Sanay Hindi Nalang Kita Nakilala

((( Julius POV’s )))Napabangon ako dahil sa bungangang yun. Tinignan ko yung babae.“Huwag kang lalapit sa akin!” Bigla akong ngumit at natawa sa sarili ko. Kung gano'n ang babaeng 'to ay walang iba kundi si Janine.“Seems I have a “good” Morning. Good morning Janine.”Bigla akong pinaghahampas ng unan ni Janine. Ewan parang ang saya eh. Nakalapit ako sa kanya. Pinigilan ko ang kamay niya saka hinila ko siya palapit sa akin.“Bitiwan mo ako Julius!” Hinalikan ko siya sa noo. Natigilan siya sa kakapalag.“Now, your mine.” Saka ko siya hinalikan sa labi.Bakas sa mukha niya ang pagkagulat. Kaya bigla niya akong sinampal. Ngumiti lang ako bilang tugon...“I know. I deserve it.” At muli ko siyang hinalikan.“Julius! Gumising ka nga!” At pinagsasampal ako ni Janine, magkabilaang pisngi. Pinigilan ko ang kamay niya.“Gising na gising ako. Gusto mo pa?” Pak!Aww...yun ang masakit.“Di ako nakikipaglokohan sa'yo!” Ngumiti ako.“Sa tingin mo niloloko kita?”“Ahhhh....hmmm..” Hinalikan ko eh.At bago ako bumangon, hinalikan ko siya sa pisngi. Natulala siya.Bumangon na ako. Tinali ko ang robe ko at kinindatan siya bago ako pumunta ng banyo.Nang makapasok ako, narinig ko ang pagsisigaw ni Janine.Nakita ko naman ang refleksyon ko sa salamin. Ngiting-ngiti na napapailing. Naghilamos ako. Iniisip ko kung sino sa dalawang ama-amahan ko ang gumawa nito.

(Castiel Revamonte’s Story) Alam ni Joana na hindi permanente ang pananatili niya sa tabi ni Castiel—ang asawa ng kanyang kakambal. Pinalitan niya ang kanyang kakambal sa pagpapakasal dito hanggang sa makabalik ang babae mula sa kung saang lupalop ng mundo. Ayos na sana kung hindi lang pasaway ang utak, puso at katawan niya. Minahal niya si Castiel at bumukaka siya rito na hindi naman dapat. Kaya naman nang bumalik ang kanyang kakambal, wala siyang nagawa kundi luhaang iwan ang lahat. Iniwan niya si Castiel ngunit dala-dala naman niya sa kanyang sinapupunan ang pinunla nito. Four years later, they met again and he was mad—raging mad at her for leaving him and for keeping their daughter.

Ketika kita berusaha memberikan segalanya, bahkan kepercayaan. Namun, dikecewakan dan dipermainkan. Pantaskah kita untuk tetap diam? Atau merebut segalanya, dari tangan pengkhianat. Ikuti ceritanya

"Siapa dia, Mas?" tanya Shanum dengan kedua mata memindai sosok asing yang duduk di samping suaminya. "Perkenalkan, dia adalah Anara, istri baruku." Tanpa dosa, Arya Prasetya yang masih berstatus suami sah Shanum itu memperkenalkan wanita dengan riasan tebal, dan pakaian yang aduhai seksinya sebagai istri barunya. "Sudahlah, Shanum! Terima saja kalau suamimu ini punya istri baru. Sudah mandul, jadi benalu pula. Lagian, lelaki kan boleh beristri lebih dari satu," timpal Bu Desi, sang ibu mertua dengan tatapan angkuh nan sinisnya. Marah, jelas. Kecewa, tentu saja. Tapi, untuk berbuat bar-bar bukan Shanum namanya. Mandul? Benalu, katanya? Mari kita buktikan siapa 'Benalu' yang sesungguhnya! Shanum bertekad kuat untuk menghempaskan orang-orang tak tahu malu itu, yang menyebut dirinya sebagai benalu padahal sebaliknya. Bagaimana kisah Shanum berusaha menghempaskan suami dan keluarga benalunya? Ikuti kisahnya.

Sa edad na diyese-nuwebe ay nagpakasal si Liza kay Midnight, ang bilyonaryong binili ang lupaing pamana ng yumao niyang lolo. Subalit tila naging masikip ang mundo niya sa piling nito. Ni hindi siya maituring na asawa ni Midnight. Kasing lamig ng yelo ang puso nito, ayaw ng atensiyon. Gusto na niya itong sukuan kahit nasanay na ang puso niya rito. Ngunit isang gabi ay umuwi ito at sinugod siya sa kuwarto, hinalikan at inangkin. At dahil sa kapusukan, nagparaya siya. Inakala ni Liza na mamahalin na siya ni Midnight pagkatapos ng gabing pinagsaluhan nila. Ngunit bigla sila nitong inalok ng sampung milyon kapalit ng divorce. Labag man sa kalooban ngunit pumayag siya. Subalit sa kaniyang pag-alis ay nagimbal siya sa natuklasan. Nagbunga ang gabing pagniniig nila ng dating asawa! Hahabulin ba niya ang karapatan, o ililihim ang katotohanan?

