Home / โรแมนติก / ดุจกรงเถื่อน / 4.เจ้าหนี้ก็คือเจ้าของ (2)

Share

4.เจ้าหนี้ก็คือเจ้าของ (2)

Author: rasita_suin
last update Last Updated: 2025-02-24 14:30:34

‘ไอ้ห่า...’

เสียงสบถด่าขาดหายเพราะธีรดนย์ตัดสายแล้วโยนมือถือทิ้งบนโต๊ะเตี้ยใกล้ๆ

ทำพูดแสลงหูทั้งหมดทำให้นิชาดาโมโหและรังเกียจคนตรงหน้านัก ทว่าไม่ส่งเสียงใดๆ เพราะไม่อยากให้พี่ชายไม่สบายใจ อย่างไรอีกฝ่ายก็เหมือนเป็นตัวแทนของพ่อกับแม่สำหรับเธอ ทว่ามือที่แกะมือหนานั้นทั้งจิกและข่วนอย่างแรง

“โธ่เว้ย!”

ธีรดนย์รำคาญอาการแสบๆ คันๆ ที่ก่อเกิดจากปลายเล็บเล็กจนไม่มีอารมณ์คุยต่อ คิดว่าเขาพูดชัดเจนแล้ว และตอนนี้ก็ต้องจัดการสาวเจ้าที่แรงเท่ามดแต่ไม่ประเมินฤทธิ์ตัวเองมากัดราชสีห์อย่างเขา

ชายหนุ่มจับมือบางสองข้างกดลงบนโซฟาพร้อมโถมกายลงไปหา

“หมดธุระกับพี่ชายเธอแล้ว ได้เวลาทดลองงานเสียที”

นิชาดาขนลุกซู่ สายตาคมเข้มที่จ้องเธอนั้นดุดันน่ากลัวราวกับกำลังมองเหยื่ออันโอชะ

“อย่าทำอะไรฉันเลยนะ ฉันขอร้อง”

แม้ดูเหมือนจะไร้ทางรอด ทว่าเธอก็ยังไม่ถอดใจ ปลายังดิ้นรนหาทางรอดเมื่อปราศจากน้ำ เธอก็ต้องพยายามเช่นกัน

“นายเป็นเพื่อนกับพี่เมฆ ฉันก็เป็นหมือนน้อง...”

“หึ...”

เสียงหยันดังในลำคอหนา พร้อมมุมปากได้รูปกระตุก ใบหน้าคมเข้มด้วยหนวดเคราโน้มลงมาชิดจนเธอต้องเอียงหน้าหนี

“หน้าตาฉันดูโง่นักหรือไง”

ลมร้อนจัดเป่าชิดใบหูพาให้ขนลุกซู่ นิชาดาหลับตาปี๋ แทบจะซุกหน้าแนบโซฟาแต่ก็หลบอีกฝ่ายไม่พ้น

“มีนางบำเรอมาคอยปรนเปรอถึงไร่ใครจะไม่เอา เธอเองนั่นแหละ ทำตัวให้สมกับหน้าที่หน่อย มีกลเม็ดเด็ดพรายอะไรก็ควรขุดมาใช้เสียตั้งแต่ครั้งนี้ เพราะเกิดฉันไม่พอใจไม่สนุก อาจจะส่งกลับพร้อมทวงเงินจากพี่ชายเธอ”

ถ้อยคำเรียกของอีกฝ่ายทำเอานิชาดาอยากตะโกนต่อว่าเขาที่หยาบคายนัก ทว่าเพียงขยับปากริมฝีปากได้รูปที่มีเคราครึ้มก็บดเบียดลงมา สิ่งที่ทิ่มตำให้ความรู้สึกแย่แทบไม่อาจจินตนาการได้ กลีบปากอิ่มถูกเคล้าคลึงจนแสบร้อนทั้งลิ้นอุกอาจยังเซาะไล้อย่างพยายามจะกล้ำกรายสอดแทรก

“อื้อ...”

