ตอนที่ 13 ความเหนื่อยล้าของวายุ

Latest chapter

• ย้อนเวลารัก องค์รัชทายาท   ตอนที่ 34 การต่อสู้ของหวังหยู่

  หวังหยู่ พบว่าขบวนของเขาถูกลอบโจมตีอย่างไม่คาดคิด ขณะที่ขบวนคุ้มกันเล็ก ๆ ของเขากำลังเดินทางผ่านเส้นทางที่เปลี่ยวและคดเคี้ยวในชนบท มือสังหารที่ซุ่มโจมตีเริ่มเข้ามาใกล้มากขึ้น พวกเขาฟันฝ่าผ่านแนวป้องกันขององครักษ์เข้ามาได้บางส่วนหวังหยู่ที่เคยผ่านการฝึกฝนศิลปะการต่อสู้และวิทยายุทธ์ในยุคปัจจุบันยังคงมีสติและความมั่นใจ เขารู้ว่าการต่อสู้ครั้งนี้จะเป็นการทดสอบที่สำคัญ เขาไม่สามารถพึ่งพาใครได้ ต้องอาศัยฝีมือของตัวเองทันทีที่มือสังหารเข้ามาในระยะ หวังหยู่กระชับดาบในมือและใช้ทักษะการต่อสู้ที่รวดเร็วและแม่นยำ เขาป้องกันการโจมตีของมือสังหารได้อย่างง่ายดาย สัญชาตญาณของเขาทำงานอย่างรวดเร็ว ราวกับกำลังอยู่ในสนามประลองยุทธ์หวังหยู่พลิกตัวและตวัดดาบฟาดใส่มือสังหารคนแรกที่เข้ามาใกล้ได้สำเร็จ ร่างของศัตรูที่ล้มลงกับพื้น ทำให้มือสังหารที่เหลือต้องถอยออกไปอย่างชั่วครู่“ข้าจะไม่ยอมให้พวกเจ้ามาทำร้ายข้าและองค์รัชทายาทได้ง่าย ๆ” หวังหยู่พูดเสียงเข้ม พลางประเมินสถานการณ์รอบตัวอย่างรวดเร็วมือสังหารอีกหลายคนยังคงพยายามบุกเข้ามา แต่หวังหยู่ก็สามารถรับมือได้ทุกการโจมตี เขาใช้ความรวดเร็วในการเคลื่อนไหว บาง

• ย้อนเวลารัก องค์รัชทายาท   ตอนที่ 33 แผนการร้ายของหลี่จิ้ง

  ท่ามกลางความสงบสุขและความรักที่แน่นแฟ้นขึ้นระหว่าง องค์รัชทายาทหลี่หยางและพระชายาหวังหยู่กลับมีเงาแห่งความอิจฉาแฝงอยู่ในมุมมืดของราชสำนัก ผู้ที่รู้สึกขัดเคืองใจและเต็มไปด้วยความอิจฉาคือโอรสจากพระสนมที่ไม่ได้รับการแต่งตั้งให้มีตำแหน่งสำคัญในราชสำนัก องค์ชายหลี่จิ้งพระโอรสของพระสนมฉินฮวา ที่เติบโตขึ้นมาด้วยความทะเยอทะยาน และรู้สึกว่าตัวเองสมควรได้รับตำแหน่งที่สูงกว่า เขามักจะเห็นว่าหลี่หยางได้รับความโปรดปรานจากฮ่องเต้อยู่เสมอ อีกทั้งยังได้รับการสนับสนุนจากขุนนางต่าง ๆ จนเป็นรัชทายาทผู้ที่เหมาะสมจะสืบทอดบัลลังก์ แต่ในสายตาของหลี่จิ้ง สิ่งนี้ช่างไม่ยุติธรรมสำหรับเขาเลย เขามองว่าตนเองมีความสามารถและควรคู่ที่จะได้รับตำแหน่งรัชทายาทเช่นกัน ความทะเยอทะยานที่ล้นเกินกลายเป็นความอิจฉาริษยา จนในที่สุดเขาก็เริ่มวางแผนที่จะโค่นล้มหลี่หยางและขึ้นเป็นรัชทายาทแทน องค์ชายหลี่จิ้งใช้เวลาหลายคืนเฝ้าคิดหาทางทำลายชื่อเสียงขององค์รัชทายาทหลี่หยาง และลอบวางแผนที่จะก่อการบางอย่าง แผนเเรกที่ตำหนักนอกเมืองพลาด เขาเริ่มหาพันธมิตรจากเหล่าขุนนางที่ไม่พอใจในอำนาจของรัชทายาท และรู้ดีว่ามีหลายคนในราชสำนักที่ไม่พอ

