Contract Marriage With The CEO

Nanghihina at nahihilo si Leil na nakahiga sa isang malambot na kama. Tanging ang puting kumot lamang ang nakatakip sa kanyang katawan. Hindi niya batid kung nasaan siya at kung ano ang nangyayari sa kanyang paligid.

Tanging ang init na dumadaloy sa kanyang lalamunan hanggang sa buong katawan ang kanyang ramdam. Gusto man niyang tumayo ngunit hindi niya magawa.

“May tao ba riyan? Maaari bang makahingi ako—”

Bago niya pa matapos ang kanyang sasabihin, kumalabog ang pintuan kasabay ng pagpasok ng isang makisig na lalaki. Hindi man niya maaninag nang maayos ang lalaki dahil sa dim na ilaw, batid niyang matangkad ito at kaakit-akit.

Kasabay ng kanyang paghakbang palapit sa kama ay ang pagtanggal nito sa kanyang necktie. Matapos matanggal ay hinagis niya ito sa kung saan bago inumpisahang isa-isahing tanggalin ang butones ng kanyang polo.

Ang kanyang morenong kutis at eight-pack abs ay bumagay sa dim na ilaw ng silid.

Siya si Roscoe Villafuerte, may-ari ng pinakamalaking construction company sa buong Pilipinas. Galing siya sa isang mayaman at makapangyarihang angkan sa bansa.

Isang tingin pa lamang kay Roscoe, mapapansin mo agad ang madilim niyang ekspresyon. Mga matang para bang laging galit at sa tuwing ito ay tatama sa’yo, tila ba ay pinapaso ka nito sa init.

Subalit kahit na suplado man siya ay marami pa rin ang nagkakagusto rito. Sino ba naman ang hindi?

Siya ay mayaman, gwapo, makisig, at kaakit-akit. Wala ng hihilingin pa ang mga babae sa kanya.

Mabilis niyang inalis ang kanyang suot na sapatos pati ang kanyang pants bago ito ihagis sa kung saan. Tanging boxers na lamang ang kanyang natitirang saplot.

Nanlalaki ang mga matang pinanood ni Leil ang lalaking maghubad. Akala niya ay pati na rin ang boxers nito ay kanyang tatanggalin dahilan upang mapatili siya.

“Sandali! Sino ka?”

Napatigil si Roscoe sa kanyang ginagawa at tinapunan nang tingin ang kanyang kama. Isang ngisi ang bumalot sa kanyang mga labi nang makita ang isang babaeng nakahiga rito.

Hindi niya gaanong makita ang itsura ng babae ngunit sa pwesto nito, masasabi niyang may gandang taglay ito.

“Hindi ba dapat ako ang nagtatanong sa’yo niyan?” dahan-dahan siyang humakbang palapit sa kama at nang makalapit ay saka siya umupo sa tabi ng babae. “Sino ka? At ano ang ginagawa mo rito sa aking silid?”

Napalunok si Leil dahil sa sobrang lalim ng boses ng lalaki. Nakangisi man siya ngunit rinig niya ang awtoridad sa boses ni Roscoe.

Sinubukang magsalita ni Leil ngunit walang salitang lumalabas sa kanyang mga labi.

Napaigtad siya nang dumapo sa kanyang pisngi ang mainit na kamay ng lalaki na marahang humahaplos dito.

“Ganyan na ba talaga kababa ang mga babae ngayon? Handang ibigay ang sarili sa kahit na sinong lalaki kahit na hindi naman nila ito kilala?” lumakbay sa kanyang tenga ang mainit na hininga ng lalaki.

Napakapit siya sa bisig nito dahil sa kakaibang sensyon. Ang kanyang mga balahibo ay nagsitayuan dahil lamang sa bulong na iyon.

Hindi niya maintindihan ang sarili. Sinabihan na nga siya ng masakit na salita ngunit bakit parang mas naapektuhan pa siya sa init ng hininga ng lalaki?

“Hindi ko po kayo maintindihan, s-sir. Nahihilo ako at nag-iinit ang aking buong katawan. Pwede niyo po ba akong tulungan?” Sa nanghihinang boses ay tinanong niya ang lalaki.

Umigting ang bagang ni Roscoe dahil dito. Tama nga ang hinala niya. Isa rin siyang mababang uri ng babae.

Dahil sa inis at galit, naglakbay ang kamay ni Roscoe mula sa pisngi ni Leil hanggang sa leeg nito. Marahan niya itong hinaplos at sinusundan ng kanyang mga daliri ang bawat paglunok ng babae.

Ramdam niya ang kinis nito, na mas lalong nagdala ng init sa kanyang dibdib.

Pinanood ni Roscoe ang malalalim na paghinga ng babae, hudyat na naaapektuhan ito sa kanyang mga haplos.

Ganitong tulong ba ang kailangan niya? Ganitong solusyon ba ang gusto niya sa init na nararamdaman niya? Pwes, ito ang ibibigay ko.

Napaawang ang bibig ni Leil nang makita ang dahan-dahang paglapit ng mukha ng binata sa kanya. Sinubukan niya itong pigilan gamit ang nanghihinang kamay sa pamamagitan ng paghawak sa braso ng binata, ngunit wala itong epekto.

Naramdaman niya ang unti-unting paglapat ng mainit na labi ng lalaki sa labi niya.

Shit! Hinalikan ako!

Saad niya sa kanyang isipan.

Hindi mawari ni Leil kung ano ang kanyang dapat gawin. Nais man niyang itulak ang lalaki, hindi niya magawa sapagkat siya ay nanghihina at nahihilo pa. Sa kalagayan niya ngayon, hindi na niya batid kung saan siya nanghihina. Dahil ba ito sa mga haplos at halik ng lalaki?

Sana ay hindi.

“Your lips taste so good. They are soft as well,” bulong ni Roscoe, habang marahang hinahaplos ang labi ng babae.

Hindi umimik si Leil at patuloy lang na pinapanood ang binata. Sa ikalawang pagkakataon ay hinalikang muli ni Roscoe si Leil ngunit hindi kagaya kanina na hinayaan lamang ng babae si Roscoe na halikan siya, ngayon ay marahang sinusuklian na ni Leil ang bawat paglapat ng labi ni Roscoe.

Napaungol si Roscoe nang maramdaman ang pagganti ng babae ng halik. Kinulong niya ang bewang nito sa kanyang mga bisig at saka siya dinaganan.

Mas pinag-igihan niya pa ang paghalik dito, bawat sulok ng labi ng babae ay inaangkin niya na parang kanya ito at siya lamang ang nagmamay-ari dito.

Ang kaninang kamay ni Leil na nanghihinang nakahawak sa braso ni Roscoe, ngayon ay nakakapit na dito nang mahigpit, tila ayaw niyang matapos ang kanilang mainit na halikan.

Hindi niya batid kung gaano katagal ang inabot ng kanilang halikan. At dahil na rin sa sobrang pagkahilo at sakit ng katawan, tuluyan nang binalot ng dilim ang mga mata ni Leil.