Tay Marley: Books

Sick of the life in Illinois, Kinsella Sloane decided to leave everything, travel and spend her whole summer in Hermosa Beach in South California. On whether, she would stay a little longer or not, she didn’t know. She wanted freedom. She longed for it ever since she’s turned twenty two. She wanted to explore and travel. She wanted to be carefree. But what would she do when she feels herself falling for one guy—one she knew would never be the man for her because sooner or later, she would leave the place? Everything would just turn into a memory. Would she be able to leave? Or would he be enough to make her stay?

Billionaire Isaac Lloyd viewed his impoverished wife Emily merely as a tool to appease his family's incessant pressure for his marriage. He consistently neglected Emily's feelings, often leaving her alone in their mansion while he would be out all night. It wasn't until Emily had had enough and sought a divorce, moving out, that Isaac realized he had grown accustomed to her company. He regretted his actions deeply, resorting to every possible means to bring Emily back to his side. Despite his efforts with roses, luxurious dates, and jewels, nothing could win back Emily's heart. She had already found her own world where she transformed and grew into a movie star, adored by all of Hollywood. Holding the Oscar’s best actress trophy, Emily said, ‘I would like to thank my ex-husband. Had it not been for his neglect and abandonment during our brief marriage, I would never have had the opportunity to build my acting career.’ Emily's fans exclaimed, ‘Divorce was the best decision Emily ever made!’ The Best Actor winner smiled, ‘I believe no one dares to ignore Emily now!’ Meanwhile, Isaac was hidden in the audience, watching as the spotlight illuminated Emily's path forward. He incessantly searched on his phone: 'How to win back my ex-wife who has become the Best Actress?' 'What to do if my ex-wife doesn't love me anymore?' 'Why didn't I cherish the love of my life when I had the chance?'

Pito kami sa barkada: sina Laila, Janine, Eve, Alden, Dan, Jomari at ako —si Bianca. Sa maniwala kayo’t sa hindi, apat na ang nalagas sa amin matapos magpunta ng iba sa isang bulung-bulungang manghuhula sa University. Hindi nito hinuhulaan ang love life mo, o kung ano ang magiging career mo in the future, kundi ang petsa ng kamatayan mo at kung paano ka mamamatay. Sundan ang kuwento ni Bianca. Makatakas kaya siya sa kamatayan niya, o magaya rin kaya siya sa mga barkada niya? “BUKAS” na... Nakahanda ka na ba?

I'm the so-called 'Lady of Glory'—yeah, that girl from the Archbishop's prophecy. They said I'd bring endless glory to whatever Family I married into. But at our engagement party, my fiancé—Marco Falcone—swaggered onstage holding hands with his pregnant stripper girlfriend. Then he grabbed my wrist, dragged me forward, and made me kiss her hand. "Lola's the only woman I'll ever call my wife," he said with a smug little grin. "If you still want this marriage, your De Luca money better support her and the baby." I slapped him. Ripped the contract in half. Let it snow confetti. "Please. I can marry someone a hundred times better." Right when I was about to torch the entire Falcone Family, someone stepped out of the shadows. Marco's older brother, Dante Falcone. The one who'd been injured, underestimated, and pushed aside. He locked eyes with me, totally unfazed. "Signorina De Luca, do your words still stand?"

Nakulong sa elevator sa loob ng kalahating oras ang kababata ng asawa ko. Sa galit niya, ipinasok niya ako sa loob ng isang maleta at ikinulong ako sa loob. “Doble ang pagbabayaran mo sa lahat ng pagdurusang pinagdaanan ni Grace.” Napilitang mamaluktot ang katawan ko. Nahirapan akong huminga. Umiyak ako habang humihingi ng tawad, pero ang napala ko lang ay ang malamig na tugon ng asawa ko. “Pagdaraanan mo ang buong parusang ‘to. Kapag natutunan mo na ang leksyon mo, magtatanda ka na.” Pagkatapos ay kinandado niya ang maleta sa aparador. Sumigaw ako sa desperasyon at nagpumiglas para makawala. Tumagos ang dugo ko sa maleta at bumaha ang sahig. Makalipas ang limang araw, naawa siya sa akin at nagpasyang wakasan ang parusa. “Hayaan mong maging babala sa’yo ang parusang ‘to. Sa pagkakataong ito, pakakawalan na kita.” Hindi niya alam na inaagnas na ang katawan ko sa loob ng maleta.

Bagi Caitlin, Efrain tak lebih dari sianida yang mampu membunuhnya--nahas sudah menghilangkan masa depan cerahnya. Efrain hanya berperan menambah luka batin, alih-alih menyebuhkan traumanya akan fragmen ketika kedua orangnya terkena kasus korupsi. Gadis itu memilih kabur ke luar negeri tanpa siapa pun tahu, lalu bekerja hingga sukses sebagai programmer. Sampai sepuluh tahun berlalu, Caitlin menerima tawaran pindah tugas di cabang baru--dalam hal ini memulangkannya ke kampung halaman. Sesampainya di tanah air, Caitlin malah menerima fakta bahwa Efrain merupakan pemimpin CloudSky, perusahaan smartphone terkenal nan sukses, sekaligus tempatnya mencari nafkah.