• ย้อนเวลารัก องค์รัชทายาท   ตอนที่ 32 ใครทำร้ายองค์รัชทายาทกันแน่ NC

  ข่าวการลอบทำร้ายองค์รัชทายาทหลี่หยางและพระชายาแพร่สะพัดไปทั่วราชสำนักอย่างรวดเร็ว เมื่อข่าวการที่องค์รัชทายาทได้รับบาดเจ็บขณะปกป้องพระชายาถูกส่งไปถึงฮ่องเต้ พระองค์ทรงกริ้วอย่างยิ่งที่มีคนบังอาจลอบทำร้ายพระโอรสผู้เป็นที่รัก และเป็นผู้สืบทอดบัลลังก์โดยตรง ฮ่องเต้มีพระบัญชาให้ทหารและองครักษ์ออกตามล่าตัวผู้ที่อยู่เบื้องหลังการลอบสังหารอย่างเร่งด่วน การลอบทำร้ายองค์รัชทายาทไม่เพียงแต่เป็นการท้าทายอำนาจของพระองค์ แต่ยังเป็นภัยต่อราชสำนักและความมั่นคงของแผ่นดิน พระองค์จึงไม่สามารถนิ่งนอนใจได้ ฮ่องเต้ทรงเรียกประชุมเหล่าขุนนางและองครักษ์ผู้รับผิดชอบทั้งหมด พร้อมประกาศด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว “ใครก็ตามที่บังอาจลอบทำร้ายองค์รัชทายาท ข้าจะไม่ยอมปล่อยผ่านไปได้ พวกเจ้าจงเร่งมือค้นหาตัวคนทำผิดมาให้ได้โดยเร็วที่สุด และข้าต้องการรายงานความคืบหน้าโดยด่วน” บรรดาขุนนางและองครักษ์ต่างรับคำสั่งด้วยความเคร่งเครียดและเร่งมือออกสืบหาตัวการที่อยู่เบื้องหลังการลอบสังหารครั้งนี้ ขณะที่พระองค์เองก็ทรงรู้สึกกังวลต่อความปลอดภัยขององค์รัชทายาทหลี่หยาง จึงตัดสินพระทัยเสด็จไปเยี่ยมพระโอรสด้วยพระองค

• ย้อนเวลารัก องค์รัชทายาท   ตอนที่ 31 การบาดเจ็บของหลี่หยาง

  หลังจากใช้เวลาหลายวันพักผ่อนท่ามกลางธรรมชาติที่สวยงาม และการผ่อนคลายทางกาย หวังหยู่รู้สึกว่าร่างกายของเขาเริ่มฟื้นตัวอย่างรวดเร็ว เขารู้สึกสดชื่นและมีพลังมากขึ้น ความอ่อนเพลียจากอาการป่วยหายไปจนหมดสิ้น และหัวใจของเขาก็เต็มไปด้วยความรักและความสุขจากการได้ใช้เวลาร่วมกับหลี่หยาง ส่วนองค์รัชทายาทหลี่หยางไม่ต้องพูดถึง ตอนนี้สุขยิ่งกว่าไหนๆ เพราะชวนพระชายาทำเรื่องผ่อนคลายทุกคืน การเดินทางครั้งนี้ไม่เพียงแต่ช่วยให้หวังหยู่ฟื้นตัว แต่ยังเป็นช่วงเวลาที่ทั้งสองคนได้ใกล้ชิดกันมากขึ้น ความรักและความผูกพันระหว่างพวกเขาทั้งสองได้แน่นแฟ้นยิ่งกว่าเดิม ในช่วงเย็นขณะที่องค์รัชทายาทและพระชายากำลังพากันเดินเล่นอยู่รอบตำหนักเพื่อชมความงามของธรรมชาติท่ามกลางเสียงน้ำไหลและสายลมที่พัดผ่าน อย่างเป็นส่วนตัวเพียงสองคน แต่แล้วจู่ ๆ ก็มีเสียงบางอย่างดังขึ้นจากพุ่มไม้ที่อยู่ใกล้เคียง ทำให้ทั้งสองหยุดชะงัก ก่อนจะหันมองไปรอบ ๆ ด้วยความระแวง ทันใดนั้น กลุ่มชายฉกรรจ์ในชุดดำหลายคนปรากฏตัวออกมาจากพุ่มไม้ พวกเขาถือดาบในมือและพุ่งเข้ามาใกล้ทั้งสองคนอย่างรวดเร็ว ท่ามกลางความมืดที่เริ่มคืบคลานเข้ามา กลุ่มคนร้ายเข้าโจมตี

