Home / มาเฟีย / พันธะลวงสามีแสนเลว / พันธะลวงสามีแสนเลว : EP 1 สามีใจร้าย

Share

พันธะลวงสามีแสนเลว : EP 1 สามีใจร้าย

บทที่ 1 

หลินหลินสูดลมหายใจเข้าลึกๆ เธอลุกขึ้นยืนเตรียมที่จะเดินกลับขึ้นไปบนห้องแต่ต้องหยุดชะงักด้วยที่สามีของตนเองนั้นเดินลงมา เขาเปลี่ยนชุดใหม่เขากำลังจะออกไปไหน?ปกติแล้วธารามจะไม่ออกจากบ้าน ทั้งกลิ่นน้ำหอมกลิ่นโคโลญจน์ฟุ้งไปทั่ว

เขาได้เพียงแต่หันมองเธอแค่แป๊บเดียวในสายตาของเขาเหมือนกับไม่มีเธออยู่ในนั้นเลยสักนิด ขณะที่ธารามเดินผ่านหลินหลินเขาไม่ทักเธอแม้แต่คำเดียว 

"คุณจะไปไหนคะ" เธอคว้าจับแขนของสามีตนเองแต่เขานั้นดึงมือเธอออก สายตาคู่นั้นดูรังเกียจเมียตัวเองซะเหลือเกิน 

"เมื่อก่อนนี้เธอไปไหนฉันเคยถามเธอหรือเปล่าหลินหลิน" เมื่อก่อนนี้ในตอนที่คุณพ่ออยู่หลินหลินออกไปเที่ยวไปดื่มกับเพื่อน เขาไม่เคยแม้แต่จะขัดมีแต่รอให้ภรรยากลับบ้าน แต่เขาก็ไม่เคยเรียกชื่อเราห้วนๆแบบไร้ความสัมพันธ์แบบนี้

"ทำไมคุณถึงทำตัวห่างเหินกับหลินหลินแบบนี้ เราเป็นสามีภรรยากันนะ" ใบหน้าน้อยจ้องมองสามีด้วยสายตาอ้อนวอน เมื่อก่อนนี้เธออาจจะทำผิดและเอาแต่ใจตัวเองออกไปเที่ยวไม่สนใจสามี มีพ่อที่คอยหนุนหลังและให้เงินใช้แบบไม่ขาดมือ ชีวิตที่ไม่ต้องหาเงินเองมีเงินอยู่ในบัตรมากมายที่สามารถซื้ออะไรก็ได้ จะวีนจะเหวี่ยงก็ไม่มีใครกล้าขึ้นเสียงใส่สักครั้ง

เขามองเธอและยกยิ้มด้วยมุมปากมือหนาคว้าจับไหล่ทั้งสองข้างของหลินหลิน ใบหน้าที่จ้องมองมาในแววตาที่ดูน่ากลัวซึ่งแตกต่างจากธารามที่เคยเป็นสามีที่แสนดีของเธอเหลือเกิน ทำไมในหัวใจดวงนี้มันรู้สึกเจ็บและปวดร้าวทั้งหน้าอก 

"เลิกโง่สักที การที่ฉันแกล้งเป็นสามีที่ดีของเธอมันจบลงแล้ว ฉันไม่ได้รักเธอตั้งแต่แรกในสิ่งที่ฉันทำไปก็เพราะแก้แค้นแล้วก็หวังทุกสิ่งที่เป็นของพ่อเธอ ตอนนี้ฉันได้มันมาหมดแล้วเธอไม่เหลืออะไรแล้วหลินหลิน" คำพูดและประโยคพวกนี้ออกมาจากปากสามีของเธอคนที่เคยดีที่สุดรองมาจากคุณพ่อเธอแล้ว แก้แค้น ไม่ใช่หรอกเขาคงโกรธเลยพูดคำพวกนี้ออกมาเป็นไปได้ยังไงที่เขาจะแก้แค้นเพราะฉันไม่เคยทำอะไรให้กับเขาโกรธจนต้องกลับมาแก้แค้น