ความขยะแขยงแผ่ซ่านทว่ามือเธอถูกกดจนขยับไม่ได้ ร่างหนาหนักโถมลงมาชิด หญิงสาวกลั้นหายใจตั้งแต่ถูกบังคับจูบตามสัญชาตญาณทั้งพยายามเม้มกัดริมฝีปากด้านในไว้ ทว่ากลับต้านไม่อยู่เพราะชายหนุ่มปล่อยมือข้างหนึ่งมาบีบปลายคางจนเธอเจ็บให้เผยอเปิดปาก และก็เป็นโอกาสของผู้รอคอย ปลายลิ้นอุ่นรุกล้ำเข้ามาก่อกวนให้ยิ่งขนลุกขนพอง ทว่านิชาดาทำได้เพียงส่งเสียงอึกอัก ขณะที่อีกฝ่ายไล่ต้อนกวาดลิ้นเธอรวบรัดดุดันราวรีดน้ำหวาน

มือบางผลักอกกว้างเมื่อสามารถทำได้ แต่อีกฝ่ายไม่แม้แต่จะขยับห่าง ใบหน้าสวยพยายามเคลื่อนไหวไม่ยอมจำนนโดยง่าย และเหมือนสร้างความรำคาญให้ชายหนุ่มไม่น้อยเพราะเขาถอนจูบแล้วสบถอย่างขัดใจ

“จูบไม่เป็นหรือไงวะ”

นิชาดาเม้มริมฝีปากไม่ตอบคำคนหยาบคาย

“หรือว่าไม่อยากจูบกับฉัน”

ดวงตาคู่คมเข้มวาววับ ทว่าก็เอ่ยต่ออย่างไม่แยแส

“ช่างเหอะ ก็ดีเหมือน ไม่ต้องเร้าอารมณ์ ทำเลย”

“กรี๊ด...”

พร้อมพูดมือหนาก็ดึงเสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อนของเธอจนกระดุมหลุดสองเม็ด หากนิชาดาไม่รีบคว้าไว้คงขาดทั้งหมด

เพียะ!

มือบางตวัดฉับกระทบใบหน้าเข้มอย่างรวดเร็ว แม้จะไม่ถึงกับหน้าหันทว่าธีรดนย์ก็กัดฟันกรอด ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนตบหน้าเขามาก่อน หากเตะต่อยตามประสาลูกผู้ชาย ปากแตกเขายังไม่รู้สึกเจ็บ แต่เมื่อถูกคนตัวเล็กกว่าตนทำร้ายชายหนุ่มกลับเจ็บ

เจ็บที่ใจเพราะต่อยคืนไม่ได้ แต่ก็ทำอย่างอื่นได้

ราวหน้ามืดธีรดนย์ยิ่งดึงทึ้งเสื้ออีกฝ่ายออกจากเอวกางเกง พร้อมร่างสูงใหญ่คร่อมขาทับเรียวขาเล็กให้ไม่สามารถขยับดิ้นได้ เสื้อด้านหน้าถูกรั้งอย่างแรง

“ว้าย!”

แม้มือบางจะปัดป้องก็ไม่สำเร็จ และทรวงอวบขาวที่มีเสื้อชั้นในสีครีมเกาะปกป้องสองเต้ากลมกลึงก็ปรากฏต่อสายตาคมปลาบหน้าท้องแบนราบเนียนลออน่าซุกไซ้ทั้งบนล่าง พร้อมความคิดชายหนุ่มฝังหน้าตนลงหาอกคู่สวย

“อี๋...ไอ้บ้า ออกไปนะ”

นิชาดาผลักใบหน้ารกอย่างแรง ทว่าเขาไม่ขยับเขยื้อน ยังกดหน้าลงมาจนปากร้อนผ่าวแนบเหนือเนินอกตน ริมฝีปากได้รูปไซ้พร้อมไรเคราทำเอาสะดุ้งทั้งตัวด้วยความสยิวน่ารังเกียจ

“อย่า...”

