ดอกไม้ช่อสวยจากมือเจ้าสาวลอยละลิ่ว ท่ามกลางหญิงสาวหลายคนตั้งหน้าตั้งตารอคอยรับดอกไม้ ธีมเพื่อนเจ้าสาวและผู้มาร่วมงาน กำลังยื้อแย่งดอกไม้กันเอาเป็นเอาตาย จนหลุดมือลอยไปตกอยู่กลางโต๊ะอาหารแววตาทุกๆ คนหันมาเป็นทางเดียว เมื่อดอกไม้ช่อนั้นอยู่ในมือเมย์ ซึ่งนั่งอยู่บนโต๊ะ...“พี่เมย์โชคดีจังเลยนะคะ จะได้เป็นเจ้าสาวคนต่อไป” ฤดีแย่งไมค์โครโฟนแล้วกล่าวประกาศแทน... ทุกๆ คน ต่างร่วมกันปรบมือแล้วยินดีให้แก่ผู้โชคดี“ดีจังเลยนะ” เมย์หยิบดอกไม้ไว้ในมือ แล้วหันไปยิ้มกับอุเทน... สักพักเหมือนโลกจะหมุนคว้าง ท้องฟ้าถล่มลงดิน แววตาของเมย์ปิดลง และพบกับความมืดฉับพลัน...******หญิงสาวรู้สึกตัวอีกครั้ง ก็รู้ว่าตัวเองมาอยู่ในร.พ.... เมย์เห็นตัวเองมีสายน้ำเกลือ และชุดคนไข้ในห้องพักพิเศษ อุเทนลืมตาตื่นพบเมย์ฟื้นแล้ว เขาดีใจเหลือเกินเมื่อเมย์รู้สึกตัว“เกิดอะไรขึ้นกับพี่?” หญิงสาวไม่รู้ว่าตัวเองป่วยเป็นอะไรกันแน่ ในขณะที่กำลังมีความสุข รับดอกไม้เจ้าสาว อยู่ในงานแต่งงานของฤดี“พี่เมย์ครับ... พี่ป่วยมาก และจะต้องรักษาตัวนะครับ” อุเทนไม่รู้จะบอกเมย์ยังไงดี หลังจากรีบอุ้มเธอมาด้วยรถของใครสักคนที่พร้อมจะช่วยเหลือ
เมย์แต่งตัวสุภาพเรียบร้อย ในชุดเดรสสีชมพูอ่อน ปลายกระโปรงบานย้วย รับกับรองเท้าส้นสูงสีชมบานเย็น แต่งหน้าหวานไม่จัดเหมือนตอนทำงานในบริษัท รวบผมสุภาพติดกิ๊บดอกไม้สีขาว เพื่อเตรียมตัวเดินทางไปร่วมงานแต่งงานของฤดี ตามสถานที่ๆ เชิญเมย์กับอุเทนไปร่วมงานแต่ง“เสร็จหรือยังครับ พี่เมย์” อุเทนนั่งรอบนโซฟาภายในห้อง กำลังแชทคุยกับกระตั้วให้ไปร่วมงานแต่งงานของฤดีและฤทธิ์ ซึ่งกระตั้วก็ยินดีที่จะรีบเดินทางไปพบรุ่นน้อง“เสร็จแล้วจ้า” เมย์เดินย่างเท้ามาอย่างสง่าผ่าเผย แววตาของอุเทนหันไปมองเมย์ ถึงกับทำให้ตะลึงพูดอ้ำอึ้งไม่ถูก วันนี้เธอสวยหวานน่าสวมกอด เสียจนไม่อยากจะออกไปงานแต่งงานของฤดีแทน...“เป็นอะไร อ้าปากค้างเชียว” เมย์ยิ้มหวานก่อนจะเริ่มฉุดชายหนุ่มให้ลุกขึ้นจากโซฟา แล้วควงแขนเดินทางไปพร้อมกัน“ผมอยากจะเป็นคนถอดเสื้อผ้าพี่แทนจะไปงานแต่งเสียแล้วสิ” อุเทนตอบน้ำเสียงหวานอย่างภูมิใจ เมื่อเขาเลือกเธอเป็นแฟน เพื่อใช้ชีวิตร่วมกัน“ไปได้แล้ว!” เมย์ปัดคำเชิญชวนแบบนั้น เพราะถึงอย่างไร ยังมีเวลาอีกมากมาย สำหรับเธอและเขาในเวลาแบบนั้น******ภายในงานแต่งงาน ซึ่งเป็นโรงแรมจัดเลี้ยงยามบ่าย งานเลี้ยงจะเริ่มตอนเย