หลินหลินไม่เคยเรียนรู้เกี่ยวกับงาน มีแต่เขาที่อยู่กับคุณพ่อเหมือนกับลูกชายอีกคนสนิทกันรักกันอยู่ด้วยกันและสานต่อทุกอย่างจากคุณพ่อแทนไม่ว่าจะเป็นบริษัทหรือว่าบ้านรวมทั้งเงินสดมากมายและที่ดิน คุณพ่อยกให้กับธารามหมดแม้กระทั่งวันที่เปิดพินัยกรรมมีแต่ชื่อธารามไม่เคยมีชื่อหลินหลินเลยสักอย่าง 

วินาทีที่เขาบอกว่าเขาแก้แค้นทุกอย่างเหมือนกับฟ้าที่มืดดับไม่รู้ว่าเหตุผลอะไร ทำไมเขาถึงพูดคำนี้ออกมา มันต้องมีอะไรเข้าใจผิดกันแน่ๆ หรือว่าเขาแค่ประชดฉันก็เท่านั้น

"ไม่เอาสิ ธารามคุณกำลังประชดฉันอยู่ใช่ไหม ฉันขอโทษนะในสิ่งที่ฉันเคยเอาแต่ใจ แต่ตอนนี้ฉันสัญญาว่าฉันจะปรับเปลี่ยนตัวเองเป็นคนดีเป็นภรรยาที่ดีเป็นแม่ที่ดีให้กับลูก" 

หลินหลินพยายามคว้าจับแขนของธารามสามีตนเองอีกครั้งก็อย่างเช่นเคย เขาไม่อยากให้เธอถูกเนื้อต้องตัวเขา เหมือนกับว่ารังเกียจเธอเอามากๆ

"อย่ามาแตะต้องตัวฉัน เธอมันน่ารังเกียจ" ใจแทบขาดกับคำด่าของสามีที่บอกว่าเธอนั้นน่ารังเกียจเมื่อก่อนนี้ตลอดระยะเวลาสี่ปีที่ผ่านมานอนกอดกันทุกคืนมันคืออะไร

"ไม่จริง...ที่คุณพูดออกมาเพื่อประชดฉันใช่ไหม คุณกำลังประชดหลินหลินอยู่ใช่ไหม ธารามคุณจะแก้แค้นอะไร หรือว่าฉันเป็นภรรยาทีไม่ดี คุณเลยจะแก้แค้นเอาคืนฉันแบบนี้เหรอ" ใบหน้าน้อยถูกนิ้วชี้ของเขาผลักเข้ายังหน้าผากจนเธอแทบหงายหลัง

"จำไว้นะ ว่าฉันไม่เคยเห็นเธอเป็นภรรยาที่ดีเลย จำใส่สมองของเธอเอาไว้ด้วยที่ฉันแกล้งเป็นสามีที่ดีก็เพื่อวันนี้ วันที่ได้ทุกอย่างมาจากพ่อของเธอและในวันที่พ่อของเธอตายนี่แหละ ถ้าเธอทนอยู่ไม่ได้ก็ออกจากบ้านของฉันไป" เขาเอ่ยไล่ทั้งๆ ที่เธอคือลูกสาวของเจ้าของบ้านหลังนี้

"นี่คุณไล่ฉันเหรอธาราม ฉันเป็นเจ้าของบ้านเป็นลูกสาวของคุณพ่อที่คุณมีทุกวันนี้ได้ก็เพราะคุณพ่อของฉัน" เสียงหัวเราะของธารามดังก้องขึ้นมาทันที 

"หึหึ ก็เธอมันโง่แบบนี้ไง พ่อเธอถึงไม่เอาอะไรให้เธอแม้แต่อย่างเดียว ของทุกอย่างที่เป็นของเธอนั้นเป็นของฉันหมดแล้ว เธอยังไม่รู้ตัวอีกเหรอแม้แต่บ้านหลังนี้ เธอก็ไม่มีสิทธิ์มันเป็นชื่อฉันแล้ว ผู้หญิงไร้ค่าแบบเธอฉันไม่ส่งไปขายชายแดนก็ดีแค่ไหนแล้ว 

