LOGINShare
บทที่ 11 แด๊ดดี้ที่แปลว่าผัว!
Last Updated:
2025-06-06 12:36:16“ทำอะไรอยู่ครับ กลิ่นหอมออกไปถึงหน้าบ้าน”
ครามเดินเข้ามาภายในห้องครัวพร้อมกับชะเง้อคอมองด้วยความสงสัย
เห็นเดมี่กำลังยืนฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดี ก้มหน้าก้มตาทำอะไรบางอย่างที่ดูมุ่งมั่นตั้งใจ
“ทำครัวซองต์เนยสดค่ะ พี่ครามอยากลองชิมดูไหม”
“…..” ครามหันซ้ายมองขวา ก่อนส่ายหน้าปฏิเสธอย่างหนักใจ แต่ถ้าให้กินของเจ้านายคงไม่ดีเป็นแน่
“มี่แบ่งไว้ให้เฮียแล้วสบายใจได้ ส่วนอันนี้เป็นของพี่”
“ขอบคุณมากครับ”
“แด๊ดดี้กับหม่ามี้เคยบอกว่ามี่ทำขนมอร่อย ถ้าเรียนจบแล้วจะเปิดร้านเบอเกอรี่ให้ค่ะ…” ดวงตาคู่สวยฉายแววเศร้าหมองจนสังเกตได้ หยดน้ำตาเอ่อคลอจนเกือบจะไหลอยู่รอมร่อ “แต่ตอนนี้แด๊ดดี้กับหม่ามี้ไม่อยู่แล้ว”
เธอยังคิดถึงท่านทั้งสองอยู่ทุกวัน ถ้าพ่อกับแม่ยังอยู่ ชีวิตของเธอคงไม่ระเหเรร่อนแบบนี้
“ไม่ต้องเศร้านะครับ ตอนนี้คุณมี่ยังมีนายน้อย”
“…..”
“นายน้อยรักและเอ็นดูคุณเดมี่มาก ถ้าคุณเดมี่ต้องการอะไร นายน้อยให้ได้ทุกอย่างอยู่แล้ว”
“จริงเหรอคะ นายน้อยของพี่ดุกับมี่จะตายไป”
“ไม่ดุหรอกครับ ขอแค่คุณมี่อย่าดื้อกับนายก็พอ”
“…..” เดมี่กลับมายิ้มกว้างอีกครั้ง ครามเป็นผู้ชายหน้าตาดี อัธยาศัยดี เวลาอยู่ใกล้แล้วรู้สึกสบายใจอยู่เสมอ
“ทำอะไรกัน!”
ลูกน้องคนสนิทสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจหลังจากได้ยินเสียงของเจ้านาย ครามรีบขยับถอยห่างออกจากหญิงสาวตามสัญชาตญาณที่ควรจะเป็น “ผมขอตัวก่อนนะครับ”
“…..” บุรินทร์ปรายหางตามองลูกน้องคนสนิทที่เพิ่งเดินออกไป ก่อนจะหันกลับมาจ้องหน้าหญิงสาวดังเดิม
“มี่ทำขนมอยู่ พี่ครามเลยแวะเข้ามาเล่นด้วย”
“…..”
“พี่ครามใจดีกับมี่ เฮียอย่าดุพี่ครามนะ”
“รักษาระยะห่างจากมันไว้หน่อยก็ดี ไอ้ครามมันเป็นแค่ลูกน้อง อย่าคิดทำตัวสนิทสนมขนาดนั้น” เขายอมรับว่ากำลังหึงยัยเด็กนี่กับลูกน้องของตัวเอง
“…..” ถึงแม้จะฟังไม่ค่อยเข้าใจความหมายมากนัก แต่เดมี่ก็พยักหน้ารับฟังคำสั่งอย่างว่าง่าย
“ไม่ใช่แค่กับไอ้คราม แต่ฉันหมายถึงผู้ชายทุกคน”
“มี่รู้แล้วค่ะ”
“คืนนี้เตรียมตัวให้พร้อม ฉันต้องเข้าไปดูงานที่เลานจ์ จะพาเธอไปด้วย”
“…..”
