ดราม่า

เธอแค่อยากลองใจโดยการให้ของขวัญสุดพิเศษกับคนรัก แต่...เขาดันไม่ดีใจ แล้วมาบอกให้เราอยู่ห่างกันสักพัก ทั้งๆ ที่รู้ว่าเธอท้องลูกของเขา ผัวเฮงซวยเอ๊ย!!! อยากไปก็ไป ฉันจะหาพ่อใหม่ให้ลูก ไปแล้วอย่ามาหอนทีหลังนะ ชิ! ***************************** คำโปรย "นี่พี่จะโทษว่ามี่ตั้งใจปล่อยท้องงั้นเหรอ" "เปล่า พี่ไม่ได้คิดแบบนั้น แต่ว่า...พี่ยังไม่พร้อมจะแต่งงานหรือมีลูกตอนนี้ มี่เข้าใจพี่หน่อยได้ไหม" มิรันดาสะอึกเมื่อได้ฟังเหตุผลห่วยแตกของเขา คำว่าไม่พร้อมนั่นคืออะไร "พี่ไม่พร้อมแต่งงาน ไม่พร้อมมีลูก แต่พร้อมจะไปจากมี่ นี่หรือเปล่าที่พี่อยากให้มี่เข้าใจ" หญิงสาวเอ่ยทั้งน้ำตาที่ไหลรินกลบภาพคนรักตรงหน้าจนมองไม่เห็นความรักในดวงตาคู่นั้นอีกแล้ว คนหนึ่งหมดรัก หมดใจ แต่อีกคนกลับยังรักหมดใจ ใครควรเจ็บกว่าถ้าไม่ใช่เธอ "พูดกันให้รู้เรื่องตอนนี้เลยดีกว่า ในเมื่อพี่รู้ว่ามี่กำลังจะมีลูก พี่ก็ยังอยากไปอยู่ใช่ไหม"

ในวันที่เจ็ดหลังจากที่ฉันเสียชีวิต สามีของฉันพาผู้หญิงที่เขาถวิลหามาร่วมรักบนเตียงแต่งงานของฉัน เขามีสีหน้าเหมือนคนสมหวังอย่างเต็มเปี่ยม “ในที่สุดก็ไม่ต้องเห็นหน้ายัยสาวนั่งดริ๊งอีกแล้ว” ต่อมา เขากอดข้าวของที่ฉันทิ้งไว้สารภาพผิดว่า “เฉี่ยนเฉี่ยน ทำไมเธอยังไม่กลับมาอีก?” เหมือนเขาจะลืมไปแล้วว่าฉันถูกเขาบีบบังคับให้ตายในค่ำคืนนั้นเพื่อที่จะปลูกถ่ายไขกระดูกให้ผู้หญิงที่เขารัก จนกลายเป็นหนึ่งศพสองชีวิต

"อาชา" ประธานจอมเจ้าเล่ห์ ส่วน "พอใจ" เป็นผู้ช่วยเลขาจอมพยศ ****** “จะหนีไปไหน” อาชารีบจอดรถดับเครื่องยนต์แล้วเปิดประตูลงมาถามพร้อมกระชากดึงกระเป๋าเดินทางในมือเธอมาถือไว้ทันที “กลับบ้าน” พอใจตอบสั้นๆ แล้วยื่นมือไปหมายจะแย่งกระเป๋าเดินทางตัวเองกลับมา “งั้นก็ไปด้วยกัน บ้านเธอคือบ้านฉันเท่านั้นทูนหัว บอกแล้วไงว่าเธอเป็นเมียฉันพอใจ” พูดจบก็กระชากดึงร่างเล็กเข้ามาปะทะอกแกร่งตัวเองแล้วก็ปล่อยมือจากกระเป๋าเดินทางมารั้งท้ายทอยเธอให้แหงนเงยขึ้นแล้วบดกระแทกจูบปากอวบอิ่มแสนหวานของคนดื้อทันที “อ่ะ อื้อ” มือเล็กทุบตีอกแกร่งคนตัวโตพร้อมกับพยายามบิดเบือนหน้าหนีแต่ก็ยากเหลือเกินเมื่อแรงเขาเยอะกว่า “อ่า เห็นไหมเธอคือของฉันพอใจ ไปกับฉัน” อาชาถอนจูบออกมาเอ่ยย้ำให้คนดื้อจำใส่ใจว่าเขาคือใครและหล่อนคือใครก่อนจะดึงลากเดินเธอไปทางฝั่งนั่งข้างคนขับแล้วเปิดประตูยัดเธอเข้าไปและเปิดประตูหลังโยนกระเป๋าเดินทางเธอตามไปด้วย “อย่าคิดแม้แต่จะหนี ฉันรู้ว่าบ้านเธออยู่ไหนฉันตามถึงที่แน่” เขาขู่หล่อนเมื่อเห็นว่าเธอทำท่าจะเปิดประตูรถหนี และมันได้ผล