เสียงหวานสั่นพร้อมกับความกลัวที่เข้าครอบงำมากยิ่งขึ้น ทุกสิ่งอย่างกำลังดำเนินไปในทิศทางชวนตระหนกขึ้นเรื่อยๆ และผู้ชายตัวโตคนนี้ไม่ได้มีทีท่าจะหยุดการกระทำแสนป่าเถื่อนของเขาแม้แต่น้อย พร้อมแรงบดพลางจูบซับ มือหนาลูบไล้ไปทั่วหน้าท้องของเธอทั้งยังสอดไปด้านหลังโดยที่นิชาดาคว้าจับไม่ทัน เพียงชั่วอึดใจก็รู้สึกได้ว่าตะขอเสื้อชั้นในของตนถูกปลด อีกฝ่ายดูมีความชำนาญอย่างมาก

นิชาดารีบกอดตัวเองกดเสื้อชั้นในไม่ไห้หลุด ขณะที่สัมผัสร้อนพร้อมการเสียดสียุบยิบก็ทำให้เธอตัวสั่น

“ได้โปรดหยุดเถอะ ฉันไม่เต็มใจคุณทำอะไรไปก็ไม่รู้สึกดีหรอก”

คนที่กำลังกดริมฝีปากจูบซับเพื่อหาทางไต่ไปกลืนกินอกอวบอิ่มหยุดชะงัก มันก็จริงที่เขาชอบผู้หญิงให้ความร่วมมือและเร่าร้อนเก่งกาจ แบบนั้นมันทั้งสนุกและโลดโผนได้อย่างเต็มที่

ธีรดนย์ไม่ชอบจูบของหญิงสาวใต้ร่างตนเอาเสียเลย มันจืดชืดอย่างบอกไม่ถูก เอาแต่เอียงหน้าหนี ไม่ยอมพัวพันรัดรึงโต้ตอบ ทว่าต้องยอมรับว่าเขาพอใจกลิ่นผิวเนื้อของเจ้าตัวที่มีน้ำหอมอ่อนบางเบา ไม่ฉุนกึกทำลายโสตประสาทจมูกเหมือนสาวๆ ที่ตนร่วมสนุกด้วย

ใบหน้าคมเข้มเหลือบขึ้นมามองเธอนิ่งราวกำลังตัดสินใจบางอย่าง ทว่าแว่วเสียงรถมาจอดด้านนอกทำให้ชายหนุ่มหันไปมอง แต่เพียงเล็กน้อยก็หันกลับมาจ้องเธอตาดุ

“ห่วยแตกฉิบหาย จูบกับเธอห่วยที่สุดเท่าที่ฉันเคยจูบมาเลยให้ตายสิ”

นิชาดาทำหน้าไม่ถูกแต่ก็แย้งออกไป

“นายบังคับฉัน ฉันไม่ได้จูบด้วยสักหน่อย โอ๊ะ”

ปลายคางเล็กถูกบีบอีกครั้งอย่างไม่ปรานีจนหญิงสาวหลุดร้องเบาๆ

“เธอไม่มีสิทธิ์เถียงฉัน หน้าที่ของเธอคือทำให้ฉันพอใจ ไม่งั้นคนที่จะซวยคือพี่ชายเธอ มันต้องหาเงินมาคืนฉัน ถ้าฉันไม่พิศวาสเธอ”

ชายหนุ่มเข่นเขี้ยวเสียงเข้มใส่หน้าก่อนจะปล่อยมือจากคางเธออย่างแรงเพราะเสียงคนเรียกดังขึ้น

“ตาดนย์ อยู่ที่นี่ใช่ไหมเราน่ะ เปิดประตูเดี๋ยวนี้นะ”

เป็นเสียงของผู้หญิงที่ดูมีอายุ

ร่างสูงใหญ่ลุกจากตัวเธอยืนเต็มความสูง ก่อนจะถอนหายใจยาวแล้วเดินไปยังประตู

นิชาดารีบรวบเสื้อตัวเอง แต่ก็นึกได้ว่าควรติดตะขอเสื้อชั้นในก่อนจึงพยายามเอื้อมมือไปด้านหลัง และหันตัวหนีเมื่อเห็นว่าชายหนุ่มเปิดประตูอย่างไม่สนใจว่าเธออยู่ในสภาพเรียบร้อยหรือไม่