-SBD VIP -
‘SBD VIP’ คือเลานจ์ขนาดใหญ่ เป็นสถาบันเทิงที่ต้อนรับเฉพาะแขกคนสำคัญและคนชื่อเสียง เช่นนักการเมือง ท่านทูตหรือไม่ก็นายตำรวจระดับชั้นผู้ใหญ่
“ขออนุญาตค่ะนาย”
‘เจ๊ลิลลี่’ สาวสวยวัยกลางคนเดินเข้ามาต้อนรับเหมือนเช่นทุกครั้ง หยุดชะงักมองหญิงสาวที่กำลังนั่งอยู่บนตักของเจ้านาย
ในมือสองข้างของเดมี่มีขนมและของกินมากมาย เธอกำลังกินอย่างเอร็ดอร่อยและเคี้ยวจนแก้มตุ่ย
ลิลลี่ขมวดคิ้วมองด้วยความสงสัย ยัยเด็กอ้วนตุ้ยนุ้ยคนนี้เป็นใครถึงกล้าเข้าใกล้และทำตัวแนบชิดกับเจ้านายขนาดนี้
“มีอะไร”
“วันนี้นายต้องการเด็กมาบริการกี่คนดีคะ” ลิลลี่เป็นหัวหน้าควบคุมมีหน้าที่จัดการหาสาวสวยไว้ให้แขกที่มาใช้บริการ
“…..” เดมี่ไม่ได้สนใจบทสนทนาของคนทั้งสองที่พูดคุยกัน แต่สิ่งที่ต้องการคือของกินมากมายที่วางอยู่ตรงหน้า
“มีเด็กใหม่เข้ามาสามคนค่ะ หรือนายอยากได้คนเดิม”
“ไม่ต้อง”
“ได้ค่ะ ถ้านายต้องการอะไรเรียกลิลลี่ได้ตลอดเลยนะคะ”
“…..” บุรินทร์พยักหน้าแทนคำตอบ ก้มมองหญิงสาวที่นั่งอยู่บนตักเขาไม่ยอมให้ห่างไปไหน
“ปล่อยมี่ลงก่อนนะ”
“นั่งอยู่ตรงนี้ ห้ามไปไหน”
“ชอบให้มี่นั่งตักแบบนี้ แด๊ดดี้ไม่เมื่อยเหรอคะ” เดมี่ถามอย่างไรเดียงสา บุรินทร์ชอบทำเหมือนว่าเธอเป็นคนตัวเล็กตัวน้อย ทั้งๆ ที่น้ำหนักของเธอเกินเกณฑ์กว่าคนปกติทั่วไป
แต่นั่นไม่น่าสนใจเท่ากับสรรพนามแปลกใหม่ที่เธอใช้เรียก
“เมื่อกี้เรียกฉันว่าอะไร?”
“แด๊ดดี้” เพราะบุรินทร์เป็นผู้มีพระคุณ เอาเธอมาเลี้ยงดูให้ชีวิตใหม่ที่สุขสบาย เธอจึงรักเปรียบเสมือนพ่ออีกคน
แต่คนถูกเรียกกลับคิดไปไกล ‘แด๊ดดี้’ ที่หวังจากเธอไม่ใช่พ่อแต่เป็นผัวของเด็กคนนี้
“อืม…”
“ไม่ชอบเหรอคะ”
“อยากเรียกอะไรก็เรียก”
“อันนี้คืออะไร” นิ้วอ้วนป้อมชี้ไปทางขวดสีชาเงาวิบวับที่วางเรียงรายอยู่บนโต๊ะ “มี่ขอกินได้มั้ย”
“ลองชิมดูสิ”
