The Story Of Gilgamesh Pdf

"Miss Jackson, are you certain you want to undergo hypnosis? You should know that once the hypnosis begins, it cannot be reversed. Your body will be controlled by an alternate personality, and you will fall into a sleep from which you will never wake up again," the doctor asked in a grave tone from the other end of the phone. "Yes, I'm certain," Nina Jackson replied calmly.

When my best friend and I went for prenatal checkups, we both found out we were carrying babies with the super-male gene. The doctor advised us to terminate the pregnancies. I immediately went through with it, but my best friend was hesitant. I kindly advised her, "This child will ruin your life someday." She reluctantly agreed. Later, her husband cheated on her and tried to justify it. "If you can't give me a son, why shouldn't someone else?" Her husband's mistress chimed in, "What's the point of a woman who can't bear sons?" As a result, she blamed everything on me. When I wasn't paying attention, she poisoned my water and watched me die. When I opened my eyes again, I was back on the day of our prenatal checkup.

Mom has extreme mania. Dad was murdered when I was eight, and I went blind while trying to save Mom. I became her only family and weakness. Anyone who makes fun of me for being blind has their eyes gouged out; anyone who disrespects me is sliced and diced before being fed to the dogs. Later, Mom turns into a she-devil with a hundred-billion-dollar net worth. Everyone in Gristport fears her, but she treats me like a princess. The whole city knows not to offend Eleanor Heinrich's daughter. She scours the world for the best optometrists to treat my eyes. On the day I regain my vision, I hear about Mom finding her birth daughter. She says, "You'll soon have a sister who loves you very much, Sienna." I hear that my sister has been through a lot since childhood and is introverted. I prepare many gifts for her, even wanting to give her the pendant Dad gave me. Yet she instructs her people to take me to a deserted roof. "You're nothing but a faker who stole my place in life! I'm going to slice your tongue—let's see how you can continue lying to Mom when you can't speak!" She shatters the pendant, gouges my eyeballs out, slashes my tongue, and has several men torment me to death. Lastly, she includes my eyeballs as decorations in a bouquet and brings it to Mom. "This is a gift I've prepared for your birthday, Mom. Do you like it?"

I'm dressed in flip-flops and shorts when making an inspection of the five-star hotel my husband just acquired. When the front office manager spots me, she immediately calls for security with a disgusted look on her face. "The hotel's WiFi isn't meant for people like you to use. Hurry up and pay me 200 thousand dollars in Internet costs, then get lost!" I calmly tell her that I'm the owner of the hotel, but that only makes her sneer. "The owner of the hotel? Hey, old hag, you're putting on an act in front of the real deal! This hotel was a birthday gift from my husband to me. Aren't you fantasizing a bit too much?" Oh? Since when did Ian Lambert get another wife behind my back?

The fifth year of my marriage to Silas marked a turning point I would never forget. Our son, Yael, was kidnapped. The ransom was set at ten million dollars, an insignificant amount for Silas, yet his response chilled me to the core. “No rush. A Gardner needs to experience some hardships to grow.” Ten million meant nothing to him, but Yael’s life meant everything to me. I dropped to my knees, tears streaming down my face, and begged him relentlessly, pleading for Yael to be brought home as soon as possible. Silas, however, remained unmoved. Three days later, Yael was returned to us, but the cheerful boy I knew was gone. He had been so traumatized that he could not speak. Far from showing concern, Silas coldly remarked, “Yuna said Yael keeps telling everyone at school she’s a fatherless child. Let’s see how he spreads lies now.” His words cut through me like a knife. I picked Yael up in my arms and whispered softly in his ear, “Don’t be afraid, Yael. Mommy will take you away from here.”

My sister and I are twins, but my mom never liked me. Once I secured admission to a prestigious university, my mom insisted that I work to finance my sister's college education. However, my sister decided to abandon her college studies during her second year, driven by the desire to marry a man a decade older than her. Things took a dark turn when her boyfriend was involved in a hit-and-run accident. My sister drained my medical treatment funds to keep him out of jail, even if it meant jeopardizing my own well-being. I didn't survive. I woke up again and had a second chance at life on the day when the admission results came out. My sister was crying and pleading, "Sister, can you let me go to college this time?" In this life, I won't give in to her demands.

