Tina Chang Glee

Luka masa lalu yang Nayyara miliki membuat trauma yang begitu dalam padanya. Mempengaruhi sikapnya terhadap orang lain terutama lawan jenis. Nayyara sangat sulit untuk percaya dengan seseorang, ia pun sulit beradaptasi dengan lingkungan baru. Mimpi buruk bayangan masa lalu pun sering datang pada saat kondisi tubuh dan pikirannya terganggu.***Nayyara berjuang mengubur masalalunya hingga ia bisa menjadi Sekretaris yang di segani di perusahaan besar. Namun kisah cintanya tak semulus perjalanan kariernya, Kisah cintanya bersama Narotama seorang pemuda kaya harus menghadapi rintangan yang sangat berat. Narotama harus menghadapi semua tuntutan orang tuanya. Di sisi lain Nayyara malah mengalami kejadian seperti masalalu, yang membuat Nayyara semakin hancur dan terpuruk.Akankah mereka akan bersatu??

Biglang inatake sa puso ang aking mom, at mabilis na umapaw ang kaniyang medical bills bago pa man ako makahinga nang maayos.   Desperado na ako kaya agad akong humarap sa mayaman kong boyfriend sa pagasa na baka makatulong siya sa akin, o makaisip manlang ng solusyon sa sitwasyon. Pero sa halip na suporta ang aking matanggap, nagpakawala siya ng isang tirada na mas matindi pa sa kahit na anong salitang narinig ko.   “Ito ba ang dahilan kung bakit ka sumama sa akin? Para sa pera ko? Wala kang pinagkaiba sa ibang mga babaeng nagbibigay sa kanilang mga sarili sa akin. Parepareho kayong lahat—kaawa awa at walanghiya kayong mga babae kayo!”   Bago pa man ako makapagreact, agad niya na akong itinulak palabas ng pinto.   At nang maintindihan niya ang buong kwento, binigyan niya ako ng isang bank card nang hindi nagtatanong ng kahit na ano. “Candice”, tahimik nitong sinabi gamit ang nagsisisi niyang boses. “Birthday mo ang password nito.”   Hindi ako nagsabi ng kahit na ano sa kaniya. Hinayaan kong mahulog ang card sa sahig bago ako umalis nang hindi lumilingon sa kaniya.

Il y a six ans, sa sœur l'avait piégée alors qu'elle était enceinte et vicieusement abandonnée par son mari.Six ans plus tard, elle avait changé de nom et recommencé une nouvelle vie.Cependant, son ex-mari, qui ne s’était pas soucié d'elle au début, s’était présenté chaque jour devant sa maison pour la harceler.« Mlle Mia, puis-je vous demander quelle est votre relation avec M. Martin ? », la femme a souri, « Je ne le connais pas. »« Mais quelqu'un m’a dit que vous étiez auparavant couple. »Elle a gratté ses cheveux : « Ce n'est qu'une rumeur, je ne suis pas aveugle. »Ce jour-là, dès qu'elle est rentrée chez elle, elle a été coincée contre le mur par un homme.Les trois bébés, deux qui les regardaient et un qui acclamait : « Papa dit que les yeux de maman sont malades et qu'il va les soigner ! »Elle n'a pas pu s'empêcher de crier : « Chérie, s'il te plaît, lâche-moi. »

Kita memang sepasang anak manusia yang sedang jatuh cinta. Namun, dalam sebuah hubungan ada kalanya dimana yang semua terlihat baik-baik saja akan renggang, meninggalkan lalu menghilang bersama dengan waktu yang sudah ditentukan. Begitu juga dalam sebuah hubungan pertemanan di masa remaja mereka yang tidak selamanya berujung manis. rasa persahabatan, cinta segi banyak, pengorbanan, Pengkhianatan, rasa sakit, balas dendam bahkan rasa kecewa pun tertuang dalam novel ini.

Sebagai manusia setengah siluman yang dibesarkan di alam manusia, ada dua hal yang melilit kehidupan Nando: Pertama, berada di alam manusia tanpa direndahkan namun harus mempertaruhkan hidupnya setiap waktu. Kedua, berada di alam Tumaya tanpa menghadapi bahaya apa pun namun harus siap direndahkan sebagai manusia setengah siluman terlemah dari bangsa Jin Hal. Sementara cintanya yang besar terhadap seorang gadis di alam manusia dan harga diri yang tinggi membuatnya harus memilih kedua hal itu. Lalu seperti apakah upaya Nando menjaga nama baik keluarga sekaligus melindungi orang yang sangat dicintainya? Akankah ia mampu membuktikan diri sebagai manusia siluman terkuat di alam Tumaya? Arc 1 : Petualangan Di Alam Tumaya Arc 2 : Disekap Di Alam Kulbis Arc 3 : Melindungi Tumaya Dari Serangan Raja Lacodra Arc 4 : Mencari Permata Naga Langit