‘คนเถื่อนเอ๊ย’

หญิงสาวแอบสบถในใจแต่แล้วก็ต้องสะดุ้งกับเสียงแหลมที่ดังขึ้น

“ต๊าย!! กลางวันแสกๆ งานการไม่ทำ มาทำเรื่องประเจิดประเจ้อน่าเกลียดจริงๆ พ่อตัวดี”

เธอได้ยินเสียงตีเผียะ แต่ไม่ได้หันไปมอง ได้แต่จับเสื้อตัวเองเข้าหากันแน่นพลางก้มหน้างุดอย่างอับอาย ทว่าประโยคต่อมาของผู้มาใหม่ก็ทำเอาถึงกับหน้าชา

“นี่พาอีตัวที่ไหนมากกกกันถึงในไร่ ไม่เห็นแก่หัวหงอกๆ ของยายแล้วใช่ไหม”

======

นายดนย์คนเถื่อน ยังไงหมอกก็ต้องอยู่ที่ไร่นี้ หนีไม่ได้สินะ T^T

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ดุจกรงเถื่อน   34.คุณสามีอ้อนรัก (ตอนพิเศษ) (3)

    ปลายนิ้วแกร่งไล้แผ่วผิวตรงข้างเอวสูงขึ้นมาวนเวียนปลายยอดอกแล้วขยำเบาๆ ทำเอานิชาดาสะดุ้งเฮือกลืมตาขึ้นกลางดึก พร้อมกับที่ริมฝีปากอุ่นพรมไต่จากต้นแขนมายังไหล่มน ซอกคอจนถึงใบหูก่อนกระซิบ“หมอกจ๋า รักกันนะจ๊ะ”“คุณดนย์ นี่บ้านใหญ่นะคะ ลูกก็อยู่ด้วย”เธองัวเงียห้ามเสียงเบาเพราะเกรงจะทำให้ลูกชายตื่นและตนเองก็พึ่งหลับไปไม่นานหลังจากป้อนนมหนูน้อยจึงยังเพลียอยู่ ทั้งนอนไม่ค่อยเต็มอิ่มนักอยู่แล้ว ยังดีที่เวลากลางวันมีคุณนายแสงหล้ากับเหมยช่วยดูลูกพอให้ได้งีบบ้าง“น่านะ รับรองเบ๊าเบา ลูกไม่ตื่นแน่”สามียังกระซิบเสียงทุ้มนุ่ม มือก็เคล้าคลึงทรวงอกที่อวบอัดขึ้นของตนทำเอานิชาดาอกใจสั่นไหวไม่น้อย จะว่าไปตนก็คิดถึงสัมผัสจากชายหนุ่มอยู่เหมือนกัน หากก็ยังกังวล“ได้ด้วยเหรอคะ”“เดี๋ยวทำให้ดู”พร้อมพูดชายหนุ่มก็เชยคางให้เธอหันกลับไปรับจูบนุ่มนวลก่อนจะค่อยเพิ่มแรงจูบเม้มและกัดกลีบปากอิ่มด้านล่างให้เธอเผยอรับลิ้นร้อน นิชาดาขยับตัวพลิกมาโอบรอบลำคอหนาตอบรับจูบลึกซึ้งอย่างไม่ยอมน้อยหน้าร่างสองสองขยับเสียดสีเบาๆ ในสัดส่วนที่แตกต่างหากสอดรับกันอย่างลงตัว ลูกชายตัวน้อยนั้นนอนในเปลสี่เหลี่ยมไม่ต้องเกรงว่าแรงเคลื่อ

  • ดุจกรงเถื่อน   34.คุณสามีอ้อนรัก (ตอนพิเศษ) (2)

