เพิ่งจะบ่ายแก่ ๆ แม้ว่าหน้าต่างและประตูทุกบานถูกปิดมิดชิด แต่ภายในห้องหับก็ยังสว่างคำพูดสัพยอกของพ่อหมอดำทำให้พ่อหมอเมฆินทร์ต้องลำบาก บุหงาบ่ายเบี่ยงอยู่นานกว่าจะยอมให้เขาถอดชุดเจ้าสาวของหล่อนออก“พี่เมฆินทร์ห้ามทำเสียงดังนะจ๊ะ ประเดี๋ยวคนข้างนอกได้ยิน ฉันอาย...” บุหงาพูดเบาราวกระซิบ มองชายหนุ่มด้วยสายตาบีบบังคับขู่เข็ญร่างบางอ้อนแอ้นนอนหนีบขากระมิดกระเมี้ยน ใช้มือซ้ายปิดจุกบนสองเต้าตูมเต่งและมือขวาปิดเนินเนื้อโหนกนูน แต่สัดส่วนโค้งเว้าและผิวพรรณขาวใสอล่องฉ่องก็ยังทำให้หล่อนดูยั่วยวนน่าใคร่เมื่อไหร่ที่พ่อหมอเมฆินทร์เห็นเมียเด็กคนนี้แก้ผ้า เขาจะมีอาการปวดหน่วงทรมานตรงเป้ากางเกงทุกครั้ง“แม่บุหงาคงต้องเอาอะไรยัดปากพี่ไว้”เขาก้มลงบดจูบกลีบปากอิ่ม พรมจูบหล่อนตั้งแต่บนลงล่าง ฝ่ามือหนาบีบขยำคลำเคล้นสองเต้ากลมโตไม่ออมแรงเสียงอ๊ะดังขึ้น เมื่อชายหนุ่มแหวกกลีบแคมอวบอูมแล้วดูดเลียน้ำหวาน เขาสอดนิ้วยาวใหญ่แทงคว้านเข้ามาลูบคลึงจุดกระสันภายในความสาวของหล่อน โดยไม่อนาทรต่อซุ่มเสีย
“แม่บุหงากล้าเสี่ยงตายช่วยชีวิตพี่เพราะเอ็งเชื่อใจพี่ ทั้งที่พี่ไม่กล้าเชื่อใจตัวเองด้วยซ้ำ เพียงแค่เรื่องผู้ชายต่อยตีกัน เอ็งจะไม่เชื่อใจพี่ได้อย่างไร”คำพูดเหล่านั้นทำให้บุหงาคิดได้ หล่อนไม่ควรบั่นทอนกำลังใจเขา“ฉันเชื่อใจพี่และจะไม่ขัดขวางอะไรแล้ว พอใจหรือยัง” ขยับเข้าไปกอดร่างหนาอย่างประจบประแจง“เอ็งไม่ขัดขวางอะไรแล้วแน่นะ”น้ำเสียงเขาเคร่งขรึม“ทำไมหรือ ?” หล่อนขมวดคิ้ว“เพราะพี่จะทำแบบนี้กับเอ็งอย่างไรเล่า”เขาจับหล่อนนอนตะแคงแยกขา เรือนกายบึกบึนขยับประชิดซ้อนแผ่นหลังบาง คว่ำฝ่ามือหนาตะปบเนินเนื้ออวบอูมบดขยี้อารมณ์สาวด้วยความเจนจัดช่ำชอง“อ๊าย! พี่เมฆินทร์... อย่าดันเข้ามา...”บุหงากรีดร้องเสียงหลงเมื่อชายหนุ่มเสือกกายเข้าหาอย่างใจร้อน ถึงแม้จะมีน้ำรักและเมือกเสียวเอ่อล้นเต็มร่อง แต่ลำลึงค์ของเขาใหญ่ยาวราวกับไอ้ช่อนตัวเขื่อง เพียงเขายัดเยียดเข้ามาแค่ส่วนหัว รวงรูสาวสดของหล่อนก็ปริตึงจนบวมเป่ง“แม่บุหงาบอกว่
