แชร์

DANGEROUS LOVE : 12 (2/2)

ผู้เขียน: ฮวายอน
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-06-15 10:47:51

“ฮะ...เฮีย หนูกลัว ฮึก” ฉันพูดเสียงอู้อี้อยู่กับแผงอกเขา บวกกับอาการสะอื้นเล็กน้อย

“เฮียก็อยู่นี่แล้วไง” เฮียวาโยพูดขึ้นด้วยเสียงอ่อนโยนแบบที่ฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนพร้อมกับย่อตัวลงจับแขนฉันไปพาดโอบคอเขาไว้ทั้งสองข้าง แล้วช้อนร่างฉันขึ้นในท่าเจ้าหญิง สาวเท้าออกไปจากตรงนี้ทันที ฉันกระชับแขนแน่นขึ้นพร้อมกับซุกหน้าลงบนบ่ากว้างอย่างถือวิสาสะ ฉันรู้สึกถึงความอบอุ่น ปลอดภัย ถ้ามีเขาอยู่แบบนี้ ฉันรู้ว่าเขาต้องไม่ปล่อยให้ฉันได้รับอันตรายแน่ๆ ไม่รู้เพราะอะไรฉันถึงคิดแบบนั้น ทั้งๆ ที่ไม่น่าจะเป็นไปได้เลยด้วยซ้ำ

…..

ร่างฉันถูกวางลงบนเบาะรถหนานุ่มฝั่งคนนั่งอย่างเบามือ ก่อนที่เฮียวาโยจะโน้มตัวมาดึงเข็มขัดนิรภัยคาดผ่านตัวฉันไปกดล็อกอีกฝั่ง เขาดึงตัวกลับไปยืนตรงเหมือนเดิมแล้วถอดเสื้อแจ็กเกตมาคลุมให้ ยกมือลูบหัวทุยเล็กเบาๆ อย่างอ่อนโยน แล้วดันประตูรถปิดเข้ามา วิ่งอ้อมไปขึ้นอีกฝั่งอย่างเร่งรีบ เขาจัดระเบียบให้ตัวเองขณะที่นั่งอยู่หลังพวงมาลัยภายในเวลาอันรวดเร็วและขับรถออกไปทันที สายตาฉันยังคงจับจ้องไปที่เขาตลอดเวลา พลางคิดไปถึงว่าเขามาไม่ทันล่ะ จะเกิด

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • DANGEROUS LOVE รักอันตราย...นายมาดเซอร์   DANGEROUS LOVE : 21 (2/2)

    หมับบบบจากที่ผมวิ่งสี่คูณร้อยลงมาจนจะถึงรถอยู่รอมร่อก็ต้องหยุดชะงักเพราะแรงฉุดของใครบางคน แม่งเอ๊ย! ใครอีกวะ วุ่นวายกะกูฉิบหาย ผมหันกลับไปหามันคนนั้นด้วยสีหน้าที่พร้อมบวกสุดๆ แต่พอเห็นว่าเป็นใครเท่านั้นแหละ อารมณ์มาเต็มกว่าตอนแรกอีกเป็นหลายร้อยเท่า“ไอ้เหี้ยยู เดี๋ยวก็ถีบแม่งเลย กูยิ่งรีบๆ อยู่”“เฮียจะไปไหน”“เรื่องของกู”“แต่กูรู้ว่ามึงจะไปไหน” เสียงไอ้แม็กดังขึ้นพร้อมกับการปรากฏตัวของพวกแม่งทั้งหมด พากันมาทำเหี้ยอะไรเนี่ย ไอ้หมอแน่ๆ คิดถูกคิดผิดว่ะที่โทรหามันเนี่ย“รู้แล้วก็อย่ามาห้ามกู” ผมพ่นคำใส่ไอ้แม็กเสียงลั่นก่อนจะสะบัดแขนหลุดจากการจับกุมของไอ้น้องชายตัวดีได้สำเร็จ และหมุนตัวกลับแต่ยังไม่ทันได้ก้าวขา ไอ้ดินก็โดดมาขวางหน้าผมไว้ซะก่อน“ใจเย็นกว่านี้ดิวะเฮีย” ไอ้ดินว่า ผมกัดฟันขบกรามแน่นด้วยความโมโห ก่อนจะกระชากคอเสื้อไอ้ดินขึ้นมาประจันหน้า ถ้าคนตรงหน้าผมตอนนี้ไม่ใช่น้องนะ ผมซัดล่วงไปแล้ว แต่นี่คือได้แค่ด่าไง“ใจเย็นเหี้ยอะไร ตอนเมียมึงหายไป มึง

