Chapter 2 Still Into The Promise

BAKIT HINDI NA LANG SI MIA?

Maraming dahilan.  We grew up together like real siblings. Some say that we should get married soon. But I can’t see myself being a husband to her. I mean, she deserves more. It’s not that I am not that good but I just can’t be with her more than a brother-and-sister relationship. Anyone would fall head-over-heals for her, but not me.

Bukod sa kapatid ang turing ko sa kanya, hindi ko nararamdaman sa puso ko na siya ang gusto kong makasama habambuhay. There is this part in my mind that I already found her, but never in my life that I had a romantic relationship with any dignified women.

And as long as I feel like I’m taken, and not wanting to be tied down, I won’t entertain any woman.

“Narinig ko kasi na nag-uusap sina Mom at Tita Rose. Grabe si Tita, kahit si Miss Lunatic pagtya-tyagaan, makasal ka lang. Okay naman daw sa kanya kasi matagal niya nang kilala si Mia,” sabi ni Brix at inabot sa akin ang isang plato ng kanin at ulam.

“I think I need to pack my things.”

“Heh, paglalayas ang solusyon ano? Pero bakit nga dumistansya ka bigla kay Mia? She’s a lovely girl. Kung ako sa iyo, ikakama ko na-“

“Shut it. Hindi siya kagaya ng mga babae mo,” depensa ko. Even though Mia shows how desperate she is to throw herself on my bed, I know, she wanted to be loved not to be fucked. At hindi ko iyon kayang gawin sa kanya. She has my respect.

Kung may ikinagalit man ako sa ginawa niya, iyon ay siya mismo ang nagpakalat ng sabi-sabi na ikakasal na kami. Maging si Mom ay naniwala.

“Hang out na lang tayo ng tropa! Bumaba ng barko si Miguel. Si RC naman, oras na para bawiin ang lalaking iyon sa a****n niyang asawa.”

It’s been so long since we got together. Busy grown up men deserve a breather.

“Sounds fun. Check ko lang kung may naka-schedule ako na operations. I’ll inbox you if I’m available tonight.”

“Got it! Eight p.m. sharp, same place.”

Napailing na lang ako. Ang sabi ko, magme-message ako kung pwede ako mamaya. Bakit parang sigurado siya na wala akong gagawin?

THIS PLACE never change. Tila ba alagang-alaga ang lugar na ito at hindi pinapagamit sa iba. Matagal-tagal na rin kaming hindi nakakapunta rito pero ang manager, welcome na welcome pa rin kami rito. Dim lights, our favorite songs on the playlist, drinks and snacks, simple “the usual,” agad na hinanda sa room namin.

Except for girls.

Nagbubukas ng bote ng alak si Miguel nang mapatingin siya sa gawi ni Brix. Kararating lang at may nakakapit nang isang babae sa braso niya. Halos lumuwa na ang kaluluwa nito sa suot na maikli at daring na damit. Himala nga at hindi dalawa.

“Tsk! Kumusta ang buhay tambay?” tanong ni Miguel nang makaupo si Brix.

“Isama mo na iyan sa barko. Ako ang ginugulo sa ospital,” ako ang sumagot. Abala sa kanyang babae si Brix.

“Huwag niyo ipalapit sa akin ang lokong iyan. Takot ko lang kay Misis.” Lumipat ng upuan si RC sa tabi ko, malapit sa pinto.

“Bakit ka lumalayo? Hindi naman kita kakagatin. Hindi ka naman babae,” sabi ni Brix saka humalik sa leeg ng babae.

“Ang tapang ng perfume ng kasama mo. Ang sakit sa ilong. Ang kati, bwisit!”

I laugh at RC’s answer. Makati naman talaga sa ilong ang pabango ng babae.

“Hoy, Miguel! Hindi ako tambay. Lilinawin ko lang. Ako na ang may-ari ng bar na ito. I don’t need to work my ass off like you guys are good at. I just want to have fun like we used to do in this same place,” sagot ni Brix sa kaninang tanong ni Miguel. Ni hindi man lang nito dinepensahan ang panlalait na ginawa ni RC sa kasama niyang babae.

Pailing-iling na ininom ko ang isang baso ng alak. No wonder Brix has so much time to play around.