• ย้อนเวลารัก องค์รัชทายาท   ตอนที่ 30 ผ่อนคลายแบบไม่ต้องสอดใส่ NC

  หลังจากที่หวังหยู่ ฟื้นตัวจากอาการป่วยตามลำดับด้วยการดูแลอย่างใกล้ชิดจากหลี่หยาง แต่ทว่าพระสวามีอย่างหลี่หยางยังคงเป็นห่วงสุขภาพของพระชายาอยู่ แม้อาการไข้จะทุเลาลง แต่ร่างกายของหวังหยู่ยังคงดูอ่อนเพลียและต้องการการฟื้นฟูมากกว่านี้ เพื่อให้พระชายาของเขาฟื้นตัวขึ้น หลี่หยางจึงตัดสินใจพาหวังหยู่ออกไปพักผ่อนในสถานที่ที่เต็มไปด้วยธรรมชาติที่งดงามและบริสุทธิ์ เพื่อให้หวังหยู่ได้ผ่อนคลายทั้งร่างกายและจิตใจตามคำเเนะนำของฮองเฮา เมื่อเห็นว่าหวังหยู่ดีขึ้นน่าจะสามารถเดินทางไหว องค์รัชทายาทก็มอบหมายให้เหล่าข้ารับใช้เตรียมการออกเดินทางไปยังตำหนักนอกเมืองซึ่งตั้งอยู่ท่ามกลางธรรมชาติที่งดงาม บริเวณรอบ ๆ มีภูเขาและลำธารไหลผ่าน เป็นสถานที่ที่เงียบสงบและเหมาะแก่การพักผ่อน หลี่หยางตั้งใจจะพาหวังหยู่ไปที่นั่นเพื่อให้ร่างกายของเขาฟื้นตัวได้เร็วขึ้น “ข้าคิดว่าเจ้าต้องการพักผ่อนในที่ ที่มีอากาศบริสุทธิ์” หลี่หยางกล่าวขณะกำลังเตรียมการเดินทาง “ที่ตำหนักนอกเมืองแห่งนี้จะช่วยให้เจ้าผ่อนคลาย และข้าจะอยู่ข้างเจ้าเสมอ เราสองคนจะได้ใช้ชีวิตด้วยกันที่นั่น” หวังหยู่มองหลี่หยางด้วยสายตาอ่อนโยน “ขอบคุณที่ท่านใส่ใ

• ย้อนเวลารัก องค์รัชทายาท   ตอนที่ 29 ข่าวพระชายาล้มป่วย

  หลังจากที่องค์รัชทายาทหลี่หยางได้ป้อนอาหารและยาบำรุงให้ พระชายาด้วยความใส่ใจ พระชายาของเขาก็เริ่มมีอาการดีขึ้นอย่างช้า ๆ แต่ถึงกระนั้น หลี่หยางยังคงกังวลในสุขภาพของหวังหยู่ เขาตัดสินใจจะไม่ละสายตาจากพระชายาของเขาแม้เพียงสักวินาทีเดียว และตัดสินใจที่จะเฝ้าไข้หวังหยู่ด้วยตนเอง ค่ำคืนนั้น หลังจากที่หวังหยู่ทานยาและอาหารบำรุงเรียบร้อยแล้ว ร่างกายของเขายังอ่อนแรงอยู่มาก หลี่หยางจึงจัดเตรียมที่นอนข้างเตียงของพระชายาเพื่อคอยเฝ้าดูแลอย่างใกล้ชิด หากเกิดอะไรขึ้นเขาจะสามารถช่วยเหลือได้ทันที หวังหยู่ที่นอนอยู่บนเตียงมองดูการกระทำของพระสวามีด้วยความรู้สึกซาบซึ้งและอบอุ่นใจ เขารู้ดีว่าหลี่หยางมีภาระหน้าที่มากมายในฐานะองค์รัชทายาท แต่การที่หลี่หยางเลือกจะอยู่ข้างกายเขาในเวลานี้ แสดงให้เห็นถึงความใส่ใจและความรักที่เขาไม่เคยคาดหวังมาก่อน “ท่านไม่ต้องอยู่ที่นี่ก็ได้ ข้าจะพักผ่อนและคงดีขึ้นในไม่ช้า” หวังหยู่เอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงอ่อนแรงแต่เต็มไปด้วยความซาบซึ้ง เขาไม่อยากให้หลี่หยางต้องเหนื่อยล้าจากการเฝ้าดูแลเขาทั้งวัน “ข้าไม่ปล่อยให้เจ้าอยู่คนเดียวแน่” หลี่หยางตอบกลับด้วยน้ำเสียงหนักแน่นเพื่อเป็นการ