Kung hindi sila naghiwalay noon ni Giovanni, ganon din ba ang magiging pakikitungo nito kay Autumn?
“You can sleep beside her.”
Hindi niya pinansin si Giovanni na nakasunod pala sa kanya. Tuloy-tuloy siya palabas.
May paparating na golf cart, sakay si Percival na kumakaway sa kanya.
She was about to wave back when Giovanni grabbed her hand and made her face him.
“You can’t leave Autumn here alone,” madilim nitong wika.
“Problem?” si Civ nang tuluyan makalapit sa kanila.
“Leave,” Giovanni warned.
Subalit kinunotan lang ito ng noo ni Civ at tinanong siya. “Is he harassing you?”
“Mind your d amn business!” Giovanni’s words were laced with venom.
Civ was about to remove Giovanni’s hand when her ex-husband moved like a d amn lightning. Sa isang iglap ay naibalibag nito si Percival.
“Civ!”
Giovanni dragged her back before she could reach the man.
“Try and I’ll put a d amn bullet between his eyes!” banta nito sa nakakapanlamig na tinig.
Summer tried to throw a punch and kicks, but Giovanni skillfully blocked her attacks.
Ikinulong nito ang kanyang mga kamay sa mga bisig nito at paharabas na kinaladkad siya papasok ulit ng villa.
“D amn you!”
Hindi siya pinansin ni Giovanni bagkus ay dinampot nito sa likod ng telibisyon ang kalibre kwarenta y singko.
Hinila niya ito nang akmang babalikan si Civ.
“Dito ka lang!”
“Protecting him, huh? Nakakatawa na mas pinipili mong samahan siya kaysa kay Autumn.”
“She’s safe with you,” halos pumiyok pa ang kanyang boses.
“Trusting a stranger with your own niece,” buong sarkasmo nitong wika bago bahaw na natawa. “Or you trust me because she’s mine?!”
Pinanlalamigan siya.
“We grew up together, Summer Vesarius. Years passed, but I still clearly remember how you were when you were Autumn’s age. Now tell me, is she Rozens’ daughter?” Giovanni tilted his head, challenging her to tell a lie.
Kumuyumos ang kamay niya sa laylayan ng suot na dress.
“Because if she’s mine, I’ll take what’s rightfully mine.”
A familiar anger sparked inside her. Saan ito kumukuha ng lakas ng loob na sabihin ang mga salitang iyon gayong nagtaksil ito sa kasal nila.
“You have no right!”
Bumangis ang mukha nito. “I signed the divorce papers. Don’t expect the same when it comes to my kid.
Bakit sa tono ng pananalita nito ay parang binigyan pa siya nito ng pabor na makipaghiwalay siya?!
“Unbelievable.” Summer scoffed.
“You can’t stop me nor your family. I’m not the man who depended on his parents before.”
Pumaling ang mukha nito nang lumagapak ang kamay niya sa pisngi nito.
Giovanni laughed emptily and looked at her with those menacing eyes. “Is that all you got?”
“Get out of our lives, Ivanovich!” gigil niyang sigaw rito.
“I’ll d amn stay wherever my daughter is.”
Maagap nitong sinalo ang kamay niyang sasampal sana ulit dito.
She gasped when he pulled her closer ‘til their lips almost touched.
Halos pangapusan siya ng hininga.
“Hindi mo siya pwedeng ipagdamot sa akin. Ako naman ngayon. Pinagbigyan ko na ang lahat. Ako naman!”
Mainit ang gilid ng kanyang mga mata. Malakas ang kabog ng dibd ib dahil sa halu-halong emosyon.
Gusto niya itong sumbatan ngunit para saan?
Both of them knew they got married because of her father! Malinaw sa kanilang dalawa na may ibang babae sa puso nito.
Tuluyan siyang naluha at sapilitan nilunok ang kanyang mga sumbat.
Lumambot ang tingin ni Giovanni.
