Home / โรแมนติก / สัญญาลับกับท่านรอง / ตอนที่ 3 มืดแปดด้าน

Share

ตอนที่ 3 มืดแปดด้าน

last update Last Updated: 2025-06-17 21:10:31

 

กชณิชานั่งมองข้อความจากมารดาที่ส่งมาให้ตั้งแต่บ่ายแล้วถอนหายใจอย่างหนักหนี้สินก้อนโตถึงสองแสนบาทจากบ่อนการพนันที่พ่อเลี้ยงของเธอก่อขึ้นกำลังทำให้เธอเครียดจนหัวแทบจะระเบิด

หญิงสาวเป็นเพียงพนักงานธุรการที่เพิ่งเข้าทำงานได้เพียงหนึ่งปี เงินเดือนรวมกับโอทีก็แค่สองหมื่นกว่าบาท ลำพังค่าเช่าห้องและค่าใช้จ่ายประจำวันก็แทบจะไม่มีเงินเก็บอยู่แล้ว แต่ยังมีหนี้ที่ตนเองไม่ได้ก่อมารบกวนอีก หญิงสาวไม่กล้าเมินเฉยกับเรื่องนี้เพราะกลัวว่าคำขู่ของพ่อเลี้ยง

พ่อเลี้ยงของเธอขู่ว่าถ้าเธอไม่หาเงินมาช่วยใช้หนี้ เขาจะนำตัวเธอไปขายให้กับเสี่ยเจ้าของบ่อนซึ่งระยะเวลาที่เธอต้องหาเงินมาใช้หนี้ก็คือหนึ่งเดือน เงินมากมาขนาดนั้นกชณิชาไม่รู้เลยว่าจะไปหาที่ไหนมาช่วยใช้หนี้

กชณิชามีเงินเก็บอยู่ในบัญชีสามหมื่นกว่าบาทเธอยังต้องหาเพิ่มอีกหนึ่งแสนเจ็ดหมื่นบาท หญิงสาวไม่รู้เลยว่าตนเองจะไปหาเงินจำนวนมากขนาดนั้นมาจากที่ไหน กชณิชาอยากจะไปกู้ยืมเงินจากทางบริษัทแต่ด้วยอายุงานที่มีเพียงแค่ปีกว่าก็ทำให้เธอไม่สามารถกู้เงินของบริษัทได้เพราะเงื่อนไขการกู้เงินของบริษัทคือต้องทำงานมาอย่างน้อยห้าปี

ตอนนี้เธอมืดแปดด้านไปหมดเพราะถ้าหากไม่ได้เงินไปให้พ่อเลี้ยงก็กลัวว่าเขาจะทำอย่างที่ขู่จริงๆ

หญิงสาวนึกถึงเพื่อนสนิทคนหนึ่งถึงแม้รู้ว่าเพื่อนไม่ได้ร่ำรวยแต่บางทีกัญญาวีร์ก็อาจจะพอมีเงินเก็บให้เธอหยิบยืมไปก่อนล่วงหน้า เมื่อคิดได้เธอรีบกดโทรศัพท์ไปหาเพื่อนสนิททันที

“สวัสดีจ้ะเกรซ กัญกำลังจะโทรหาเกรซพอดีเลยใจเราตรงกันนะเนี่ย”

“กัญจะโทรหาเกรซเรื่องอะไรเหรอ”  เพราะกัญญาวีร์บอกว่ากำลังจะโทรหาหญิงสาวเลยถามเพื่อนก่อนเผื่อว่าเพื่อนมีเรื่องสำคัญอยากจะคุยด้วย

“ก็จะโทรมาถามว่าเสาร์นี้เกรซว่างไหมกัญจะรับเที่ยว”

“ว่างสิแต่เอ๊ะ! กัญบอกว่าจะมารับเกรซหมายความว่ายังไง”

“ก็ตอนนี้กัญซื้อรถแล้วน่ะสิ” กัญญาวีร์รีบอวดเพราะนี่คือความฝันแรกที่เธอทำสำเร็จหลังจากเรียนจบและได้ทำงาน

“กัญซื้อรถแล้วเหรอเอาเงินที่ไหนมาซื้อล่ะไหนว่าจะรอโบนัสออกก่อน”

“ก็เงินเก็บนั่นแหละกัญดาวน์ไปแค่ไม่กี่หมื่นเองจากนั้นก็ค่อยผ่อนเอาน่ะ”