Twenty five years ago, Kevin's parents were brutally murdered. Two decades later, Kevin is forced to watch helplessly as his fiancée suffers torture at the hands of the same murderer. Never fully recovering from the trauma, he moves into a new city, hoping to start his life anew, leaving his devastating past behind. But things doesn't go as planned when he meets Natasha—the daughter of an officer hunting for his kind. They soon discover the battered corpse of a missing detective assigned to investigate the murder of his fiancée, which signalled a new danger. However, when the horror from his past returns, Kevin is forced to stay away from Natasha—or watch her fall victim to a ghoul who takes pleasure in tormenting him.

Ang ampon ng aking ama ay ikinulong lamang sa masikip na storage closet nang halos labinlimang minuto, ngunit tinalian niya ako at itinapon sa loob bilang parusa. Tinakpan pa niya ang ventilation gamit ang mga tuwalya. "Bilang nakatatandang kapatid ni Wendy, kung hindi mo siya kayang alagaan, marapat lamang na maranasan mo rin ang takot na naramdaman niya,” seryoso niyang sabi. Alam niyang may claustrophobia ako, ngunit ang aking mga desperadong pakiusap, ang aking matinding takot, ay sinagot lang ng malupit na sermon. "Magsilbi sana itong aral sayo para maging mabuting kapatid." Nang tuluyang lamunin ng kadiliman ang huling hibla ng liwanag, nakakaawa akong nagpumiglas. Isang linggo ang lumipas bago muling naalala ng aking ama na may anak pa siyang nakakulong at nagpasya siyang tapusin na ang aking parusa. "Sana'y naging magandang aral sa iyo ang isang linggong ito, Jennifer. Kung mangyayari pa ito muli, hindi ka na pwedeng manatili sa bahay na ito." Ngunit kailanman ay hindi niya malalaman na matagal ko nang nalanghap ang aking huling hininga sa nakakasulasok na silid na iyon. Sa kadiliman, unti-unti nang nabubulok ang aking katawan.

Dalawang buwan ng mamatay ako, napagtanto ng mga magulang ko na nakalimutan nila akong iuwi mula sa lakad nila. Naiinis na sumimangot at sumigaw ang ama ko. “Dapat siyang maglakad mag-isa mismo. Kailangan ba niya talaga itong palakihin?” Ang kapatid ko, na mayabang, ay binuksan ang chat namin at nagpadala ng emoji, kasama ng message. [Mamatay ka na dyan. Sa ganitong paraan. Kami ni Scarlet ang maghahati sa pamana ni Lola.] Wala siyang natanggap na sagot. Habang malamig ang ekspresyon, nagsalita ang nanay ko, “Sabihin mo sa kanya na kapag nagpakita siya sa kaarawan ng lola niya sa tamang oras, hahayaan ko na ang pagtulak niya kay Scarlet sa tubig.” Hindi sila naniniwala na hindi ako nakaalis ng gubat. Matapos maghukay ng malalim, nakita nila sawakas ang mga buto ko.

Ang aking asawa ay isang air traffic controller. Sa aming mga nakaraang buhay, ang aking anak na babae ay inatake sa puso nang ang flight na aming sinasakyan ay humarap sa isang bagyo. Nakipag-ugnayan ako sa aking asawa sa control tower para maghanda ng priority landing. Kasabay nito, bumagsak ang kabilang flight na sinasakyan ng soul mate ng asawa ko matapos tamaan ng kidlat. Ang aking asawa ay kumilos nang normal pagkatapos ng insidenteng iyon. Gayunpaman, nang maglaon sa kaarawan ng aking anak na babae, ikinulong niya ang aking anak na babae at ako sa bahay, at kami ay sinunog hanggang sa mamatay. "Kung hindi ka nagrequest ng priority landing, hindi sana bumagsak ang flight ni Kelly! Sa tingin ko ay wala namang problema sa anak mong babae. Ginawwa mo lang yun dahil sa selos mo para kay Kelly, ikaw ang rason ng pagkamatay ng ilang daang mga inosenteng buhay.” Ang aking anak na babae at ako ay hindi nakatakas, kami ay namatay nang kakila-kilabot. Sa susunod na pagmulat ko ng aking mga mata, bumalik ako sa araw na ang aking anak na babae ay inaatake muli sa puso. Sa pagkakataong ito, tuluyan nang nadiskonekta ng asawa ko ang tawag ko sa control tower. Gayunpaman, nang malaman niyang namatay ang aming anak na babae dahil sa atake sa puso, nabaliw siya.