เขาทิ้งท้ายไว้เพียงเท่านั้นรีบเดินออกจากบ้านไปโดยที่ไม่สนใจหลินหลิน เรือนร่างบางทรุดเข่าลงกับพื้นยกมือปิดหูของตัวเองและกรีดร้องเสียงดังออกมา

"ไม่ๆ...ไม่ใช่แบบนี้สิ ชีวิตของฉันต้องไม่เจออะไรแบบนี้ ฉันกำลังฝันไปอยู่แน่ๆ กรี๊ด ตื่นสิหลินหลินตื่น" หลินหลินพยายามหยิกแขนของตัวเองและตีแรงๆ เพื่อเรียกให้ตัวเองตื่นจากฝันร้าย จนกระทั่งลูกน้องคนสนิทของคุณพ่อของเธอที่มองอยู่นั้นสงสารคุณหนูของเขาจึงรีบเข้ามาจับไม่ให้คุณหนูทำร้ายตัวเอง

"คุณหนูครับ อย่าทำแบบนี้เลย คุณหนูไม่ได้ฝันไปครับ เขาเป็นคนไม่ดีจริงๆ" ลูกน้องคนสนิทของคุณพ่อยืนยันอีกครั้งว่าธารามเป็นคนไม่ดี แต่ในใจที่รักธารามซึ่งขึ้นชื่อว่าเป็นสามีของเธออีกทั้งเป็นพ่อของลูก หลินหลินยังไม่ปักใจเชื่อว่าทุกอย่างคือความจริงที่สามีตัวเองเป็นคนเลว

"นายไม่ต้องมาพูดแบบนี้ สามีของฉันเป็นคนดี เขาไม่มีวันทำแบบนั้นกับฉันและลูก ไม่...ไม่มีวันทำ" หลินหลินดั่งกับคนที่เสียสติ เธอกรีดร้องเสียงดังส่ายหน้าไปมาในขณะที่นั่งอยู่กับพื้นบ้านอาการของเธอเหมือนกับคนที่ฟุ้งซ่านยับยั้งอารมณ์ไม่อยู่จนกระทั่งเป็นลม ลูกน้องคนสนิทของพ่อเธอนั้นรีบประคองเอาไว้

"คุณหนู คุณหนู" เมื่อลูกน้องคนสนิทของคุณพ่อเห็นท่าไม่ดีแล้ว เขารีบอุ้มคุณหนูของตนเองในท่าเจ้าสาววิ่งออกมาข้างนอกให้คนขับรถนั้นพาตรงมาที่โรงพยาบาล

ตัดมาทางด้านของธาราม

ทั้งแม่บ้านต่างพากันตกใจส่วนคนของธารามรีบโทรรายงานเขาว่าหลินหลินเป็นลมลูกน้องคนสนิทนั้นพาส่งโรงพยาบาล แต่เขาก็ไม่ได้สนใจและใส่ใจอะไรกับคำพูดของแม่บ้านที่โทรมารายงานว่าเธอนั้นเข้าโรงพยาบาล

"หึ เธอมันสมควรโดนแบบนี้ตั้งแต่แรกแล้วแหละ เธอกับพ่อของเธอไม่สมควรมีความสุขตั้งแต่แรก อึก" มือหนาที่กำแก้วเหล้าอยู่นั้นกระดกดื่มจนหมดแก้วแววตาแดงก่ำจ้องมองไปทางด้านหน้า

"คุณธารามคะ" เขาหลับตาลงกลืนน้ำลายลงคอข่มอารมณ์เหมือนกับคนเครียดปรับเปลี่ยนสีหน้าเมื่อได้ยินเสียงแว่วจากทางด้านหลังพร้อมทั้งมือนุ่มจับเข้ามายังไหล่ของเขา

เมื่อธารามหันไปมองเธอคือนิตาที่เพิ่งกลับมาจากต่างประเทศและเป็นเลขาของเขาที่เขาเต็มใจรักเธอเข้ามา คุยกับเธอดีด้วยคำพูดที่ทะนุถนอม