“ดีใจด้วยนะกัญในที่สุดก็ทำตามความฝันแรกสำเร็จแล้ว” แม้ตนเองจะผิดหวังที่ไม่สามารถยืมเงินเพื่อนได้แต่กชณิชาก็ดีใจที่เห็นเพื่อนทำความฝันสำเร็จ

“แล้วเกรซล่ะไม่คิดจะซื้อรถซักคันเหรอรถไฟฟ้าคันเล็กๆ ก็ได้เวลาไปไหนจะได้สะดวกสบาย” เมื่อตนเองมีแล้วก็อยากให้เพื่อนมีเหมือนตนเองบ้าง

“จะเอาเงินที่ไหนมาซื้อรถล่ะ”

“ก็เงินเก็บที่เราทำงานตอนเรียนไงล่ะ เดี๋ยวกัญติดต่อเซลล์ให้เอาไหมดาวน์ไม่กี่หมื่นเองนะพนักงานประจำอย่างเราเอาหนังสือรับรองเงินเดือนไปยื่นเขาก็ให้ผ่อนแล้ว”

“เกรซทำอย่างนั้นไม่ได้หรอกนะกัญ ตอนนี้เกรซมีเรื่องจำเป็นต้องใช้เงิน”

“เยอะไหมแล้วจะเอาไปทำอะไร”

“ก็พ่อเลี้ยงของเกรซไปเป็นหนี้พนันที่บ่อนสองแสน”

“แล้วมันเกี่ยวอะไรกับเกรซล่ะ เขาเป็นหนี้ก็ให้เขาจ่ายสิ เกรซแค่ส่งเงินให้แม่ใช้แต่ละเดือนกัญว่ามันก็มากเกินไปแล้วนะ”

“เกรซทำแบบนั้นไม่ได้หรอก”

“กัญว่าถ้าเกรซยอมใช้หนี้ให้เขาเดี๋ยวเขาก็ไปสร้างหนี้ใหม่อีกแล้วเกรซก็ต้องยอมเขาทุกครั้ง”

“แต่ครั้งนี้เกรซคงต้องยอมพ่อเลี้ยงเขาขู่ว่าถ้าแกรซไม่เอาเงินไปให้เขาสองแสนภายในหนึ่งเดือนเขาจะเอาเกรซไปขายให้เสี่ยเจ้าของบ่อน”

“เขาจะทำแบบนั้นได้ยังไง แจ้งความไว้ก่อนเลยสิเกรซ”

“เกรซจะทำแบบนั้นได้ยังไงล่ะ แม่เกรซยังอยู่กับเขานะ”

“แสดงว่าเกรซจะต้องหาเงินมาช่วยเขาใช้หนี้เหรอ”

“ใช่ตอนนี้ก็ขาดอีกแสนเจ็ด”

“มันไม่ใช่น้อยๆ เลยนะเราทำงานเก็บเงินกันมาทั้งปียังไม่ได้มากขนาดนั้นเลย”

“นี่ถ้ากัญยังไม่ซื้อรถก็คงจะให้เกรซยืมแล้ว แต่เกรซโทรมาช้าไปหน่อยขอโทษนะ”

“ไม่เป็นไรหรอกเกรซเองก็เพิ่งรู้เรื่องวันนี้”

“แล้วทีนี้เราจะเอายังไงกันต่อดีล่ะ”

“เกรซคิดว่าจะหางานทำเพิ่มน่ะ”

“แต่ทำงานประจำก็เหนื่อยอยู่แล้วนะแล้วเงินตั้งแสนเจ็ดจะหาได้ในระยะเวลาแค่เดือนเดียว”

“เกรซคิดว่าถ้าเก็บเงินได้สักก้อนก็จะไปคุยกับเจ้าของบ่อนและจะขอผ่อนผันเขาน่ะ”

“มันอันตรายนะเกรซ”

“แต่เกรซต้องเป็นคนไปคุยกับบ่อนเองถ้าเกิดให้เงินพ่อเลี้ยงเอาเงินก็กลัวว่าเงินจะไม่ถึงเจ้าหนี้น่ะ กัญว่าเกรซไปทำงานพริตตี้ดีไหม”

“ก็ดีนะครั้งหนึ่งก็ได้หลายพันแต่มันจะกระทบกับงานหลักหรือเปล่า”

“ไม่หรอกเกรซจะบอกพี่พลอยว่าะรับงานเฉพาะเสาร์อาทิตย์อาจจะได้เงินน้อยกว่าคนอื่นสักหน่อยแต่ก็ยังดีกว่าไม่ได้ทำอะไร” หญิงสาวหมายถึงพี่พลอยใสเจ้าของโมเดลลิ่งที่เธอเคยไปทำงานด้วย