    “คุณดนย์คะ”กลางดึกคืนหนึ่งหลังจากมาพักโรงแรมได้สองวันนิชาดาก็รู้สึกปวดท้องแล้วเหมือนมีบางอย่างไหลออกมา หญิงสาวพึมพำเรียก ชายหนุ่ม เพียงแตะแขนอีกฝ่ายก็รู้สึกตัวแล้วขยับนั่งเปิดโคมไฟทันที“เจ็บท้องเหรอหมอก”“ค่ะ...น่าจะน้ำเดินแล้ว”เธอพูดจนแทบไม่มีเสียงเพราะเจ็บ“งั้นหมอกอยู่นิ่งๆ ก่อนนะ แป๊บเดียว”ร่างสูงใหญ่รีบลุกขึ้นใส่เสื้อโดยเร็วแล้วคว้ากระเป๋าที่เตรียมเอาไว้ก่อนมาประคองร่างที่อุ้ยอ้ายขึ้นของภรรยา“เดินพอไหวไหม”“ค่ะ”นิชาดายังพอไหวจึงกัดฟันค่อยๆ เดินไปพร้อมกับที่ชายหนุ่มพยุง ธีรดนย์ตั้งใจเลือกห้องพักใกล้ลิฟต์จึงไม่ต้องเดินไกลมากหญิงสาวนอนรอเพื่อให้ปากมดลูกเปิดและปวดท้องมากขึ้นเรื่อยๆ โดยมีสามีอยู่ข้างๆ เป็นทั้งคนปลอบใจให้กำลังใจและที่ระบายของตนเพราะบ่อยครั้งที่เธอมักจะจิกเล็บลงบนหลังมือหนาที่กุมมือตนไว้“อื้อ เจ็บจังค่ะ”ยิ่งเห็นดวงหน้าสวยซีดเผือด เหงื่อผุดพราย ทรมานด้วยความเจ็บปวดชายหนุ่มก็ทุรนทุรายตาม เพราะหญิงสาวนอนอยู่แบบนี้มาสามชั่วโมงแล้ว ก้มลงไปจูบหน้าผากมนเช็ดเหงื่อให้ก่อนจะกระซิบ“ฉันจะตามพยาบาลอีกรอบนะ”นิชาดาปล่อยให้ชายหนุ่มไปโดยไม่แย้ง เธอรู้สึกทนไม่ไหวแล้วจริงๆ ไม่น

  • ดุจกรงเถื่อน   34.คุณสามีอ้อนรัก (ตอนพิเศษ) (1)

    ไร่ชาดิฐวัฒน์ได้รับความสนใจจากนักท่องเที่ยวที่ต้องการสัมผัสอากาศบริสุทธิ์แห่งขุนเขา นอนในบ้านท่ามกลางไร่ชาเขียวชอุ่ม มองเห็นเมฆลอยต่ำปกคลุมยอดเขา การเก็บชาก็ได้รับความนิยม มีคนจองคิวเต็มจำนวนในทุกวันนิชาดาที่ออกมาเก็บภาพบรรยากาศวันหยุดเพื่อโพสต์ในเว็บและโซเชียลต่างๆ ของไร่ยืนมองผู้คนที่มีความสุขกับการได้มาไร่นี้อย่างภูมิใจ ตอนนี้นอกจากเพจแล้วเธอเปิดแอคเคาต์โซเชียลของไร่เพิ่มขึ้นจนครบถ้วน เพราะโลกออนไลน์เป็นสิ่งที่ใช้ในการประชาสัมพันธ์ได้อย่างมีประสิทธิภาพที่สุดในยุคสมัยนี้“ชอบไหมเจ้า”ส้มที่เป็นคนถ่ายภาพให้เธอเปิดกล้องให้ดู ขณะที่นิชาดามากับมธุรินซึ่งยืนเป็นเพื่อนและคอยดูแลเธอที่ท้องแก่ใกล้คลอด ความจริงธีรดนย์ไม่อยากให้หญิงสาวมาทำงานแต่นิชาดาไม่อยากอยู่เฉยๆ การได้ขยับตัวเดินไปเดินมาจะช่วยให้เธอคลอดธรรมชาติได้ง่ายขึ้น หากก็ต้องดูว่าเด็กกลับหัวด้วยหรือไม่เหมือนกัน“อืม ชอบจ้ะ ไปเก็บภาพมุมโน้น ให้เห็นคาเฟ่กับร้านอาหารด้วยนะจ๊ะ”“เจ้า”“พี่ไปกับส้มเองก็ได้ หมอกเข้าไปนั่งพักในคาเฟ่ดีกว่า”มธุรินเอ่ยปากเพราะดูท่าเหมือนภรรยาเจ้าของไร่จะเดินไปอีกไกลกับส้ม“ถ้าอย่างนั้นฝากพี่รินด้วยนะคะ แล้ว

