แชร์

บทที่ 0064

ผู้เขียน: อวินจงมี่
หรงฉือตอบปฏิเสธโดยสัญชาตญาณว่า “ไม่ต้องลำบากหรอกค่ะ ฉันจะไปรับรถเอง”

เธอปฏิเสธอย่างชัดเจนและเด็ดขาด ซึ่งทำให้ปลายสายเงียบไปครู่หนึ่ง

หรงฉือเอ่ยว่า “คุณเฮ่อ?”

“โอเค เดี๋ยวผมจะส่งข้อมูลติดต่อของอู่ซ่อมรถไปให้คุณ”

“โอเค ขอบคุณมากนะคะ”

แล้วเฮ่อฉางปั่วก็วางสายโดยไม่ได้พูดอะไรต่อ

ข้อเท้าของหรงฉือเจ็บขนาดนี้ แน่นอนว่าเธอไม่สามารถไปรับรถเองได้

เธอครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แต่แล้วก็ขอให้อวี้มั่วซวินช่วย

อวี้มั่วซวินตอบตกลงว่าจะไปเอารถให้เธอหลังจากเสร็จงาน

ตอนเย็น หรงฉือสั่งอาหารมากิน พอเพิ่งกินเสร็จ เฟิงจิ่งซินก็โทรมาถามว่าเธอจะกลับบ้านตอนไหน

หรงฉือตอบตรงๆ ว่า “แม่ข้อเท้าพลิก เดินลำบาก ตอนนี้พักรักษาตัวอยู่ข้างนอก ยังไม่กลับบ้าน หนูรีบเข้านอนเร็วหน่อยนะ”

เมื่อเฟิงจิ่งซินได้ยินแบบนั้นก็รีบถาม “หา? ขาของคุณแม่บาดเจ็บเหรอคะ? ร้ายแรงไหม? เจ็บไหมคะ?”

“เจ็บจ้ะ แต่ไม่หนักมาก อีกไม่กี่วันก็คงหาย”

“โอเคค่ะ”

พอได้ยินหรงฉือพูดแบบนั้น เฟิงจิ่งซินก็โล่งใจขึ้น แล้วถามด้วยความเป็นห่วงว่า “แล้วตอนนี้คุณแม่อยู่ที่ไหนเหรอคะ? เดี๋ยวคุณพ่อกลับมาแล้ว หนูจะชวนคุณพ่อหาเวลาไปเยี่ยมคุณแม่พรุ่งนี้นะคะ”

หรงฉ
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 305

    ตอนนี้เอง หลินอู๋เหมือนจะนึกบางอย่างขึ้นได้ จึงพูด “ตอนนี้ไม่ใช่ว่าบริษัทของฉางปั่วกำลังรับสมัครคนอยู่เหรอ? บริษัทของฉางปั่วน่าจะมีตำแหน่งที่เหมาะกับเธอ เดี๋ยวฉันจะโทรไปถามฉางปั่วทีหลัง”เฟิงถิงเซินได้ยิน ก็พูดด้วยรอยยิ้ม “ได้”เฮ่อฉางปั่วเป็นใครเจี่ยนเนี่ยนก็รู้จักเช่นกันเธอได้ยินว่าอีกฝ่ายเติบโตมาด้วยกันกับเฟิงถิงเซินตั้งแต่เด็ก ทั้งยังชื่นชมหลินอู๋มากเหมือนกันเมื่อก่อนพอเกิดเรื่องอะไรกับหลินอู๋ ตอนที่หลินอู๋ขอความช่วยเหลือ ปกติเฮ่อฉางปั่วก็จะช่วยเธออย่างเต็มที่ฟังมาถึงตรงนี้ เจี่ยนเนี่ยนไม่คิดจะพึ่งพาคนอื่น เธอกำลังคิดจะพูด หลินลี่หลานก็เอ่ยขอบคุณขึ้นมาทันที “ขอบใจนะเสี่ยวอู๋ เรื่องนี้รบกวนเธอแล้ว”หลินอู๋พูด “เป็นเรื่องที่ควรทำอยู่แล้วค่ะ”หลังจากนั้น เฟิงถิงเซินกับหลินอู๋ก็ไม่ได้คุยเรื่องเจี่ยนเนี่ยนต่อพวกเขานั่งอยู่ด้วยกัน พูดอะไรกันไม่รู้เสียงเบา ราวกับมีหัวข้อสนทนาให้พูดไม่จบไม่สิ้น รู้สึกว่าจะรู้ใจกันมากเห็นพวกเขามีความสัมพันธ์ที่ดีขนาดนี้ นึกถึงหรงฉือที่วันนี้ออกไปซื้อของคนเดียว เจี่ยนเนี่ยนก็อดไม่ได้ที่จะถามซุนลี่เหยา “พวกเขา...จะหย่ากันเมื่อไรเหรอ?”หลินลี่หล

