บทที่10.ย้อนกลับมาเพื่อทวงบางอย่างคืน

บทล่าสุด

• รอยบาปสวาท   บทที่15.แมวขโมย

  บทที่15.แมวขโมยท้องฟ้าสีดำทะมึนเมื่อเวลาล่วงเข้าสู่กลางดึก บนฟากฟ้ามีแสงดาวน้อยนิด เพราะพระจันทร์ดวงโตลอยเด่นเหนือน่านฟ้า แสงสีนวลเย็นตา ทอแสงลงมาบนพื้นโลก แม้จะไม่สว่างเท่าแสงสุริยา แต่ก็ทำให้ม่านราตรีไม่สามารถบดบังการมองเห็นของสายตาคนได้แมลงตัวเล็กขยับปีกแบบแสนสุข เมื่อเวลาดึกสงัดเช่นนี้ไร้สิ่งมีชีวิตรบกวน เป็นเวลาแสนสงบที่ชีวิตน้อยได้มีความสุขเต็มที่ เวลาเช่นนี้เป็นเวลาที่แมลงเหล่านั้นถือครองแต่...วันนี้ไม่เหมือนกับทุกวันในขณะที่คนอื่นๆ หลับใหลหลังทำงานเหนื่อยมาทั้งวัน ที่นอนนุ่มๆ คือที่พักกายอย่างดีของพวกเขา ดังนั้นจึงไม่มีคน คนไหนออกมาเดินท่อมๆ ตากน้ำค้างกลางดึกแน่ๆ เพราะเขากำลังนอนหลับบนที่นอนอุ่นๆ คลุมด้วยผ้าห่มผืนหนาๆ เมื่ออากาศกลางดึกเย็นสบายเงาตะคุ่มๆ ของคนร่างใหญ่ เดินย่องเงียบกริบ เขาลัดเลาะตามทิวไม้ สอดส่ายสายตามองเป้าหมายตาเขม็งชายผู้นั้นหยุดยืนใต้หน้าต่างบานหนึ่ง หน้าต่างบานนั้นเปิดโล่ง สายลมด้านนอกพัดกรูเข้าไป จนผ้าม่านลายดอกไม้ไหวพะเยิบพะยาบ“ยัยบ้า...นอนไม่ระวัง หน้าต่างไม่ร

• รอยบาปสวาท   บทที่14.หยาดน้ำตาเปื้อนแก้มใส... 2

  “ไม่! เธอสมควรถูกลงโทษ ครั้งต่อไปจะได้ไม่กล้าหือกับฉัน” ธรรวากล่าวเสียงเข้ม มองริมฝีปากอิ่มเต็มที่กำลังสั่นระริก หวนให้นึกถึงจุมพิตแสนหวานที่เคยฉกฉวยเอามาจากดลยา และอยากจะลองชิมมันอีกสักครั้ง“อย่านะ! คุณกับดลตกลงกันแล้ว เราจะไม่ยุ่งเกี่ยวกัน แล้วนี่สายแล้วด้วย คุณควรไปทำงาน ไปสิคะ... หากคุณยังไม่อยากถูกมองว่าเป็นหัวหน้าที่ไม่ดี” ดลยาออกแรงผลักร่างสูงใหญ่ให้พ้นตัว และทันทีที่ได้อิสระก็แทบจะกระโดดรีบหนีอีกฝ่ายไปยืนตัวสั่นอยู่อีกมุมด้านหนึ่งของโถงทางเดิน“ยังพอมีเวลา และฉันข้อแก้ความเข้าใจของเธอใหม่ด้วย ไอ้ที่ฉันตอแยเธอนี่ไม่ได้พิศวาสเธอสักนิดนะ ฉันแค่ห่วง...” ดวงตาคู่คมกวาดมองไปทั่วร่างบอบบางเป็นประกายตาวาววับ สายตาคู่นั่นหยุดที่เนินหน้าท้องของดลยา ทำให้คนถูกมองหน้าร้อนผ่าว กำมือแน่นพร้อมกับขึงตาใส่“ดลรู้ค่ะ ข้างนอกนั่น มีผู้หญิงอีกมากที่พร้อมจะไปกับคุณทุกที่ ผู้หญิงท้องน่ารังเกียจอย่างดลคุณคงไม่ต้องการ ดังนั้น อยู่ห่างๆ ดลไว้ค่ะ”ดลยาตอบกลับเสียงสั่น เจ็บแปลบๆ ในอกจนน้ำตาเกือบรินไหล เมื่อตนเองไร้ค่า ไม่น่าเ

