Tula Ng Anak Para Sa Magulang

Berbakti terhadap orang tua adalah keinginan setiap anak, namun perhatian dan kasing sayng Guntur terhadap ibunya selalu menoreh luka. satu karung beras yang dia berikan untuk ibunya ditengah-tengah keterbatasan ekonomi keluarganya malah tidak disambut baik. semua pemberian Guntur selalu dianggap remeh oleh ibunya. hingga ibunya sadar jika orang yang paling menyayanginya adalah Guntur dan istrinya. apakah ibunya akan berubah perlakuan terhadap guntur?

Di tahun ketiga pernikahannya dengan Adrian Pranadipa, Shanaya Wirajaya akhirnya mengetahui siapa wanita yang sebenarnya dia cintai. Wanita itu adalah kakak iparnya. Di malam kematian sang kakak, Adrian sama sekali tidak peduli pada Shanaya yang berdiri di sampingnya, dan malah menjadi tameng hidup untuk kakak iparnya menerima tamparan telak. Shanaya sadar, alasan Adrian menikahinya hanyalah karena dia cukup penurut dan tahu diri. Dan kenyataannya, dia memang sangat tahu diri. Tahu diri sampai-sampai urusan perceraian pun tidak sampai mengusik Adrian sedikit pun. Adrian tidak tahu bahwa dia sudah memegang surat cerai. Adrian tidak tahu bahwa dia hampir menikah dengan pria lain. Di hari ketika Shanaya berhasil mengembangkan obat mujarab untuk kanker, seluruh dunia bersorak memujinya. Hanya Adrian yang berlutut dengan satu kaki, mata memerah penuh penyesalan memohon, "Shanaya, aku salah... bisakah kamu menoleh sekali saja kepadaku?" Dia dulunya adalah pria sempurna, lembut dan terhormat, mana mungkin dia bisa salah? Shanaya melangkah mundur. Di saat yang sama, pria yang dikenal sebagai sosok paling berkuasa, dingin, tak tersentuh, dan sulit didekati, menarik pinggangnya dengan mantap. Suara beratnya menggema, tegas dan penuh otoritas. "Maaf, dia sudah mau menikah. Dengan aku."

Le Maître de la famille Moreau a été assassiné par une famille rivale, laissant derrière lui sa femme veuve, Irina. Son frère cadet, mon mari Gabriel, a pris sa place en tant que Maître de famille. Ce titre était assorti d'un devoir : assurer la pérennité de la lignée de Moreau en donnant un enfant à la veuve de son frère. « Adrienne est stérile depuis des années, c'est à Irina de faire ce qu'elle n'a pas pu faire, la famille Moreau ne peut pas être sans héritier. » La voix d'Isoline était pleine de mépris. Gabriel m'a serrée contre lui en murmurant des promesses. « Dès qu'Irina sera enceinte, je jure de ne plus jamais la toucher. » « Adrienne, tu es la seule que j'aime. » Trois mois, et il n'a pas mis les pieds dans notre chambre. Après qu'il m'ait ignorée devant tout le monde, choisissant Irina encore et encore, je suis finalement partie. J'ai pris ce qui m'appartenait et j'ai laissé une chose en partant : un test ADN. C'était mon dernier cadeau à Gabriel.

Namanya Mutiara Putri, biasa dipanggil Ara. Suaminya, Haviz Erlangga sangat mencintainya. Hingga akhirnya ada cobaan dalam rumah tangganya, ketika Ara sakit selama empat bulan lamanya, sesuatu hal terjadi tanpa sepengetahuan Ara. Bertahun-tahun Haviz dan ibundanya, Yuni, mampu menyimpan rahasia besar. Namun, yang namanya bangkai pasti akan tercium, ada anak kecil yang meneriaki Haviz dengan sebutan Ayah. Ara sempat menginginkan perpisahan, namun justru anak yang memanggil suaminya di Mall lah yang mampu menyatukan.

Setiap melahirkan anak perempuan, Alana akan dihina sang mertua. Puncaknya adalah saat dia melahirkan anak ketiga yang juga perempuan. Mertuanya marah besar, hingga Alana mengalami baby blues.... Akankah Alana mampu mempertahankan rumah tangganya? Terlebih, wanita dari masa lalu sang suami, telah kembali....

Há seis anos eu estava ao lado de Rogério Monteiro quando, certa tarde, falei sem rodeios: — Rogério, vou me casar. Ele estremeceu, e pude ver que retornava apressado de algum devaneio enquanto, um tanto embaraçado, tentava se justificar: — Aurora, você sabe que a empresa está num momento crucial de captação de recursos. Agora não tenho cabeça para... Mantive meu sorriso, ainda que fosse um tanto contido, e respondeu: — Não tem problema. Mas Rogério entendeu tudo errado. Sim, eu pretendia mesmo me casar. Só que não seria com ele.

