Share

05 แตกกลุ่ม [1/5]

Author: 816
last update Last Updated: 2025-03-29 11:17:29

เจ้ากระต่ายขาวลอบพรูลมหายใจออกเมื่อกินขนมปังเข้าไปแล้วไม่เป็นอะไร น่าเสียดายที่ความมืดเริ่มโรยตัวลงมาทำให้ชายหนุ่มไม่ทันสังเกตเห็นใบหน้าแดงเป็นปื้นของคนให้ขนมปัง

เฉินเฟิงไม่รู้จะตอบคำถามอย่างไร จะบอกว่าไม่กลัวเลยก็ไม่ใช่ พวกเขายังนับได้ว่าเป็นคนแปลกหน้าต่อกัน อีกทั้งเขายังตัวคนเดียว จึงต้องระมัดระวังตัวเพราะอีกฝ่ายมีจำนวนคนมากกว่า

ส่วนเรื่องที่เผลองับขนมปังเข้าปากไปนั่นก็เพราะสงสารหูกลม ๆ บนศีรษะที่ลู่ไปด้านหลังเล็กน้อย ราวกับผิดหวังที่เขาไม่รับความปรารถนาดี

ว่ากันตามระบบนิเวศแล้ว ต้องเป็นเขาที่กลัวไม่ใช่เหรอ

“ก็กลัวนิดหน่อยมั้งครับ” เฉินเฟิงตอบไปตามความจริง เห็นเพื่อนร่วมทีมคนอื่นก็ดูลุ้นกับคำตอบของเขาเช่นกัน

“...” นิโคลัสเม้มปากอย่างทำอะไรไม่ถูก

“เอ่อ อันที่จริงก็ไม่ได้กลัวมากเท่าไร” ชายหนุ่มเห็นคนตัวโตมีสีหน้าราวกับได้รับความกระทบกระเทือนจิตใจก็รีบแก้คำตอบของตนเองให้เป็นกลางมากที่สุด

แต่บรรยากาศก็ไม่ได้ดีเพิ่มขึ้นเลย

“คือ เราเพิ่งรู้จักกัน อ่า... นี่ไงครับผมกินขนมปังคุณแล้ว” เฉินเฟิงหยิบขนมปังเจ้าปัญหาชิ้นเดิมขึ้นมาเคี้ยวอีกคำ กัดเข้าไปคำใหญ่จนแก้มตุ่ย

“กินเนื้อด้วยสิ” นิโคลัสยื่นเนื้อกระป๋องของตนไปให้ด้วย

“...” ทำไมถึงมีเพิ่มล่ะ หรือจะลอบวางยาในเนื้อกระป๋อง?

“ผมว่าพวกเรามากินด้วยกันดีกว่าครับ” โจเซฟที่เคยออกตัวว่าอาหารของกลุ่มมีจำกัดต้องเอ่ยชวนชายหนุ่มปริศนามาร่วมวงกินข้าวอย่างช่วยไม่ได้ ไม่อย่างนั้นบรรยากาศพิพักพิพ่วนนี้คงไม่จบสิ้นเสียที

พอถูกชวน หนุ่มลูกครึ่งจึงต้องขยับพาตัวเองมานั่งรวมกลุ่มด้วย

“ว่าแต่คุณเฉินเฟิงอยู่คนเดียวเหรอคะ” หงส์เปิดปากพูดคนแรก เมื่อได้นั่งล้อมวงกินอาหารพร้อมกัน นอกจากขนมปังที่ได้รับจากนิโคลัสชิ้นแรก ชายหนุ่มก็ไม่ได้แตะต้องอาหารของคนในกลุ่มเลย เจ้าตัวเอาแต่นั่งกัดแครอทจนหมดแล้วค่อยหยิบหัวถัดไปจากในกระเป๋าขึ้นมากินต่อ

“เปล่าครับ มีเพื่อนผมรออยู่อีกฟากของภูเขา” เห็นกลุ่มทหารรับจ้างพยายามสานมิตรภาพ เจ้ากระต่ายจึงได้แต่แสดงท่าทีเป็นมิตรตอบกลับไป ถามก็ตอบ แต่ไม่ได้ตอบทั้งหมด...