ไม่รู้โชคช่วยหรือดวงซวย! เลขาฯ หนุ่มลูกครึ่งไทย-ฝรั่งเศส ‘André Bernard’ เลยได้มาเป็นเลขาฯ คนที่แปดของเจ้านายสาวเรื่องเยอะ ลูกสาวคนเดียวของบ้านคุณหญิงวริศรา ทายาทไฮโซ ร่ำรวยลำดับต้น ๆ ของเมืองไทย

พี่ชายต่างแม่ของฉันเกลียดฉันมาก เขารังเกียจการมาของฉันกับแม่ เกลียดชังที่พวกเราทำลายครอบครัวที่ดูเหมือนจะอบอุ่นของเขา เวลาเขาเห็นฉัน เขามักจะทำสีหน้าเย็นชาบอกว่าฉันน่าสะอิดสะเอียน ถามฉันอย่างร้ายกาจว่าเมื่อไหร่จะไปตาย ต่อมา ฉันเป็นไปตามความปรารถนาของเขา แต่เขากลับเสียใจ ร้องไห้อ้อนวอนให้ฉันกลับมา บอกว่าตอนนั้นไม่ควรเลิกกับฉัน ไม่ควรร้ายกับฉัน แต่ฉันตายไปแล้ว ความรู้สึกอันลึกซึ้งนี้ แสดงให้ใครดูงั้นเหรอ?

แต่งงานมา 3 ปี ผมคิดว่าตัวเองมีครอบครัวที่สมบูรณ์แบบ ภรรยาอ่อนโยนเอาใจใส่ ลูกชายเฉลียวฉลาดน่ารัก วันหนึ่งอุตส่าห์ได้เลิกงานเร็วเพราะเสร็จงานก่อนกำหนด ตอนที่กลับมาถึง ภรรยากำลังนอนหลับอยู่ข้างเตียงเด็กด้วยความอ่อนล้า ขณะที่ผมเดินไปเตรียมจะอุ้มภรรยาไปที่ห้องนอน ทันใดนั้นหน้าจอโทรศัพท์ของภรรยาก็สว่างขึ้น "ชิงชิง ลูกชายของเรานอนแล้วหรือยัง"

หลังจากฉันตายไปห้าปี อันอัน ลูกสาวของฉันก็โทรไปที่เบอร์ของกู้ซีเหนียน เธอลองถามอีกฝ่ายว่า “คุณชอบแม่ของหนูไหมคะ?” เธอถามตามประโยคหนึ่งที่ฉันเขียนไว้ในไดอารี่ตอนที่ยังมีชีวิตอยู่ว่า ‘กู้ซีเหนียน คุณชอบฉันไหม’ คาดไม่ถึงว่าปลายสายกลับตอบเหน็บแนมว่า “แม่เธอสั่งให้ทำแบบนี้เหรอ? แม้แต่ลูกสาวก็ยังเอามาใช้เป็นเครื่องมือได้สินะ? เป็นผู้หญิงที่มักมากจริง ๆ อยู่กับพ่อเธอแล้ว ยังคิดจะมารื้อฟื้นความสัมพันธ์เก่า ๆ กับฉันอีกเหรอ?”

ปีที่แฟนหนุ่มประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์จนสูญเสียการมองเห็นนั้น ฉันก็หายตัวไปอย่างเงียบงัน ต่อมาเมื่อเขากลับมามองเห็นได้อีกครั้ง ใช้ทุกวิถีทางตามหาฉันจนเจอ บีบให้ฉันอยู่ข้างกายเขา ทุกคนต่างบอกว่าฉันเป็นรักแท้ของเขา แม้จะโดนฉันทอดทิ้งก็ยังไม่ยอมปล่อยมือ จนกระทั่งต่อมา เขาปรากฏตัวต่อหน้าฉันพร้อมคู่หมั้น “กู้เชี่ยน รสชาติของการถูกหักหลังมันรู้สึกดีไหม?” ฉันส่ายหน้าหัวเราะเบา ๆ ไม่เป็นไรหรอก ต่อให้ทรมานก็ทรมานแค่ไม่กี่วัน ถึงอย่างไรฉันก็ใกล้จะลืมเขาแล้ว

หลังจากถูกกลั่นแกล้งที่โรงเรียนจนตาย ฉันเกิดใหม่เป็นเด็กคนหนึ่งที่เพิ่งคลอดออกมา กลับพบว่าแม่ของฉันคือคนที่กลั่นแกล้งฉัน แล้วกำลังเรียกฉันว่า ‘เด็กดี’ อย่างระมัดระวัง เด็กดีเหรอ? ฉันพลันดิ้นรนอย่างบ้าคลั่งในอ้อมกอดของเธอ ซ้ำยังจิ้มนิ้วมือไปที่ดวงตาของเธออย่างแรง นับแต่วันนี้เป็นต้นไป ‘เด็กดี’ อย่างฉัน จะกลับมาแก้แค้น!

เขาแค้นที่เธอทำร้ายหัวใจเขาอย่างไม่ใยดี เมื่อถึงวันเอาคืนเขาจะขังเธอไว้ในกรงสวาทให้เธอได้เจ็บปวดทรมานมากกว่าที่เขาเคยได้รับ