“ถ้าเกรซจะไปจริงๆ เดี๋ยวกัญจะไปเป็นเพื่อนก็แล้วกันนะ วันเสาร์นี้ดีไหมกัญจะขับรถไปรับเกรซที่หอพักเอง”

“ขอบใจมากนะกัญ เกรซก็ไม่รู้จะไปปรึกษาใครที่ไหน”

“ไม่เป็นไรหรอกเกรซ เอาอย่างนี้ก็แล้วกันเราจะรับงานพริตตี้ร่วมกับเกรซด้วยอย่างน้อยก็น่าจะได้ก็ได้เงินเพิ่มเป็นสองเท่าดีไหม”

“เกรซไม่อยากรบกวนกัญ”

“รบกวนที่ไหนล่ะ เราเป็นเพื่อนกันนะถึงแม้กัญจะไม่มีเงินก้อนมาช่วยแต่เราช่วยกันทำงานเพิ่มได้นี่ แล้ววันที่เกรซจะไปคุยกับเจ้าของบ่อนก็ห้ามไปคนเดียวเด็ดขาด บอกกัญด้วยกัญจะชวนแฟนไปด้วยอีกคนเพราะไปกันแค่ผู้หญิงมันก็อันตราย”

“เอาไว้ถึงวันนั้นก่อนแล้วเกรซจะบอกนะ ว่าแต่เราจะไม่รบกวนแฟนของกัญมากเกินไปเหรอ”

“ไม่เป็นไรหรอกน่าเกรซก็รู้นี่ว่าพี่เบสใจดีมากๆ”

“นั่นสินะกัญโชคดีมากที่ได้แฟนหล่อและใจดีแบบนั้น”

“เกรซก็รีบหาแฟนสิเวลามีปัญหาจะได้มีคนคอยอยู่ข้างๆ “

“ตอนนี้เกรซก็มีกัญคอยให้คำปรึกษาแล้วไงล่ะ”

“การคุยกับเพื่อนสนิทมันไม่เหมือนการคุยกับแฟนหรือคนรักหรอกนะเกรซ กัญว่าลองเปิดใจคบใครสักคนดูก็ดีเหมือนกัน ลืมได้แล้วไอ้แฟนเก่าเฮงซวยนั้น” กัญญาวีร์หมายถึงพี่โจแฟนเก่าของกชณิชาคบสมัยเรียนและเพื่อนของเธอจับได้ว่าชายหนุ่มคบผู้หญิงคณะอื่นอีกหลายคนทำให้กชณิชาเข็ดกับผู้ชายเจ้าชู้มาตั้งแต่นั้นและไม่เคยคบผู้ชายคนไหนอีกเลย

“จะมีผู้ชายที่ไหนเขาจะมาลำบากกับเกรซล่ะ”

“มันต้องมีสักคนสิเกรซ เกรซเป็นคนสวย นิสัยดี กัญว่าเดี๋ยวสวรรค์ท่านก็คงจะส่งผู้ชายดีๆ มาให้เองแหละ”

“เกรซไม่อยากคิดเรื่องอื่นเลยตอนนี้ขอหาเงินใช้หนี้ก่อนนะ”

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • สัญญาลับกับท่านรอง   ตอนที่ 40 สัญญาลับกับท่านรอง (ตอนจบ)

