/ โรแมนติก / กลรักทัณฑ์สวาท / ตอนที่8 หัวปักหัวปำ

공유

ตอนที่8 หัวปักหัวปำ

last update 최신 업데이트: 2025-05-20 19:27:27

“คุณพลอย” เอสรีบพยุงตัวพัดพารัชชาเอาไว้ในอ้อมอกได้ทันเวลา ไม่เช่นนั้นเธอคงได้เจ็บตัวเยอะกว่านี้แน่นอน

“เจ็บไหมครับ” เขาก้มมองไปยังเท้าของเธอด้วยสีหน้าเป็นกังวล

“พลอยโอเคค่ะ โอ้ย...” พัดพารัชชาพยายามจะยืนเองให้ได้ ทว่าความเจ็บที่ข้อเท้าก็มีมากเสียจนยืนไม่อยู่ ตัวของเธอเลยกลับไปอยู่ในอ้อมอกอุ่นๆ ของเอสอีกครั้ง

“เรากลับห้องกันก่อนดีกว่าครับ” ชายหนุ่มเห็นท่าไม่ดีจึงรีบช้อนตัวหญิงสาวขึ้นเขาอุ้มเธอด้วยท่าเจ้าสาว เพราะรู้ว่าปล่อยให้เธอเดินกลับเองคงไม่ได้แน่

“ขอโทษที่ต้องอุ้มนะครับ แต่ผมคิดว่ามันไวที่สุดในการพาคุณกลับ”

“ฉันต้องขอบคุณคุณเอสมากกว่าค่ะ” สาวเจ้าเอ่ยเสียงอ่อนพร้อมทั้งซุกใบหน้าอยู่กับอกของเอสตลอดเวลา เสียงหัวใจของเขาทำให้คนที่เขินกับการกระทำของเขาอยู่ก่อนหน้าเริ่มใบหน้าร้อนผ่าวเห่อแดงมากขึ้น จนรู้ตัวเองเลยว่าหากเธอได้เงยหน้าขึ้นไปมองชายหนุ่มตอนนี้ อีกฝ่ายได้จับได้แน่ว่าเธอกำลังเขิน

เอสพาพัดพารัชชากลับมาถึงห้องเรียบร้อย เขาก็รีบหายานวดคลายกล้ามเนื้อมานวดข้อเท้าให้หญิงสาวในทันที

ดวงตาคู่สวยมองคนที่กำลังนวดข้อเท้าให้เธอไม่วางตา ตอนนี้พัดพารัชชาละสายตาจากผู้ชายที่แสนดีตรงหน้าไม่ได้จริงๆ รู้ตัวเองเลยว่าตอนนี้คงตกหลุมรักเอสหัวปักหัวปำเข้าแล้ว ไม่คิดเลยว่าเธอจะมาชอบผู้ชายที่แก่กว่าเธอหลายปี หรือแท้ที่จริงแล้วที่เธอไม่ยอมรับรักหนุ่มๆ ที่เข้ามาจีบในช่วงที่อยู่มหาวิทยาลัยเพราะชอบคนที่อายุมากกว่าหลายปี ทว่าจะอะไรก็ช่าง ตอนนี้เธอยังต้องตบตีกับตัวเองเรื่องที่จะสารภาพความในใจกับเขาได้เมื่อไร สมองและหัวใจตอนนี้สั่งให้เธอพูดความในใจออกไป แต่สุดท้ายปากของเธอก็แข็งจนไม่กล้าจะเอื้อนเอ่ยอะไรกับเขาอยู่ดี จะว่าไปก็หงุดหงิดตัวเองที่เป็นคนแบบนี้เหมือนกัน

“คุณพลอยครับ คุณพลอย”

“เอ่อ...คะ” สาวเจ้าหลุดจากภวังค์เมื่อเสียงเรียกชื่อของตัวเองดังขึ้น

“ดีขึ้นหรือยังครับ”

“พลอยดีขึ้นมากแล้วค่ะ ขอบคุณอีกครั้งนะคะ”

“ครับ นี่ก็ใกล้มืดแล้ว ให้พนักงานเอาหารมาให้ที่นี่เลยไหมครับ”

“ค่ะ คุณเอสอยู่กินอาหารเย็นด้วยกันที่นี่เลยนะคะ”

“ได้ครับ”

