เด็กดี

ใครเป็นคนกำหนดหรอว่าความรักควรมีกันแค่สองคน? แต่สำหรับฉันความรักจะถ้ามีแค่สอง มันจะไปเร้าใจอะไรล่ะ!^ω^ ฉันเป็นเด็กต่างหวัดที่เข้ามาหางานทำในเมืองหลวง แต่เพราะชีวิตที่ขัดสน จนหมดหนทางจึงต้องจำใจขายร่างกายเพื่อหาเงินv_v และเป็นการขายครั้งแรกของฉัน แต่ปัญหาคือ ฉันต้องมีอะไรกับผู้ชายถึงสามคน!!!⊙_⊙ แต่แล้วเรื่องมันก็พลิกเมื่อเขาทั้งสามยื่นข้อเสนอให้ฉันว่า ให้มาเป็นเด็กในอุปการะของพวกเขาแทน และให้ย้ายไปอยู่ในบ้านส่วนตัวของพวกเขา หน้าที่ของฉันคือ....ทำความสะอาดบ้าน ทำอาหาร ทำทุกอย่างรวมถึงเรื่องบนเตียง≧∇≦ แต่มีข้อห้ามที่ว่าคือ •ห้ามรัก •ห้ามหึง •ห้ามหวง •ห้ามทำเกินหน้าที่ •ห้ามทำตัวเป็นเจ้าของ •เวลาอยู่ข้างนอกห้ามทำเป็นรู้จักกัน Σ (O_O แต่ความรู้สึกมันห้ามกันไม่ได้นี่สิ ฉันควรทำยังไง ●︿● *ห้ามคัดลอกหรือดัดแปลงเนื้อหาเพิอผลประโยชน์ของตนเองหากพบเห็น จะดำเนินคดีตามกฏหมาย*

...ความผิดพลาดแค่คืนเดียว เขาไม่รู้ว่าตัวเองมีเลือดเนื้อเชื้อไข และกลายเป็นพ่อคนในวันที่เจอเธออีกครั้ง และเธอก็คลอดในวันนั้นพอดี....

แผนการครั้งหนึ่งได้ทำลายความบริสุทธิ์ของเจียงเซิงลง บีบบังคับให้เธอต้องออกจากบ้าน หกปีต่อมาเธอกลับประเทศพร้อมลูกสามคนเพื่อฉีกหน้าเขา แต่ไม่คาดคิดเลยว่าลูกทั้งสามคนจะเจ้าแผนการมากกว่าเธอเสียอีก พวกเขาได้ตามหาพ่อแท้ๆมาเป็นแบล็กหลังให้กับเธอ แถมลักพาตัวพ่อแท้ๆกลับมาบ้านอีกด้วย "แม่ครับ พวกเราลักพาตัวพ่อกลับมาแล้ว!" ชายคนนั้นมองดูลูกๆของตัวเอง ต้อนเธอจนมุม เลิกคิ้วแล้วยิ้มๆ "ตั้งสามคนแล้วเหรอ งั้นเอาอีกสักคนไหมล่ะ?" เจียงเซิง "ให้ตายเถอะ!"

เพราะแม่ทัพเฉินคือชายที่เสี่ยวเม่ยมอบใจให้ ถึงจะต้องปลอมตัวเป็นนายคณิกา แต่ขอแค่ได้ใกล้ชิดอีกฝ่ายเขาก็ยอม แต่ความสัมพันธ์ของพวกเราเป็นเช่นนั้น เริ่มต้นด้วยความหลอกลวงอันเงียบงัน และจะจบลงอย่างไร้ร่องรอยราวกับไม่เคยมีสิ่งใดเกิดขึ้น

เสียพรหมจรรย์โดยไม่คาดคิด แต่พ่อแท้ ๆ และแม่เลี้ยงกลับใช้เธอไปแลกกับสัญญาที่มีมูลค่าสูงลิ่วกับปีศาจ เขาคือ บุตรรักแห่งสวรรค์ ผู้พลิกมือเป็นฟ้า คว่ำมือเป็นฝน กักขังเธอไว้เพียงเพื่อความแค้นของตระกูล ในเกมการลงโทษที่ต่างฝ่ายต่างหนีและตามไล่ล่าครั้งแล้วครั้งเล่า เขากลับตกหลุมพรางความอ่อนโยนและน่ารักของกระต่ายขาวตัวน้อยอย่างถลำลึก จนไม่อาจถอนตัวได้

