Hindi nagtungo sa opisina si Naomi, ganon naman ang set up nila kung kaya’t minabuti niyang sa bahay na lang magtrabaho kaysa makita si Ella o si kaya ay si James. Since isa siya sa dahilan kung bakit nai-close deal ang international project na iyon ay alam na niya ang tipo ng kliyente nila. Sa kalagitnaan ng araw ay tumunog ang cellphone niya. Unregistered number. “Hello?” sagot niya. “Sino to?” muli niyang tanong ng hindi sumagot ang nasa kabilang linya. “It’s me.” boses pa lang ay agad ng namuo ang takot sa dibdib niya. “J-James…pano mo nalaman ang number ko?”“You’re my interior designer but you managed to leave me again.”“Pwede ba tigilan mo na ako.” “Naomi, I own you.”“No. You can never own anyone James.”“Meet me.”“Ayoko.”“I can make a way for you to meet me.”“Ano? Gagamitin mo ang trabaho ko?”“No. I still have people near St. Helene. I know you are donating for the kids there.”“What are you implying?”“Meet with me and I promise hindi ko gagalawin ang orphanage.”
Sa kotse ay tahimik lamang si Naomi. Ayaw na niya kausap ang kasamang lalaki kaya pinagbigyan na lang niya itong sabay sila umuwi, tutal eh iisang building lang naman sila nakatira. “Ah! I remember.” biglang sabi nito pagka-park ng kotse sa condo building. “Ikaw yung nakasabay ko noon sa elevator. You were wearing eyeglasses.” Inirapan lamang niya si Bryce at madaling tinanggal ang seatbelt para makalabas. “Naomi, wait.” mabilis na nahabol ni Bryce ang kamay ng dalaga. “What?” tanong niya dito sa pagod na tono. “Mr. Alagos, I have no energy to discuss with you what happened five years ago. It's all in the past, so please let's forget about it. I'll be working with you professionally.” “That's not it. I want to ask about–”“Mr. Alagos…and Miss Hawaii.” napalingon silang dalawa sa babaeng dumating. Hindi maganda ang tono ng pananalita nito. “I'll go ahead sir.” binawi nya ang kamay at mauuna na sana siya nang muling magsalita si Ella. “So what's your name?”“Naomi. Happy?” “Gany
Nakailang atras-abante si Garry sa katabing opisina ni Andrew. Lima ang interior designer ng kumpanya, dalawang lalaki at tatlong babae at sama-sama sa iisang opisina ang apat na iyon. Hindi aware ang mga ito na nasa Atlas na ang freelancer nilang interior designer. “Oh Sir Garry! Good morning po, may kailangan po ba kayo samin?” nagulat pa siya ng dumating ang isa sa mga ito. “Ah y-yes. Pero kay Miss Ella lang. Nanjan ba siya?”“Ah nasa pantry po siya.” sagot naman ng lalaki, pero maya-maya ay natanaw niya ang babaeng tinutukoy ni Garry sa di kalayuan. “Ayun na po pala si Ella, Sir. Mauna na po ako sa loob.” aniya at pumasok.“Hi Garry, you're looking for me?” taas-kilay na tanong ng babae. May katarayan talaga ito. “Yeah. Mr. Alagos wanted you to take over this project. It's ongoing already. May specifics ng binigay ang owner kung ano ang gusto niya. All you need is oversee how's it going–”“Wait!” sinenyas nito ang kamay niya para patigilin si Garry sa pagsasalita. “This project
Kaagad na nagtungo sa CEO's office si Naomi para harapin ang kumag. Sinigurado niyang hindi kaakit-akit ang suot niya dahil mukhang may pagka-manyak ang boss niya. Wala sa table nito ang sekretarya neto kaya kumatok na lang siya sa opisina ni Conrad, bilang iyon ang huling naaalala niyang pangalan nito. Pagtapos ng tatlong katok ay binuksan niya ang pinto. Nakita niya ang lalaki na abala sa computer nito. “Ehem.” tikhim niya. Napaangat agad ito ng ulo ng marinig siya. “Oh hi darling! Come have a seat.” nagliwanag ang awra nito at tinuro siya sa upuan sa harap ng table niya. Inirapan niya ang lalaki at naupo na lamang. “Uhh…why are you not wearing formal clothes? Nasa office ka.” tiningnan siya nito at tumayo para umupo sa isa pang upuan sa harap niya. “Hindi naman ako na-orient ni Andrew for the attire SIR.” she said, emphasizing the word ‘sir’. “Para kang magjo-jogging at lamig na lamig jan sa hoodie at jogging pants mo.” muling komento ni Bryce. “Mr. Conrad Alagos, until n
“Wow! Right on time. Akala ko papasukin na kita sa room mo eh.” ngingiti-ngiting sabi ni Bryce nang makita niyang naupo si Naomi sa harap niya. Gosh! She’s more gorgeous now. Napalunok siya ng makitang nakatitig lang ito sa kanya. Iba kasi ang tumatakbo sa isip niya nang makita ang dalaga ngayon. “Let’s get everything straight Mr. San Lorenzo.”“Correction. I’m Bryce Conrad Alagos.”Tumaas ang kilay ng kaharap na dalaga. “I don’t use my father’s surname. I’m not comfortable.”“Whatever. I will withdraw my contract with your company.”Ngumisi ang binata. “You think it’s easy? You signed a year contract and if aalis ka you are going to pay ten folds of your one year salary.”“What?”“Yes darling. You are bound with us for a year and if you’re not aware, I take the contracts personally and meticulously, lalo na sa mga staff ko na kailangan ko. And you are one of them.” Nginitian niya ang di makapaniwalang si Naomi. “Professionally, you signed a contract and you need to stay.” dagd
Lilinga-linga si Bryce pagbaba ng yate. Hindi niya makita ni Naoimi, agad niyang tinanong ang papalapit niyang assistant. “Have you seen Miss Nepalis?” “No Sir.” iling nito. “Pinuntahan ko lang po kayo dito dahil may meeting po kayo after this.”“No. Cancel all my meetings. I need to find Naomi.” nagpatiuna siya pero muling nagsalita si Garry. “Pero Sir, that is the deal we hardly get.” pagrarason niya sa boss nila. Ilang revision ng proposal din ang nagawa nila bago nila nakuha ang isang malaking project. “Shit! Damn it!” naihilamos ni Bryce ang mga palad sa kamay niya. Hindi pupwedeng mawala sa kanila ang kliyenteng iyon dahil sigurado siyang makukuha ito ng San Lorenzo Corp. “Let’s go. I gotta find her after this meeting. Ask Andrew about Naomi.” nagmamadaling sumakay si Bryce sa kotse. “Ah…copy Sir.” kahit naguguluhan ay tumango na lamang si Garry at nagmamadaling sumunod dito patungong kotse. Habang nasa byahe ay laman ng isip ni Bryce si Naomi. It has been five long years