As palavras de Zeca tornaram-se inaudíveis para Miguel no exato momento em que ele enxergou, há poucos metros, um rancor reprimido no olhar de uma pessoa que, estranhamente se escondia por entre os espessos arbustos, e num estalar de um tépido silêncio ergueu o braço e apontou uma arma para ele. Até que, num instante de rápido reflexo, Zeca prostou-se em frente a Miguel, e este, numa velocidade mais rápida ainda, já segurava, sem entender, o corpo do irmão, que mortalmente ferido caiu em seus braços.Na pequena e pacata Folhagem, um mistério do passado é trazido à tona após a tentativa de assassinato de um filho pródigo da cidade. Mais que um simples homicídio, esse ato desencadeará uma série de conseqüências envolvendo o leitor numa teia de intrigas e traições.O que teria desencadeado tal ato de vingança? Que segredos ocultos trazia Zeca em seu retorno? Teriam os irmãos algo de obscuro em seu passado que inspirasse tanto ódio em alguém na pacata cidadezinha? Ou existiria algo mais?Acompanhe a desesperada busca de Miguel por respostas a esses enigmas enquanto tenta proteger a própria vida, nesse suspense escrito a três mãos.

Matagal na panahon na ang nakakaraan, isa pa lang akong delivery boy noon. Isang araw, nakatanggap ako ng order para magdeliver ng adult toys. Noong pumasok ako sa hotel room, nakita ko ang isang magandang babae na nakaluhod sa kama habang nakatalikod sa akin. Nakasuot lang siya ng isang thong. Noong sandaling iyon, nakatanggap ako ng mensahe sa delivery app. “Gamitin mo ang mga laruan para masarapan siya. Kapag ginalingan mo, bibigyan kita ng isang daang libong dolyar."

Lorsque je suis allée refaire le certificat de liaison conjugale, l'agent du service administratif m'a annoncé : « Votre ancien certificat de liaison est un faux. Nous n'avons aucune trace de votre enregistrement ici. » Je n'en croyais pas mes oreilles et j'ai insisté : « Sébastien et moi sommes pourtant officiellement liés depuis cinq ans… Comment est-ce possible ? Pouvez-vous vérifier à nouveau, s'il vous plaît ? » Cyrille a compulsé une seconde fois nos dossiers et a conclu : « Les documents de l'Alpha Sébastien sont bien là… Mais selon nos archives, son partenaire officiel n'est pas vous. » Ma voix s'est brisée : « Qui, alors ? » « Lorie. » Sa réponse était nette. À ce nom, j'ai serré le dossier de la chaise jusqu'à blêmir, luttant pour ne pas m'effondrer. Avant que Cyrille ne prononce le nom de Lorie, j'espérais encore une erreur. Mais maintenant, tout prenait un sens terriblement cohérent. Lorie… n'était autre que l'amie d'enfance de Sébastien ! À cet instant, tant de choses trouvaient enfin une explication : ces cinq années passées comme son partenaire, sans qu'il ne me marque jamais. Notre cérémonie de liaison, cinq ans plus tôt, n'avait été qu'une mascarade. J'avais tout abandonné pour lui, croyant à un bonheur possible. Mais ces cinq années de « félicité » n'étaient qu'une illusion, soigneusement fabriquée par lui. Puisque rien de tout cela ne m'appartenait vraiment… il était temps de partir...

"You're breaking up with me kasi sa tingin mo mas magaan? Ganoon ba iyon?" ang mahinahon pero puno ng hinanakit na tanong-sagot sa kanya ni Uriel. Sinubukan niyang magbuka ng bibig para magpaliwanag pero walang anumang salita siyang naibulalas kaya nagpatuloy ang binata. "Kasi wala pa tayong isang taon kaya iniisip mong hindi pa kita ganoon kamahal?" noon na galit na napatayo si Uriel. "Very childish, and I should tell you, that was the most bullshit excuse that I have ever heard!" ang galit na sagot ni Uriel na tila ba hindi narinig ang sinabi niya. Malakas na sampal ang pinadapo ni Therese sa pisngi ng binata dahil doon. "Sa tingin mo madali ito? Ginagawa ko ito para sa'yo!" "Really?" ang binata na mapait pang tumawa. "para sa'kin o para sa sarili mo?" "How dare you!" si Therese na muling napaiyak. "Well same here! Bakit sa tingin mo ba may magbabago sa kundisyon mo kapag inalis mo ako sa buhay mo?" "Tumigil ka!" "No! Hayaan mo akong magsalita okay? You've done too much talking already so I guess it's my turn now!" Natigilan si Therese sa nakita niyang magkahalong galit at paghihirap sa mukha ni Uriel kaya hindi siya nakapagsalita at umiiyak na pinakinggan ang lahat ng sinabi ng binata. "Masakit oo, at ako mismo natatakot na ngayon palang. But I'm not like you. Kasi kahit natatakot ako at nahihirapan, sinusubukan ko paring ihanda ang sarili ko. Pinag-aaralan kong tanggapin ang lahat. Kasi gusto kong maging masaya ngayon, habang nandito ka pa, habang kilala mo pa ako," ani Uriel na tuluyan na nga ring napaiyak. "Simple lang naman ang gusto ko, bigyan mo ako ng role sa buhay mo, kahit maliit lang," ang pagpapatuloy nitong pakiusap saka nagpahid ng mga luha. "U-Uriel," aniyang isinubsob ang mukha sa palad saka napahagulhol.

La vie d'une orpheline à Bamako, changée par le basket-ball. Chronique fictive mais tirée des faits réels. De ghetto girl à richkid