  • DANGEROUS LOVE รักอันตราย...นายมาดเซอร์   DANGEROUS LOVE : 21 (1/2)

    20:00 น.ตื้ดด ตื้ดดดดด[มีไรให้รับใช้ครับ คุณวาโยเพื่อนรัก]ผมเอามือถือออกจากหูทันทีที่ปลายสายพูดจบ เพื่อมาดูว่าใช่คนที่ผมต้องการจะโทรหาจริงๆ รึเปล่า ก็ถูกแล้วนี่หว่า มันทำเสียงเหี้ยอะไรของมันว่ะ แม่งกระดกลิ้นเล่นรอ.เรือตรงคำว่ารักซะกูขนลุกเลย แต่ผมยังไม่มีเวลาด่ามันในตอนนี้“มึงเช็กเดี๋ยวนี้เลยว่าเฌออยู่โรงพยาบาลไหม”[ทำไมวะ]“กูให้ถามรึไงห๊ะ! หาคำตอบให้กูเดี๋ยวนี้!!!”ติ๊ด!ปึงงงง“โธ่โว้ย! หายไปไหนนะยัยเด็กบ้า” ผมถีบประตูห้องยัยเด็กนั่นอย่างแรงพร้อมสบถออกมาเสียงดังลั่น ไม่สนใจด้วยว่าห้องข้างๆ จะได้ยินไหมหรือจะด่าผมยังไง ตอนนี้ผมคลั่งจนแทบจะเป็นบ้า นี่มันสองทุ่มแล้วนะ ยัยเด็กนั่นยังไม่กลับมาห้องได้ยังไงกัน ไหนบอกเลิกคลาสตั้งแต่บ่าย ที่สำคัญคือผมไม่มีอะไรที่จะติดต่อเธอได้เลย เพราะเธอเพิ่งเปลี่ยนเบอร์ ประวัติทุกอย่างก็ยังคงลงเป็นเบอร์เก่า เบอร์ที่เคยโทรเข้าหาผมก็เป็นเบอร์เก่า.........ครืดดดด…ผมเลื่อนสไลด์หน้าจอรับสายเพื่อนตัวเองอย่างไวพร้อมกับใจจดใจจ่อรอ

  • DANGEROUS LOVE รักอันตราย...นายมาดเซอร์   DANGEROUS LOVE : 20 (2/2)

