captain Xian Herrera… its nice to see you again. Ang tagal na din ng huli nating pagkikila” may panunuya siyang tumingin kay Karmela at mapait ng ngumiti sa kaniya “siya ba? Siya ba ang dahilan kung bakit hindi mo ako sinuyo? Kaya naman pala bigla kang nawala sa picture. May bago ka na palang pinagkaka-abalahan!” Nang marinig ko ang sinabing iyon ni Yvette ay alam kong hindi lang iyon simpleng pagpuna. Naramdaman ko sa kaniyang boses ang matinding hinanakit. Kinapitan ko ng mahigpit ang kamay ni Karmela at tinignan siya na parang sinasabing “ huwag kang mag-alala hindi kita pababayaan.”

Sa ika-dalawang anibersaryo ng kasal ng mag asawang Enrico Dela Muerte at Carmina Ocampo ay parehas silang may gustong sabihin sa isa’t isa. Hindi pinairal ni Carmina Ocampo ang kasabihang ‘ladies first’ sa kadahilanan na gusto niya munang marinig kung ano ang inihandang surpresa ng kaniyang asawa para sa kaniya. Subalit, biglang naghain ng divorce si Enrico na sobrang ikinagulat ni Carmina. Ikinagulat ito ni Carmina sapagkat, gano’n ba kabilis? Gano’n lang siya kabilis bitawan ni Enrico? Tumulo ang luha ni Carmina habang hawak sa kaniyang kamay ang isang pregnancy test sheet na nasasabik niya sanang ibabahagi kay Enrico para sa kanilang anibersaryo. Dahilan sa halo halong emosyon na nararamdaman ni Carmina ay hindi na niya naiwasang itanong kay Enrico kung paano kung sabihin niya na magkakaroon na sila ng anak? Ngunit hindi inaasahan ni Carmina ang naging sagot sa kaniya ni Enrico---bumalik na ang totoong minamahal ni Enrico. Makalipas ang ilang buwan, habang tinatahak ni Carmina ang kalsada upang tumawid, naramdaman niya ang kakaibang sakit ng tiyan niya kaya bigla siyang napahinto sa paglalakad, ‘manganganak na ata ako’, wika niya sa kaniyang sarili. Eksaktong hinto ni Carmina ay siya namang naramdaman niya ang sakit mula sa pagkabunggo ng isang sasakyan sa kaniya. Eksaktong kasal ni Enrico at siya ay nasa simabahan nang mabalitaan ang nangyari kay Carmina at agad itong lumisan. Humahangos, nakarating siya sa ospital kung saan dinala si Carmina at hindi siya makapaniwala sa kaniyang nakita---DUGO! Nababalot ng dugo si Carmina at kitang-kita niya itong naghahabol ng hininga at paulit-ulit na sinasambit, ‘Pakiusap, pakiusap, iligtas n'yo ang anak ko.

"I'm sorry Avry, let me explain.." Buong pusong pakiusap ko sa kanya. Nasasaktan ako. Ang sakit sakit. Bakit masakit? All of it is just part of the game. Make her fall in love with me yet ako ata ang nahulog ng malala. "Save it, Ice. I don't need it. Don't worry we're even. Hindi naman kita minahal." Bumalik ang walang emosyon niyang mukha. Bakit ganun? Parang mas masakit pa to kumpara sa lahat ng naging break ups ko? Ayaw ng tumigil ng mga luha ko.

Ang ampon ng aking ama ay ikinulong lamang sa masikip na storage closet nang halos labinlimang minuto, ngunit tinalian niya ako at itinapon sa loob bilang parusa. Tinakpan pa niya ang ventilation gamit ang mga tuwalya. "Bilang nakatatandang kapatid ni Wendy, kung hindi mo siya kayang alagaan, marapat lamang na maranasan mo rin ang takot na naramdaman niya,” seryoso niyang sabi. Alam niyang may claustrophobia ako, ngunit ang aking mga desperadong pakiusap, ang aking matinding takot, ay sinagot lang ng malupit na sermon. "Magsilbi sana itong aral sayo para maging mabuting kapatid." Nang tuluyang lamunin ng kadiliman ang huling hibla ng liwanag, nakakaawa akong nagpumiglas. Isang linggo ang lumipas bago muling naalala ng aking ama na may anak pa siyang nakakulong at nagpasya siyang tapusin na ang aking parusa. "Sana'y naging magandang aral sa iyo ang isang linggong ito, Jennifer. Kung mangyayari pa ito muli, hindi ka na pwedeng manatili sa bahay na ito." Ngunit kailanman ay hindi niya malalaman na matagal ko nang nalanghap ang aking huling hininga sa nakakasulasok na silid na iyon. Sa kadiliman, unti-unti nang nabubulok ang aking katawan.