ย้อนเวลามาเป็นพระชายาของท่านอ๋องตาบอด

ย้อนเวลามาเป็นพระชายาของท่านอ๋องตาบอด

last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-15
โดย:  ซีไซต์ยังไม่จบ
ภาษา: Thai
goodnovel18goodnovel
คะแนนไม่เพียงพอ
55บท
1.4Kviews
อ่าน
เพิ่มลงในห้องสมุด

แชร์:  

รายงาน
ภาพรวม
แค็ตตาล็อก
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป

💥 **ย้อนเวลามาเป็นพระชายาของอ๋องตาบอด** 💥 _“จะจับผู้ชาย... ก็ต้องกล้าหน่อยสิ!”_ สาวนักกายกรรมยุคใหม่ ฟื้นในร่างคุณหนูในยุคโบราณ ที่ผู้ชายล้วนมีสามภรรยาสี่อนุ จื่อรั่วอิงจึงมองหาบุรุษที่จะทำให้นางใช้ชีวิตอย่างสงบสุขและได้รู้ว่ามีอ๋องผู้หนึ่งไร้ภรรยาและตาบอดเขาคือคนไม่มีใครเอา แม้เขาจะตาบอด เย็นชา และลือกันว่า “ไม่เอาหญิง” แต่นางไม่สน! แผนการจับสามีเริ่มแล้ว! เขารังเกียจ เขาต่อต้าน เขาว่านางไร้ยางอาย แต่นางยิ้มหวาน แล้วพูดว่า... > “ข้าไม่ต้องการใจท่าน แค่นามสกุลของท่านก็พอเจ้าค่ะ~”

ดูเพิ่มเติม

บทที่ 1

บทที่ 1 บทนำ

"อ้วนเป่า เจ้าทำดีมาก กลับจวนแล้วข้าจะเลี้ยงเนื้อเท่าที่เจ้าต้องการ" จื่อรั่วอิงกอดอกเอ่ยชมบ่าวตัวกลมในมุมมืดแห่งหนึ่งของวัดเชิงเขา

"ขอบคุณคุณหนูขอรับ คราวนี้บ่าวถึงขั้นยอมตัดผมโกนหัว เนรคุณบิดามารดาเพื่อคุณหนูเลยนะขอรับ เป็นการแสดงความภักดีที่มีต่อคุณหนูเพียงผู้เดียว"

จื่อรั่วอิงทำหน้าตาจริงจัง เอ่ยย้ำให้อ้วนเป่าคนนี้เข้าใจ "อ้วนเป่า เจ้าลืมไปแล้วหรือว่าเจ้าเป็นเด็กกำพร้าข้างถนน ไม่รู้ว่าบิดามารดาของตนคือใคร ชีวิตเจ้ามีเพียงข้าผู้ที่รับเจ้าเข้ามาเลี้ยงดูจนอ้วนกลมได้ขนาดนี้ ดังนั้น อย่าคิดมากเรื่องนี้อีก เจ้าไม่มีพ่อแม่ให้เนรคุณ เข้าใจหรือไม่?"

เจ้าอ้วนเป่าทำหน้าซื่อ พยายามไล่ตามคำพูดของคุณหนูแล้วพยักหน้า "บ่าวลืมไปขอรับ หากไม่มีคุณหนู บ่าวคงอดตายไปนานแล้ว เช่นนั้น... บ่าวขอเรียกคุณหนูว่า 'ท่านแม่' สักครั้งได้หรือไม่ขอรับ เพื่อเป็นการสำนึกบุญคุณของคุณหนูที่เมตตาบ่าว"

จื่อรั่วอิงถึงกับหัวเราะทั้งน้ำตาไม่ออก ที่จู่ ๆ ตัวเองกลายเป็นแม่ของอ้วนเป่าไปเสียแล้ว บ่าวของนางคนนี้ทั้งโง่ทั้งซื่อ แต่ก็นับว่าเป็นบ่าวที่ซื่อสัตย์และทำตามคำสั่งได้ดี ความดีของเขามีอยู่ไม่น้อย