ระหว่างที่ทั้งสองรออาหารก็มีโอกาสได้พูดคุยสัพเพเหระกันไปเรื่อยเปื่อยอยู่ที่ริมระเบียงห้องพัก เพราะเวลานี้เป็นเวลาที่น่านั่งมองวิวทิวทัศน์ของภูเขาไฟเป็นที่สุดทว่าสายตาของพัดพารัชชาตอนนี้ก็แทบจะจับจ้องไปยังพ่อหนุ่มเจ้าของดวงตาสีฟ้าอยู่เป็นระยะ เกิดมาก็เพิ่งจะรู้สึกว่าตัวเองไม่ค่อยจะเป็นกุลสตรีก็ตอนนี้

ติ๊ง ต่อง... เอสละสายตาจากวิวทิวทัศน์นอกโรงแรมแล้วหันไปยังประตูหน้าห้อง “อาหารน่าจะมาแล้ว ผมไปรับให้นะครับ”

“ค่ะ”

ประตูหน้าห้องเปิดได้พนักงานหนุ่มก็เข้ามาเสริฟอาหารที่กำลังร้อนๆ บนโต๊ะญี่ปุ่นในห้อง หลังจากพนักงานออกไปจากห้องเรียบร้อยแล้ว เอสก็เดินไปพยุงพัดพารัชชาเข้ามานั่งรับประทานอาหารด้วยกัน

เป็นอีกวันที่พัดพารัชชาสั่งราเมงทั้งที่ที่นี่มีอาหารมากมายพร้อมบริการ เลยทำให้เอสอยากจะรู้ว่าเธอชอบรับประทานราเมงหรือเธอไม่รู้จะสั่งอะไรกันแน่

“คุณพลอยชอบราเมงเหรอครับ”

“พลอยกินอะไรก็ได้ค่ะ ราเมงกินง่ายแล้วมันก็ถูกปากพลอย เลยไม่อยากสั่งอย่างอื่นค่ะ กลัวว่าไม่อร่อยแล้วจะกินไม่หมด”

“คุณพลอยอยู่งายกินง่ายแบบนี้ดีครับ เลี้ยงง่ายดี”

“เลี้ยงง่าย?”

“หมายถึงใครได้เป็นแฟน ก็คงจะไม่ปวดหัวเรื่องอาหารการกินครับ”

“พลอยไม่ได้เรื่องมากเรื่องกินเรื่องอยู่ค่ะ ขอแค่ที่นั่นเป็นที่ที่พลอยสบายใจพลอยก็อยู่อย่างมีความสุขได้ค่ะ”

“แล้วอยู่กับผมตรงนี้สบายใจไหมครับ”

“คะ?” มือเรียววางตะเกียบเบิกตามองอีกฝ่ายตาโต เขาถามเธอแบบนี้ทำไมกัน ทั้งยังเอาตาสีสวยทรงเสน่ห์มามองจ้องเธอไม่วางตาอีก ไม่รู้หรือยังไงว่าเขาทำแบบนี้ทำให้เธอเขินจนปั้นหน้าไม่ถูก

ตืด ตืด... พัดพารัชชาขอบคุณเสียงสวรรค์จากโทรศัพท์มือถือที่ทำให้เธอหลุดจากภวังค์ได้ หญิงสาวรีบหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเปิดดูอีเมลที่เพิ่งส่งมา ไม่ใช่ใครที่ไหนเป็นเจ้านายของเธอที่ส่งข้อความมาสั่งงานเธอทางอีเมลเป็นประจำทุกวันในช่วงเย็น

“งานเลี้ยง?” สาวเจ้ากวาดสายตาอ่านข้อความก็ได้รับรู้ว่าพรุ่งนี้เธอและเอสจะต้องไปงานเลี้ยงประมูลอัญมณี และต้องประมูลไข่มุกสีชมพูที่หายากที่สุดในโลกมาให้ได้

“ข้อความจากคุณแฮร์ริคใช่ไหมครับ”

“ค่ะ คุณเอสรู้หรือยังคะว่าคุณแฮร์ริคจะให้เราสองคนไปประมูลไข่มุกสีชมพู”

“ครับ พรุ่งนี้บัตรเชิญไปงานเลี้ยงพร้อมกับชุดไปงานจะส่งมาที่นี่ คุณพลอยกังวลเรื่องอะไรหรือเปล่าครับ”

“ไม่หรอกค่ะ แต่พลอยหวังว่าราคาประมูลคงจะไม่สูงจนเราไม่กล้าแข่งนะคะ”