ฤดี นั่งเศร้ามาสองอาทิตย์ อยู่ภายในสถานที่เขตสถานทูตไทย ไม่สามารถออกไปไหนมาไหน ตามอำเภอใจเพียงลำพังได้ จนกว่าพ่อแม่ของเธอจะยินยอมให้เดินทาง หรือติดตามพร้อมเพรียงกันหญิงสาวนั่งเศร้า พลางเปิดหน้าเฟสบุ๊คในมือถือสมาร์ทโฟน เห็นกระตั้วโพสเกี่ยวกับปัญหาบริษัทภายใน ต้องหยุดกลางคัน พร้อมๆ กับปัญหากับพนักงานใหม่ ในขณะเดียวกันหน้าเฟสบุ๊คของพี่เมย์ กำลังมีความสุขกับอุเทน...“ทำไมเราไม่มีเหมือนพี่เมย์นะ” ฤดีถอดถอนหายใจ แววตาฉายความเศร้า แล้วกดปุ่มปิดหน้าจออย่างเบื่อหน่าย“ได้เวลาแล้วนะ ไปกันเถอะ” แม่ของฤดีเดินมาเรียกให้ตามออกไป เธอจึงเตรียมตัวออกไปกับครอบครัว เพื่อนัดดูตัวครั้งนี้อุตส่าห์เดินทางมาถึงซานฟรานซิสโก ถูกเก็บตัวอยู่ถึงสองอาทิตย์ ได้แต่รออยู่ภายในเคหะสถาน ไม่อาจล่วงรู้ได้เลยว่าจะต้องถูกจับไปหมั้นหมาย แต่งงานกับชายใด นอกจากความเงียบเหงา อารมณ์เปล่าเปลี่ยว เคว้งคว้างนี้ ฤดีคิดถึงความรู้สึกดีๆ ที่เคยทำกับฤทธิ์...ตัวรถยนต์ขับเคลื่อนพาครอบครัวฤดี เดินทางไปยังจุดนัดพบ ฤดีไม่อาจรู้ได้ว่า ตอนนี้กำลังจะเดินทางไปไหน พบกับครอบครัวใคร แล้วจะต้องแต่งงานกับชายใด หรือพวกเขาจะให้แต่งงานกับชาวต่างชาติ
ความเสียวซ่านปรนเปรอมิรู้จักเหน็ดเหนื่อย ไม่หยุดพัก ต่างสลับเปลี่ยนท่า กระชับแน่นยามเมื่อสอดใส่ ความต้องการมากมาย เป็นสิ่งเดียวที่เปิ้ลกับต้น ต้องการร่วมทะเยอทะยาน สู่ความต้องการแห่งรสรักจากกิจกามยามนี้กายบางสั่นไหว เมื่อถูกลุกล้ำล่วงลึก กระหน่ำสะโพกกดลงเน้นๆ แทบจุกอัดแน่น เสียงหอบหายใจเปิ้ล ดังเป็นพักๆ กับลีลาบนเรือนกายชาย หนุ่มใหญ่นอนแอ่นสะโพกขึ้น เพื่อให้แก่นกลางกาย ยืดตัวลึกเข้าไปได้สะดวกกว่านี้“น้องเปิ้ล... พี่ยังไม่ได้ใส่ถุงยาง...” ต้นเกรงว่าอาจจะไม่เป็นผลดี สำหรับเปิ้ล เขาไม่พร้อมเรื่องนี้ มันเคยเกิดขึ้นกับเขา จึงทำให้ความสัมพันธ์กับเมย์ต้องพังลง... เพราะเมียเก่ามาตามเขากลับไปเลี้ยงลูก...“ช่างมันเถอะค่ะ พี่ต้น... เปิ้ลต้องการแบบนี้...” หญิงสาวยังคงขยับขึ้นลงบนกายหนุ่ม เธอต้องการมัน ต้องการอีก ครั้งแล้วครั้งเล่า อิ่มเอมกับอารมณ์ถูกกระตุ้นอยู่ภายใน ช่างรู้สึกดีเหลือเกิน“พี่จะทนไม่ไหวแล้ว...” ต้นรู้สึกว่ามันกำลังจะระเบิดเข้าไปในภายเปิ้ลอีกครั้ง เขาหวั่นว่ามันจะทำให้เปิ้ลต้องท้อง หญิงสาวหน้าหวานอ่อนเยาว์มิได้ลดแรงกระแทกลงเลย จนกระทั่งชายหนุ่มต้องตัวสั่นเกร็งเรือนร่างหญิงสาวสั่