เมื่อคิดถึงข้อนี้ นางจึงพยักหน้าอย่างอ่อนใจ "อ้วนเป่า ข้าจะเป็นแม่เจ้าได้อย่างไร ข้ายังสาว งามขนาดนี้ และยังโสดสนิท ไม่ต้องคิดจะเรียกข้าว่า ‘ท่านแม่’ อีกนะ"

อ้วนเป่าแสดงสีหน้าคล้ายจะร้องไห้ "คุณหนู... ท่านรังเกียจบ่าวหรือขอรับ"

"อ้วนเป่า..." จื่อรั่วอิงถึงกับพูดไม่ออก ไม่รู้จะอธิบายให้คนโง่ฟังยังไงให้เข้าใจ "เอาเป็นว่านี่คือคำสั่งห้ามเรียกข้าว่า 'ท่านแม่' จบ! อย่าถามมากอีก"

ในเมื่อคุณหนูสั่ง อ้วนเป่าจึงพยักหน้ารับอย่างว่าง่าย แม้ในใจยังอยากเรียกคุณหนูว่า 'ท่านแม่' ด้วยความกตัญญูอยู่ก็ตาม

"คุณหนูซ่อนตัวอยู่ในนี้ก่อนนะขอรับ อีกไม่นานท่านอ๋องคงจะเสด็จถึงแล้ว บ่าวจะไปเตรียมตัวต้อนรับท่านอ๋องอยู่ด้านนอก ปกติจะมีองครักษ์เข้ามาสำรวจบริเวณนี้ แต่ตรงจุดนี้บ่าวได้ทำที่ซ่อนเอาไว้เป็นพิเศษ รับรองว่าต้องรอดพ้นสายตาองครักษ์ได้แน่นอน"

แม้อ้วนเป่าจะดูซื่อ ๆ และโง่เง่าในหลายเรื่อง ทว่าเขากลับหัวไวเป็นพิเศษในเรื่องการวางกับดักและการสร้างที่ซ่อน คงเพราะเขาเคยอาศัยอยู่ในป่ามาก่อน

สมัยเด็ก ๆ ตอนเล่นซ่อนหากัน จื่อรั่วอิงไม่เคยหาอ้วนเป่าเจอสักครั้ง มีอยู่คราวหนึ่งเขาทำที่ซ่อนจนแนบเนียนแล้วเผลอหลับไป นางถึงกับต้องระดมคนช่วยหาทั่วจวนก็ยังไม่เจอ จนกระทั่งวันต่อมา เขาจึงออกมาจากที่ซ่อนในสภาพหิวโซ นางเกือบคิดว่าเขาถูกใครจับตัวไปแล้ว

เรื่องนี้จึงไว้ใจเขาได้แน่นอน

จื่อรั่วอิงพยักหน้า เอ่ยว่า "เจ้าออกไปเตรียมตัวเถอะ ทำตามแผนให้ดี"

"ขอรับ!"

วัดเชิงเขาแห่งนี้เป็นอารามหลวงที่ตั้งอยู่ใกล้บ่อน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ ลี่หมิงอ๋องบุรุษที่นางหมายตาไว้เป็นสามีมักมาแช่น้ำพุเพื่อรักษาอาการจากพิษที่ได้รับในสนามรบ จื่อรั่วอิงจึงส่งอ้วนเป่าไปสืบข่าวอย่างละเอียด

แผนลับจับผู้ชายของนางเริ่มต้นที่การส่งคนไปบวชเพื่อเข้าถึงตัวท่านอ๋อง อ้วนเป่าที่ขาวอ้วน ซื่อ และไร้วรยุทธ์กลายเป็นเป้าหมายในการบวช เนื่องจากเขายิ้มเก่ง ท่าทางน่าไว้ใจ ทำให้ทางวัดยอมรับ

อ้วนเป่าอดทนอยู่ที่นี่นานถึงสามเดือน กินอาหารเจจนผอมลงไปมาก กระทั่งพระรูปเดิมที่ดูแลน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ล้มป่วย เขาจึงได้รับหน้าที่นั้นแทน และเริ่มสร้างที่ซ่อนให้นางในที่สุด

