บทที่ 9

최신 챕터

• สองสาวหย่าพร้อมกัน สองหนุ่มเสียใจทีหลัง   บทที่ 9

  จ้าวเฉิงเหิงไม่รู้ว่าทำไมฉันถึงกลายเป็นแบบนี้อย่างกะทันหันเขาจับตัวของฉันไว้ด้วยความตกใจ กลัวว่าฉันจะไม่สามารถทรงตัวได้ และตกลงจากเตียง“ชิงชิง เป็นอะไรไป ขอโทษนะ ผมไม่ได้หมายความแบบนั้น คุณอย่าทำให้ผมตกใจเลย”แต่ฉันแค่หัวเราะเท่านั้นเองฉันไม่เคยรู้มาก่อนแท้จริงแล้วการที่จ้าวเฉิงเหิงมองข้ามฉัน การตำหนิฉัน และการใส่ร้ายป้ายสีของเขาให้ฉันทั้งหมดนี่คือการแสดงออกถึง “ความรัก”ของเขาภายใต้การปลอบโยนอย่างต่อเนื่องของจ้าวเฉิงเหิง ฉันค่อยๆเริ่มสงบลงหลังจากใช้ข้อนิ้วเช็ดมุมตาที่ชื้นแล้ว ฉันก็หยิบแท็บเล็ตขึ้นมาเลือกดูเอกสารรายงานการวินิจฉัยฉบับหนึ่งออกมา แล้วส่งให้จ้าวเฉิงเหิงอย่างใจเย็น“จ้าวเฉิงเหิง ถ้านี่คือความรัก งั้นคุณอาจจะเหมาะกับการมีพี่เลี้ยงหุ่นยนต์มากกว่า”ฉันด่าคนแบบมีวาทศิลป์เหมือนฉีฉีไม่เป็นนี่คือประโยคที่ฉันพูดออกมาได้อย่างเจ็บแสบที่สุดแต่จ้าวเฉิงเหิงที่เป็นฝ่ายตรงข้าม มือทั้งสองข้างก็มีการสั่นขึ้นมาดวงตาของเขาค่อยๆ เปลี่ยนเป็นสีแดงเขามองฉันด้วยความแปลกประหลาดใจ พร้อมพึมพำเบาๆ“นี่ไม่ใช่ความจริง ชิงชิง ผมขอร้องคุณล่ะ บอกผมทีว่านี่ไม่ใช่ความจริง”เมื่อเห

• สองสาวหย่าพร้อมกัน สองหนุ่มเสียใจทีหลัง   บทที่ 8

  แขนของจ้าวเฉิงเหิงตึงขึ้น ในสายตาของเขามีแววของความเสียใจปรากฏออกมา"ชิงชิง คุณฟังผมก่อนนะ ผมกับซูโหร่วโหร่วเติบโตมาด้วยกัน ผมมองเธอเหมือนน้องสาวแท้ๆ เพราะงั้นการดูแลเธอจึงเป็นเรื่องปกติสำหรับผม วันนั้น สภาพของโหร่วโหร่วแย่มากจริงๆ""เมื่อไหร่ที่เขาไม่อยู่ในสภาพแย่บ้าง"ฉันจ้องตาจ้าวเฉิงหงและถามออกมาอย่างชัดเจนทีละคำ“ในวันเกิดของฉัน ซูโหร่วโหร่วบอกว่าตัวเองป่วย คุณทิ้งเพื่อนๆทั้งหมดในบ้านไป ปล่อยให้พวกเขามองดูฉันเป็นตัวตลกคนเดียว”“ตอนที่ฉันป่วย ซูโหร่วโหร่วบอกว่าในบ้านของเธอมีฝุ่นเยอะ ทำให้เธอหายใจไม่ออก คุณก็ไปอยู่กับเธอ ทิ้งให้ฉันเข้าน้ำเกลืออยู่คนเดียวในห้องผู้ป่วย เข้าห้องน้ำก็ไม่สะดวก”“เรื่องแบบนี้มีมากมายเกินไป จ้าวเฉิงเหิง คุณช่วยยกตัวอย่างสักอย่างให้ฉันฟังหน่อยได้ไหมว่า เมื่อไหร่ที่ซูโหร่วโหร่วมีสุขภาพดีบ้าง และไม่รบกวนชีวิตของเรา”ภายใต้คำถามที่มากมายของฉัน จ้าวเฉิงเหิงก็กลายเป็นไบ้เงียบและก้มหน้าลงเมื่อฉันมองดูภาพตรงหน้า ในใจก็เต็มเปี่ยมด้วยรู้สึกซะใจในการแก้แค้นแต่ว่า ความรู้สึกซะใจชั่วร้ายแบบนี้กลับอยู่แค่เพียงชั่วขณะแล้วค่อยๆ กลายเป็นความรู้สึกหมดหนทางอย่าง