“…..” หญิงสาวไม่ลังเลเทใส่แก้วที่จัดเตรียมไว้ให้ ก่อนจะยกดื่มรวดเดียวจนหมด
“รสชาติเป็นยังไง เป็นสูตรใหม่ที่ฉันคิดเอง”
“คล้ายน้ำผลไม้มากเลย หวานหอมอร่อยดีค่ะ”
“ถ้าชอบก็กินอีก ฉันมีให้เธอกินได้ตลอดทั้งคืน”
“มันคืออะไร”
“กินให้หมดขวดแล้วฉันจะบอก”
สองชั่วโมงผ่านไป…
เดมี่นั่งมองแก้วไวน์รสหวานที่อยู่ในมือ ดวงตาคู่สวยฉ่ำเยิ้ม ใบหน้าที่เคยจิ้มลิ้มตอนนี้แดงก่ำ เป็นผลพวงมาจากฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไปก่อนหน้านั้นเป็นจำนวนมาก
“เอาอีกสิ กินให้หมด” บุรินทร์พยายามยัดเยียดให้หญิงสาว ทั้งๆ ที่เธอเองนั่งทรงตัวอยู่แทบไม่ไหว
“มี่เมาแล้ว”
ดึงแก้วที่อยู่ในมือของเธอออกมาถือไว้เอง ก่อนจะตบหน้าเบาๆ เพื่อเรียกสติ “ยังไหวหรือเปล่า”
“ไม่เอาแล้ว มี่อยากกลับบ้าน” หญิงบอกผ่านน้ำเสียงอ่อนหวาน เอนใบหน้าซบลงบนลาดไหล่กว้างอย่างออดอ้อน “พามี่กลับบ้านหน่อยได้มั้ย”
“หมดขวดนี้แล้วค่อยกลับ”
“แด๊ดดี้…มี่ไม่ไหว”
“ฉันก็เริ่มไม่ไหวกับเธอแล้วเหมือนกัน” โน้มใบหน้าคมคายเข้าใกล้กระซิบถามข้างใบหู บทสนทนาเมื่อครู่มีเพียงคนทั้งสองที่ได้ยิน “เปิดปากแล้วสอดลิ้นเข้ามา”
เดมี่พยายามปรือตาทั้งๆ ที่เหมือนจะหลับอยู่รอมร่อ
“อืม…” เล็บสวยจิกลงบนหลังคอของชายหนุ่มไว้แน่นเมื่อสัมผัสได้ถึงริมฝีปากที่ทาบทับลงมาจูบอย่างดูดดื่มแบบไม่ทันตั้งตัว
การกระทำครั้งนี้ลึกซึ้งต่างจากเดิม เขาฉวยโอกาสในตอนที่สติของเธอไม่ค่อยเต็มร้อยมากนัก
เป็นครั้งแรกของเธอ และเป็นจูบแรกของบุรินทร์ด้วยเช่นกัน
“เคยจูบกับใครหรือยัง”
“เคยจูบกับแด๊ดดี้ไง”
บุรินทร์ยกยิ้มมุมปากพึงพอใจ ก่อนจะบีบปลายคาง หยดน้ำลายใส่ปากให้เธอกลืนกิน
“หวานมั้ย”
“หวานค่ะ” เดมี่ตอบพร้อมเนื้อตัวสั่นเทาก่อนจะค่อยๆ ลืมตาขึ้นมองด้วยความระมัดระวัง
“มีน้ำอย่างอื่นที่หวานกว่านี้อีก เดี๋ยวอีกไม่นานเธอคงได้กิน”
“…..”
“ทุกอย่างที่เกี่ยวกับเธอ ฉันต้องเป็นคนแรกและคนสุดท้าย!”