• รอยบาปสวาท   บทที่14.หยาดน้ำตาเปื้อนแก้มใส... 1

  บทที่14.หยาดน้ำตาเปื้อนแก้มใส...“ความจริง...ไอ้นนท์เพื่อนฉันมันก็เป็นคนดีนะ มันคงไม่ลำบากใจที่จะรับเดนฉันหรอก”ธรรวาเปรย เขาเหยียดยิ้ม เมื่อดลยาหันขวับมามองเขา แบบจะกินเลือดกินเนื้อ“ปากแบบคุณนี่...หึ!! ... นั่นเพื่อนคุณนะคะ!!” เพราะอยู่ในภาวะตั้งครรภ์ จากคนสงบเสงี่ยม ดลยารู้สึกว่าเธอจะฉุนเฉียวง่าย ไม่ยอมลงให้ใครเท่าไร ดังนั้นมันจึงไม่แปลกที่เธอจะเถียงกลับไปแบบทันควัน“ฉันพูดเรื่องจริง ฉันไม่ได้ตาบอดนี่จะได้ไม่เห็นที่เธอระริกระรี้ใส่ไอ้นนท์มัน”ชายหนุ่มไหวไหล่ เขาหยิบมีดปาดเนยลงบนขนมปังแล้วก็ยกขึ้นกัดแบบสบายอารมณ์“อคติ!! คุณนนท์กับดลเป็นเพื่อนกันค่ะ เราแค่คุยกันถูกคอ” หญิงสาวกล่าวแก้ เธอยกผ้าขึ้นซับมุมปาก ทำท่าจะลุกขึ้นจากโต๊ะอาหาร เมื่อมื้อเช้าวันนี้ ดลยากลืนไม่ลงจริงๆ เมื่อธรรวาตั้งท่าจะหาเรื่องท่าเดียว“เธอจะไปไหน? แล้วนั่นเธอไม่กินรึ?”ชายหนุ่มร้องถาม หล่อนเตะอาหารเหมือนแมวดม แล้วแบบนี้ ‘ลูก’ ของเขาจะโตได้ยังไง&l

• รอยบาปสวาท   บทที่13.อยากได้เอาไป 3

  ดารัณเป็นคนเดียวในบดินทร์เดชที่ยังไม่รับรู้เรื่องที่เกิดขึ้น หล่อนเริงสุขอยู่นอกบ้าน สำเริงสำราญกับคู่ขาคนใหม่ โดยไร้ความยำเกรง แม้ธรรวาจะกลับมาอยู่ด้วยแล้วก็ตามเสียงหอบหายใจดังระงม เมื่อพายุอารมณ์เดือดระอุ ร่างเปลือยขาวโพลนส่ายสะบัด หล่อนสนองตอบการโจนจ้วงแบบถึงอกถึงใจ พร้อมกับเปล่งเสียงครางระรัวสะโพกผายตึงส่ายร่อน รับจังหวะโยกขย่มแบบไม่ยอมแพ้เสียงเร่งเร้าดังกระหึ่ม เมื่อไฟปรารถนาบาดผิวกายจนเกือบไหม้“เร็วๆ หน่อยเรย์ ฉันแย่แล้ว...”หนุ่มตาน้ำขาวกัดฟันกรอด เขาขยับร่างกายเร็วๆ เสือกเสยความแกร่งร้อน ตอกอัดสัดส่วนยวนตาเต็มแรงที่มี“ชอบแบบนี้เหรอคนสวย” เสียงที่ไม่ต่างกับคำรามเอ่ยถาม ใบหน้าคมดุบิดเบี้ยวเพราะความเสียวสะท้าน“จัดมาเลยเรย์ ฉันรับไหว” ดารัณหญิงร่านเอ่ยเร่ง หล่อนสูดปากครางหงิงๆโยกเรือนกายตอบโต้การกระแทกกระทั้นแบบไม่ยอมแพ้มือแข็งแรงเอื้อมจับช่วงเอวกระชากเข้าหาตัวแรงๆ จัดหนัก จัดเต็มให้กับความต้องการของหล่อนเป็นความเมามันที่เรย์ก็ปฏิเสธไม่ได้ เขาผ่านผู้หญิงมามากมาย แต่ไม่มีผู้หญิงคนไห