• สองสาวหย่าพร้อมกัน สองหนุ่มเสียใจทีหลัง   บทที่ 7

  ฉีฉีไม่เพียงแต่ไม่มีความตั้งใจที่จะกลับไป แต่ยังเรียกบริษัทขนย้ายมาที่บ้านเขาเพื่อนำของทุกอย่างของตัวเองออกไปจากที่นั่นอีกด้วยฟู่เฉินโกรธมาก กักตัวคนงานขนย้ายไว้ และโวยวายให้ฉีฉีออกมาเพื่อตอบคำถามเขาฉีฉีปรากฏตัวออกมาเพราะเห็นแก่หน้า และด่าฟู่เฉินอย่างรุนแรงตั้งแต่หัวจรดเท้าเหตุการณ์นี้ถูกปาปารัสซี่แอบถ่ายไว้ได้ไม่มีฉีฉีที่คอยจัดการด้านประชาสัมพันธ์และตอบโต้ข่าวลืออยู่เบื้องหลังคลิปวิดีโอนี้ถูกเผยแพร่ไปทั่วแพลตฟอร์มออนไลน์อย่างรวดเร็วในวิดีโอ ฉีฉียืนเอามือข้างหนึ่งท้าวสะเอว อีกมือชี้ไปที่หน้าของฟู่เฉิน พร้อมกับด่าทอเขาอย่างไม่มีภาพลักษณ์"ฟู่เฉิน อย่าคิดว่าชื่อเสียงที่อันน้อยนิดของคุณจะถือว่ามีชื่อเสียงได้ ฉันช่วยคุณดูแลข้อมูลแฟนคลับมาหลายปี ทำทุกอย่างที่ทำได้อยู่เบื้องหลัง ถ้าเลิกกันแล้วยังสามารถแบ่งทรัพย์สินร่วมกันได้ งั้นแฟนคลับคุณต้องแบ่งให้ฉัน 80%""คุณคิดว่าฉันชอบเห็นหน้าอมทุกข์ของคุณลอยไปลอยมาอยู่ต่อหน้าฉันหรือไง คุณก็แค่เป็นตุ๊กตาที่ต้องให้ฉันตามดูช่วยพาพูดบททีละประโยคๆ แล้วเงินที่ต้องจ่ายให้กับครูสอนการแสดงเมื่อไหร่จะให้ฉันครึ่งหนึ่ง จะได้ถือว่าหลายปีที่ผ่านมานี้ค

• สองสาวหย่าพร้อมกัน สองหนุ่มเสียใจทีหลัง   บทที่ 6

  เมื่อคำพูดนี้หลุดออกมา สีหน้าของคนในห้องต่างก็เปลี่ยนไปทันทีซูโหร่วโหร่วถึงกับลืมแสร้งทำเป็นอ่อนโยนสงบเสงี่ยม รีบคว้าแขนเสื้อของจ้าวเฉิงเหิงไว้ แล้วถามอย่างร้อนรน"เฉิงเหิง ตอนนี้คุณอยู่ในช่วงประเมินผลงานนะคะ หากลางานตอนนี้ก็จะกลายเป็นข้อติเตียนเอาได้ ฉันรู้ว่าคุณเป็นห่วงชิงชิง แต่คุณก็ต้องคิดถึงอนาคตตัวเองด้วยสิคะ"“ชิงชิงก็แค่กำลังแง่งอน ไม่ได้มีอะไรหนักหนา หรือต่อให้คุณเป็นห่วงจริงๆ ก็จ้างพยาบาลมืออาชีพมาดูแลแทนก็ได้นี่คะ”สวี่เมิ้งฉีที่ดูเหมือนแม่ไก่คอยปกป้องลูกน้อย ยกแขนขึ้นกางออกขวางหน้าฉันทันที"คุณคิดว่าคุณเป็นใครกัน ชิงชิงของเราไม่เสียดาย โจวชิงจะไม่แต่งงานกับคุณ และก็ไม่ต้องการให้คุณดูแลอะไรทั้งนั้น สิ่งที่ดีที่สุดที่คุณจะทำให้ชิงชิงได้ตอนนี้ก็คือออกไปให้ไกลที่สุด"จ้าวเฉิงเหิงขมวดคิ้วแน่นฉันรู้จักเขาดี เพียงแค่เห็นท่าทางนี้ ฉันก็รู้ได้เลยว่า ตอนนี้เขากำลังหงุดหงิดสุดๆแต่ครั้งนี้กลับแปลกตรงที่ จ้าวเฉิงเหิงไม่โวยวายอย่างที่เคยกลับลดเสียงลงอย่างอ่อนโยน ราวกับกำลังเกลี้ยกล่อมฉันที่ถูกสวี่เมิ้งฉีบังไว้อยู่ข้างหลัง"โจวชิง อย่าโกรธเลยนะ ผมเป็นหมอผู้เชี่ยวชาญ ผมรู้ว่า