“อืม…”
หัวใจดวงน้อยกลับมาเต้นแรงเมื่อบุรินทร์ทาบทับริมฝีลงมาประกบจูบอีกครั้ง สองมือเล็กกำคอเสื้อชายหนุ่มไว้แน่น ก่อนจะยอมเปิดริมฝีปากให้เพื่อนชายสอดเรียวลิ้นเข้ามาช่วงชิมความหวานในโพรงปาก
“แด๊ดดี้อย่าล้วงเข้ามานะ” เสียงหวานของเดมี่ ช่วยดึงสติของชายหนุ่มให้กลับคืนมา หลังจากเผลอใช้ฝ่ามือสอดล้วงเข้าใต้กระโปรงลูบไล้บีบคลึงไปจุดอ่อนไหวกลางกายเบาๆ “เหมือนฉี่มันจะแตกแล้วค่ะ”
“ภาษาไทยเขาเรียกเสียว เข้าใจหรือยัง”
ดวงตาคู่สวยล่อกแล่กอย่างตื่นตระหนกมองเห็นใบหน้าคมคายของบุรินทร์ที่อยู่ห่างกันแค่ไม่กี่เซนติเมตร
“ถ้าไม่อยากให้เอา แล้วทำตัวน่าเอาทำไม”
“พอแล้วค่ะ” เดมี่ยกหลังมือเช็ดน้ำลายออกอย่างลวกๆ มองเห็นคราบลิปสติกสีชมพูอ่อนของตัวเองที่ติดอยู่ริมฝีปากของมาเฟียหนุ่ม
“ไปต่อที่ห้อง ฉันไม่ยอมจบกับเธอแค่นี้แน่” โอบรั้งเอวบางให้ขยับเข้ามาแนบชิด กระซิบถามด้วยน้ำเสียงแหบพร่า
“แด๊ดดี้…มี่ปวดฉี่”
“เดี๋ยวผมพาคุณเดมี่ไปเองครับ” ครามรีบออกรับ ก่อนจะเดินเข้ามาพยุงให้เดมี่ลุกขึ้นยืน
“ไม่ต้อง เดี๋ยวกูเฝ้าเอง”
บุรินทร์กระชากแขนหญิงสาวกลับคืน ก่อนจะหยัดตัวลุกขึ้นยืนเต็มความสูง
แกร๊ก…บานประตูห้องน้ำชายถูกเปิดออก ก่อนที่หญิงสาวจะถูกผลักให้เข้ามาชิดอยู่ทางด้านใน ตามด้วยมาเฟียหนุ่มที่ยืนซ้อนทับอยู่ทางด้านหลัง
“แด๊ดดี้ห้ามมองนะ”
“ยิ่งกว่ามองก็แหย่มาแล้ว จะอายอะไร”
“ออกไปรอข้างนอกก่อนได้มั้ย เข้ามายื่นเฝ้าแบบนี้มี่ฉี่ไม่ออก”
“สภาพเธอเมาขนาดนั้น จะยืนยังไงไหว”
“แต่มันก็น่าจะดีกว่าเข้ามายืนเฝ้ามี่อยู่แบบนี้นะ”
“เฝ้าเธอแล้วมันทำไม”
“มันจะไอ้นั่น…” เดมี่รีบยกมือขึ้นปิดใบหน้าอย่างเขินอาย การกระทำหยาบโลนของชายหนุ่มทำเอาเธอถึงกลับสร่างเมา
“ฉันให้เวลาสองนาที รีบทำให้ธุระของเธอให้เสร็จ”
“…..”
Latest chapter
ถ้ายังรักได้โปรดหยุดร้าย ตอนพิเศษ 5 – จุดสุดท้ายของชีวิต
โรงพยาบาล “น้องจิ๋วมาแล้ว” “ไหนๆ ขอดูบ้าง” “ทำไมน้องไม่ลืมตา” “ตัวนิ่มมากเลย ลองจับดูสิ” เสียงบทสนทนาของพวกเด็กน้อยกำลังพูดคุยกันอย่างไร้เดียงสา ยืนล้อมวงจ้องมองสมาชิกใหม่ที่เพิ่งลืมตาดูโลกได้เพียงไม่กี่วัน “ตัวเป็นอะไร ทำไมไม่มาดูน้องคนใหม่” ฟรานเดินเข้าไปถามแฝดน้องที่เอาแต่นั่งกอดอกทำหน้าบึ้งตึงไม่ยอมพูดจา “เบื่อ! เค้าไม่อยากได้น้องผู้ชาย