    Warayu Talk@สนามแข่งรถผมเดินควงกุญแจรถบวกกับผิวปากมาตามทางอย่างอารมณ์ดี ทำไมผมถึงรู้สึกดีทุกครั้งที่ได้อยู่ใกล้ยัยเด็กบ้านั่นวะ ผมคิดว่า...คงจะชอบยัยหนูเฌอนั่นเข้าให้แล้วแน่ๆ ในหัวผมมีแต่ภาพเธอเต็มไปหมดโอ๊ะ!!“ไอ้สัส!!! ตกใจหมด มาทำเหี้ยอะไรแต่เช้าเนี่ยย”ผมสะดุ้งสุดตัว สติแตกกระเจิงไปเลย หุบยิ้มแทบไม่ทันพร้อมกับพ่นคำด่าออกมาเป็นชุดเมื่อเปิดประตูห้องทำงานเข้ามาเจอไอ้น้องเวร ที่ดีดตัวขึ้นนั่งจ้องหน้าผมอย่างจับผิดอยู่บนโซฟากลางห้อง แม่งเอ้ย!! กูเกือบช็อกแต่ประเด็นสำคัญคือมันน่าจะเห็นรอยยิ้มบนหน้าผมแล้วแน่ๆ และแม่งก็ต้องเสือกอยากรู้ชัวร์“ฮั่นแน่! ใครน้าทำให้เฮียกูอารมณ์ดีได้ขนาดนี้”นั่นไง...กูว่าแหละ ต่อมเผือกกระดิกเร็วฉิบหายและหน้าตาแม่งก็กวนตีนสุดๆ ซะด้วย“ไม่เสือก!!” ผมด่ามันแบบชัดถ้อยชัดคำแล้วเดินไปทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาตัวเดียวกัน ก่อนจะหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบ ภายในเวลาไม่นานกลุ่มควันสีหม่นถูกพ่นออกมาจนฟุ้งไปหมด คงเป็นเพราะเมื่อคืนผมไม่ได้แตะมันเลยละมั้ง มีความรู้สึกโหย

  • DANGEROUS LOVE รักอันตราย...นายมาดเซอร์   DANGEROUS LOVE : 20 (1/2)

    เช้าวันต่อมา….@มหาวิทยาลัย M“ขอบคุณนะคะ ที่มาส่งหนู”“อืม”ฉันไม่ลืมที่จะหันไปขอบคุณเฮียวาโยที่อุตส่าห์ขับรถมาส่งที่มหาลัยแต่ได้กลับมาแค่คำตอบรับสั้นๆ ห้วนๆ เท่านั้น ก็จะไปหวังให้เขาพูดอะไรกลับมาล่ะ ตั้งใจเรียนนะ ตอนเย็นจะมารับ งี้เหรอ หวังเยอะไปไหม เฌอนารีนนนน...เฮ้อออ ลมหายใจถูกพ่นออกมาอย่างแผ่วเบาพร้อมกับคอที่ตกลงโดยอัตโนมัติก่อนจะหันไปเปิดประตูรถ แต่…แกร่กกกฉันยังไม่ทันเปิดเลยนะ แล้วเสียงเปิดประตูนั้นก็ต้องเป็นของฝั่งคนขับซินะ“เฮียจะไปไหนคะ” ฉันรีบหันไปคว้าแขนเฮียวาโยอย่างถือวิสาสะก่อนเขาจะพาตัวเองลงจากรถ“ก็...”“ไม่ได้นะคะ เฮียห้ามลงไปนะ” ฉันไม่รู้หรอกว่าจุดหมายปลายทางของเขาคือที่ไหนเพราะฉันโพล่งแทรกขึ้นซะก่อน แต่ฉันไม่ยอมให้เขาลงไปยืนเฉิดฉายอยู่ท่ามกลางผู้หญิงพวกนั้นแน่ ขนาดแค่เปิดประตูรถไว้นะ เลด้าของพวกนางยังทำงานได้ดีไม่มีตกเลยสักนิด ทั้งๆ ที่มีฉันนั่งเป็นตุ๊กตาหน้ารถอยู่แท้ๆ ไม่มีความเกรงใจบ้างเลยรึไงกัน ฉันกวาดสายตามอ

  • DANGEROUS LOVE รักอันตราย...นายมาดเซอร์   DANGEROUS LOVE : 19 (2/2)