  • ดุจกรงเถื่อน   33.กรงเถื่อนแปรเป็นกรงรัก (2)

    “พอใจหรือยังเมียจ๋า”“อะไรคะ”“ก็รู้แล้วว่าฉันไม่ได้พลาดพลั้งเสียท่าคุณภัทร ฉันเป็นของหมอกคนเดียวมาตั้งแต่จดทะเบียนแล้วไงล่ะ”พร้อมกับถามใบหน้าคมเข้มก็ขยับมาชิด หน้าผากจรดแนบหน้าผากเธอ ส่งสายตาออดอ้อนก่อนจะดันตัวเธอให้ค่อยๆ ถอยไปชิดเตียง แต่เขาทิ้งตัวเองลงหงายหลังแล้วรั้งเธอให้นอนลงไปบนร่างแกร่งนิชาดายิ้มหวาน ไม่ได้ฝืนตัวเพราะตัวเองก็ไม่ได้ขุ่นเคืองอะไร เพียงแค่สงสัยเพราะธีรดนย์ไม่ได้กลับบ้านดึกนัก ยกเว้นช่วงก่อนจัดงานแต่ง“พอใจค่ะ”เธอตอบเสียงเบาชายหนุ่มก็ยิ้มมุมปาก“ผัวเป็นคนดี ไม่วอกแวก รักเมียคนเดียว เมียไม่ให้รางวัลหน่อยเหรอจ๊ะ”คนใต้ร่างอ้อนเสียงทุ้ม แววในดวงตาคู่คมเข้มนั้นหวานฉ่ำจนนิชาดารู้สึกว่าหัวใจตนกำลังละลายไปกับความหวานที่ส่งมาให้“อืม”ปลายนิ้วเรียวไล้วนเหนืออกกว้างพลางทำท่าทีราวครุ่นคิด“อยากได้รางวัลเล็กหรือรางวัลใหญ่คะ”“ชุดใหญ่สิจ๊ะเมียจ๋า”นิชาดาไม่ตอบรับทว่ามือบางเปลี่ยนเป็นลูบแผงอกหนาของคนไม่ใส่เสื้อ แล้วเห็นชายหนุ่มสูดหายใจลึก ยิ่งมือเธอลากลงต่ำ อีกฝ่ายก็ถึงกับกลืนน้ำลายมือนุ่มไม่ได้ต่ำลงไปอย่างที่เขาคาดหวังหากไล้แผ่วเพียงตรงช่วงเอว แต่ชายหนุ่มก็พอใจเพราะร่างหอ

  • ดุจกรงเถื่อน   33.กรงเถื่อนแปรเป็นกรงรัก (1)