• สองสาวหย่าพร้อมกัน สองหนุ่มเสียใจทีหลัง   บทที่ 5

  เมื่อซูโหร่วโหร่วเห็นว่ามีคนพูดจาแบบนี้กับตัวเอง ก็รีบลุกขึ้นยืนเพื่อแสดงความมีตัวตนอยู่อย่างไม่ยอมแพ้"เมิ้งฉี ฉันรู้ว่าคุณกับชิงชิงสนิทกัน แต่คุณก็ไม่ควรทำแบบนี้กับเฉินเหิงนะ เพราะชิงชิงไม่ยอมปรากฏตัวที่งานเลี้ยง เราก็แค่มาดูเธอเท่านั้น ซึ่งก็เป็นเพราะความเป็นห่วงน่ะ"อีกอย่าง เราก็คิดไม่ถึงว่า ชิงชิงจะลงมือทำร้ายตัวเองได้ขนาดนี้ เพียงเพราะทะเลาะแง่งอนกับเฉินเหิงเขาพูดไป ทั้งยังทำท่าทางเช็ดน้ำตาปลอมๆไปเมื่อฉีฉีได้เห็นซูโหร่วโหร่วเล่นละครที่กำกับเองแสดงเอง ก็โกรธจนลุกเป็นฝืนเป็นไฟเขาก้าวไปข้างหน้าสองก้าว แล้วมือก็ฟาดลงบนหน้าของซูโหร่วโหร่วไปเต็มแรง"ในเมื่อเธอชอบเก็บของที่คนอื่นทิ้งไว้ ฉันกับชิงชิงไม่ต้องการ ขอให้พวกคุณสามคนเป็นโซ่พันธนาการ มีความสุขกันนานๆ ออกไปให้ไกลจากพวกเรานะ"ซูโหร่วโหร่วกรีดร้องออกมา ในดวงตาเริ่มมีน้ำตาคลอเต็มไปหมดในทันที“เมิ้งฉี ทำไมคุณถึงทำร้ายคนอื่นเอาได้ง่ายๆแบบนี้ ในฐานะที่คุณเป็นแฟนของฟู่เฉิน ไม่รู้หรือว่าควรควบคุมพฤติกรรมของตัวเองให้ดี เพื่อไม่ให้ไปทำให้เขาเสื่อมเสีย”“วันนั้นฉันป่วยจริงๆ ฟู่เฉินกับเฉิงเหิงมาก็เพราะเห็นแก่ความสัมพันธ์ที่โตมาด

• สองสาวหย่าพร้อมกัน สองหนุ่มเสียใจทีหลัง   บทที่ 4

  ฉันตกใจอึ้งไปทันทีรสเลือดอ่อนๆแทรกซึมเข้ามาในปากในหูของฉันก็มีเสียงหวีดหวิวดังขึ้นเป็นระยะๆซูโร่วโร่วร้องเสียงหลงออกมาเบา ๆ รีบคว้ามือของจ้าวเฉิงเหิงไว้“เฉิงเหิง ทำไมคุณทำแบบนี้ แม้ว่าชิงชิงจะแกล้งป่วย แต่นั่นก็เพราะคุณใส่ใจเธอน้อยเกินไป ตอนเรามาที่นี่ตกลงกันแล้วไม่ใช่หรอ ว่าจะพูดกับชิงชิงดีๆ”ภายใต้การปลอบโยนด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนของเธอ จ้าวเฉิงเหิงจึงค่อยๆสงบลงแต่สายตาที่มองหน้าฉัน ยังคงเต็มไปด้วยความเกลียดชัง"โจวชิง เมื่อไหร่คุณจะหัดทำตัวให้เหมือนโร่วโร่วบ้าง ตอนที่คุณเอาแต่หึงหวงไร้สาระอยู่นี่ เขายังอุตส่าห์เข้าใจความรู้สึกคุณ ยังพูดแทนคุณ ทั้งที่เมื่อก่อนคุณเคยแกล้งป่วยเพื่อใส่ร้ายเขาแท้ๆ ไม่รู้สึกละอายบ้างหรือไง"ฉันค่อย ๆ เช็ดเลือดที่มุมปากออกอย่างช้าๆ แล้วจ้องตอบกลับไปด้วยสายตาที่แน่วแน่“จ้าวเฉิงเหิง ฉันประสบอุบัติเหตุจริงหรือเปล่า คุณแค่ไปออกไปเช็กประวัติการรักษา หรือถามพยาบาลที่มาตรวจดูห้อง ก็จะรู้ทุกอย่างทันที หรือว่าคุณไม่มีปาก หรือไม่มีสมอง ถึงได้เอาแต่โวยวายไร้เหตุผลอยู่ที่นี่”จ้าวเฉิงเหิงยิ้มแสยะ“คิดว่าผมไม่รู้หรือไงว่าคุณเป็นคนแบบไหน คราวนี้ถึงกับมีตัวป