Tumunog ang kanyang cellphone kaya kinuha niya iyong pagkakataon para mabitawan siya nito. Marahas niyang pinunasan ang basang mga pisngi at sinagot ang tawag.
“Ate Summer! Have you seen the news?!”
“W-What news?”
“Bumagsak ang eroplanong sinasakyan nina Daddy!”
“H-HINDI pa sila patay, Rozen. Hindi pa!” panay ang iling ni Summer sa kapatid. Para siyang masisiraan ng ulo.
“Ate, please…” Katulad niya at tigmak din ng luha ang kapatid. Mahigpit siya nitong niyakap. “I need you too. I-I can’t do this alone. I need you s-sane. Please…”
Napahagulgol siya.
“I-Isang linggo pa lang nang umalis sila. N-Nakausap pa natin nang dumating sila sa Maldives d-di ba? Paanong…”
Pauwi daw ng Pilipinas ang eroplanong bumagsak. Natagpuan iyon sa masukal na kagubatan ng China. Pinaghahanap pa ang katawan ng mga ito pati na rin sa mag-asawang El Greco na kasama raw sa eroplanong iyon.
Their family friends helped by sending people to look for their parents. He and Rozen are thankful, but that didn’t ease their worries.
Ilang araw magulo ang isip niya, walang pahinga at hindi makatulog.
Akala niya ay iyon lang ang problema. May mas malala pa pala.
Sunod-sunod na pinasabog ang ilang paliparan na pag-aari nila. Ilan ding mga eroplano ay bumagsak.
It became a national news. Nakialam ang gobyerno dahil maraming nasugatan at ilan ang namatay.
It was Vesarius’ airline downfall!
A loud noise bangs at the door. Armed men entered the room, ready to rain bullets on him. But the Channing helicopter was already outside. Tila kidlat sa bilis na hinagip niya si Lucian at iginulong ang sarili sa likod ng pader kasabay ng pagratrat ng machine gun. Sunod-sunod na rin ang putukan at pagsabog sa labas ng malaking bahay. Maraming tauhan si Ludwig, hindi biro ang mga armas. When the helicopter’s gunfire stopped, the room became a blood-soaked butcher’s floor. “Get out there. Now!” matigas na wika ni Earl sa kabilang linya. Marami pang paparating na mga tauhan at hindi kakayanin ng tatlong helicopter na paikot-ikot. “Cover me,” he answered, and made a few taps on his wrist device. Dinampot niya ang de-kalibreng baril habang bitbit niya sa isang kamay si Lucian na wala karea-reaksyon. Kinuha nito sa kamay niya ang kalibre kwarenta y singko. “It’s dangerous.”
CHAPTER 15Giovanni and his wife should still be on their honeymoon vacation. However, they had to postpone it because of the DNA test result. Inasahan na niya ang resulta ni Ludwig at Lucian. Hindi maglalakas-loob si Ludwig kung wala itong pinanghahawakan. But it was a mystery to him how the DNA still matched, even though he had the test done himself in secret to make sure it couldn’t be faked. “Why can’t I say anything to Mama Sammy, Dad?” Lucian asked when he entered his office. “She shouldn’t be dragged into this.” “Am I really gonna live with them?” “No. Your mom told me your biological parents were dead. Siya ang paniniwalaan natin.” Hindi sikreto kay Giovanni na ang pamilya ni Amber ay konektado sa legal na nagpapatupad ng batas sa underground society—ang Sigma. It was a massive organization, built ages ago, composed of the best of the best in different fields. Ex-CIA, former SEAL Team, forme