    เกือบสองเดือนแล้วที่ธามนิธิไม่ได้ข่าวคราวของกชณิชาเลย เขาไม่รู้จะไปตามหาเธอที่ไหนเพราะไม่รู้จักเพื่อนหรือครอบครัวของหญิงสาวเลย ในทุกวันจึงได้แต่หวังว่าจะบังเอิญเจอกับเธอที่ไหนสักแห่งชายหนุ่มไปยังร้านอาหารที่เคยพาหญิงสาวไปทาน บางครั้งก็ไปเดินที่ห้างสรรพสินค้าที่เคยพาเธอไปเดินซื้อของแต่ก็ไม่เห็นแม้แต่เงาธามนิธิไม่รู้รายละเอียดอะไรเกี่ยวกับตัวหญิงสาวเลยสักนิดชายหนุ่มให้คุณสุจิตราติดต่อไปที่โมเดลลิ่งแต่ก็ทางโมเดลลิ่งก็บอกว่าหญิงสาวไม่ได้ติดต่อมาที่นี่นานแล้วชายหนุ่มได้เบอร์โทรศัพท์ของกัญญาวีร์มาจากโมเดลลิ่งเขาโทรไปถามเธอแต่กัญญาวีร์ก็บอกว่าเธอเองก็ไม่ได้เจอกับกชณิชานานแล้วเหมือนกันเขาไม่รู้เลยว่าป่านนี้เธอจะเป็นยังไงบ้างเธอจะทำงานที่ไหน มีชีวิตที่สุขสบายดีหรือเปล่าและจะคิดถึงเขาบ้างไหม ส่วนตัวเขาเองนั้นไม่มีวันไหนเลยที่ไม่คิดถึงเธอวันนี้เขารู้สึกเซ็งสุดขีดเนื่องจากเพื่อนสนิทอย่างภากรและณัฐวิทย์ไม่ว่างทำให้เขาต้องออกมานั่งดื่มที่ผับแห่งนี้ตามลำพังธามนิธิเลือกที่จะนั่งตรงเคาน์เตอร์บาร์แทนการขึ้นไปนั่งบริเวณโซนวีไอพีชั้นสองอย่างเคยเพราะขึ้นไปนั่งบนนั้นคนเดียวก็รู้สึกเหงา ชายหนุ่มนั่งดื

  • สัญญาลับกับท่านรอง   ตอนที่ 39 คู่ที่เหมาะสม

    ธามนิธิรู้เรื่องลาออกของกชณิชาก็ตกใจเป็นอย่างมากเขารีบโทรศัพท์มาคุยกับเธอทันทีเมื่อทราบเรื่อง“ผมว่าเราต้องคุยกันนะเกรซว่ามันเกิดอะไรขึ้นทำไมเกรซต้องลาออกด้วย”“คุณธามยังจะต้องถามเกรซอีกเหรอคะ คุณก็น่าจะรู้ว่าทำไมเกรซถึงต้องลาออก”“แล้วมันเพราะอะไรล่ะ”“คุณอย่าทำเหมือนไม่รู้เรื่องเลยนะคะ เกรซรู้หมดแล้วว่าคุณมีคู่หมั้นและกำลังจะแต่งงานกันในไม่ช้า”“ผมขอโทษที่ไม่บอก ผมไม่คิดว่ายุ้ยจะกลับมาเร็วแบบนี้”“คุณรู้มาตลอดว่าคุณมีคู่หมั้นแต่คุณก็มาขอคบกับเกรซ เกรซคงเป็นแค่ผู้หญิงคั่นเวลาสำหรับคุณใช่มั้ยคะ”“ผมไม่ได้คิดแบบนั้นเลยนะเกรซ”“คุณธามไม่คิดแล้วทำไมถึงมาขอคบกับเกรซทั้งที่ตัวเองมีคู่หมั้นอยู่แล้วล่ะคะ”“มันไม่ใช่แบบนั้นเลยนะเกรซ”“แล้วมันเป็นแบบไหนคะ”“ที่ผมบอกคุณว่าจะบอกทุกคนเรื่องของเราในงานปีใหม่ผมพูดจริงนะเกรซจากนั้นผมก็จะบอกคุณพ่อคุณแม่ให้ยกเลิกการหมั้นระหว่างผมกับยุ้ย”“แต่มันก็สายเกินไปแล้วค่ะคุณธาม ตอนนี้คุณสองคนกำลังจะแต่งงานกันแล้วจะให้เกรซทนทำงานอยู่ในบริษัทได้ยังไงคะ”“แล้วคุณจะไปทำงานที่ไหนล่ะเกรซ เอาอย่างนี้ดีมั๊ยคุณไม่ต้องทำงานเลยผมจะให้เงินเดือนคุณเอง ผมจะให้คุณอยู่ที่คอนโ