จื่อรั่วอิงนั่งคิดถึงชะตากรรมของตัวเอง ชาติก่อนเธอเป็นสาวงามแห่งคณะกายกรรมชื่อดัง ตระเวนแสดงไปทั่วโลก แต่ต้องมาตายเพราะถูกวิ่งราวโทรศัพท์ไอโฟนรุ่นล่าสุดที่นางอุตส่าห์ต่อแถวข้ามคืนเพื่อซื้อมา

แต่นางใช้งานได้เพียงวันเดียวก็ถูกขโมยไป นางตามจับโจรจนถึงตัว คาดไม่ถึงว่ามันจะพกมีดและแทงนางเข้าที่หัวใจตายทันที

วิญญาณของนางยังจ้องมองไอโฟนในมือนั่นด้วยความแค้นใจ และต้องหลั่งน้ำตาแทบเป็นสายเลือดด้วยความเสียดาย เงินเก็บหลายเดือนหายวับในพริบตา!

โชคดีที่ความดีในอดีตยังติดตัวอยู่ เพราะนางเคยบวชเป็นแม่ชีถึงเจ็ดภพ ท่านเทพจึงให้โอกาสใหม่ ส่งนางมาเข้าร่างของคุณหนูจื่อรั่วอิง พร้อมบอกว่าจะมอบสามีหล่อ รวย สายเปย์ ใจดีให้นาง

แต่นางอยู่ในร่างนี้มาตั้งแต่อายุหกขวบ จนวันนี้อายุสิบเจ็ดปีเข้าให้แล้ว ยังไม่เห็นแม้แต่เงาของผู้ชายในฝัน มีแต่ซื่อจื่อจอมเสเพลที่มีเมียอยู่เต็มบ้านและกำลังจะได้แต่งกับนางตามคำสั่งฮ่องเต้

หรือว่าท่านเทพจะลืมสัญญา? นางไม่อยากหนีไปบวชอีกภพแน่ ยังอยากใช้ชีวิตให้สนุกอีกสักหน่อย

เมื่อนางได้ยินเรื่องของ 'อ๋องตาบอด' ผู้ชายที่ไม่มีเมีย ไม่มีลูก ไม่มีพี่น้องแย่งสมบัติ และยังโสด จื่อรั่วอิงก็ไม่ลังเล

แม้เขาจะพิการ แม้จะมีข่าวลือว่าเขาโหดเหี้ยม วิปลาส แต่นางไม่กลัว ตอนนี้เขาตาบอด มองอะไรไม่เห็นแล้วจะน่ากลัวไปได้อย่างไร

การแต่งกับคนพิการในยุคนี้ไม่มีใครต้องการ แต่นั่นแหละคือข้อดี นางแค่ต้องดูแลเขาเล็กน้อย ที่เหลือปล่อยบ่าวจัดการ แล้วชีวิตนางก็จะสุขสบายราวกับขึ้นสวรรค์

เพียงคิดก็สุขใจจนอยากโบยบินเป็นผีเสื้อเสียเดี๋ยวนั้น แผนลับจับผู้ชายของนางจึงเริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ...