CHAPTER 14 Giovanni only needed three phone calls. The next day, a hidden forest estate in Southshire was reserved, the glass altar was halfway built, and the scent of wild orchids filled the air. A moss-covered aisle cut through the center, lined with wooden chairs on both sides.Bawat upuan ay nababalutan ng puting tela na at maliliit na bulaklak. May mga fairylights at lanterns na nakasabit sa mga puno na siyang nagbibigay mala-gintong liwanag sa lugar. “Mommy, look me baby princess fairy.” Kita ang gilagid sa pagkakabungisngis na umikot si Autumn. Bagay na bagay rito ang suot na autumn fairy theme dress. Naghahalo ang orange, brown at gold na mga kulay at may mga naglaglagan na dahon sa palda nito. “You look so pretty.” “You too, Mommy.” Matunog siya nitong h inalikan sa pisngi bago lumipat sa daddy nito. Yumakap at humalik din si Lucian sa kanya. “You’re so pretty, Mama Sammy. Like a fairy.” Ilang sandali
Napapagod na pumasok siya sa loob ng kotse. Ang kaninang mabigat na pakiramdam ay nadagdagan dahil sa nalaman. Hindi niya mapigilan ang sarili na pagdudahan ang sinabi ni Giovanni na matagal na siya nitong mahal. He stayed with Amber for a long time and even became a father figure to her adopted son. Giovanni’s feelings for Amber were ‘that’ deep!Nilalamon siya ng insekyuridad niya!“MOMMY why are you being masungit to daddy?” naninita ang matinis na boses ni Autumn. Her daughter was giving her a side eye.Hindi siya sumagot kaya lumapit ito sa ama. “Daddy, Mommy is being mean to us all.”“No, she’s not!” tanggol ni Lucian sa kanya.“Hindi naman ikaw kasali sa talk namin.” Pagkainom niya ng tubig ay lumabas siya sa kusina para matakasan ang matiim na titig ng asawa niya. Sumunod sa kanya si Lucian. Naglalambing na inihiga nito ang ulo sa kanyang hita. “Mama Sammy, gusto ko dito sa iyo po. Don’t give me to those strangers.”
“H-How?” “I want to believe her,” Rios sighed. “But as a doctor, I say it might be just a hallucination. Given the trauma and stress, the brain can imagine things—especially people they miss or feel safe with.”Naiwan siyang tigagal sa kinatatayuan nang makaalis si Sevirious. Para siyang binuhusan ng malamig na tubig sa narinig. Habang nagpapakasaya siya ay, wala siyang kamalay-malay na nasa bingit pala ng kamatayan ang kaibigan. “Love, come on.” “Bakit hindi mo sa akin sinabi?”“You just survived a head injury. What kind of husband would I be if I gave you more to worry about?”“Puntahan natin si Tori.”“We will. But not now.”“Pero—” Kinabig ni Giovanni ang kanyang baywang. “We will visit her during your check-up. Rios said she’s stable now. Don’t worry.” Tumango si Summer. Ngunit sa utak niya ay maraming gustong malaman tungkol sa kidnapping kay Tori at ang sinasabi nitong buhay si Tito-Handsome.
CHAPTER 13ESPEGEE!!! Gumuhit ang matalim na kidlat sa madilim na langit at mas lalo pang lumakas ang ulan. Nakikipagsabayan ang ingay ng mga iyon sa mga singhap at ungol ni Summer. She was sitting above the table at the center of the secret room. Her legs were widely spread while Giovanni was kneeling in front of her—pleasuring her using his tongue. Nakatukod ang mga kamay niya sa babasaging mesa at napapaliyad sa bawat hagod ng dila ng asawa sa kanyang kaselanan. His tongue slowly around her cl-t. Mabagal ang bawat hagod niyon, tila pinapasabik siya. Pinapangapusan siya ng hininga nang suminghap. “Oh…Van,” “Hmn?” Nagtaas ito ng tingin sa kanya, nang-aakit ang mga mata habang ang bibig ay tuluyang sumakop sa kuntil ng kanyang p agkababae. “Ohh!” she moaned when Giovanni sucked it mercilessly. Muli siyang napaliyad sa sarap. Ang kanyang paningin ay tumuon sa mga larawan niyang nasa pader. S