“คุณแฮร์ริคบอกว่าไม่จำกัดเรื่องของค่าใช้จ่าย แล้วเราจะกังวลทำไมครับ”

“ก็ถ้ามันดูไม่คุ้มค่ากับสิ่งที่ต้องจ่าย พลอยก็แอบเสียดายเงินแทนคุณแฮร์ริคนี่คะ”

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า...” เอสหัวเราะร่วนหลังจากรู้เหตุผลของพัดพารัชชา ที่แท้เธอก็ห่วงผลประโยชน์ของแฮร์ริคนี่เอง เขาคิดว่าเธอจะกังวลเรื่องการออกงานสังคมของที่นี่เสียอีก

“ขำอะไรคะ”

“เปล่าครับ คุณพลอยน่ารักดีนะครับ”

อีกแล้วคำพูดของเขาทำให้เธอหน้าร้อนผ่าวอีกแล้ว สาวเจ้าที่นั่งปั้นหน้าไม่ค่อยถูกก็ส่งยิ้มน้อยๆ ให้กับชายหนุ่มและก้มหน้าก้มตารับประทานราเมงของเธอต่อเงียบๆ

หลังจากจบมื้ออาหารเย็น ชายหนุ่มก็ยังไม่ได้กลับไปที่ห้อง เอสนวดข้อเท้าให้พัดพารัชชาอีกรอบ และยังคงนั่งดูบรรยากาศยามค่ำคืนของที่นี่ที่หลังห้องของพัดพารัชชาต่อ

“ที่นี่เงียบสงบมากเลยนะคะ ท่าทางคุณเอสก็คงจะชอบที่นี่เหมือนกันใช่ไหม”

“ครับ เงียบสงบมาก ถ้าต้องนั่งมองวิวตอนนี้คนเดียวคงเหงาแย่ ดีนะครับที่คุณพลอยดูอยู่ด้วย”

“ไหนว่าชอบเชียงใหม่เพราะเงียบสงบ แต่ทำไมที่นี่กลับบอกว่าเหงาล่ะคะ”

“ที่เชียงใหม่เงียบก็จริง แต่ผู้คนที่นั่นยังคอยเป็นห่วงเป็นใยนักท่องเที่ยวเสมอ แต่คนที่นี่เขาให้ความเคารพกับความเป็นส่วนตัวสูง เลยไม่มีใครยุ่งกับใคร มาที่นี่คนเดียวก็เหงาไงครับ”

“อ๋อ... เข้าใจแล้วค่ะ ปกติแล้วคุณเอสชอบเที่ยวคนเดียวหรือพาคนที่บ้านไปด้วยคะ”

“ผมอยากไปกับคนที่บ้านครับ แต่ตอนนี้พ่อกับแม่ผมไม่อยู่แล้ว”

“เอ่อ...พลอยไม่น่าถามเลย” พัดพารัชชาหน้าเสีย อยากจะยกมือตบปากตัวเองชะมัดที่จู่ๆ ก็ถามอะไรที่ทำให้เสียบรรยากาศ

“ไม่เป็นไรหรอกครับ แล้วคุณพลอยล่ะครับ ชอบไปเที่ยวกับครอบครัวรึเปล่า”

“พลอยก็เหมือนคุณเอสค่ะ พลอยไม่รู้จักแม้กระทั่งหน้าของแม่ แล้วตอนนี้พ่อของพลอยก็ไม่อยู่แล้ว ส่วนคนในครอบครัวที่พลอยอยู่ด้วยก็ไม่ได้อยากให้พลอยอยู่ด้วยสักเท่าไรค่ะ พลอยก็เลยเหมือนตัวคนเดียว แต่ดีนะคะที่พลอยมีเพื่อนน่ารัก พลอยก็เลยมีพวกเพื่อนๆ เป็นเซฟโซนค่ะ”

“ทำไมคนที่คุณพลอยอยู่ด้วยถึงไม่อยากให้คุณพลอยอยู่ล่ะครับ”