  • สัญญาลับกับท่านรอง   ตอนที่ 38 ไม่ทนอยู่

    บ่ายนี้กชณิชาไม่มีสมาธิทำงานเลยสักนิดแต่เธอก็พยายามเคลียร์งานตรงหน้าให้เสร็จทันตามเวลาหญิงสาวอยากจะโทรศัพท์ไปถามธามนิธิว่ามันเกิดอะไรขึ้นทำไมเขาไม่เคยเล่าเรื่องนี้ให้เธอฟังเลยสักครั้ง เมื่อวานชายหนุ่มเพิ่งพูดว่าจะบอกคนอื่นเรื่องที่คบกับเธอในงานปีใหม่ แต่ผ่านไปไม่กี่ชั่วโมงก็มีเรื่องคู่หมั้นของเขามาให้เธอได้ยินกชณิชาอยากโทรศัพท์ไปถามว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่แต่คิดว่าคงไม่ได้รับคำตอบอย่างแน่นอนหญิงสาวเลยคิดจะไปดักรอเขาที่ลานจอดรถเมื่อถึงเวลาเลิกงานหญิงสาวก็ไปยืนแอบอยู่ที่เสาต้นใหญ่ใกล้รถของธามนิธิและคิดว่าเมื่อเขามาถึงเธอจะเข้าไปถามเขาให้รู้เรื่อง หญิงสาวรอด้วยหัวใจที่เต้นแรงและหวังว่าเรื่องที่วนิดาได้ยินมามันจะเป็นเรื่องเข้าใจผิดเธอยืนแอบอยู่หลังเสาต้นใหญ่ประมาณสิบนาทีก็ได้ยินเสียงฝีเท้าเดินมาทางลานจอดรถ ตอนนี้เหลือเพียงแค่รถของธามนิธิเพียงคันเดียวเท่านั้นเธอกำลังจะก้าวขาออกมาแต่ก็ได้ยินเสียงผู้หญิงคนหนึ่งพูดเขามาเสียก่อน“พี่ธามคะคุณแม่บอกว่าวันเสาร์นี้เราต้องไปถ่ายรูปพรีเวดดิ้งด้วยกันนะคะพี่ธามว่างไหมคะ”“ไม่ว่างก็ต้องว่างนั่นแหละ แล้วยุ้ยล่ะโอเคไหมสำหรับงานแต่งงาน”“โอเคค่ะ สำหรับ

  • สัญญาลับกับท่านรอง   ตอนที่ 37 โลกสีชมพูแปลเปลี่ยนเป็นสีดำ

    เพราะตนเองก็มีใจให้กับธามนิธิอยู่แล้วกชณิชาจึงใช้เวลาในการตัดสินใจไม่นาน เพียงหนึ่งสัปดาห์ที่เธอเห็นถึงความพยายามของเขาที่ทั้งโทรศัพท์มาหาและตามรับส่ง หญิงสาวก็ยอมตกลงคบกับเขาการคบกันครั้งนี้ไม่มีเรื่องเงินหรือสัญญาเข้ามาเกี่ยวข้องแต่ทั้งสองก็ยังไม่บอกให้ใครรู้แม้กระทั่งคุณสุจิตราเลขาของชายหนุ่มเองก็ตาม เรื่องนี้ไม่ได้เป็นปัญหาสำหรับกชณิชาเลยเพราะเธอเองก็ชอบที่จะอยู่เงียบๆ แบบนี้หญิงสาวไม่รู้หรอกว่าสถานะของตนเองกับธามนิธินั้นจะคบกันได้นานแค่ไหนเธอรู้แค่ว่าตอนนี้เป็นช่วงเวลาที่เธอมีความสุขมากธามนิธิเอาใจเธอทุกอย่างและเธอเองก็ตามใจเขาในทุกๆเรื่องรวมถึงเรื่องบนเตียงซึ่งทั้งสองก็เข้ากันได้เป็นอย่างดี เธอกับเขาใช้เวลาในทุกๆ วันด้วยกันอย่างมีความสุขตอนนี้กชณิชาย้ายมาอยู่คอนโดมิเนียมแห่งเดิมแล้วโดยที่ธามนิธิก็ย้ายของใช้ของตนเองเข้ามาอยู่กับเธอด้วยหญิงสาวรู้ว่าเขาเองก็มีคอนโดมิเนียมอีกแห่งหนึ่งแต่เธอก็ไม่เคยถามหรืออยากจะไปที่นั่นเพราะเข้าใจดีว่าเขาก็อาจจะอยากมีโลกส่วนตัวเหมือนกับเธอที่ถึงแม้จะย้ายมาอยู่กับเขาได้เดือนกว่าแล้วแต่ก็ยังคงเช่าหอพักไว้อย่างเดิมและมักจะแวะไปทำความสะอาดอยู่บ่อยๆใ