“แล้วทำไมคุณถึงออกมาคนเดียวล่ะ” แทนที่จะมาช่วยกันจะได้อุ่นใจ

“อ่า อีกฝ่ายยังเด็กน่ะครับ”

“อ๋อ งี้นี่เอง” หงส์ตอบรับในลำคอ ถ้าเป็นเด็กก็ไม่ควรพามาเสี่ยงด้วยจริง ๆ

“ว่าแต่คุณดูไม่ตกใจกับรูปลักษณ์ของพวกเราเลยนะคะ” หงส์เอ่ยถาม เธอข้องใจว่าอีกฝ่ายดูไม่แปลกใจเลยสักนิดในตอนที่เจอกับพวกเขาเป็นครั้งแรก ไหนจะฮู้ดที่เจ้าตัวใส่คลุมศีรษะอยู่ตลอดเวลานั่นอีก

“ผมเคยเจอคนแบบพวกคุณมาก่อน” เฉินเฟิงนิ่งไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเลือกพูดถึงกลุ่มโจรปล้นบ้านเขาขึ้นมา หากอีกฝ่ายไปตรวจสอบก็คงจะเจอ

“...” นิโคลัสนั่งฟังด้วยใบหน้าเรียบเฉย แต่ภายในใจปะทุยิ่งกว่าภูเขาไฟระเบิด ถ้าวันหนึ่งเขาได้พบกับโจรพวกนั้น สาบานเลยว่าจะต้องยิงพวกมันให้พรุน

แม้ว่าเขาจะไม่ใช่คนที่ดีนัก แต่การปล้นบ้านคนอื่นก็ไม่เคยอยู่ในสารบบของเขา โดยเฉพาะช่วงหน้าสิ่วหน้าขวานอย่างนี้

“แล้วตอนนี้โอเคเรื่องที่อยู่หรือยัง” ทีโอถามบ้าง

“ครับ” เฉินเฟิงพยักหน้า “เอ่อ... คือว่าผมอยากจะถามสักหน่อยได้ไหมครับ” พร้อมกับถามต่อเพื่อเบี่ยงประเด็นเมื่อเริ่มเข้าเรื่องส่วนตัวมากเกินไป

“คือก่อนหน้านี้ผมเจอซอมบี้ของคนในหมู่บ้าน พวกเขาเชื่องช้า กว่าจะเดินมาถึงตัวต่อให้เป็นเด็กก็ยังหลบทัน แต่ทำไมซอมบี้ที่ผมเจอวันนี้ถึงได้รวดเร็วนักล่ะครับ” ตัวเขาที่ผ่านการวิวัฒนาการแล้วทำไมถึงยังถูกต้อนให้จนมุมได้

“ใช่ที่นิคยิงไปปะ” ตุ่นถามแพทย์ประจำกลุ่ม ได้รับการตอบกลับเป็นการพยักหน้ายืนยัน

“ก่อนที่ลมจะเปลี่ยนทิศ ผมแน่ใจว่าไม่ได้ยินเสียงหรือได้กลิ่นซอมบี้เลย แต่พอออกจากที่ซ่อนแล้ว เอ่อ จัดการไปตัวแรก…” เหตุการณ์ต่อจากนั้นกลุ่มทหารรับจ้างตรงหน้าเขาล้วนประจักษ์ด้วยสายตาตนเอง

“นั่นเป็นเพราะคุณกลายพันธุ์แล้ว” นิโคลัสจ้องประสานนัยน์ตาสีแดง อาการที่อีกฝ่ายพูดมาเขาเคยเป็นมาก่อน และเชื่อว่ามนุษย์ที่กลายพันธุ์อีกหลายคนก็ต้องเคยประสบพบเจอ

“...” เฉินเฟิงเม้มปากแน่น ไม่คิดว่าความจะแตกเพราะคำถามของตน

“คนที่กลายพันธุ์นั้นถ้าไม่ได้รับการฝึกที่เหมาะสมจะไม่สามารถดึงประสิทธิภาพของกำลังกายที่เกิดขึ้นใหม่มาใช้ได้อย่างเต็มที่ บางครั้งก็จะเผลอใช้แค่พลังดั้งเดิมหรือก็คือพลังตอนที่ยังเป็นมนุษย์ธรรมดา” กระต่ายมือใหม่ครุ่นคิดตาม