이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요

최신 챕터

  • กลรักทัณฑ์สวาท   ตอนที่48 ตอนจบ

    และแล้วมื้อกลางวันของทุกคนก็เริ่มขึ้น แฮร์ริคนั่งข้างๆ กับเอริญญาที่อยู่บนโต๊ะรับประทานอาหารของเด็ก ส่วนพัดพารัชชาก็นั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามของสองพ่อลูก บนโต๊ะอาหารตอนนี้ มีแตงกวาผัดใส่กุ้งจานใหญ่ รวมไปถึงต้มจืดเต้าหู้หมูสับ ปลาทับทิมนึ่งและขาหมูพะโล้ที่ตุ๋นจนเปื่อยยุ่ย ส่วนอาหารของเจ้าตัวกลมก็มีกุ้งต้มตัวใหญ่สองตัวที่คนเป็นแม่หั่นเป็นชิ้นพอดีคำให้พร้อมกับแตงกวา แครอทและเส้นมักกะโรนีต้มตลอดเวลาของมื้ออาหารไม่มีเวลาไหนที่แฮร์ริคจะไม่มีรอยยิ้ม เขาเก็บภาพทุกอย่างไว้ในความทรงจำอย่างดีในเวลาที่ได้อยู่ด้วยกันกับพัดพารัชชาและลูก และเขาก็ยิ่งปลื้มใจมากเป็นพิเศษกว่าทุกครั้ง เพราะวันนี้พัดพารัชชาเลือกที่จะทำอาหารให้เขาได้รับประทาน ไม่เหมือนก่อนหน้าที่เขาต้องสั่งมาเอง“อร่อยไหมครับ” เขาหันไปมองลูกสาวที่กำลังใช้ส้อมสีชมพูสวยจิ้มไปที่กุ้งต้มเข้าปากไม่เว้นระยะจนแก้มทั้งสองเต็มไปด้วยอาหารเจ้าก้อนกลมพยายามเคี้ยวอาหารให้หมดปากโดยเร็วตามที่คนเป็นแม่เคยสอน จากนั้นก็ค่อยเปิดปากตอบพ่อของเธอ “หย่อย”“อร่อยค่ะ” พัดพารัชชาต้องคอยสอนทุกครั้งให้ลูก

  • กลรักทัณฑ์สวาท   ตอนที่47 ไม่เชื่อว่าสำนึกผิดจริงๆ

    พัดพารัชชายกนิ้วชี้ป้องปากก่อนจะหันไปยังเปลสีชมพู“ผมขอดูหน้าลูกก่อนได้ไหม” ชายหนุ่มกระซิบกระซาบด้วยสีหน้าตื่นเต้น เพราะตอนนี้เขาอยากจะเห็นหน้าลูกสาวด้วยตาเนื้อและอยากจะสัมผัสลูกใจจะขาด พอๆ กับอยากจะสัมผัสแม่ของลูกเขาเดินเข้าไปมองลูกสาวตัวกลมที่อยู่นอนกอดหมอนข้างปะแป้งจนมีกลิ่นหอมชวนให้น่าฟัด ทว่าแฮร์ริคก็ทำได้แต่ใช้ปลายนิ้วสัมผัสเนื้อนุ่มนิ่มของพวงแก้มย้วยเบามือและไล่สายตามองสำรวจลูกน้อยเงียบๆ จากนั้นเขาก็เริ่มน้ำตาคลอไหลลงมาอาบแก้ม หากเขารู้ว่ามีเจ้าตัวกลมอยู่บนโลกใบนี้ให้เร็วกว่านี้คงจะดีมากๆแฮร์ริคเชยชมผลงานของตัวเองได้ครู่หนึ่งจากนั้นก็เงยหน้าปาดน้ำตาและหันกลับมามองพัดพารัชชา ตอนนี้เขาพร้อมจะคุยกับเธอแล้วพัดพารัชชามองหน้าคนตัวโตที่ดูแปลกไปจากเดิมมากจนจำแทบไม่ได้ เดาไม่ผิดก็คงไม่พ้นความทุกข์ใจที่มันกัดกินเขาเป็นเวลาร่วมสองปี ถึงได้มีสภาพแบบนี้“เราไปคุยกันข้างนอกดีกว่าค่ะ” พัดพารัชชาเดินนำหน้าแฮร์ริคออกห่างจากเปลนอนของเอริญญามาที่ม้านั่งใต้หลังคาชานหน้าบ้านเมื่อนั่งตรงข้ามกันเรียบร้อยแฮร์ริคก็รีบพูดในสิ่งที่เขาอยากจะพูดกับพัดพารัชชาใ