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 304

    ขณะที่เจี่ยนเนี่ยนคิดเรื่องนี้ เฟิงถิงเซินก็มาถึงแล้วหลังเฟิงถิงเซินทักทายคนตระกูลหลินกับคนตระกูลซุน หลินอู๋ก็แนะนำเจี่ยนเนี่ยนให้เขา "นี่คือลูกสาวของอาฉัน ชื่อเจี่ยนเนี่ยน"เฟิงถิงเซินมองเจี่ยนเนี่ยน ยิ้มและพูดทักทายอย่างสุภาพ "สวัสดี"ก่อนหน้านี้เจี่ยนเนี่ยนแค่เคยเห็นเฟิงถิงเซินในไทม์ไลน์เพื่อนหลังจากเจอเฟิงถิงเซินตัวจริง เธอก็เข้าใจทันทีว่าทำไมหลินอู๋ถึงเลือกเฟิงถิงเซินแม้จะบอกว่าบรรดาหนุ่มหล่อมากความสามารถที่ตามจีบหลินอู๋ก่อนหน้านี้ ขอเพียงมีการจัดอันดับ ก็นับว่าความสามารถแต่ละด้านล้วนโดดเด่นมากแต่เมื่อเทียบกับเฟิงถิงเซิน...ไม่ว่าจะเป็นความสำเร็จส่วนตัว การศึกษา หรือพื้นเพครอบครัว รวมถึงหน้าตากับบุคลิก เมื่อเทียบกับเฟิงถิงเซิน ก็ยังห่างชั้นกันอยู่ขั้นหนึ่งเหล่าคนที่ตามจีบหลินอู๋ก่อนหน้านี้ มีความโดดเด่นมากจริง ๆ แต่จนถึงตอนนี้เธอก็เพิ่งรู้ว่า คำว่าเหนือฟ้ายังมีฟ้าและเหนือคนเก่งยังมีคนเก่งคืออะไรนอกจากนี้ จำต้องบอกว่าเมื่อเฟิงถิงเซินยืนอยู่กับหลินอู๋ ก็เหมาะสมกันมากจริง ๆเพียงแต่ เมื่อนึกถึงเรื่องของเฟิงถิงเซินกับหรงฉือ เจี่ยนเนี่ยนก็หลุบตาลง พูดเสียงเบา "สะ...สวัสดี