    ร่างอรชรออกมายืนหน้าระเบียง มองพระจันทร์ดวงโตผ่านแมกไม้แล้วก็เอาโทรศัพท์ถ่ายก่อนจะอัปโซเชียล ก็มีคนทักและพิมพ์คอมเม้นต์ว่าคิดถึงหลายคน ปกตินิชาดาอัปเดตบ่อยทว่านับแต่มาอยู่ที่นี่ก็ห่างหายเพราะปัญหาต่างๆ ที่รบกวนจิตใจและทุ่มเทความตั้งใจกับงานใหม่ของตน ทั้งยังไม่ได้ตัดวิดีโอที่ถ่ายขณะเดินทางมาไร่ดิฐวัฒน์ด้วย ช่องของเธอพร้อมโซเชียลหยุดเคลื่อนไหวมาสามเดือนแล้ว มานึกขึ้นได้ในตอนนี้ คิดว่าน่าจะพอมีเวลาทำงานตัวเองในวันหยุดได้ เพราะตอนนี้งานในไร่ลงตัวและมีกำหนดปล่อยคลิป Vlog เดือนละครั้ง“จะว่าไป เราไม่เคยชมจันทร์ด้วยกันเลยนะ ออกมาก็น่าจะรอฉันก่อน”เสียงเข้มดังขึ้นและผ้าคลุมที่มาพร้อมการโอบกอดจากด้านหลัง ธีรดนย์คุยงานกับวัชพลนิชาดาก็แวบไปอาบน้ำก่อนแล้วจำได้ว่าเป็นคืนพระจันทร์เต็มดวงซึ่งตนเองยังไม่เคยได้มองดูอย่างจริงจังว่าจะสวยดวงโตแค่ไหน ทั้งยังมีเรื่องให้คิดอยากให้ธรรมชาติยามค่ำคืนช่วยบำบัดความตึงเครียด จึงออกมาหน้าระเบียงในตอนชายหนุ่มอาบน้ำธีรดนย์วางคางบนบ่าเธอ กรุ่นกลิ่นครีมอาบน้ำอบอวลพร้อมไออุ่นจากร่างสูงใหญ่โอบล้อมทำให้หญิงสาวเอนอิงอีกฝ่ายราวต้องการความอบอุ่น“ก็เพราะเอะอะคุณดนย์ก็อุ้มเ

  • ดุจกรงเถื่อน   32.ผู้อยู่เบื้องหลังอุบัติเหตุ (2)

    “ฉันเปล่า....”ภัทรดาส่ายหน้าพลางถอยหลังเสียงสั่นมากขึ้น“กลัวทุกคนจะรู้ว่าคุณมาถึงไร่หลังฉันเกิดอุบัติเหตุใช่ไหมคะ”นิชาดาจะไม่ไล่บี้อีกฝ่ายเลยหากเจ้าตัวไม่บอกว่าเธอใส่ร้าย“เธอเกิดเรื่องเมื่อไรฉันก็ไม่รู้ ฉันแค่มาทำงาน ไม่รู้อะไรทั้งนั้น”“ไม่เป็นไร ดูกล้องก่อนแล้วค่อยว่ากัน เพราะผมจำเวลาที่หมอกเกิดเรื่องได้ ถ้าคุณไม่รู้อะไรจริงก็รอให้การณ์กับตำรวจ”“คุณดนย์”คนที่หน้าซีดอยู่แล้วยิ่งตาโต พึมพำพลางถอยหลังช้าๆ“ภัทรไม่ได้ทำนะคะคุณดนย์ ไม่ใช่ภัทรนะ เมียคุณใส่ร้ายภัทร”“ถ้าไม่ได้ทำคุณก็ไม่ต้องกลัวอะไร ไม่ต้องห่วงไปหรอก ตำรวจก็แค่สอบถามเท่านั้น”ยิ่งธีรดนย์เอ่ยถึงตำรวจซ้ำอีกภัทรดายิ่งหวาดกลัวมากขึ้น หญิงสาวรีบหันหลังจะกลับไปขึ้นรถ“ไม่ ภัทรไม่ผิด ภัทรไม่ได้ทำอะไร อย่ามายุ่งกับภัทร”ภัทรดาเหมือนสติหลุดขยับพรวดออกไปราวต้องการหนี ขณะนั้นมีรถคันหนึ่งขึ้นเนินมา ซึ่งก่อนหน้านี้แต่ละคนก็ไม่ทันได้สังเกตสิ่งอื่นเช่นกันเพราะรถของภัทรดาจอดบังทางที่จะเห็นได้ และต่างก็กำลังสนใจเรื่องราวที่เกิดขึ้น แต่พอเห็นรถทั้งหมดก็ตะโกนรั้ง“คุณภัทร!”“กรี๊ดดด!”เอี๊ยด!!เสียงรถเบรกดังขึ้นอีกครั้ง ทว่าภัทรดาก็ถูกเ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status