รักร้อนซ่อนเร้น
"สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ ฉันขอให้คุณลืมมันไป ได้ไหมคะ"เธอบอกกับเค้า ในขณะที่เก็บเสื้อผ้าที่ร่วงกระจายตามพื้นขึ้นมา แล้วรีบแต่งตัวทันที"แล้วถ้าผมไม่ลืม เพราะลืมไม่ลงคุณจะทำอะไรผมได้"
"พี่ตฤณ" เธอเรียกเค้าเสียงอ้อน คนฟังใจสั่นสะท้าน แค่เรียกชื่ออย่างเดียว
"แป้งดื้อมากไปไหม เกเรมากไปหรือเปล่า" เธอถามเค้าออกมา
"ไม่ดื้อ ไม่เกเรสักนิด"
"แป้งไม่อ่อนหวาน ไม่นุ่มนวล ไม่มีความเป็นผู้หญิงแบบคนอื่นเค้า แต่แป้งชัดเจน ตรงไปตรงมา ถ้าพี่ตฤณรับได้ แป้งจะดีใจมาก"
นิ้วบางลูบไล้ที่หน้าอกของเค้า ก่อนจะลามลงไปที่หน้าท้องแกร่ง แล้วสบตากับเค้า
"พี่ตฤณยังมีโอกาสที่จะเจอคนอื่นอีกเยอะแยะมากมาย อาจจะดีกว่าแป้ง สวยกว่าแป้ง อ่อนหวานกว่าแป้ง แต่แป้งจะไม่ยอมให้พี่ตฤณ มีสายตาไปมองใคร นอกจากแป้งคนเดียว"