พ่อหมอเมฆินทร์ครางเสียงแหบ สองมือรั้งสะโพกผายเข้ามากระเด้ากระทั้น ยิ่งกดดันเข้าลึกร่องกลีบอวบอูมยิ่งขมิบดูดหนึบแน่น เขาเร่งขยับบั้นเอวกระทุ้งกระถอกลำลึงค์เข้าไปในความสาว กึ่งกลางกายของทั้งคู่อัดกระแทกเข้าหากันเน้น ๆ“อ๊ะ ๆ พี่เมฆินทร์จ๋า... ผัวจ๋า... อ๊า... อร๊า!”บุหงาหวีดร้องเสียงแหลมขณะที่ชายหนุ่มตะบันกายบดขยี้ความอ่อนนุ่มด้วยจังหวะหนักหน่วงและถี่ยิบ หล่อนเกร็งก้นแอ่นเนินโหนกเด้งรับท่อนเอ็นใหญ่ยาวที่กระหน่ำตอกรวงรูรัดรึงอย่างเอาเป็นเอาตายเสียงเนื้อกับเนื้อปะทะกันดังระรัวแรงราวกับไม่มีจุดสิ้นสุด ฉับพลันน้ำรักสองสายก็แตกซ่านสวนทาง“โอ...” พ่อหมอเมฆินทร์คำรามเสียงเข้ม ร่างสูงใหญ่บึกบึนโอบกอดร่างบางไว้แนบแน่น ก่อนจะทรุดฮวบนอนลงบนพื้นหญ้า สุขสมจนสั่นสะท้านไปถึงแก่นกระดูกความเหนื่อยล้าทำให้บุหงาผล็อยหลับไปครู่ใหญ่ ครั้นลืมตาขึ้นอีกครั้ง หล่อนก็ได้เห็นรอยยิ้มปลื้มปริ่มของพ่อหมอเมฆินทร์“งามเหลือเกิน... แม่บุหงาเมียพี่”ชายหนุ่มทำท่าจะก้มลงมาจูบ หล่อนจึงยกมือดันร่าง
พ่อหมอเมฆินทร์ก้มลงจูบเด็กสาวอย่างดุเดือดเร่าร้อน กอดรัดร่างบางไว้เต็มอ้อมแขนชายหนุ่มแทรกตัวเข้าไปอยู่ตรงกึ่งกลางความเป็นหญิง ขยับสะโพกโยกเบียดจนหล่อนแฉะชื้น แล้วเสือกกายเข้าสู่รวงรูรัดรึงจนสุดขนาด ด้วยการสวมสอดตอกตรึงเพียงครั้งเดียว ความจุกเสียดคับแน่นนั้น ทำให้บุหงาเกร็งกระตุกตอดรัดรอบความเป็นชายระริกระรัว“พี่ทำให้เอ็งเจ็บหรือ” เขาถามน้ำเสียงแหบพร่า ฝ่ามือหนาเลื่อนไล้ลงมาตามสัดส่วนโค้งเว้า แล้วจับเรียวขาคู่งามถ่างกว้าง พลางบดเบียดกลีบแคมอวบอูมให้แบะบาน และควงลำคว้านลึกภายในความอบอุ่นคับแน่น เพื่อให้หล่อนเหยียดขยายเข้ากับสัดส่วนอลังการของเขา“อ๊ะ... เจ็บตัวแค่นี้ เทียบไม่ได้กับความเจ็บใจ ที่พี่ปิดบังเรื่องสำคัญกับฉันหรอก”หล่อนสูดหายใจลึกกับความเสียวซ่านวาบหวามที่มีเขาเติมเต็มอยู่ในกาย พลันตวัดแขนโอบรอบต้นคอแกร่ง เหนี่ยวกอดเรือนกายบึกบึนไว้เป็นหลักยึด“แม่บุหงา แอบไปรู้เห็นอะไรมาอีก อูยยย...”ชายหนุ่มสูดปากครางโหย จับร่างบางนั่งคร่อมหน้าตัก กุมกระชับแก้มก้นกลมกลึงเอาไว้เต็มฝ่ามือ พร้อมกับโยกตัวเข้าหาเนิ
