บทที่ 866

ฮาร์วีย์จ้องไปที่แบร์รี่ด้วยท่าทางที่เฉยเมย สักพักก็หันหลังเดินจากไปโดยที่ไม่ทำอะไรเลย

ไทสันตกตะลึงจนพูดอะไรไม่ออก ฮาร์วีย์เคยเสียเวลาพูดคุยแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่? อีกทั้งเขายังจะเดินออกไปดื้อ ๆ แบบนั้นอีก

“เจ้าชาย นี่…”

ฮาร์วีย์ตอบกลับด้วยใบหน้าที่เรียบเฉย “ปล่อยมันไป”

"ทำไม?" ไทสันรู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก “เขาไม่ได้ทำให้พี่สะใภ้ขุ่นเคืองหรอกเหรอครับ?”

“เจ้าชายยอร์ก อย่ากังวลไปเลย แค่ปล่อยให้มันอยู่กับผม ผมจะจัดการกับมันและทำงานนี้ให้สำเร็จเอง”

แต่ฮาร์วีย์กลับตอบว่า "นี่นายยังฉลาดไม่พออีกเหรอแม้ว่าจะติดตามฉันมานานแล้วก็ตาม"

“นายไม่เห็นหรือว่าชายผู้นี้มันไร้ประโยชน์? มันจะไปมีความสามารถอะไรที่จะไปรับผิดชอบตลาดวัตถุดิบในบัควู้ดด้วยตัวของมันเอง? เห็นได้ชัดว่ามีคนอยู่เบื้องหลัง!”

“ไม่ใช่ตระกูลเซอร์เรย์หรอกเหรอ?” ไทสันเอ่ยถามด้วยท่าทางงุนงง

ฮาร์วีย์ส่ายหัวก่อนจะตอบว่า “มันยากที่จะบอกว่าใครกันแน่ที่อยู่เบื้องหลัง”

ตระกูลชนชั้นหนึ่งที่สำคัญ ๆ มีอยู่สี่ตระกูลคือ ตระกูลเซอร์เรย์, ตระกูลร็อบบินส์, ตระกูลเยตส์, และตระกูลคลาวด์ พวกเขาจะอยู่ฝ่ายเดียวกันอย่างแน่นอน

พวกเขาเพ