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 303

    หรงฉือเดาได้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่เธอกำลังจะบอกว่าตัวเองไม่เป็นไร หลินลี่หลานก็เดินเข้ามาแล้ว เห็นเจี่ยนเนี่ยนก็ดุ "ลูกไม่มีธุระแล้วจะวิ่งวุ่นทำไม? รู้ไหมว่าเมื่อกี้แม่ตามหาลูกนานแค่ไหน? โทรศัพท์ก็ไม่รับ ลูก..."พูดยังไม่ทันจบ ก็เห็นหรงฉือหันหลังให้เธออยู่ สีหน้าเธอเย็นชาลงตอนนี้เอง พนักงานก็เดินเข้ามาพูดกับหรงฉือ "คุณหรง เสื้อผ้าที่คุณต้องการจัดใส่ถุงเรียบร้อยหมดแล้ว นี่บิลค่ะ ทั้งหมดยี่สิบเก้าล้านสี่แสนแปดหมื่นแปดพันสองร้อยยี่สิบค่ะ คุณตรวจสอบสักครู่ได้ไหมคะ?"หรงฉือพยักหน้า และรับมาตอนนี้พวกเธออยู่ร้านแบรนด์หลุยส์ วิตตอง ของที่หรงฉือซื้อ พนักงานใส่ถุงวางไว้บนพื้นทั้งหมด มันแน่นขนัด รวมทั้งหมดมีมากกว่าสามสิบถุงหรงฉือตรวจสอบบิล หลังจากยืนยันแล้วว่าถูกต้องก็ส่งบัตรให้พนักงานหลินลี่หลานกับเจี่ยนเนี่ยนได้ยินก็พากันชะงักไปหรงฉือจ่ายเงินซื้อเสื้อผ้าครั้งเดียวเกือบสามสิบล้านเลยเหรอ?แต่หลินลี่หลานตอบสนองอย่างรวดเร็ว คิดว่าหรงฉือไม่อยากให้คนอื่นรู้ว่าชีวิตเธอลำบาก ดังนั้นจึงแสร้งทำตัวอู้ฟู่เกินจริงถึงอย่างไร หากไม่มีเฟิงถิงเซิน จากสถานการณ์การเงินของตระกูลหลินในตอนนี้ ต่อให้

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 302

    มาถึงร้านอาหาร เข้าไปในห้องส่วนตัว หลังนั่งลง เฮ่อฉางปั่วก็รินชาให้เธอหนึ่งแก้ว และถาม "เข้าร่วมงานแลกเปลี่ยนครั้งนี้ ได้อะไรบ้างไหม?""พอได้อยู่บ้าง"เธอเข้าร่วมงานแลกเปลี่ยน เพื่อกระตุ้นแรงบันดาลใจไปศึกษาข้อมูลที่หนานจื้อจือให้เธอกับอวี้มั่วซวินเมื่อไม่นานมานี้หลังร่วมงานสองสามครั้ง เธอก็นับว่าได้แนวทางใหม่ ๆ บ้างแล้วหรงฉือพูด และถาม "ช่วงนี้ตานตานเป็นยังไงบ้างคะ?""ช่วงครึ่งปีหลังของปีที่แล้วตานตานเริ่มสุขภาพดีขึ้นมาก ปีนี้ก็เริ่มไปโรงเรียนอีกครั้งแล้ว ตอนนี้ก็มีเพื่อนใหม่ในโรงเรียนด้วย และมีความสุขมากทั้งตอนที่อยู่บ้านหรืออยู่โรงเรียน"เฮ่อฉางปั่วพูดจบ ก็มองเธอและพูดอีกครั้ง "แต่เธอกลับพูดถึงคุณตลอด ครั้งหน้าถ้ามีโอกาส พวกเรานัดไปกินข้าวด้วยกันอีกได้ไหม?"หรงฉือพยักหน้าพูด "ได้"พูดเรื่องส่วนตัวจบ พวกเขาก็คุยเรื่องธุรกิจต่อสุดท้าย เฮ่อฉางปั่วก็คุยกับหรงฉือเรื่องการร่วมการค้าระหว่างเขากับหรงฉ่างเซิ่งพวกเขาพูดคุยหัวข้อนี้กันตลอดในช่วงที่กินอาหาร บรรยากาศก็นับว่าดีทีเดียวก่อนหน้านี้เขาอ้างตานตานเพื่อหาโอกาสเจอหน้าหรงฉือ ปกติแล้วหรงฉือจะพูดคุยกับตานตานเท่านั้น โดยไม่สนใ