  • กลรักทัณฑ์สวาท   ตอนที่46 น่าจะรู้ให้เร็วกว่านี้

    “ใช่ ผมน่าจะเป็นผู้เป็นคนให้เร็วกว่านี้ ถ้าผมนึกตามหาพลอยให้ไวกว่านี้ก็คงได้ดูแลเธอตั้งแต่เธอท้องแล้ว ที่ผมมาหาคุณก็เพราะอยากให้คุณช่วย ผมรักพลอยจริงๆ อยากดูแลเธอ คุณช่วยให้ผมคืนดีกับเธอได้ไหม ผมขอร้องล่ะ” แฮร์ริคไม่คิดสนศักดิ์ศรี เขายอมก้มลงคุกเข่าต่อหน้าอทิตยา เพราะตอนนี้สิ่งที่เขาต้องการที่สุดคือการได้รับผิดชอบลูกและภรรยาเพื่อแก้ไขสิ่งที่ผ่านมา“นี่... คุณแฮร์ริค”“เชื่อที่ผมพูดเถอะ”“ลุกขึ้นเถอะ”“ไม่ครับ จนกว่าคุณจะรับปากว่าจะช่วยให้ผมได้คืนดีกับพลอย”“โอ้ย...” อทิตยานั่งกุมขมับหนึบ คำพูดของเขาที่ว่ารู้สึกผิดมันก็น่าเชื่อถืออยู่หรอก ทว่าเธอก็ไม่รู้ว่าตอนนี้พัดพารัชชาจะต้องการแฮร์ริคหรือเปล่าน่ะสิ ไม่ได้ เรื่องนี้เธอจะตัดสินใจคนเดียวไม่ได้ คิดได้ดังนั้นก็รีบต่อสายหาดาวลดาในทันทีและแล้วทุกคนก็ต้องขึ้นเครื่องบินกันมาที่เชียงใหม่เพื่อตรงมายังบ้านของดาวลดา เพราะอทิตยาไม่สามารถตัดสินใจเองคนเดียวได้จริงๆ เรื่องที่จะพาแฮร์ริคไปหาพัดพารัชชาทั้งสี่คนนั่งสุมหัวคุยกันอยู่ที่ใต้ถุนบ้านเรือนไทยของดาวลดา แฮร์ริคพยายามพูดความรู้ส

  • กลรักทัณฑ์สวาท   ตอนที่45 ลูก

    “อยากให้แกสืบจากทางคนที่แกตามจีบให้หน่อยว่าตอนนี้คุณพลอยเป็นยังไงบ้าง”“ไม่ช่วยอะไรทั้งนั้นโว้ย แค่ตอนที่คุณอ้อนรู้ว่าฉันเป็นเพื่อนกับเอส แล้วก็หลอกคุณพลอยไปงานนั้นก็โกรธฉันมาจนถึงทุกวันนี้ รู้ไหมฉันส่งดอกไม้พร้อมของแพงๆ ไปง้อแทบทุกวัน เธอก็เอาทิ้งทุกวัน จนเหมือนฉันซื้อของแพงไปให้แม่บ้านในโรงเรียนสอนพิเศษ มัดปมเองก็ต้องแก้ปมเองโว้ย จะสืบก็ไปหาสืบทางอื่น อย่ามายุ่งกับคุณอ้อนของฉัน” ที่เขาอารมณ์ไม่ดีอยู่ตอนนี้ก็เพราะยังตามง้ออทิตยาไม่ได้ง่ายๆ นี่แหละ เอลมาพูดเรื่องนี้ขึ้นก็พาลทำให้เขานึกย้อนไปถึงตอนที่ช่วยแฮร์ริคจนถูกหญิงเมิน“ได้ ถึงแกไม่ช่วย ฉันว่านักสืบของฉันก็มีความสามารถอยู่แล้ว” เอลมาแค่อยากได้คำตอบว่าเฟรดช่วยได้หรือไม่ได้เท่านั้น ทว่าอีกฝ่ายก็ตอบเสียยาว ดูท่าแล้วเฟรดคงยังเคืองแฮร์ริคไม่หายจนถึงทุกวันนี้แน่“แกยังโกรธฉันอยู่เหรอวะเฟรด” แฮร์ริคถามเพื่อนรักไปตามตรง“ไม่ได้โกรธแก คิดว่าถ้าย้อนกลับไปได้ก็ไม่อยากช่วยแกเท่านั้น ไม่คิดเลยว่าคุณอ้อนจะใจแข็งขนาดนี้”“เพราะเห็นพวกแกแพ้ผู้หญิงใจแข็งแบบนี้ไง ฉันถึงไม่อยากคบใครเป็นตัวเป็นตน” เอลมาเห็นเพื่อน