“Eh kumusta naman ang buhay nasasakal? I mean buhay ng mga kasal?” May halong pangungutya na balik ni Brix kay Miguel, na hindi naman masyadong pinansin ng huli.

“Happy, contented, and excited. Lalo na ngayon na buntis ang asawa ko. Ilang taon din kaming naghintay.” Kitang-kita sa mga mata ni Miguel ang galak.

“Kapag first baby talaga, nakaka-excite at nakakatakot at the same time. Pero Bro, payo ko lang sa iyo. Ihanda mo ang sarili sa imported cravings ng asawa mo. Gaya ng asawa ko, made in Korea ang panganay namin. Puro imported foods, stuffs, movies, lahat!”

First time maglabas ng sama ng loob ni RC.

“Bakit ngayon mo lang yata iyan sinasabi? Mukhang sa loob ng sampung taon, kinimkim mo iyan,” natatawang tanong ko.

“Eh kasi naman! Sigurado ako na pagtatawanan niyo ako kapag sinabi ko iyon. Lalo na iyang mokong na iyan! Sarap batuhin ng sandamakmak na bote sa sobrang landi,” nanggigigil na sabi ni RC habang nakatingin kay Brix. “Minsan ko nang hiningan ng tulong iyan nang minsang mag-out of country, sabihan ba naman ako na mambubutis kasi, tapos hihingi ng favor. Gago!”

“Chill Bro! Kumusta naman si Ranier?”

“Naku, ang kulit na ng batang iyon. Ni hindi na makapag-relax si Misis, palaging nag-aaway sa mga school works ng bata.”

“Kapag gabi naman, ikaw ang mangungulit,” singit ni Brix.

“Gago, ikaw lang iyong ganoon!” Kumuha ng chips si RC at binato kay Brix.

Buti hindi pa nagsusuntukan ang dalawang ito.

“By the way, John. Sabi ni Brix, problemado ka raw.” Pag-iiba ni Miguel na ikinakunot ng noo ko.

“Ako? Baka si Brix ang problemado. Ginawa na naman akong shock absorber. May tinatakasan na babae iyan kanina kaya nasa opisina ko maghapon.”

“Another night, another girl ang motto. Brix, kailan mo balak tumino?”

“Babe, what are they talking about, hmm?” Nagtatakang nagpalipat-lipat ang tingin ng babae kay RC at Brix.

“Babe, don’t believe them. Believe me, you’re my only one.” Brix winks at her.

“For tonight,” habol ni RC.

Padabog na tumayo ang babae at binigyan ng sampal sa magkabilaang pisngi si Brix, saka mabilis na lumabas ng pinto.

Serves him right.

“Bitch!” galit na sigaw ni Brix at hinabol ang babae. She’s in trouble. Pinakaayaw sa lahat ni Brix ang madapuan ng sampal ang mukha.

I sighed. Now the pain in my nose has lessened.

“Kumusta naman sa ospital?”

“Dami pa ring pasyente.” Kibit-balikat ko sa tanong ni Miguel.

“Malamang. Ang galing ng sagot mo, Bro.” Pumapalakpak na umiiling si RC.

“Nothing unusual, that’s what I mean.” Paglilinaw ko. Wala naman talaga. Ano ang inaasahan nilang isasagot ko?

“That’s good to hear then.” I don’t know if Miguel is just being sarcastic. O umiiral na naman ang pagiging man of few words niya. 

“Hey bro, si Mia? Kayo pa ba?” RC asked.

Mia, again?

“We’re not in a relationship, damn it!”

Muntik ko nang mabasag ang bote dahil sa lakas ng paghampas ko sa mesa.

“Bakit palaging si Mia ang tanong niyo? May alam ba kayo na hindi ko alam tungkol sa kanya? We’re just childhood friends!”

Nagkatinginan silang dalawa dahil sa sinabi ko.

“Ang totoo, wala kaming alam. Pero ang mga tingin sa iyo ni Mia? Sigurado ako na mas pa sa kaibigan ang gusto niya. Are you dense or…”

Huminga ako nang malalim. Naiinis na rin ako sa paraan ng pambibitin sa kanyang sinasabi ni RC. “Or?”

“You’re still into that promise?”