แสดง
บทถัดไป
ดาวน์โหลด

บทล่าสุด

ความคิดเห็น

ไม่มีความคิดเห็น
55
บทที่ 1 บทนำ
"อ้วนเป่า เจ้าทำดีมาก กลับจวนแล้วข้าจะเลี้ยงเนื้อเท่าที่เจ้าต้องการ" จื่อรั่วอิงกอดอกเอ่ยชมบ่าวตัวกลมในมุมมืดแห่งหนึ่งของวัดเชิงเขา"ขอบคุณคุณหนูขอรับ คราวนี้บ่าวถึงขั้นยอมตัดผมโกนหัว เนรคุณบิดามารดาเพื่อคุณหนูเลยนะขอรับ เป็นการแสดงความภักดีที่มีต่อคุณหนูเพียงผู้เดียว"จื่อรั่วอิงทำหน้าตาจริงจัง เอ่ยย้ำให้อ้วนเป่าคนนี้เข้าใจ "อ้วนเป่า เจ้าลืมไปแล้วหรือว่าเจ้าเป็นเด็กกำพร้าข้างถนน ไม่รู้ว่าบิดามารดาของตนคือใคร ชีวิตเจ้ามีเพียงข้าผู้ที่รับเจ้าเข้ามาเลี้ยงดูจนอ้วนกลมได้ขนาดนี้ ดังนั้น อย่าคิดมากเรื่องนี้อีก เจ้าไม่มีพ่อแม่ให้เนรคุณ เข้าใจหรือไม่?"เจ้าอ้วนเป่าทำหน้าซื่อ พยายามไล่ตามคำพูดของคุณหนูแล้วพยักหน้า "บ่าวลืมไปขอรับ หากไม่มีคุณหนู บ่าวคงอดตายไปนานแล้ว เช่นนั้น... บ่าวขอเรียกคุณหนูว่า 'ท่านแม่' สักครั้งได้หรือไม่ขอรับ เพื่อเป็นการสำนึกบุญคุณของคุณหนูที่เมตตาบ่าว"จื่อรั่วอิงถึงกับหัวเราะทั้งน้ำตาไม่ออก ที่จู่ ๆ ตัวเองกลายเป็นแม่ของอ้วนเป่าไปเสียแล้ว บ่าวของนางคนนี้ทั้งโง่ทั้งซื่อ แต่ก็นับว่าเป็นบ่าวที่ซื่อสัตย์และทำตามคำสั่งได้ดี ความดีของเขามีอยู่ไม่น้อยเมื่อคิดถึงข้อนี้ นางจึงพ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-02
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 2 หรือเจ้าก็ป่วย
"ท่านอ๋อง สถานที่จัดเตรียมไว้พร้อมแล้วพ่ะย่ะค่ะ"ซีห่าวองครักษ์ขั้นสี่ซึ่งเป็นองครักษ์คนสนิทของลี่หมิงอ๋องเอ่ยขึ้นหลังจากเขาให้บรรดาองครักษ์ทั้งหมดสำรวจความปลอดภัยรอบบ่อน้ำพุศักดิ์สิทธิ์จนวางใจซีห่าวนำทางลี่หมิงไปจนถึงบ่อน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ เป็นเพราะลี่หมิงเองมาที่นี่จนจดจำเส้นทางได้แล้วแม้จะมองไม่เห็นทว่าเขากลับเดินเหินคล่องแคล่วนักเมื่อถึงบ่อน้ำร้อนซีห่าวช่วยปลดเสื้อคลุมให้ลี่หมิง กระทั่งเขาลงไปนั่งแช่ในบ่อน้ำพุจนเรียบร้อยจึงกวาดสายตามองไปรอบ ๆ บ่อโดยละเอียด เมื่อพบว่าไม่มีสิ่งใดผิดปกติเขาจึงค่อย ๆ ถอยออกไปลี่หมิงอาศัยช่วงเวลานี้พักผ่อนร่างกาย เขากึ่งนั่งกึ่งเอนกายแล้วหลับตาลงอย่างสงบ สองก้านธูปที่ต้องนั่งแช่อยู่ในนี้เพื่อขจัดพิษมาเกือบสองปีนี้ทำให้เขาร่างกายของเขามีอาการดีขึ้นจนเกือบหายเป็นปกติ ทว่าดวงตาของเขากลับมีอาการดีขึ้นเพียงเล็กน้อยจากที่มองไม่เห็นเลยบัดนี้ยังสามารถมองเห็นเงาเลือนรางไม่อาจแยกสีสันได้ชัดเจนซึ่งกระทั่งท่านหมอเองยังถอดใจคิดว่าชาตินี้เขาอาจไม่สามารถกลับมามองเห็นเป็นปกติได้อีกต่อไป แต่กระนั้นลี่หมิงอ๋องก็ยังคงเสาะหาท่านหมอผู้เก่งกาจคนอื่นมารักษาตนแทนจื่อรั่วอิ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-02