เค้าอยากมีน้องผู้หญิง” เด็กชายบ่นพึมพำพลางเบือนหน้าหันหนี “ผู้ชายก็ดีนะ ตัวจะได้ไม่เหงา จะได้มีเพื่อนเล่นไง” “เล่นแต่ฟุตบอลกับปั่นจักรยานจนเบื่อแล้ว อยากเล่นอย่างอื่นบ้าง” “แล้วอย่างอื่นที่แฝดว่ามันคืออะไร อยากเล่นขายของหรือเล่นตุ๊กตาเหรอ” ใบหน้าน้อยๆ ของฟรานเอียงคอมองน้องชายฝาแฝดอย่างไม่เข้าใจ “เพราะหม่ามี๊เลือกน้องให้เราไม่ได้” “แล้วทำไมแด๊ดดี้ถึงมีแต่ลูกผู้ชาย ทำไมถึงไม่มีลูกผู้หญิงบ้าง” เด็กชายตัดพ้อทำสีหน้าเศร้า ถ้ามีน้องผู้ชายเพิ่มขึ้นมาอีกคนคงได้ปวดหัวกว่าเดิม “เพร
ถ้ายังรักได้โปรดหยุดร้าย ตอนพิเศษ 4 ไม่ได้เป็นตุ๊ด
หลายเดือนผ่านไป “อาการของคุณฟาเรนดีขึ้นมากเลยค่ะ วันนี้ทำกายภาพได้หลายอย่างเลย” เดมี่ยิ้มกว้างพร้อมกับหัวใจที่พองโตหลังจากได้ยินข่าวดีจากพยาบาลที่ดูแลลูกชาย ตั้งแต่ได้รับตัวยาชนิดใหม่จากบุรินทร์ อาการของฟาเรนก็เริ่มดีขึ้นตามลำดับ จากกล้ามเนื้อที่เคยอ่อนแรงค่อยๆ ขยับได้มากขึ้น กลายเป็นช่วยเหลือตัวเองได้ดีและเดินเองได้ในที่สุด “ขอบคุณมากนะคะที่ช่วยดูแลฟาเรนให้เป็นอย่างดี” “คุณฟาเรนใจสู้มากค่ะ อีกไม่นานคงวิ่งเล่นกับพวกพี่ๆ ได้อย่างแน่นอน” “มี่รักแด๊ดดี้นะ รักที่สุดในโลก” หญิงสาวเดินเข้าไปกอดชายหนุ่มไว้แน่นแทนคำขอบคุณ ใบหน้าจิ้มลิ้มซบลงบนแผงอกแกร่งอย่างออดอ้อน “อะไรของเธอ” คิ้วเข้มเลิกขึ้นมองการกระทำเหล่านั้น ถึงแม้จะดูเหมือนไม่ค่อยใส่ใจแต่หัวใจของเขายังคงเต้นแรงกับผู้หญิงคนนี้อยู่ตลอด ต่อให้เวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน มันก็ยังคงเป็นเหมือนเดิมเสมอมา “เพราะมีแด๊ดดี้ ฟาเรนถึงมีอาการดีขึ้นในทุกวัน ถ้าไม่ได้แด๊ดดี้ช่วยดูแล ลูกคงแย่แน่เลยค่ะ” บุรินทร์อ
ถ้ายังรักได้โปรดหยุดร้าย ตอนพิเศษ 3 หลานน้อยน่ารัก
“ฟาเรน!” เด็กชายหันไปตามเสียงเรียกที่คุ้นเคย ไปหน้าน้อยๆ เอียงคอมองด้วยความสงสัยเมื่อเห็นพี่สาววิ่งเข้ามากอด ทั้งๆ ที่ก่อนหน้าบอกว่าปู่จะพาไปเที่ยวต่างประเทศ “ไหนบอกว่าปู่จะพาไปเล่นสกีที่ญี่ปุ่นไง” “ไม่อยากไปแล้ว เอาไว้ให้ฟาเรนหายป่วย พวกเราค่อยไปด้วยกัน” ฟรานโผกอดน้องชายที่นั่งอยู่บนรถเข็นวิลแชร์ด้วยความคิด เด็กหญิงไม่ได้คิดเสียใจหรือเสียดายเลยสักนิด พวกเขาสามคนตกลงกันแล้วว่าจะไม่ขอไปเที่ยวถ้าเกิดไม่มีฟาเรน หรือถ้าจะไปก็ต้องไปพร้อมกัน “ไปวิ่งเล่นกัน