Nangilid ang luha ni Alyana nang makita ang mga letrato na nagpapatunay ng panloloko sa kanya ni Derrick. Muling bumalik sa kanya ang sakit na talagang niloloko lang siya ni Derrick, na nioloko lang siya ng kaisa isang lalakeng pinagkatiwalaan niya. “Your boyfriend has been cheating on you since you’ve been together. And I need a wife for me to get my inheritance. Kaya pakasalan mo ako, at ipamukha natin sa pamangkin ko kung gaano siya katanga na pinakawalan ka," mariing ani pa ni Gabriel. Mabigat ang bawat salita, punong-puno ng determinasyon at galit. Sabay noon, dahan-dahang nilagay ni Gabriel ang kamay sa bewang ni Alyana. Hindi siya agad gumalaw. Parang natigilan ang buong katawan niya, pero kasunod no’n ay ang mainit na dampi ng labi ni Gabriel sa kanya, mabilis, ngunit may bakas ng kontroladong pagnanasa. Isang halik na parang paunang tikim sa mas mapusok pang alok. Napasinghap si Alyana, napaigtad sa gulat. Napatingin siya sa mga mata ni Gabriel, matapang, diretso, at puno ng panunukso. "It's a win-win situation," bulong ni Gabriel, habang hindi inaalis ang tingin sa kanya. "Makakapaghiganti ka sa manloloko mong ex, at ako, makukuha ko ang mana ko."

La infancia de Adrián Rivas estuvo marcada por su primer amor. Pero cuando ella murió, él me odió durante diez largos años. Al día siguiente de nuestra boda, pidió ser enviado a una misión en la frontera. Durante una década le escribí incontables cartas, intentando acercarme una y otra vez… pero su respuesta siempre era la misma: —Si de verdad te sientes culpable… entonces muérete pronto. Hasta que un día fui secuestrada. Y él, solo y sin refuerzos, irrumpió en el escondite de los criminales para salvarme, recibiendo varias balas por mí. Antes de morir, con sus últimas fuerzas, me apartó bruscamente la mano y dijo: —Lo que más me arrepiento en esta vida… es haberte tomado por esposa. Si existiera otra vida… te ruego, no vuelvas a buscarme. En el funeral, la madre de Adrián lloraba de arrepentimiento. —Hijo mío, ha sido culpa mía… yo no debí obligarte. Su padre, lleno de odio, me gritó entre lágrimas: —Mataste a Clara, y ahora también a mi hijo. ¡Eres una desgraciada! ¿Porqué no te mueres tú también? Incluso el comandante, que insistió para que nos casáramos, bajó la cabeza con remordimiento. —Fue mi error, no debí separar a dos enamorados… Le fallé al camarada Adrián. Todos lamentaban la muerte de Adrián, incluyéndome a mí. Esa misma noche, fui expulsada del ejército y quedé sin ningún rumbo. En medio de la nada, en un campo solitario, bebí veneno y morí. Pero al abrir los ojos otra vez… regresé al día antes de nuestra boda. Esta vez, decidí cumplirles el deseo a todos.

Ketegaran seorang wanita yang dituntut untuk selalu sempurna. Tulang rusuk yang dipaksa menjadi tulang punggung demi sang putra yang ditolak ayah kandungnya sejak dalam kandungan.

« Papa, j'ai accepté l'alliance matrimoniale avec la meute du Boisnoir. » Un silence s'est étiré de son côté du lien avant qu'il ne réponde enfin : « Caterina, es-tu certaine ? » « Je le suis. » Je ne lui ai pas dit la vraie raison. La nuit dernière, une douleur déchirante m'a transpercée à travers notre lien de compagnons. À travers ce maudit lien, j'ai tout vu… Mon Alpha, Rocco, était dans la cabane de ses terrains de chasse privés, clouant Scarlett, son amie d'enfance, contre le mur et l'embrassant avec une frénésie désespérée. Je l'ai confrontée directement lors de la réunion de la meute. Un éclair de triomphe brillait dans ses yeux avant qu'elle ne feigne l'innocence. « Caterina, je n'ai aucune idée de ce dont tu parles. » À ce moment-là, la voix de Rocco a rugi à travers le lien mental ouvert, résonnant dans les esprits de tous les présents. « Caterina, en tant que Luna de la meute, tu ne devrais pas créer une scène comme celle-ci. Scarlett n'est qu'une amie. » À cet instant, mon cœur est mort complètement. Il était mon Alpha, mon mari – l'homme avec lequel j'avais passé des années à l'aider à gravir les échelons du pouvoir. J'ai rompu mon lien mental avec Rocco. La douleur de cette déconnexion forcée était tellement intense que j'avais du mal à tenir debout, mais j'ai redressé ma colonne vertébrale et ai envoyé ma réponse. « Je serai à la maison dans deux semaines. » Retourner à la maison et épouser l'Alpha le plus puissant en France. On dit qu'il est froid et impitoyable, indifférent à toute louve. Parfait. Je n'ai pas besoin d'amour. J'ai juste besoin d'un Alpha assez fort pour m'aider à sécuriser la meute de la Lune Argente. Et quant à Rocco ? La Déesse Lune nous a donné un destin, et c'est lui qui l'a brisé de ses propres mains. Maintenant, je vais saisir le mien.