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 301

    ไม่กี่วันต่อมา หรงฉือก็เจียดเวลามาอีก เพื่อเข้าร่วมงานแลกเปลี่ยนสองสามครั้งเธอก็บังเอิญพบกับหลินอู๋สองครั้งเช่นกันแต่สองครั้งนี้เฟิงถิงเซินล้วนไม่ได้มากับอีกฝ่ายด้วยเดินมีนาคมฝนเริ่มตกหนักขึ้นหรงฉือเข้าร่วมกิจกรรมแลกเปลี่ยนเสร็จ ด้านนอกฝนก็ตกแล้วเธอเอาร่มมา แต่วางไว้บนรถไม่ได้หยิบลงมาเธอเดินไปทางประตูใหญ่ คิดว่าอีกเดี๋ยวรอฝนซาลงหน่อยค่อยออกไปเธอยังเดินไปไม่ถึงประตู ก็เห็นหลินอู๋อยู่ก่อนแล้วหลินอู๋กำลังพูดกับใครบางคน เมื่อเห็นเธอรอยยิ้มก็จางลงตอนนี้เอง ร่างของเฟิงถิงเซินที่ถือร่มอยู่ก็เข้าสู่สายตาของหรงฉือเขาน่าจะตั้งใจมารับหลินอู๋เป็นพิเศษเขาถอดเสื้อนอกออก วางบนไหล่ของหลินอู๋คนรอบข้างที่รอฝนหยุดเห็นเข้า ก็พากันเผยแววตาอิจฉา ทั้งยังมีคนอุทานออกมาว่า ‘ว้าว’ ด้วยตอนนี้ เฟิงถิงเซินจึงเพิ่งเห็นเธอและชะงักไปหรงฉือไม่แสดงสีหน้าใดเฟิงถิงเซินเก็บสายตากลับไป กางร่มขึ้นอีกครั้ง และจากไปพร้อมหลินอู๋วันนี้ลมแรงเล็กน้อย เขาเอาเสื้อนอกให้หลินอู๋ แม้ละอองฝนจะลอยเข้าไปในร่ม ก็ถูกกันไว้ด้วยเสื้อนอกของเขา หลินอู๋ก็จะไม่เปียกฝนเฟิงถิงเซินทำขนาดนี้ ก็พูดได้ว่าเอาใจใส่มาก

  • คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว   บทที่ 300

    คนที่ล้อมรอบหรงฉือกับอวี้มั่วซวินมีอยู่ค่อนข้างมากครั้นเห็นว่าพวกอาจารย์เหอหมิงกับศาสตราจารย์เจิงเดินเข้ามา ขณะที่คนที่ล้อมรอบกำลังจะกล่าวทักทาย อาจารย์เหอหมิงก็ยิ้มพลางส่ายหน้า ให้พวกเขาเงียบไว้จากนั้น อาจารย์เหอหมิงจึงยืนอยู่รอบข้างร่วมกับคนอื่น ๆ ฟังอวี้มั่วซวินกับหรงฉือตอบคำถามคนอื่นหลาย ๆ คนที่เข้าร่วมกิจกรรมแลกเปลี่ยนความรู้นี้ล้วนจบมาจากมหาวิทยาลัยชื่อดังมีคนที่มีความสามารถและมีความรู้อยู่ไม่น้อยนอกจากหรงฉือกับอวี้มั่วซวินจะตอบคำถามของคนอื่น ๆ แล้ว ก็มีบางครั้งที่ได้เจอกับคนที่พอจะพูดคุยแลกเปลี่ยนกับพวกเขาได้สักพักหนึ่งอยู่สองสามคนระหว่างที่พวกเขาพูดคุยแลกเปลี่ยนกันนั้น คนที่มีความรู้กว้างขวางตามทันพวกเขาได้ก็ฟังอย่างเพลิดเพลิน คนที่ความรู้ไม่เพียงพอ และเพราะเป็นเนื้อหาที่เกี่ยวข้องกับวัตถุดิบ การผลิตและเรื่องอื่น ๆ เลยรู้สึกว่าเหมือนกับกำลังฟังภาษาเทพอยู่เห็นได้ชัดว่าศาสตราจารย์เจิงกับอาจารย์เหอหมิงเป็นคนจำพวกแรกหลินอู๋เองก็พอจะฟังเรื่องพื้นฐานเข้าใจในความจริงแล้ว หลังจากที่หรงฉือกับอวี้มั่วซวินเพิ่งจะเริ่มแลกเปลี่ยนไปได้ไม่นาน ก็รับรู้ได้ถึงระยะห่างระหว่างพวก

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status