“เป็นปกติที่เราจะเผลอปฏิเสธสิ่งที่ยากเกินกว่าจะรับได้ ทำให้บางครั้งไม่ได้ดึงพลังใหม่มาใช้ให้เคยชิน ยิ่งเวลาจวนตัวที่สมาธิของคนเราจะเลือกจดจ่ออยู่กับแค่สิ่งใดสิ่งหนึ่ง อย่างตอนนั้นที่คุณบอกว่าไม่ได้ยินเสียงของซอมบี้ นั่นคงเป็นเพราะว่าใจคุณคิดอยากจะหนี สมองถึงได้สั่งการให้กำลังทั้งหมดไปที่ฝีเท้า ประสาทการได้ยินที่ยังไม่ได้ใช้จนเคยชินจึงกลับมาอยู่ในสภาวะใกล้เคียงกับมนุษย์ธรรมดา”

แสดงว่าตอนนั้นถ้าเขาวิ่งสุดฝีเท้าก็คงหนีรอด แต่เพราะมีอีกตัวมาดักจึงทำให้ทางหนีถูกบีบให้แคบลงจนต้องวิ่งมายังโรงงานน้ำตาลแห่งนี้

“แล้วพวกคุณ…”

“ตอนยังไม่กลายพันธุ์พวกเราก็เป็นทหารประจำการ กำลังกายจึงมีมากกว่าคนทั่วไป ตอนที่เริ่มกลายพันธุ์ก็แค่ปรับตัวมากหน่อย แต่ไม่นานก็สามารถดึงพลังมาใช้ได้ราวกับเป็นส่วนหนึ่งของร่างกายตั้งแต่เกิด” ตุ่นเคาะจมูกของตนเบา ๆ ในฐานะที่กลายพันธุ์มาเป็นสุนัข ประสาทสัมผัสการดมกลิ่นของเขานับได้ว่าไม่เป็นสองรองใคร

สรุปก็คือเป็นเพราะเขาอ่อนแอ

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • วันสิ้นโลกของผม   113 กองกำลังพิเศษ [5/5]

    คนที่ถูกติ๊กผ่านด้วยปากกาสีน้ำเงินคือคนธรรมดา แต่ถ้าถูกติ๊กช่องผ่านด้วยปากกาสีแดงหมายความว่าเป็นคนที่องค์กรนั้นทำการโคลนนิ่งมาแทนที่คนเก่าที่ต้องแบ่งแยกสีก็เพื่อไม่ให้ผิดสังเกตเกินไป ถ้าหนอนบ่อนไส้ตกรอบกันหมด พวกองค์กรนั้นต้องบุกโจมตีพวกเขาอีก ดังนั้นจึงต้องคละ ๆ กันไป แต่คนที่ถูกติ๊กด้วยปากกาสีน้ำเงินจะถูกพิจารณาคัดเลือกไปเป็นหนึ่งในกองกำลังพิเศษเมื่อครบกำหนดการฝึกฝนร่างกายส่วนพวกหนอนก็ปล่อยให้ทำงานจิปาถะในค่าย หรือไม่ก็พาไปทำภารกิจแล้วถือโอกาสเก็บกวาดเสียตรงนั้น กลับมาก็ค่อยแจ้งว่าตายในหน้าที่แผนการนี้ถูกคิดอย่างรอบคอบโดยท่านนายพลอธิและโจเซฟ ต้องทำให้พวกมันตายใจให้มากที่สุด งานเบื้องหลังจะได้ราบรื่นนอกจากงานคัดเลือกทหารประจำการแล้ว สำนักงานภารกิจยังออกภารกิจใหม่ให้กับผู้ที่มีพลังพิเศษสายโลหะและพลังกายโดยเฉพาะ นั่นก็คือการก่อสร้างเส้นทางรถไฟมิตรภาพเชื่อม 5 ประเทศเข้าด้วยกันหลังจากประกาศภารกิจนี้ไปได้ไม่นานก็มีคนหลั่งไหลเข้ามาสมัครเป็นจำนวนมาก ส่วนใหญ่แล้วเป็นคนต่างชาติที่ติดอยู่ภายในประเทศไม่สามารถหาทางกลับบ้านตนเองได้ ถือโอกาสติดสอยห้อยตามกลับประเทศบ้านเกิด ต่อให้ไปเป็นกรรมกรขน