"นิตามาที่นี่ทำไม" นิตาเธอนั่งลงด้านข้างยิ้มให้กับธารามเรือนร่างสวยแต่งตัวเซ็กซี่ตั้งใจที่จะยั่วยวนคนตรงหน้า

"นิตารู้ว่าคุณมาที่นี่ นิตาก็เลยตามมาดูแลตลอดระยะเวลาสี่ปีที่ผ่านมานิตาทำผิดพลาดไม่ได้ดูแลคุณแล้ววันนี้นิตามีโอกาสแล้ว นิตาขอกลับมาดูแลคุณนะคะ" ใบหน้าสวยฉีกยิ้มให้กับคนตรงหน้าไม่พอเธอยังกุมมือของเขาเอาไว้

"สี่ปีที่ผ่านมาผมจะชดเชยให้กับคุณและจะทำให้คุณมีความสุขที่สุด" คำพูดของธารามนั้นทำให้นิตายิ้มแต่การกระทำของเขาเหมือนกับว่าไม่อยากให้นิตาแตะต้องตัว เขารีบดึงมือออกและจับแก้วเหล้ากระดกดื่ม

"อย่างนั้นนิตาขอดื่มเป็นเพื่อนนะคะ" 

"ไม่ได้ นิตาเพิ่งจะหายป่วยกลับบ้านเถอะนะ เดี๋ยวผมไปส่ง" นิตายังไม่ทันได้ตอบตกลงธารามลุกขึ้นและเดินออกไปต้องดีใจสิที่คนรักเก่ามาหาแต่เขากลับเดินหนีและไม่หันหลังสนใจเธอ หรือว่าในใจของเขาอยู่ที่โรงพยาบาล

"หึ้ย! แต่งตัวมายั่วขนาดนี้ยังเย็นชาอยู่ได้" นิตาทุบลงที่เคาน์เตอร์จนคนชงเหล้านั้นสะดุ้งก่อนที่จะเดินตามธารามออกไป เป็นไปได้ยังไงทั้งสวยและเซ็กซี่ขนาดนี้กลับทำเหมือนตายด้านซะงั้น

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • พันธะลวงสามีแสนเลว   พันธะลวงสามีแสนเลว : EP 11. ร่านชู้รัก NC +

    บทที่ 11 "นายครับเรื่องที่นายให้ผมไปจัดการผมไปสืบมาแล้ว คุณเฉินลู่เป็นแฟนเก่าสมัยมัธยมของคุณหลินหลิน และในวันนั้นที่คุณเฉินลู่พาคุณหลินหลินออกไป ทางคุณหลินหลินสมยอมไม่ได้มีการอุ้มหรือฉุดกระชากไปโดยเด็ดขาด" ธารามกำหมัดและทุบลงที่โต๊ะทำงานของตัวเองลูกน้องที่เขาไว้ใจที่คอยให้สืบเรื่องนั้นรายงานว่าหลินหลินเต็มใจไปกับเฉินลู่ "เธอนี่มันร่านจริงๆ" "และยังมีเรื่องเมื่อสามปีก่อน ทั้งคู่เคยพากันเข้ารีสอร์ทนี่คือหลักฐานครับ" ธารามก้มมองภาพถ่ายที่รีสอร์ทแห่งหนึ่งมีผู้หญิงและผู้ชายยืนกอดคอกันซึ่งด้านหลังเหมือนกับหลินหลินจริงๆ และมันเป็นภาพถ่ายตอนกลางคืนซึ่งมองไม่ชัดแฟนเก่าอย่างนั้นเหรอ แล้วนัดเจอกันเมื่อสามปีก่อนก็ต้องหลังจากที่แต่งงานเป็นปีแล้วทำไมหลินหลินถึงยังไปเจอแฟนเก่า"ฉันไม่เคยคิดมาก่อนว่าผู้หญิงคนนี้จะทำกับฉันได้" ยิ่งทำให้ธารามโกรธมาก ลูกน้องคนนั้นยังไม่พูดไม่จบเขาเอ่ยพูดขึ้นอีก"คุณธาราม ถ้าผมจะพูดอะไรบางอย่างคุณจะโกรธผมไหม" ธารามเงยหน้ามองลูกน้องคนนั้น เขาไว้ใจในตัวลูกน้องคนนี้ระดับหนึ่ง แต่ไม่ถึงกับไว้ใจทุกอย่างในทุกๆ ครั้งที่ต้องการให้ลูกน้องคนนี้สืบหาความจริง เขามักจะโทรไม่ค่อยใ