เมื่อเพื่อนขอร้องมาว่าอยากให้แต่งงานกับมันในฐานะไม้กันหมา แลกกับเงินก้อนโต มีหรือคนหน้าเงินอย่างศศินโอเมก้าตัวน้อยที่หลอกคนทั้งโลกว่าเป็นอัลฟ่าจะไม่ยอมตกลง เอาก็เอาวะเพื่อเงิน...เอ๊ยเพื่อเพื่อนที่รัก

รางวัลยอดเยี่ยม ประเภทวรรณกรรมเยาวชน ประจำปี 2544 "ส้มสีม่วง" เป็นรางวัลยอดเยี่ยม ประเภทวรรณกรรมเยาวชน ประจำปี 2544 "ส้มสีม่วง"

“อย่าเล่นกับไฟถ้าไม่อยากถูกเผาตาย” น้ำเสียงเยือกเย็นเอ่ยขึ้น มองใบหน้าหวานที่แดงก่ำด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ “เธียร….” เด็กสาวได้แต่ยืนจ้องมองใบหน้าหล่อคม เคร่งขรึมเย็นชาของคนตรงหน้า “ไสหัวไปไกล ๆ อย่ามาให้ฉันเห็นหน้าเธออีก” “เธียร เธียร อยากอยู่กับพี่” เธอรวบรวมความกล้าพูดทุกอย่างออกไป “ฮึ...ใจง่าย” ชายหนุ่มหันกลับมามองใบหน้าหวานพร้อมแสยะยิ้มมุมปากอย่างเย้ยหยัน

หลังจากที่ พี่สาวของนางเอก (ธีรดา) เสียชีวิตจากภาวะแทรกซ้อนหลังคลอดลูกชาย นางเอก (ดา/รมิดา) สาวปี 1 คณะศิลปศาสตร์ ต้องรับหน้าที่เป็นแม่บุญธรรมของหลานชาย (น้องอชิ) แม้จะเป็นภาระที่ใหญ่เกินตัว แต่ธีรดาทิ้งเงินประกันชีวิตไว้ให้ ซึ่งมากพอจะเลี้ยงดูเด็กหนึ่งคนจนโตในขณะเดียวกัน พี่ชายของพระเอก (ธีรเทพ) ซึ่งเคยเป็นแฟนเก่าของธีรดา กำลังเสียใจกับการถูกปฏิเสธจากคนรักที่ทิ้งเขาไปเพื่อเลือกเส้นทางชีวิตใหม่ เขาประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตอย่างกะทันหัน แต่ก่อนจากไป ได้ฝากฝังกับน้องชาย (ปรเมศ/เมศ) รุ่นพี่ปี 3 คณะวิศวกรรมศาสตร์ ให้ช่วยดูแลลูกที่เขาไม่เคยรู้จัก พร้อมกับสั่งเสียให้ตามหาความจริงเกี่ยวกับเด็กคนนี้เรื่องราววุ่น ๆ ของสองครอบครัวนี้จะลงเอยอย่างไร ใครกันแน่ที่จะได้เป็นผู้ปกครองของน้องอชิ ติดตามได้ในเรื่องป่าป๊ากับหม่าม้าใหม่ของน้องอชิ

มายติวเตอร์ สถาบันกวดวิชาที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง อนาวินเดินเข้าไปสมัครเรียนตามคำแนะนำของอาจารย์ภาควิชาภาษาอังกฤษ วันแรกของการไปเรียนอนาวินได้ทำกระเป๋าสตางค์ร่วงและมีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งเก็บได้ เธอวิ่งตามเขาไปเพื่อจะกระเป๋าสตางค์คืนให้กับเขา จนทั้งสองได้ทำความรู้จักกัน หลายวันต่อมาอนาวินก็เริ่มสนิทกับเด็กสาวที่เก็บกระเป๋าสตางค์คืนให้กับเขา เธอมีชื่อว่า พลอยใส เป็นเด็กต่างจังหวัดที่กระเสือกกระสนเข้ามาเรียนต่อในโรงเรียนที่มีชื่อเสียง เธอเสียเวลาไปหนึ่งกับการอ่านหนังสือสอบเพื่อที่จะเข้ามาเรียนในโรงเรียนแห่งนี้ แต่ปรากฏว่าเธอก็เรียนตามเพื่อนไม่ทันอยู่ดี อนาวินที่พอจะเก่งชีววิทยาและคณิตศาตร์จึงอาสาติวให้กับเธอหลังเลิกเรียน ต่อมาอนาวินได้รู้จักกับมารดาของเธอ ซึ่งก็คือชลดา ชลดาได้ชักชวนให้อนาวินมาติวให้พลอยใสที่บ้าน โดยเธอเสนองานเป็นค่าจ้างตอบแทน แต่อนาวินขอไม่รับ และเขายินดีติวให้พลอยใสฟรี ๆ