  • วันสิ้นโลกของผม   113 กองกำลังพิเศษ [4/5]

    …“เชิญนั่งเลยครับ” เมื่อเข้าประตูห้องสอบสัมภาษณ์ก็ได้พบกับชายแปลกหน้าที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน“...? ” เขาเป็นกระบอกเสียงซุบซิบนินทามาตั้งแต่เริ่มก่อตั้งค่าย มั่นใจว่าต่อให้ไม่รู้จักมักจี่ก็จำหน้าคนในค่ายได้เกือบหมดแต่กับชายตรงหน้า… ทั้งที่มีหนวดโค้งเป็นเอกลักษณ์แท้ ๆ ทำไมเขาถึงไม่เคยเห็นเลยล่ะ?“มีอะไรติดหน้าผมเหรอครับ” วิทย์เกิดอาการร้อนตัวอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน คนที่เข้ามาใหม่เป็นมนุษย์กลายพันธุ์แมว แถมตั้งแต่เข้ามาก็จ้องหน้าเขาไม่เลิกหรือว่าคนคนนี้จะเป็นหนอนบ่อนไส้!! แล้วเริ่มระแคะระคายว่าเขาไม่ใช่คนในค่ายนี้!!ฉิบหายแล้ว!“เปล่าครับ ผมคิดว่าคงจำคนผิดเฉย ๆ ขอโทษที่เสียมารยาทด้วยครับ” ชายหนุ่มโค้งศีรษะ รอกระทั่งเจ้าหน้าที่อนุญาตถึงยอมไปนั่งเก้าอี้สำหรับสัมภาษณ์ปากบอกว่าจำคนผิด แต่แมวหนุ่มก็ยังคลางแคลงใจไม่หาย“ครับ งั้นเรามาสัมภาษณ์กันเลยดีกว่า” วิทย์รู้ดีว่าตนเป็นประเภทโกหกไม่เก่ง ทางเดียวที่จะรอดได้ก็คือเบี่ยงไปเรื่องอื่น“จากที่ผมอ่านใบสมัครที่คุณกรอกมา เหตุผลที่เข้ากองทัพเป็นเพราะอยากแข็งแกร่งขึ้น ถูกไหมครับ” วิทย์ถามพลางแสร้งเงยหน้าสบตากับผู้เข้าสมัคร และทันทีที่อีกฝ่ายต้องสบต

  • วันสิ้นโลกของผม   113 กองกำลังพิเศษ [3/5]

    “ในการสร้างทางรถไฟครั้งนี้จะต้องเป็นที่จับตามองของคนในองค์กรนั้นแน่ ผมเลยคิดว่าในระหว่างที่ความสนใจถูกเบี่ยงไปทางอื่น พวกเรามาเตรียมกองกำลังให้พร้อมสำหรับการโต้กลับกันดีกว่า”“คุณก็จะเข้าร่วมด้วยเหรอ” โจเซฟเลิกคิ้วมองไปที่ชาวต่างชาติคนเดียวในกลุ่ม“แน่นอนสิ เรื่องสนุกแบบนี้ผมไม่พลาดหรอก” คนติดเล่นยิ้มหัวเราะ“คุณนี่นะ เพลา ๆ เรื่องเล่นบ้างเถอะ” อดีตลูกจ้างชั่วคราวส่ายหัว ตอนเขารับงานของอีกฝ่ายก็ปวดหัวไม่หาย รู้ว่ามีฝีมือพอตัว แต่นายจ้างไม่ควรมาอยู่แนวหน้าหรือเปล่า?“...”“อะแฮ่ม เรื่องการโต้กลับผมเห็นด้วยเต็มที่ครับ ลูกทีมของผมเองก็คงอยากตั๊นหน้านายท่านใจแทบขาดเหมือนกัน” โดยเฉพาะคนที่สูญเสียครอบครัวไป“แล้วจะใช้ที่ไหนฝึกซ้อมกันล่ะครับ จำนวนคนที่ต้องหาเพิ่มอีก” มีแค่พวกเขาไม่กี่คนน่ะ ไปไม่รอดหรอกนะ ถ้าฐานบัญชาการของพวกมันอยู่ที่ทะเลจริงละก็ อยากบอกว่าปลาพวกนั้นน่ากลัวจนขนหัวลุกเลยล่ะ“นั่นแหละเป็นเรื่องที่พวกเรากำลังเครียดกันอยู่ เลยอยากมาขอคำปรึกษาว่าคุณพอจะมีที่ดี ๆ ในใจบ้างหรือเปล่า” ให้ฝึกซ้อมที่ค่ายก็กลัวว่าจะถูกจับตามอง“จะบอกว่ามีก็มีนะครับ” โจเซฟนึกถึงหมู่บ้านด้วงสาคู เขาเพิ่งไ