ใจหญิงสาวกระวนกระวาย หลังจากเล่าเรื่องทั้งหมดของต้น แฟนเก่ามาตามตื้อเมย์ให้อุเทนรู้ เขาจะช่วยเหลือเธอเรื่องนี้ได้รึ เธอไม่อาจแน่ใจ แววตาสั่นกระตุกลดต่ำเล็กน้อยในขณะที่หญิงสาว กำลังมองพื้นกระเบื้องในห้างดัง แลปลายเท้าเดินวกไปวนมา อยู่ระหว่างร้านอาหารใหญ่ เพื่อนัดมิตติ้งกัน เธอโทรศัพท์ไปนัดต้น หลังจากตกลงกับอุเทนแล้วว่า จะลองทำตามไอเดียเขา...“พี่เมย์ครับ ขอแนะนำให้รู้จักเพื่อนสมัยเรียนปวช. นี่ –เปิ้ล- ครับ” อุเทนแต่งตัวเรียบร้อยเหมือนเคย แต่เพื่อนสาวนี่สิ ทำให้เมย์หันมองราวกับไม่ไว้ใจ ทั้งอ่อนวัยเยาว์ ทั้งสวยใส ผิวพรรณนวลสว่าง หน้าอ่อนราวกับเด็กม.ปลาย ยิ้มแย้มน่ารักน่าคบหา เมย์รู้สึกว่า จะเป็นแฟนเก่าอุเทนหรือเปล่า?“เพื่อนจริงๆ หรอ?” น้ำเสียงไม่น่าเชื่อใจ หลุดถามอุเทนด้วยความกังวล“นึกแล้วว่าพี่เมย์ต้องระแวง...” อุเทนเลิกตาสูงหันตัวเหลียวหลัง สองมือล้วงกระเป๋ากางเกงแบบ เกรงว่าความในจะแตกกว่านี้ ถ้าเมย์บอกเลิกกับเขา... มีหวังต้องตายอยู่ในรังเจ้านายสาว เน่าอยู่ในดงกามร้านขายบริการชายแน่ๆ“พี่เมย์คะ เปิ้ลมีอะไรจะบอกค่ะ” หญิงสาวยิ้มแย้ม พลางล้วงมือในกระเป๋าสะพายส่วนตัว เป็นอัลบั้มภาพ Befo
ระหว่างง่วนหนักวกวน กับการดูดกลืนจ้าวโลกบวมพอง ผ่านศึกหนักในชม.ที่สี่ หญิงสาวไม่รู้สึกจักอิ่มหรือเหน็ดเหนื่อย นอกจากความโหยหาความต้องการจะถูกสอดใส่ ร่วมเพศตลอดคืนนี้ เพราะเธอจ่ายหนักและจ่ายแพงเลขหกหลักเพื่อได้นอนกับอุเทนให้สมอยาก ตั้งแต่สมัยเรียนได้เฝ้าแต่มองอยู่ห่างๆ เก็บกดและอัดอั้นกับความต้องการที่ทำให้เซื่องซึม คืนนี้ช่างเป็นสวรรค์บันดาลสำหรับเธอโดยแท้ ไม่คิดเลยว่าจะได้มาพบเขาในคืนวาน จวบจนคืนนี้ มีเพียงเขา สร้างความสุขสันต์ผ่านกิจกามในยามนี้ชายหนุ่มนอนราบหงาย ส่งลิ้นตนผ่านถ้ำสวาทชมพู รสหวานละมุน แม้จะอัดกระแทกหลายยก บดเบียดจนน้ำทะลัก เรียวนิ้วชายหนุ่มสอดใส่ พร้อมใช้ลิ้นกระตุกเม็ดยอดจนหญิงสาวกายสั่น เขาพึงใจเหลือเกิน เหมือนได้ของเล่นชิ้นใหม่ แกะกล่องจ้าวโลกแข็งขันเต่งตึง ยืดยาวพร้อมรบมาแล้วอีกครา เปิ้ลตั้งใจจะลุกขึ้นคร่อมทับเอ็นเขา อุเทนบอกให้เธอหันหลัง แล้วนั่งขย่ม อยากชื่นชมเรียวหลังแผ่นงาม จากเมื่อก่อนเคยเจอกำแพงดำเหม็นๆ เพราะเธอเคยอ้วน แต่วันนี้เขาได้พบกับความงามของนางฟ้าร่างเปลือย กำลังเสพสมกับเขาอย่างเมามันไม่เลิก“มึงทำกูเสียวมาก โคตรแข็งเลย” หญิงสาวกรีดร้องบ่นคร่ำครวญ ร