แต่งงานแบบคลุมถุงชน

หลักฐานในที่เกิดเหตุบ่งชี้ว่าใครคือหญิงสาวในคืนนั้น อชิระจงใจให้สัมปันนีเห็นสร้อยข้อมือที่เธอบังเอิญทำตกไว้ เธอคือ…ผู้หญิงที่ทำให้เขาอยากรู้ว่าเป็นใคร เขาคือ…ผู้ชายที่เขาได้ครอบครองเธอเป็นคนแรกและโหยหาทุกค่ำคืน สัมปันนีจะยินยอมรับสารภาพหรือยอมจำนนด้วยหลักฐาน ตามให้กำลังใจสายสืบที่แสนเร่าร้อนอย่างอชิระรวมถึงผู้ร้ายปากแข็งอย่างสัมปันนีกันได้ใน ท่านประทานขา อย่ารังแกหนู นะคะ

ในความยุติธรรมย่อมมีอธรรม มีนรกย่อมมีสวรรค์ ดินแดนสวรรค์มีเทพเซียน นรกอเวจีย่อมมีจอมมาร นางผู้ละทิ้งทางโลกหนึ่งในเทพเซียนผู้สูงศักดิ์ต้องจำใจเป็นจอมนางเคียงคู่จักรพรรคดิ์จอมมารผู้กระหายในไอเลือด จากความอคติสู่ความรักแท้จริง…

ด้วยคำขอร้องอ้อนวอนของผู้ใหญ่อันที่เคารพรักหมอสาวต้องยอมตั้งครรภ์โดยที่ไม่รู้จักชื่อพ่อของลูกและไม่รู้จักแม้กระทั่งว่าเขารูปร่างหน้าตาเป็นอย่างไรไม่นานนักคนอ้อนวอนขอร้องให้เธออุ้มท้องก็ได้จากไปพร้อมกับปริศนาว่าใครคือพ่อของลูกเธอกันแน่

หลังแต่งงานเขาก็ปล่อยให้เธออยู่อย่างโดดเดี่ยวโดยที่เขาเองก็มีผู้หญิงอื่นอยู่ข้างกาย แต่จู่ๆ เขาก็กลับมาพร้อมกลับทวงสิทธิ์ความเป็นสามีและประกาศว่าจะมีทายาทกับเธอ...

หลังจากที่ย่าปลายฝันเสียก็ได้ทิ้งจดหมายไว้ให้ปลายฝันแต่งงานกับลูกแม่เลี้ยงในไร่แห่งหนึ่ง เมื่อทั้งสองคนได้แต่งงานกัน ปลายฝันก็รู้ว่าลูกของแม่เลี้ยงที่ชื่อตะวันนั้นมีแฟนอยู่แล้ว แต่เพราะตะวันต้องการเงินของตัวเองที่แม่เลี้ยงเก็บไว้จึงต้องยอมแต่งงานกับปลายฝัน แต่ไม่เป็นไร เพราะป้ายฝันก็ไม่คิดที่จะอยู่ที่นี่ไปตลอด ปลายฝันตั้งใจทำงานซึ่งเขาให้ปลายฝันทำงานบ้านกับทำงานในไร่แล้วก็มีค่าตอบแทนให้ปลายฝันดีใจมาก แต่เพราะตัวเขาเองนั้นมาในตำแหน่งภรรยาของเจ้าของไร่จึงทำให้คนของแฟนพ่อเลี้ยงนั้นเกิดความไม่พอใจกันแกล้ง แถมคนงานในไร่ที่เป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวก็ชอบพ่อเลี้ยงจึงกันแกล้งเข้าไปกันใหญ่ ใส่ร้ายเธอแต่สุดท้ายด้วยความนิ่งของเธอผู้หญิงคนนั้นก็ต้องออกจากไร่ไป ความเอ็นดูของเธอที่ผู้เป็นแม่สามีมีให้ก็ไม่เคยที่จะเสื่อมคลาย เพราะขนาดไหนที่เธอกำลังตกอยู่ในอันตรายจากเพื่อนของเธอ แม่เลี้ยงก็เป็นคนให้คนช่วย แต่ก็ไปมีอะไรกับพ่อเลี้ยงตะวันจนได้ ด้วยความกลัวเธอจึงหนีออกมาโดยไม่รู้ว่าเขารู้ตัวแล้วว่าเป็นเธอ หลังจากคืนนั้นเขาก็ติดใจในรถของเธอ นานๆเขาก็หาแผนที่จากเข้าหาเธอตลอดจนช่วงปีใหม่ก็ได้จัดการเธอและทำให้เตียงนอนนั้นยับยู่ยี่ จนแม่บ้านของโรงแรมนำไปพูดจึงทำให้เธอเสียหายเจ้าของโรงแรมก็คือพี่ชายของพ่อเลี้ยงตะวันจึงต้องยกโรงแรมนั้นให้ปลายฝัน ทำให้เป็นเรื่องกันใหญ่โต ครั้นเมื่อเพื่อนของเธอท้องเธอจึงต้องไปจัดการเรื่องที่อยู่ให้แต่พอไปร่ำลาพ่อเลี้ยงเพื่อที่จะไปหาเพื่อน พ่อเลี้ยงก็เกิดหวงขึ้นมา และแอบตามไปจนเจอกับแฟนของตัวเองและรู้ความลับว่าเขามีสามีอยู่แล้ว จึงทำให้ตะวันหนีกลับไร่ไปก่อน พอทำใจได้ทั้งสองก็หันมาดูใจกัน