  • วันสิ้นโลกของผม   113 กองกำลังพิเศษ [2/5]

    เขาโชคดีมากที่ชาล็อตไม่ใช่กระต่ายธรรมดาทั่วไป หลังจากรักษาตัวได้ไม่กี่วันอาการบาดเจ็บก็หายเป็นปลิดทิ้ง แต่ก็แลกมากับการกินอาหารในปริมาณมาก“มีความเป็นไปได้สูง เอบอกว่าตอนที่หมอนั่นถูกฉีดยาก็มีสีหน้าดีใจมาก” นายพลอธิพูดเสริม“แล้วคนที่มารับข่าวล่ะ”“พอฉีดยาให้เสร็จก็กางปีกบินไปเลย” เอประเมินตนเองแล้วว่าไม่สามารถไล่ตามต่อได้จึงกลับมารายงานแทน“แล้วเรื่องคริสตัลสีเขียวล่ะ” ยามาโมโตะที่นั่งนิ่งมานานถามสิงหาบ้าง ในวันนั้นพวกเขาเห็นกับตาว่ามนุษย์ค้างคาวกลืนคริสตัลสีเขียวลงไป จากนั้นไม่นานจากที่เสียเปรียบก็มีพละกำลังมากขึ้นอย่างน่าตกใจตอนที่ฟังเรื่องการต่อสู้ของยามาโมโตะกับมนุษย์ค้างคาว โจเซฟหวนนึกไปถึงคริสตัลสีเขียวที่นิโคลัสมีไว้ในครอบครอง อีกฝ่ายเองก็ไม่รู้วิธีใช้มันเช่นกัน ได้แต่เก็บไว้ก่อน“ได้ความแล้วครับ คริสตัลสีเขียวเป็นคริสตัลที่จะเกิดขึ้นเฉพาะมนุษย์กลายพันธุ์ที่กลายเป็นซอมบี้” สิงหาหยิบคริสตัลออกมาจากกระเป๋าในอกเสื้อ “ซอมบี้ทั่วไปจะให้คริสตัลสีใส คริสตัลสีเหลืองจะช่วยในการเลื่อนระดับพลัง ส่วนสีเขียวจะช่วยเพิ่มพลังให้เกินขีดจำกัดในระยะสั้น” อันที่จริงในตลาดมีการขายสิ่งนี้อยู่บ้าง

  • วันสิ้นโลกของผม   113 กองกำลังพิเศษ [1/5]