  • พันธะลวงสามีแสนเลว   พันธะลวงสามีแสนเลว : EP 10 เลือดเย็นรังแกลูกเขา

    บทที่ 10นิตาเธอนัดเจอยศที่ร้านอาหารซึ่งไม่เข้าไปในบ้านไม่อยากไปเจอผู้หญิงอีกคนที่เป็นภรรยาของยศเพราะทั้งสองคนไม่ถูกกัน"ที่อารมณ์เสียแบบนี้ยังจัดการไอ้ธารามไม่ได้ใช่ไหม วิธีง่ายๆ แค่นี้ทำไมแกถึง...." นิตาถอนหายใจและวางแก้วน้ำลง ธารามไม่ใช่ผู้ชายทั่วไปที่จะคว้าเอาผู้หญิงไม่เลือกหน้าซึ่งนิตารู้ดี"คุณพ่อคะ คุณธารามไม่ใช่คนแบบนั้น เขาไม่เอาผู้หญิงที่ไหนก็ได้มาทำเมียหรือว่าคว้าผู้หญิงข้างทางมาบำเรอร่างกาย เขาให้เกียรติผู้หญิงด้วยซ้ำ นิตาไม่อยากพูดถึงตรงนั้นตอนนี้ธารามมีใจให้กับหลินหลินหลานสาวของคุณพ่อนั่นแหละ" นิตาที่อยู่กับพ่อตัวเองแตกต่างจากนิตาที่อยู่กับธารามน้ำเสียงที่เคยอ่อนโยนกลายเป็นน้ำเสียงแข็งกระด้างพูดด้วยความโมโห"เอาเถอะที่แกต้องการให้ฉันออกมาหาไม่มีอะไรจริงๆ แกเข้าไปหาฉันที่บ้านก็ได้นะ ทำเหมือนไม่เคยเข้าไป""ไม่เอาค่ะ ไม่อยากไปเจอเมียใหม่ของคุณพ่อ ที่นิตานัดเจอคุณพ่อในวันนี้ นิตามีเรื่องอยากให้คุณพ่อช่วย" ผู้ชายวัยกลางคนใบหน้าจ้องมองผู้เป็นลูกสาวฝั่งตรงข้ามของโต๊ะจนคิ้วขมวดเข้าหากันด้วยความสงสัยที่ลูกสาวนั้นต้องการให้ตัว

  • พันธะลวงสามีแสนเลว   พันธะลวงสามีแสนเลว : EP 9 ยั่วประสาทนิตา

    บทที่ 9หลินหลินกลับมาที่บ้านในตอนเช้าเห็นลูกชายตัวเล็กซึ่งหลายวันที่เขาไม่ได้เห็นน้องณธีเลยมีแต่พี่เลี้ยงอยู่ดูแล ตัวเธอละเลยความเป็นแม่ขนาดนี้เลยเหรอ เธอทิ้งทุกอย่างและก้าวเดินตรงไปหาลูกชายวัยสองขวบที่นั่งทานข้าวบนโต๊ะอาหารสำหรับเด็ก พี่เลี้ยงที่ป้อนข้าวอยู่นั้นขยับออก"คุณผู้หญิง" หลินหลินพยักหน้าให้กับพี่เลี้ยงและรับถ้วยข้าวมา เพื่อที่จะป้อนข้าวลูกชายเองเด็กชายตัวเล็กวัยสองขวบกำลังหัดพูดยิ้มหวานให้ผู้เป็นแม่ด้วยความเป็นเด็กดีใจมากที่แม่ของตัวเองนั้นมาหา"หม่ามี๊ รักมี๊ คิดถึง" ในดวงตาคู่น้อยน้ำตาเอ่อล้นหลินหลินละเลยความเป็นแม่ให้แต่พี่เลี้ยงดูแลจนตัวเองนั้นไม่เคยได้เข้าใกล้ลูก เมื่อได้ฟังคำพูดของลูกบอกว่าคิดถึงมันรู้สึกจุกอกและพูดอะไรไม่ออกนอกจากน้ำตาที่ไหลออกมา"ฮึ๊บ มี๊ก็คิดถึงลูกมากๆ เลยนะ รู้ไหมมี๊จะไม่ไปไหน วันนี้หม่ามี๊จะอยู่ดูแลน้องณธีและเล่นกับน้องณธีนะลูก" มือของหลินหลินสั่นมากเธอยกมือลูบหัวของลูกชายและยิ้มทั้งน้ำตาเด็กชายตัวเล็กยิ้มหวานให้กับผู้เป็นแม่และจับมือตอบ"รักมี๊สุดๆ" ถ้วยข้าวในมือนั้นปกติแล้วพี่เลี้ยงบอกว่าน