Simpleng babae si Irene na may simpleng buhay at pangarap, ngunit ang lahat ng simple at tahimik niyang araw araw ay gagambalain ng pagsulpot ng isang estrangherong makikilala niya sa pangalang Tisoy. Kung paano ganun kabilis na sumulpot sa buhay niya ang binata ay ganun ring kabilis siyang nahulog dito. Ngunit isang araw ay bigla na lamang itong hindi na nagpakita sa kanya at ng mag krus ulit ang kanilang landas iba na ang katauhan at pangalan nito. Isa na itong milyonaryo at nagiisang tagapagmana pero ang masakit para kaya Irene ay hindi na siya nito nakikilala.

"Aku bersedih dengan kepergian anak sendiri, apa itu salah?" sindirku sedikit marah. "Gak salah, tapi kamu udah berlebihan," tukas Jamie gemas. "Itu karena kamu gak merasa kehilangan Gibran." "Kata siapa?!" Jamie mulai meninggikan suara. "Gibran anakku. Darah dagingku. Aku juga menangis saat tahu dia gak ada, Kira. Tapi gak terus-terusan seperti kamu." "Kamu gak ngerti perasaan seorang Ibu sih, Jam." AKu menunduk untuk menyembunyikan air mata. "Sudah payah aku mengandung Gibran, bertarung nyawa saat melahirkan ke dunia. Lantas dia berpulang dengan begitu mudahnya hanya karena tersedak. Gibran masih terlalu kecil, Jamie. Masih kecil. " Tangisku pecah kembali. "Kura, kamu mau menangis darah, Gibran gak akan pernah bisa kembali." "Gibran gak akan meninggal kalau kamu gak pergi ke acara reuni itu." "Jadi kamu menyalahkan aku?!" bentak Jamie tampak murka. "Iya, " jawabku lantang, "sudah tahu bayimu sakit, kamu tetap nekat pergi juga. Jika kamu merasa menjadi seorang ayah,kamu gak kan melakukannya, Jamie." "Maut itu sudah digariskan oleh Allah--" "Tapi kalo kamu stay di rumah, mungkin Gibran akan tertolong," potongku dengan berurai air mata. Jamie pun bergeming. Tangan mengelap kedua matanya yang basah. Dia terlihat memegangi dadanya saat bernapas. "Jadi mau kamu apa sekarang?" tanya Jamie dingin. "Aku mau kita CERAI!"

"Ayo kita bercerai." Miranda tau, harusnya ia mengatakan hal itu sejak dulu. Tidak, seharusnya sejak awal ia tidak pernah menerima uluran tangan pria itu sama sekali.

Tidak pernah ada yang tahu, jika dahulu kala, Gemini Kamaniya dan Aries Gautama, pernah berbagi rasa, dan berbagi malam yang panas. Sebuah rahasia kecil yang berawal dan berakhir dalam senyap. Membuat luka dan kecewa yang tidak berkesudahan. -- "Sudah hampir delapan tahun kita putus, tapi, kamu masih single, sampai sekarang?” Aries tersenyum miring, terkesan meledek dan meremehkan. “Belum bisa bisa move on?” Gemini mendesah panjang, kemudian membalas Aries dengan senyum yang sama. “Sudah hampir delapan tahun kamu nikah, belum juga punya anak, Kamu mandul?”

Hindi type ni Bernard ang mga babaeng masyadong bata sa kanya. Dahil ang pakiramdam niya ay magiging baby sitter lang siya ng mga ito kapag inaatake ng tantrums. Ngunit may isang babaeng gumulo sa kanya, si Marie, secretary ng dati niyang nililigawan na naging asawa ng kaibigan niya. Naiinis siya dito dahil mapang asar ito, hanggang isang gabi, bigla na lang niyang narealize na pwede pala niya itong magustuhan. At kabaliktaran ng pagkakakilala niya sa babaeng mas bata ang ugali nito, matured at maunawain ang dalaga. Kahit siya ang may kasalanan ay nagsosorry ito. Bigpang dumating ang kangyang first love, si Eleanor o mas kulala sa tawag na Ellue, akala niya, masisira ang telasyon nila dahil dito, ngunit si Marie ay siya lang ang pinapaniwalaan. Kaya naging maayos pa rin ang takbo ng relasyon nila, until makilala niya si Domeng, kahit noon lang niya nakilala ang kaibigan nito, sinakmal siya ng matinding selos, lalo pa at may mga ipinakitang pruweba sa kanya si Ellie na niloloko siya ni Marie. Lalo siyang nagalit sa babae. Ng matauhan siya sa mga nangyari, at nalaman niya ang totoo, parang huli na ang lahat. Kulang na lang isumpa siya ni Marie sa sobrang galit. Ayaw na siyang balikan ng babae. May pag asa pa kaya na mahalin siya ulit ng dalaga? Paano niya mapapatunayan ang pagmamahal dito kung pati mga kaibigan niya ayaw ng makialam sa kanila?