    พวกเขาไม่ได้เร่งจัดการเรื่องหนอนบ่อนไส้ในทันทีตามคำแนะนำของนายพลอธิ แต่จะคอยจับตามองอย่างใกล้ชิด นอกจากนี้งานบางส่วนที่เป็นความลับก็ต้องเติมแต่งข้อมูลเสียใหม่ ไม่ให้ถูกเข้าถึงได้อย่างง่ายดายเกินไปนักส่วนเชลยในห้องสอบสวนก็พบว่ากลายเป็นศพไปแล้วในเช้าวันถัดมา ซึ่งดูจากสภาพแล้วอาจกลายเป็นซอมบี้ในอีกไม่นานเมื่อสิงหาเก็บตัวอย่างของมนุษย์ค้างคาวเรียบร้อยก็กำจัดทิ้งพร้อมกับเผาในคราวเดียวกัน ไม่ยอมให้กลายเป็นซอมบี้เพิ่มปัญหาเด็ดขาดท่านนายพลแสร้งทำสีหน้าเจ็บใจ ทั้งยังระบายเรื่องที่ไม่ได้ข้อมูลอะไรเลยจากมนุษย์ค้างคาวกับเลขาฯ คนสนิท พอสบโอกาสหนอนบ่อนไส้ก็รีบออกไปนอกค่ายแล้วทำงานของตนเองอย่างแข็งขันด้วยการติดต่อกับคนที่คาดว่าน่าจะคอยรับข้อมูลเหล่านี้ไปแจ้งให้นายท่านของพวกมันทราบส่วนคนที่รับหน้าที่สะกดรอยตามไปก็ไม่ใช่ใครที่ไหน เป็นเอ ลูกชายเพียงคนเดียวของท่านนายพลนั่นเอง ด้วยความที่ชายหนุ่มเป็นมนุษย์กลายพันธุ์หมาป่า ย่อมมีประสาทการฟังที่ดีเยี่ยม ไม่ต้องติดตามในระยะใกล้ก็สามารถตามไปโดยที่อีกฝ่ายไม่รู้ตัวได้การทำงานภายใต้ความรู้สึกที่ว่า กำลังถูกจับตามองอยู่ตลอดเวลา ช่างเป็นความรู้สึกแปลกใหม่ที่

  • วันสิ้นโลกของผม   112 พวกเราก็โกรธเหมือนกัน [5/5]

    “เอ่อ ผมต้องขอโทษด้วยครับที่ห้ามคุณยามาโมโตะไว้ไม่ทัน” เลขาฯ หนุ่มมีสีหน้าไม่ดีนักราวกับว่าตนทำงานผิดพลาด ทั้งที่ไม่ได้ยื้อหัวหน้าหนุ่มแห่งค่ายประเทศ L อย่างจริงจังมากนัก ส่วนหนึ่งก็เพื่อใช้เป็นข้ออ้างเข้ามาภายในห้องสอบสวนเพื่อตรวจดูว่า W01 ถูกสอบสวนไปหรือยัง แล้วเรื่องที่ตนเป็นหนอนบ่อนไส้ถูกแพร่งพรายออกไปหรือไม่“ไม่เป็นไร จริงสิ ช่วยลิสต์รายการอาวุธที่เสียหายด้วยนะ จะได้ให้ช่างประจำกองทัพตรวจดูอีกที” นายพลอธิไม่อยากเห็นหน้าเลขาฯ คนนี้นานนัก เขายังทำใจไม่ได้ที่ลูกน้องคนสนิทเปลี่ยนไปถ้าเป็นการโคลนนิ่งเขาก็ยินดีแก้แค้นแทนให้ แต่ถ้าเป็นการหักหลัง… เขาอยากรู้จริง ๆ ว่าคนพวกนั้นยื่นข้อเสนออะไร ถึงทำให้ลูกน้องที่อยู่ข้างกายเขานับสิบปียอมสวามิภักดิ์ด้วย“ผมจะรีบจัดการให้ครับ” เมื่อเห็นว่าคนเป็นนายยังสั่งงานเหมือนเดิม ตุ้มถ่วงในใจถึงเบาบางลงและรีบออกจากห้องไปปฏิบัติหน้าที่ของตนตามคำสั่ง“ลูกน้องคุณนี่กระตือรือร้นดีนะ” ยามาโมโตะเอ่ยทีเล่นทีจริง “ผมว่าคุณน่าจะตรวจสอบเขาสักหน่อยนะ ตอนที่ผมถามเรื่องมาที่ห้องนี้เขาก็ทำเป็นห้าม แต่ก็ยอมบอกทางให้” แถมยังพาตัวเองเข้ามาพร้อมเขาอีก หากเป็นคนอื่นถ้ากล

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status