“แม่บุหงายอดรัก พี่รักเอ็งทั้งหัวใจ หากชาตินี้พี่กับเอ็งไม่มีวาสนาต่อกัน ขอให้ชาติหน้าเราสองได้ครองคู่เป็นผัวเมียอยู่กินร่วมกันไปจวบจนสิ้นอายุขัย”วิญญาณของชายหนุ่มร่ำไห้ขณะที่สมสู่กับเด็กสาวด้วยร่างเสือสมิง เขาไม่อยากข่มเหงย่ำยี่หล่อนเช่นนี้เลย แต่สันดานเดียรัจฉานในตัวเขามันกระเสือกกระสนหาหนทางปลดปล่อยกามกำหนัดในตัวหล่อนอำนาจอาถรรพ์แห่งตัณหาราคะควบคุมให้พ่อหมอเมฆินทร์เสือกไสแก่นกายแข็งร้อนเข้าสู่ช่องทางสวาทของบุหงา ร่างบางสะดุ้งสะท้านทุกครั้งที่ร่างสัตว์กลัดมันถาโถมโจนจ้วงหล่อนกรีดร้องจนริมฝีปากสั่น ความใหญ่ยาวของท่อนเอ็นที่เบียดเสียดบดขยี้ติ่งเสียวอย่างถนัดถนี่ต่อเนื่องนั้นทำให้น้ำหวานแตกทะลักออกมาจากกายสาวครั้งแล้วครั้งเล่า แต่สมิงหนุ่มยังพุ่งโผนโจนทะยานเข้าใส่ร่างบางอย่างไร้ปรานีมันมุ่งหมายบดขยี้พรหมจรรย์ของหล่อนให้แหลกลาญยับเยิน ทว่าความดุร้ายป่าเถื่อนนั้นกลับปลุกเร้าอารมณ์รัญจวนได้อย่างประหลาดล้ำ“อ๊อย... พี่เมฆินทร์จ๋า ฉันระบมไปหมดแล้ว อ๊า...”บุหงาร้องครวญครางนัยน์ตาลอย ร่องกลีบอวบอูมขมิบดูดท่อนเอ็
ริมฝีปากเต็มอิ่มเผยออ้าครอบกลืนปลายลึงค์อลังการเอาไว้เต็มโพรงแก้ม เด็กสาวดูดเลียแท่งเนื้อที่มีเส้นเลือดปูนโปนอย่างอร่อยลิ้น สองมือชักรูดไปตามความยาวขรุแข็งเป็นจังหวะ“หยุด... หยุดเดี๋ยวนี้ กรรร...” ครางกระโชกอย่างสุดเสียวทรมานความรู้สึกที่เรียวลิ้นและโพรงปากหวานฉ่ำพลิ้วรัดดูดกลืนความเป็นชาย ทำให้พ่อหมอเมฆินทร์สยิวสะท้านไปถึงจิตวิญญาณ ร่างอมนุษย์ของเขาสั่นยะเยือก เส้นขนที่เสียดสีกับสองเต้าขาวอวบลุกเกรียวบุหงารับรู้ได้ถึงอารมณ์หงุดหงิดงุ่นง่านของชายหนุ่ม เขาถูกหล่อนทรมานจนได้ที่แล้วร่างบางก้าวขาขึ้นคร่อมร่างหนา ค่อย ๆ ย่อตัวลงนั่งทับองคชาตเขื่องชันและขยับสะโพกโยกส่ายไถลลื่นจนร่องสวาทแฉะชื้นไปด้วยน้ำเสียวพ่อหมอเมฆินทร์ครางลึกในอก ด้วยรู้สึกถึงความอ่อนนุ่มชุ่มเปียกที่บดเบียดเคลียเคล้าบนแก่นกายแข็งร้อน เขาอยากกระชากแขนขาให้หลุดจากเชือกอาคมที่พันธนาการเหลือเกิน เพื่อจะคร่อมขี่หล่อนแล้วก็สมสู่กับหล่อนอย่างป่าเถื่อนเยี่ยงสันดานสัตว์เดียรัจฉานแต่ถ้าหากทำเช่นนั้นบุหงาอาจจะเจ็บปวดถึงตาย และเขาอาจจะคลุ้มคลั่งจนกัดกินเลือดเนื้อของหล่อน