  • พันธะลวงสามีแสนเลว   พันธะลวงสามีแสนเลว : EP 8 เธอมันก็ผู้แบบนั้น

    บทที่ 8ในตอนที่ธารามนอนอยู่นั้นเขาได้ยินเสียงประตูมีคนมาเคาะและเรียกเสียงดังซึ่งธารามนอนในห้องทำงานตัวเองด้านล่างโดยที่หนีหลินหลินมานอนโซฟาในห้องทำงาน เขาลุกขึ้นจากโซฟาด้วยความหงุดหงิดแต่พอเปิดประตูออกมาเห็นนิตาเขาจึงปรับเปลี่ยนสีหน้าทันทีในตอนดึกขนาดนี้แล้วทำไมนิตาถึงยังไม่นอน"นิตามีอะไรหรือเปล่า ทำไมถึงยังไม่นอนนี่มันดึกมากแล้วนะ" ธารามก้มมองนาฬิกาที่แขนของตัวเองและเอ่ยถามหญิงสาวตรงหน้าเธอยืนนิ่งถือโทรศัพท์เอาไว้ใบหน้าสวยนั้นดูใสซื่อ"คุณธารามคะ คือนิตาไม่รู้ว่าจะบอกคุณดีหรือเปล่า แต่มันคงไม่ดีแน่ๆ เพราะจะทำให้สามีภรรยานั้นเกลียดกัน นิตากลับห้องดีกว่าค่ะ ขอโทษด้วยนะคะ" นิตาเดินหันหลังกลับเหมือนสำนึกผิดที่เขาทั้งสองคนจะทะเลาะกัน แต่จริงๆ แล้วในใจของเธอรอวันที่เขาหย่ากันต่างหากเมื่อนิตาหันหลังธารามจึงคว้าจับแขนของนิตาเอาไว้ดึงให้หันกลับ"มีอะไรนิตามาเคาะประตูเรียกผมแล้วอยู่ๆ ก็กลับไปจะปล่อยให้ผมค้างคาใจหรือยังไง เกิดอะไรขึ้น" สายตาของธารามจ้องมองนิตาที่ดูกล้าๆ กลัวๆ ไม่กล้าที่จะบอก เขาขมวดคิ้วเพ่งมองไปยังใบหน้าน้อยเอ่ยถามย้ำอีกครั้งจนนิตายื่นโทรศั