แด๊ดดี้ทำสนามเด็กเล่นให้พวกเราอันใหม่ใหญ่เบ้อเริ่มเลย” “แต่แด๊ดดี้ไม่ให้ออกจากบ้านนะ เดี๋ยวไม่สบาย” ฟาเรนพูดเสียงเบา สีหน้าดูซึมลงอย่างน่าสงสาร เขารู้ตัวเองเสมอว่าไม่ใช่เด็กปกติเหมือนคนทั่วไป “ตอนนี้แด๊ดดี้ไม่อยู่ ทางสะดวกแล้วนะ อยากไปไหม” “ยะ…อยากไป” พยักหน้าเบาๆ ก่อนจะวาดสายตาหันซ้ายมองขวาเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีใครอยู่แถวนี้ “งั้นก็รีบขี่หลังพี่เลย” “จะไม่โดนแด๊ดดี้ตีใช่ไหม”
ถ้ายังรักได้โปรดหยุดร้าย ตอนพิเศษ 2 สาเหตุของการป่วย
“ทำอะไรอยู่ตัวเล็ก” “ก่อประสาททรายอยู่ครับ” ฟาเรนเด็กชายวัยห้าขวบหันไปตอบผู้เป็นพ่อ ก่อนจะหันกลับมาสนใจสิ่งตรงหน้าดังเดิม “เล่นคนเดียวเหงาไหม” บุรินทร์ยืนมองลูกน้อยที่นั่งเล่นอยู่ไม่ไกล ข้างกายของฟาเรนมีรถเข็นวิลแชร์ประตำแหน่งและพยาบาลพิเศษมากถึงสามคนคอยประคบประหงมอยู่ไม่ห่าง ถึงแม้ว่าฟาเรนจะมีอายุห้าขวบ แต่น้ำหนักและสัดส่วนค่อนข้างตกเกณฑ์ต่ำกว่าเด็กปกติทั่วไป ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นล้วนเป็นผลข้างเคียงมาจากการคลอดก่อนกำหนด “หนูอยากมีเพื่อน” เด็กชายบอกผ่านน้ำเสียงเศร้าสร้อยท่าทางซึมลงจนสังเกตได้ ตั้งแต่จำความได้ เขาถูกเลี้ยงดูแตกต่างจากเด็กทั่วไป ในขณะที่พวกพี่ได้วิ่งเล่นแต่ฟาเรนทำได้แค่นั่งมองอยู่ในห้องพักปลอดเชื้อต้องให้ยาทุกสี่ชั่วโมง “อย่านั่งตากแดดนาน เดี๋ยวไม่สบาย” “คุณปู่ไม่รักฟาเรนเหรอครับแด๊ดดี้ ทำไมถึงไม่พาหนูไปเที่ยวด้วย” คำถามของลูกชายทำเอามาเฟียหนุ่มหยุดชะงักนิ่งไป หัวอกคนเป็นพ่อสั่นไหวค่อยๆ ย่อตัวนั่งลงข้าง
ถ้ายังรักได้โปรดหยุดร้าย ตอนพิเศษ 1 – ยอมจำนน
“แฟรงก์มา!”เด็กน้อยที่นั่งอยู่ต่างหันขวับกันอย่างพร้อมเพรียง ใบหน้าน้อยๆ ของหลานฉีกยิ้มกว้างเมื่อมองเห็นปู่ที่เดินเข้ามาหลังจากที่ไม่ได้เจอหน้ากันหลายเดือน“แฟรงก์…แฟรงก์!” เด็กหญิงตะโกนเรียกซ้ำๆ กระโดดโลดเต้นดีใจรีบวิ่งเข้าไปกอดด้วยความคิดถึงวันนี้ในมือปู่มีขนมแถมยังหิ้วของเล่นมาฝากหลานเยอะแยะ ตามใจกว่าแด๊ดดี้และหม่ามี๊ก็คงจะเป็นผู้ชายคนนี้“บอกกี่ครั้งแล้วว่าให้เรียกปู่ ข้าไม่ใช่เพื่อนเล่นของพวกเอ็งนะ” คนเป็นปู่ถอนหายใจมองหน้าไอ้พวกเด็กฝรั่งที่ไม่มีพ่อแม่คอยสั่งสอนแต่ได้พอสบสายตาอันไร้เดียงสาเหล่านั้น