• รอยบาปสวาท   บทที่13.อยากได้เอาไป 2

  “ดลท้องกับคุณธรรค่ะ... แต่คุณลุงไม่ต้องสนใจตรงนั้นหรอกนะคะ ที่ดลอยากให้คุณลุงรู้... คือดลจะไม่รับการช่วยเหลือของคุณธรร ดลจะยก ‘ลูก’ ให้ และดลจะไปจากที่นี่ ดลมีเหตุผลค่ะ”หญิงสาวพูดยาวๆ เพื่อไม่ต้องพูดซ้ำหลายครั้ง เทียมคงสักอย่างหนัก เมื่อท่านคงไม่เห็นด้วยกับความคิดนี้ของเธอเทียมถอนใจ ลูกชายท่านเป็นคนหัวแข็ง เทียมไม่สามารถบงการอะไรธรรวาได้ และดลยายืนกรานเช่นนี้ ครอบครัวอบอุ่นของบุตรชายที่ท่านฝันไว้ คงไม่มีทางเกิดขึ้น“คิดดีแล้วซินะ” ท่านเปรย ดลยาพยักใบหน้ารับ น้ำตาหยดติ่งๆ“ลุงจะไม่ถามนะ ลุงเชื่อว่าหนูดลมีเหตุผล...ก็ดี... ไอ้ลูกชายหัวแข็งของลุงมันจะได้รู้บ้าง...ไม่มีใครลงให้มันทุกคน หากมันไม่อ่อนข้อให้ก่อน แต่...หนูไม่คิดถึงลูกเหรอไง...เห้อ!!”ประสบการณ์กว่าครึ่งชีวิต ทำให้เทียมรู้ดี เรื่องของหนุ่ม-สาว ต้องปล่อยให้เขาตัดสินเอง คนโตกว่าแค่ชี้นำ และคอยประคับประคองหากออกนอกลู่ทาง ธรรวาไม่ใช่เด็ก3ขวบ เขาเป็นหนุ่มฉกรรจ์ เรื่องพันตูกับผู้หญิง ลูกชายท่านโชกโชน ดังนั้น มันจึงเป็นเรื่องมหัศจรรย์ที่บุตรชายพลาด

• รอยบาปสวาท   บทที่13.อยากได้เอาไป 1

  บทที่13.อยากได้เอาไป“พี่ปิ่น...พี่ปิ่นว่าคุณดลมีอาการเหมือนคน ‘ท้อง’ มั้ย?” เสียงกระซิบกระซาบดังแว่วๆ อยู่ใต้ระเบียงบ้านที่ธรรวายืนอยู่ เขารีบเบี่ยงกายแอบ แต่ตั้งใจฟังคำพูดของสาวใช้สองนางนั้น เมื่อเรื่องที่ทั้งสองคุยกัน พาดพิงถึงคนที่เกี่ยวข้องกับตนเอง“มึงว่าไงนะอีแวว!!” ปิ่นตวาด หล่อนแยกเขี้ยวใส่สาวใช้อีกนาง“แหมพี่...ลืมไปแล้วไง ถึงฉันจะอายุแค่นี้ ฉันเคยมีลูกแล้วนะ” แววตาอายุแค่18 ปี แต่เพราะอดีตของหล่อนเป็นเด็กสาวใจแตกมาก่อน ริรักในวัยเรียน ทำให้ถนนชีวิตก้าวกระโดดต่างจากเพื่อนรุ่นเดียวกัน“เออ...กูรู้แล้วมึงมีประสบการณ์ แต่จะมาพูดพล่อยๆ ถึงคุณดลแบบนี้ไม่ได้” ปิ่นออกตัวป้องนายสาวสุดฤทธิ์“ฉันไม่ได้พูดพล่อยๆ นะพี่ปิ่น อาการคุณดลมันฟ้อง”แววตาแย้ง ที่เธอกับอีกหลายๆ คนเห็น ดลยามีอาการเหมือนคนตั้งครรภ์จริงๆ“เธอไม่มีแฟน ไม่เคยมีผู้ชายมาพัวพัน แล้วจะท้องได้ไงวะ!!”ดลยาอยู่แต่ในบดินทร์เดช มีผู้ชายมาชอบพอก็ไปมาหาสู่กันใต้สายตาหลายคู่