คุณแม่เลี้ยงเดี่ยวที่ยังเวอร์จิ้น! มาแก้ไขปริศนาประโยคนี้กันค๊า โดยแกนนำคือรอยส์ซีอีโอหนุ่มที่ตกหลุมรักลูกน้องคนเก่งที่มีสถานะเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวอย่างขวัญชีวาเข้าอย่างจัง กระทั่งเธอก็มีเหตุให้ยื่นใบลาออก รอยส์จึงใช้ความเจ้าเล่ห์เข้าล่อหลอกเพื่อให้เธอตกหลุมพราง แต่ดูเหมือนเขาต่างหากที่จะตกหลุมพรางที่ตัวเองขุดไว้เสียเอง ในเมื่อต้องการเรื่องอะไรจะปล่อยเธอไป ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็ต้องได้ด้วยกลไม่ได้ด้วยมนต์ก็ต้องได้ด้วยคาถา โอมมมม เพี้ยงงงงง

เส้นทางแห่งรักของทั้งคู่พวกเขาไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ ความแตกต่างทางฐานะ ความไม่เห็นด้วยของครอบครัว และอดีตคนรักของป๋อหลิน คืออุปสรรคที่ขวางกั้นความสุขของพวกเขาทั้งสอง ณ ไร่องุ่นหยางกวง เหว่ยเฟิง หญิงสาวผู้มีจิตใจงดงามดั่งหยกขาวได้เดินทางกลับบ้านเกิดเพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่หลังจากความผิดหวังในรัก เธอได้พบกับฉินป๋อหลิน ชายหนุ่มผู้สืบทอดมรดกอันมั่งคั่ง...

"แทนไท" รองประธานบริษัทเครื่องสำอาง มีข่าวว่าเป็นเกย์ออกหน้าหนังสือพิมพ์คู่กับพระเอกคนดัง แม้จะพยายามบอกอย่างไรว่าเป็นแค่ข่าวที่สร้างมา ทว่ากลับไม่มีใครเชื่อ หนำซ้ำครอบครัวตัดสินใจว่า การแต่งงานคือทางออกที่ดีที่สุด และเมื่อรู้ว่าเจ้าสาวไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็น "ณัฐกฤตา" หญิงสาวที่เคยพบเจอเพียงไม่กี่ครั้ง นั่นทำให้เขารู้สึกไม่อยากจะแต่งงานด้วย ตรงกันข้ามกับเธอที่ดีใจราวกับว่าโชคนั้นเข้าข้าง แม้จะรู้ดีว่าเขามีข่าวว่าเป็นคู่เกย์กับนักแสดงชาย แต่จะทำอย่างไรได้ในเมื่อหัวใจดันหลงรักเขาตั้งแต่แรกพบ แล้วงานนี้เธอจะต้องทำอย่างไรเพื่อพิสูจน์ว่าเขานั้นแมนทั้งแท่ง ! ในเมื่อเขาลั่นปากออกมาว่า “ผมไม่ชอบเข้าใกล้ผู้หญิง”

เมื่อคนผิดไม่ได้รับการลงโทษเขาก็จะทำตัวเป็นศาลเตี้ยพิพากษาคนผิดเสียเองไม่ว่ากี่สิบปีเขาก็จะตามจองล้างจองผลาญคนที่พรากแม่ของเขาไปและ..เธอ...ก็เป็นเหยื่อชิ้นโปรดที่เขาจะใช้เป็นทาสสวาทและเครื่องมือแก้แค้น...

“คู่หมั้นเหรอคะ!” เธอตกใจแทบช็อกเลยทีเดียว เรื่องราวมันพลิกเหลือเกิน “เพราะอย่างนี้พี่ปราบถึงคิดจะทำอะไรหยกก็ทำ ใช่ไหม แสดงความเป็นเจ้าของ ไม่ได้ทำเพราะรักหรือชอบหยกเลย” คิดไกลไปนั่น ให้ตายสิ "อย่าเพิ่งงอนสิ ถ้างอนพี่จะกินหยกอีกรอบนะเอาไหม” “อย่ามาหาเรื่องหยก” ว่าแล้วเธอก็ขยับตัวแล้วนั่งหันหลังให้ เขาจึงลุกขึ้นแล้วโน้มเข้าไปสวมกอดเอาไว้หลวมๆ “จะรักหรือชอบ หยกก็เป็นเมียพี่แล้ว อยู่เป็นนายหญิงของที่นี่นะ ส่วนเรื่องแต่งงาน เอาไว้ให้หยกมั่นใจก่อนว่าหยก... รักพี่ แล้วเราค่อยแต่ง” “แล้วถ้าหยกไม่ได้รักพี่ปราบล่ะ” เธอถามเพื่อหยั่งเชิงเท่านั้น “ถ้าไม่รัก ไม่ชอบพี่ แล้วหยกจะยอมเหรอ ฮืม พี่รู้ว่าหยกคิดเหมือนพี่ เพียงแต่จะพูดคำนั้นออกมาเมื่อไหร่เท่านั้นเอง”