หัวใจแกร่งก็ยอมโอนอ่อนให้โดยดี“ปู่คืออะไร” ฟาโรห์ตัวป่วนเอียงคอถามอย่างสงสัย“คือพ่อของพ่อไง”“แล้วพ่อคือใคร” พอได้ยินแบบนั้นยิ่งทำให้งงไปกันใหญ่“พ่อก็คือแด๊ดดี้ไง ภาษาไทยเขาเรียกว่าพ่อ”“เข้าใจแล้ว”“เดี๋ยวนี้ลืมกันแล้วสิ ทำไมพวกเอ็งถึงไม่ไปหาปู่บ้างเลย” บุรินทร์ภัทรแสร้งทำท่าทางตัดพ้อน้อยใจ อยู่ที่บ้านก็เอาแต่ชะเง้อคอคอยมองทางหลานน้อยอยู่ทุกวัน“ไม่ได้ลืมสักหน่อย แต่แด๊ดดี้ไม่ให้ไป” เด็กหญิงพูดแทรกน้ำเสียงเจื้อยแจ้วแต่สีหน้ากลับดูซึมลงอย่างเห็นได้ชัด“อยู่แต่บ้านไม่ได้ออกไปเที่ย
ถ้ายังรักได้โปรดหยุดร้าย บทที่ 70 บทสรุปของความรัก THE END
ห้างสรรพสินค้า“อ้าปากสิ เดี๋ยวฉันป้อน” มาเฟียหนุ่มบรรจงตักไอศกรีมคำโตจ่อไปที่ริมฝีปากเล็ก“…..” เดมี่ส่ายหน้าปฏิเสธ เธอเอาแต่คิดถึงลูกน้อยจนไม่เป็นอันทำอะไร“ไหนเคยบอกว่าอยากกินไอติม ก็พามาแล้วยังจะต้องการอะไรอีก”“มี่อยากรู้ว่าลูกเป็นยังไงบ้าง”“ไว้ถึงบ้านแล้วค่อยคุย”“มี่อยากรู้เดี๋ยวนี้ ตอนนี้มะ…มันไม่มีจิตใจอยากทำอะไรแล้ว” ดวงตาคู่สวยสั่นคลอนอย่างหนัก หยดน้ำตาไหลอาบใบหน้าอย่างสุดกลั้น “ทำไมแด๊ดดี้ถึงไม่บอกกันสักคำว่าลูกเป็นอะไร”“…..”ยิ่งเขาไม่พูดมันออกมา ยิ่งทำให้เธอแทบเสียสติ ในสมองมันเอาแต่คิดมากไปเองต่างๆ นานา “อยากเห็นมี่ขาดใจตายก่อนเหรอ”“ที่ไม่บอกเพราะลูกไม่ได้เป็นอะไร ไม่ต้องร้องไห้” บุรินทร์ถอนหายใจหนัก เอื้อมมือไปเช็ดน้ำตาออกให้ ความทุกข์ของเดมี่ตอนนี้มีเพียงสิ่งเดียวก็คือเรื่องลูก “ทางโรงพยาบาลเขาโทรมาแจ้งข่าวดี”“ข่าวดี?” คนตัวเล็กรีบยกหลังมือขึ้นปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแบบลวกๆ หลังจากได้ยินประโยคที่เฝ้ารอมานานแสนนาน“อาการลูกดีขึ้นมาก ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดเราจะได้ไปรับลูกออกจากโรงพยาบาลด้วยกันอาทิตย์หน้า”“พูดจริงใช่ไหม อย่าหลอกให้ดีใจนะ” รอยยิ้มกว้างปรากฏขึ้นบนใบหน้าแสนห
You may also like
นางบำเรอ SM20+
Naya Solene5.2K viewsลิขิตรักนายสุดหื่น
รินธารา3.1K viewsพรากรักมาเฟียเถื่อน
Philipnana2.4K viewsBAD FIANCE พันธะรักคู่หมั้นใจร้าย
Piggy.g201.8K viewsToxic Lie รักร้ายลวงหลอก
Sherlina3.0K viewsรักสุดท้ายของอาชา
ิิิิดอกบุหงา-253723 viewsi’m bad ผมมันเลว SM20+
ฅนบนดอย1.0K viewsรอยรักซ่อนปม
Luna of The Sea443 views