  • พันธะลวงสามีแสนเลว   พันธะลวงสามีแสนเลว : EP 7 ชีวิตที่สิ้นหวัง

    บทที่ 7 คนตัวโตสวมใส่ชุดกาวน์หมอสีขาวนั่งเก้าอี้ด้านข้างของเตียงกุมมือของหญิงสาวที่ตนเองนั้นรักตั้งแต่ตอนเรียน ใบหน้าน้อยซีดเซียวจนดูน่ากลัวเขาช่วยให้เธอพ้นขีดอันตรายแต่ยังคงมีไข้อ่อนๆ "หลินหลินทำไมเธอถึงตกอยู่ในสภาพนั้น" เปลือกตาน้อยค่อยๆ ลืมตื่นขึ้นยังคงหวาดผวากับเหตุการณ์เลวร้ายที่เกิดขึ้นกับตัวเองก่อนหน้านี้จนกลายเป็นเสียงละเมอร้องไห้ "หลินหลินเธอกำลังฝันร้าย" เรือนร่างบางลืมตาตื่นขึ้นตกใจผวากอดคนตรงหน้าด้วยความกลัว เมื่อเธอรู้ว่าตัวเองนั้นพ้นจากอันตรายยิ่งทำให้เธอร้องไห้หนัก"หมอคิม ฮื่อๆ" มือหนาของคนตัวโตนั้นลูบหัวของร่างบางเบาๆ และโอบกอดกระชับแน่น"ไม่เป็นอะไรแล้วนะ ไม่มีใครทำอะไรเธอแล้วค่อยๆ สูดลมหายใจเข้าและปล่อยออกตั้งสตินะหลินหลิน" หมอคิมจับไหล่ของหลินหลินทั้งสองข้างบอกให้เธอนั้นตั้งสติ คนตัวเล็กได้เพียงแต่ยกมือเช็ดน้ำตาตัวเองรู้สึกเจ็บที่หน้าอกแปลกๆ "เป็นอะไรเจ็บหน้าอกเหรอค่อยๆ สูดลมหายใจเข้าแล้วก็ปล่อยออกดูนะ นี่น้ำ" หมอคิมรีบคว้าหยิบแก้วน้ำมาให้กับหลินหลินดื่ม"หลินอยากกลับบ้านค่ะ" หมอคิมส่ายหน้าไปมาปฏิเสธในสิ่งที่หลินหลินต้องการ เธอต้องให้น้ำเกลืออยู่ที่โรงพยาบาลเพร

  • พันธะลวงสามีแสนเลว   พันธะลวงสามีแสนเลว : EP 6 หนีความเลวร้าย

    บทที่ 6เรือนร่างบางไร้สติบนเตียงโดยคนตัวโตอาบน้ำชำระร่างกายอยู่ในห้องน้ำ ล้างทำความสะอาดเพื่อที่จะมีความสุขกับคนที่ตัวเองนั้นเอามาใบหน้าน้อยที่หลับตาเริ่มขยับขมวดคิ้วเข้าหากัน เธอยกมือตบตรงช่วงศีรษะเบาๆ เพราะรู้สึกปวดหัวแต่พอลืมตาตื่นขึ้นพบว่าที่ตัวเองอยู่นั้นไม่คุ้นเคยมาก่อนและไม่ใช่ห้องของตัวเองอย่างแน่นอน เธอจึงดีดตัวเองลุกขึ้นนั่งและในช่วงขณะเดียวกันประตูห้องน้ำเปิดออกมา ด้วยที่มีผู้ชายตัวโตเดินออกมาพร้อมกับผ้าขนหนูผืนเดียวพันเอวหลินหลินจ้องมองชายคนนั้นด้วยใบหน้าที่สงสัยจนคิ้วขมวดเข้าหากันแต่ยังคงประคองจับใบหน้าไว้เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ยังคงหลงเหลืออยู่"ตื่นแล้วเหรอ ดีตื่นแล้วจะได้ไม่เสียเวลาฉันกระแทกจะได้ครางดังๆ" อยู่ๆ ผู้ชายคนนั้นพุ่งตัวเข้ามาหาแล้วจับแขนของเธอกดลงลำตัวน้อยไม่สามารถสู้แรงของคนตัวโตได้"ปล่อยฉันนะ ปล่อยฉันนายเป็นใคร" ใบหน้าเขาที่อยู่ในระยะใกล้ชิดยกยิ้มด้วยความเจ้าเล่ห์นั่งกดทับหน้าท้องของหลินหลินเอาไว้มือทั้งสองข้างกดลงไม่ให้ขยับหนี"ฮ่าๆ จำแฟนเก่าอย่างฉันไม่ได้เหรอ" ไม่แปลกที่หลินหลินสงสัยและคลับคล้ายคลับ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status