ข้อดีของการแอบรักคือสามารถมีความสุขได้เฉพาะในพื้นที่ของเรา ใครจะไปคิดว่าตัวเองจะแอบรักคนคนหนึ่งได้นานขนาดนี้ล่ะคะ ในตอนนั้นฉันไม่รู้หรอกว่าความรักคืออะไร รู้แค่ว่าฉันชอบเขา! ใช่แหละฉันชอบเขา แค่ได้เห็นหน้า แค่ได้แอบมองก็มีความสุขมากแล้ว มันเป็นความรู้สึกที่ยิ้มได้โดยไม่ต้องคาดหวังมากกว่า “อย่างมึงก็ได้แค่มองแหละ เลิกเพ้อเจ้อได้แล้ว! เอาเวลาไปลดน้ำหนักเหอะ ฮ่า ๆ” กลายเป็นประโยคเจ็บ ๆ ที่ฝังใจฉันมาตลอด ...

“ทำไมถึงมีรอยแผลแบบนี้บ่อยขนาดนี้ครับ อาทิตย์นี้ผมเจอคุณ 3ครั้งแล้ว?” หมอมาร์เวลเอ่ยกับหญิงสาวสวยเปรี้ยวถึงใจที่เธอมาโรงพยาบาลด้วยอาการเป็นแผลเหมือนเกิดอุบัติเหตุ แต่ไม่ได้เยอะอะไร ”คุณหมอจำเป็นต้องรู้เพื่อใช้สั่งยาหรือไงคะ“ ”ดูท่าทางคุณระมัดระวังกับรอยแผลมาก ไม่น่าจะสุ่มส่ามเป็นแผลเองบ่อยหรอกมั้งครับ เพราะถ้าแผลแค่นี้คุณรีบมาหาหมอละก็“ ”......“ ”ผมพูดถูกใจดำหรือไงครับ“ ”งานฉันมันต้องใช้เรือนร่าง เพราะฉะนั้นฉันจำเป็นต้องไม่มีตำหนิ“ ”........“ เมื่อได้ยินหญิงสาวพูดแบบนั้น หมอมาร์เวลถึงกับชะงักนิ่งไป ” ใช้เรือนร่างที่คุณว่า มันใช้แบบไหนกัน“ ” ถ้าคุณหมออยากรู้ ก็ไปที่อะโกโก้คลับตรงซอย 15 นะคะ“

เขาหล่อ แต่เขาร้าย เขาดี แต่ไม่ใช่กับเธอ เมื่อแม่บ้านจำเป็นต้องมาปะทะกับเจ้านายมาเฟียผีดิบ จุดจบจะสุขหรือเศร้า

“คุณหนูจะกลับเลยมั้ยครับ” “กลับเลย หงุดหงิดมาก” เสียงบ่นของนานี่ที่ดูจะไม่สบอารมณ์ ก่อนที่จะเดินปึงปังขึ้นรถไปโดยมีบอดี้การ์ดส่วนตัวเดินตามไปติดๆ เมื่อกลับมาถึงคอนโด นานี่ก็ล้มตัวลงนอนบนเตียงโดยที่ไม่ได้ถอดแม้กระทั้งรองเท้า “คุณหนูอาบน้ำก่อนดีกว่าครับ เดี๋ยวผมไปเตรียมนมอุ่นให้” “ทีโอ ... นายทำอะไรอ่ะ” นานี่เอ่ยทั้งที่ไม่ยอมลืมตาเมื่อรู้สึกว่าบอดี้การ์ดคู่ใจกำลังทำบางอย่าง บอดี้การ์ดหนุ่มค่อยๆถอดรองเท้าส้นสูงออกจากขาเรียวก่อนจะเดินเอามันไปเก็บที่ชั้นเก็บรองเท้าสุดหรูของนานี่ “นายดูแลฉันดีกว่าเมียอีกเนอะ”