  • กลรักทัณฑ์สวาท   ตอนที่44 เกลียดยิ่งกว่าอะไร

    แฮร์ริคยื่นมือหมายจะประคองใบหน้าหวานที่ซีดเซียวและเต็มไปด้วยคราบน้ำตา ทว่าสาวเจ้าก็ถอยหลังหนีไม่ยอมให้เขาได้ถูกเนื้อต้องตัว“แผนแก้แค้นของคุณสำเร็จแล้วจะมายุ่งอะไรกับฉันอีก”“การแก้แค้นจบไปแล้ว ตอนนี้มันก็เป็นเรื่องของพลอยกับผม ความรู้สึกที่ผมมีให้พลอย วันเวลาที่เราอยู่ด้วยกันทุกอย่างมันเป็นเรื่องจริง ผมรักพลอยจริงๆ นะ”พัดพารัชชายกมีดพกในมือของเธอจี้คอของตัวเอง ทำเอาสองหนุ่มที่มองมายังเธอหน้าตาตื่นไม่ต่างกัน“เลิกยุ่งกับฉันซะที คุณจะรักฉันจริงหรืออะไรก็แล้วแต่ แต่ฉันเกลียดคุณ เกลียดยิ่งกว่าอะไร ฉันได้ออกมาจากชีวิตสองแม่ลูกนั่น คิดว่าฉันจะได้อิสระที่ฉันอยากได้ แต่คุณก็พาฉันเข้ามาเป็นหมากในเกมการแก้แค้น ชีวิตฉันหลังจากนี้ไม่รู้ว่าสองคนแม่ลูกนั่นจะจ้องล้างจองผลาญฉันอีกรึเปล่า คุณมันเห็นแก่ตัว มายุ่งกับฉันทำไม ฉันไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับความแค้นคุณสักนิด”“พลอย” แฮร์ริคพยายามจะเข้าไปหาพัดพารัชชา ทว่ายิ่งเขาเข้าไปใกล้ปลายมีที่อยู่ในมือของหญิงสาวก็เริ่มกินเนื้อของเธอจนเห็นมีเลือดแดงฉานไหลออกมา“อย่าทำแบบนี้พลอย”“อย่ายุ่งกับเธอ” อนนท์เข้ามา

  • กลรักทัณฑ์สวาท   ตอนที่43 หมากในเกม

    “อีพลอย!” พิมพิรายาได้ยินเช่นนั้นก็โกรธจนมือไม้สั่น จากนั้นก็ปรี่เข้าไปจะทำร้ายพัดพารัชชา ทว่าแฮร์ริคก็มาขวางเอาไว้“ทำกับฉันแบบนี้ได้ยังไงฮะ! แกต้องการอะไร” ปึก ปึก พิมพิรายาลงมือกับพัดพารัชชาไม่ได้เธอก็ฟาดกำปั้นไปที่อกของแฮร์ริคแขวิไลยืนกำหมัดแน่นดูสถานการณ์อย่างเจ็บปวดหัวใจ ไม่น่าเลย เธอควรจะเตือนลูกสาวของเธอก่อนที่จะตกลงแต่งงานกับแฮร์ริค เชื่อได้เลยว่ามันสองคนผัวเมียจะต้องรวมหัวกันทำให้ลูกของเธอเสียใจแน่“คุณรู้เรื่องนี้ใช่ไหมคะคุณเฟรด”เฟรดก้มหน้างุดเมื่อหญิงสาวที่ยืนข้างๆ กำลังมองค้อนเขาด้วยสายตาโกรธเคือง “ผมขอโทษครับ ผมเป็นเพื่อนกับแฮร์ริค”“พลอย” อนนท์แทรกทุกคนเข้ามาหาพัดพารัชชา เพราะรู้ว่าตอนนี้เธอต้องการคนที่อยู่เคียงข้าง“พี่นนท์”“ถ้าพลอยอยากไปจากที่นี่ พี่จะพาไป”“ค่ะ” พัดพารัชชารีบจับมือของอนนท์เอาไว้ เพราะตอนนี้หัวใจของเธอไม่พร้อมรับรู้อะไรตรงนี้ต่อไปแล้ว“มึงจะไปไหนอีพลอย อีลูกเมียน้อย” พิมพิรายาตวาดลั่นตามหลังพัดพารัชชาที่กำลังเดินหนีไปพร้อมอนนท์ เธออยากจะฉีกเนื้อพัดพารัชชาเป็นชิ้นๆ ที่ทำให้เธอ

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status