    ไม่ใช่แค่ไอจีหรอกนะที่แจ้งเตือนเด้งไม่หยุด แต่ไลน์ก็ไม่น้อยหน้าไปกว่ากัน ดีที่ฉันตั้งสั่นไว้ ไม่งั้นละก็...ไม่อยากคิดเลย หนวกหูตายแน่ แค่รูปนิดเดียวเอง ตื่นเต้นไรกันนักหนา อย่าว่า...แต่พวกนั้นเลย ฉันเองก็ตื่นเต้นไม่แพ้พวกนั้นหรอก ฮึ่ยๆ โมเมนต์แบบนี้ไม่ได้มีกันง่ายๆ นะบอกก่อน แลดูบ้าผู้ชายจริงจังมาก ถ้าวันหนึ่งเขาหายไปจากชีวิตฉัน...ฉันต้องตายแน่ๆ เลย แต่มันยังมาไม่ถึง ช่างไปก่อนแล้วกัน ตอนนี้ฉันมีความสุขก็พอ….ครืดดด~ ครืดดดด~~โอ๊ะ!ฉันสะดุ้งโหยงพร้อมกับปล่อยมือถือที่อยู่ๆ มันก็สั่นจากสายเรียกเข้าของใครบางคนหลุดมือด้วยความตกใจป๊อกกโอ๊ยยย…และที่ยิ่งไปกว่านั้นคือองศาที่มุมมือถือตกลงไปกระแทกนั่นคือใจกลางหน้าผากของคนบนตักพอดิบพอดี...ร่างหนาร้องลั่นด้วยความเจ็บก่อนจะดีดตัวขึ้นนั่งจ้องหน้าฉันอย่างเอาเรื่องพลางยกมือขึ้นลูบหน้าผากตัวเองป้อยๆ“หนูขอโทษค่ะ เจ็บมากไหม หนูขอโทษ” ฉันรีบเอ่ยบอกเขาแบบร้อนรน แล้วเอามือขึ้นลูบรอยแดงตรงหน้าผากเขาเบาๆ อีกสักพักมันต้องปูดขึ้นเป็นลูกมะนาวแหงๆ แต่ฉันไม่ได้ตั้งใจนี่นา แต

  • DANGEROUS LOVE รักอันตราย...นายมาดเซอร์   DANGEROUS LOVE : 19 (1/2)

    ปังๆๆ สวบๆๆๆ ปัง ปัง หวืออออระหว่างที่ฉันกำลังทำหน้าที่แม่บ้านแม่เรือนอย่างขะมักเขม้นอยู่นั่น ทั้งเสียงปืน เสียงวิ่ง เสียงหวอก็ยังคงดังสนั่นหวั่นไหวลั่นห้อง ให้ตายเถอะ...นึกว่าล้างจานอยู่ในสนามรบก็ไม่ปาน แต่เสียงเหล่านั้นก็ไม่ได้ทำให้ฉันตกใจได้เท่ากับเสียงเอะอะโวยวายของคนหัวร้อนที่ควบคุมอยู่ในโลกของความเป็นจริงนี้หรอก“นั่นๆ กูโดนเข้าแล้วสัส ไอ้แม็กซ์ ไอ้เหี้ย มาช่วยกูก่อน”และยังไม่พอนะ….ยังคงมีเสียงเอะอะโวยวายของอีกหลายคนตามมาด้วย คาดว่าน่าจะประมาณสี่คนได้ถ้ารวมเฮียวาโยด้วยก็เป็นห้า คิดดูเหอะ...เล่นกันห้าคน แล้วคือเสียงทุกคนก็ดังประสานกันแบบ...เสียงในเกมนี่เบาไปเลย แล้วคือ...สารพัดสัตว์มาเดินป้วนเปี้ยนในห้องฉันเต็มไปหมดแล้วเนี่ย[ไอ้สัส!! กูก็จะตายแล้วเนี่ย ไอ้เหี้ยดิน เก็บหาส้นตีนอะไรนักหนาปืนอ่ะ มาช่วยพวกกูก่อน][อ้าววว เฮีย อ่อนเองอย่าพาลดิวะ]คือมันจำเป็นต้องจริงจังขนาดนี้ไหม ฉันเช็ดไม้เช็ดมือหลังจากทำทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยพลางเหลือบตามองคนหัวร้อนที่นั่งหน้ายุ่งเป็นยุงตีกันอยู่บนโซฟา ท่าทางกระฟัดกระเฟียดสุดๆ สายตายั

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status