  • สัญญาลับกับท่านรอง   ตอนที่ 36 ขอเวลาคิด

    ผ่านมาเกือบหนึ่งสัปดาห์แล้วที่ธามนิธิไม่ได้เจอกชณิชา เขาเว้นระยะเพราะคิดว่าถ้าห่างจากเธอแล้วความรู้สึกของตนเองจะชัดเจนขึ้นและมันก็เป็นแบบนั้นจริงๆตอนนี้เขารู้ใจตัวเองแล้วว่าความรู้สึกที่มีให้กับกชณิชานั้นมันมากกว่าคู่นอนและอาจจะเรียกว่ารักเลยก็ได้ ธามนิธิไม่อยากชักช้าอีกต่อไปเขาคิดว่าจากนี้จะจัดการทุกอย่างไปตามที่หัวใจตนเองต้องการชายหนุ่มโทรศัพท์ไปหากชณิชาแต่หญิงสาวก็ไม่ยอมรับสายเขาจึงใช้โทรศัพท์ภายในโทรไปที่โต๊ะทำงานของเธอ“สวัสดีค่ะแผนกธุรการค่ะ” กชณิชารับสาย“เกรซผมเองอย่าเพิ่งวางสายนะ ผมมีเรื่องจะคุยกับคุณ”“เกรซไม่มีเรื่องจะคุยอะไรกับคุณหรอกนะคะ”“แต่ผมมี”“คุณธามคะนี่มันเป็นเวลางานเกรซขอทำงานก่อนนะคะ” หญิงสาวกระซิบเพราะกลัวว่าเพื่อนร่วมงานจะได้ยินว่าเธอคุยกับใคร“เกรซถ้าคุณไม่ยอมคุยกับผม ผมจะไปหาคุณที่แผนกนะ” ธามนิธิขู่เสียงเข้ม“อย่านะคะ” หญิงสาวตกใจเพราะกลัวว่าชายหนุ่มจะมาหาที่แผนกตามที่พูดจริงๆ“ถ้าไม่อยากให้ผมไปหาคุณที่แผนกเย็นนี้เจอกันหน่อยได้ไหม”“แต่.....”“ไม่มีแต่นะเกรซครั้งนี้ผมขอสั่งคุณในฐานะเจ้าของบริษัทก็แล้วกัน คุณไปเจอผมร้านอาหารญี่ปุ่นร้านเดิมที่เราเคยไปด้วยกัน

  • สัญญาลับกับท่านรอง   ตอนที่ 35 อยากได้ก็ต้องง้อ

    ธามนิธิรู้สึกโกรธและโมโหมากที่กชณิชาไม่ยอมทำตามข้อเสนอของเขา แต่ชายหนุ่มก็ไม่รู้จะทำยังไงให้เธอยอมทำสัญญากับตนเองอีกครั้ง ครั้นจะไปบังคับเธอก็ไม่ใช่นิสัยของเขาหรือจะไปขอร้องเธอก็กลัวเสียศักดิ์ศรีวันนี้เขารู้สึกเบื่อๆ จริงออกมานั่งดื่มกับเพื่อนที่ผับประจำของพวกเขา“ว่าไงวะหายไปนานเลยวันนี้ไม่พาน้องเกรซมาด้วยเหรอ” ภากรทักทายเพื่อนเป็นคนแรก“จะพามาได้ยังไงล่ะตอนนี้หมดสัญญาแล้ว”“สามเดือนนี่ไวเหมือนกันนะ แล้วผู้หญิงคนต่อไปล่ะเป็นใครพามาให้เพื่อนรู้จักนะจะได้ไม่ทับทางกัน” ณัฐวิทย์พูดอย่างอารมณ์ดี เขารู้ว่าเพื่อนมักจะขาดผู้หญิงไม่ได้เมื่อคนเก่าครบสัญญาเขาก็จะหาคนใหม่มาทำสัญญาทันที“ตอนนี้เบื่อว่ะฉันยังไม่อยากได้ผู้หญิงคนใหม่”“ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะได้ยินคำว่าเบื่อออกมาจากปากนายนะธาม”“ก็มันเบื่อจริงนี่กร”“แต่ท่าทางนายเหมือนคนอกหักเลยนะ มีอะไรหรือเปล่า” ภากรสังเกตว่าวันนี้เพื่อนของตนไม่ค่อยร่าเริงเหมือนเดิม“นิดหน่อยน่ะ”“มันเรื่องอะไรเหรอธาม ฉันไม่เคยเห็นนายเป็นแบบนี้เลย”“นายว่าเกรซเป็นยังไงล่ะณัฐ”“เท่าที่ได้เจอกันสองสามครั้งฉันก็ว่าเธอเป็นคนน่ารักดีนะหรือที่ยังไม่ยอมมีคนใหม่เพราะเกิดต

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status