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 3 เวรกรรม
แผนการที่นางได้วางเอาไว้สำเร็จลุล่วงไปด้วยดี ทว่าเกือบแลกด้วยชีวิตของนางเสียแล้ว แต่เมื่อคิดถึงบวกลบในใจนับว่าคุ้มนักที่มีคนมาพบเห็นนางอยู่ที่นี่เป็นจำนวนมาก ถึงแม้ว่าคนทั้งหมดจะเป็นคนของลี่หมิงก็ตาม คงมีเพียงเจ้าอ้วนเป่าเท่านั้นที่แฝงมาเป็นพระและเป็นพยานของนางเพียงหนึ่งเดียวจื่อรั่วอิงมั่นใจว่าภิกษุย่อมไม่พูดเท็จ อย่างน้อยหากต้องการพยานจริง ๆ นางก็ยังสามารถคาดคั้นและเค้นออกมาจากพระพวกนี้ได้จื่อรั่วอิงแสร้งร้องไห้อย่างหนัก โกหกพกลมด้วยคำพูดที่ตระเตรียมมาเป็นอย่างดี"ข้าไม่รู้ว่าเป็นท่านอ๋องที่อยู่ที่นี่จริง ๆ ความจริงเพราะร่างกายคล้ายจะไม่สบาย รู้มาว่าที่นี่มีบ่อน้ำศักดิ์สิทธิ์จึงคิดแอบมาแช่ตัว แต่บัดนี้กลับถูกล่วงเกินเสียแล้ว ท่านอ๋องเป็นท่านที่ล่วงเกินข้านะเพคะ"จื่อรั่วอิงมีผ้าผืนหนึ่งคลุมร่างกายปกปิดความขาวเนียนต่อหน้าบุรุษเหล่านี้เอาไว้ นางยังตีหน้าเศร้าเล่าความเท็จคุกเข่าตรงหน้าเขาผู้นั้นที่นั่งนิ่งประดุจศิลาไร้ชีวิตก้อนหนึ่ง ร่างสูงสง่าดุดันแผ่ไอสังหารรอบกายชวนให้ขวัญผวายิ่งกว่าผีร้าย เขาเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อยจึงอยู่ในชุดสีดำทั้งตัวยิ่งส่งให้เขาดูคล้ายพญามัจจุราชที่สามารถ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-02
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 4 หุบปาก
บทที่ 4 หุบปาก"นี่มันเรื่องวุ่นวายอันใดกัน"แม้จะมองไม่เห็นทว่าลี่หมิงก็สามารถจับความเคลื่อนไหวได้ดุจตาเห็น เขารู้ว่าองครักษ์ของเขามีกี่คน ยังประเมินจำนวนไต้ซือที่อยู่ในนี้และสตรีเพียงคนเดียวที่นั่งคุกเข่าต่อหน้าเขาได้อย่างแม่นยำคนภายนอกเห็นท่าว่ากำลังเดินอย่างเร่งร้อนด้วยเสียงฝีเท้าม้าไม่กี่ตัวที่หยุดอยู่หน้าโถงสวดมนต์ และที่น่าสนใจก็คือมีเพียงคนไม่กี่คนเท่านั้นที่มาที่นี่ หนึ่งในคนที่มามีตำแหน่งเป็นถึงกุ้ยเฟยของฝ่าบาท การเดินทางที่ปราศจากขบวนใหญ่โตมิหนำซ้ำยังขี่ม้ามาด้วยตนเองเช่นนี้คงเป็นเพราะมีเรื่องสำคัญที่ต้องปิดบังไม่ให้ผู้อื่นรู้ประตูโถงสวดมนต์ถูกเปิดออกและปิดลงอย่างรวดเร็ว ผู้ที่ก้าวเข้ามาด้านในโถงมีสี่คน ผู้หนึ่งเป็นสตรีโฉมสะคราญงดงามเตะตาทว่ากลับอยู่ในชุดบุรุษเพื่ออำพรางตัวตน อีกคนคือบุรุษวัยชราร่างค่อนข้างท้วมทว่ายังคงมีท่วงสง่าผ่าเผย เห็นได้ชัดว่าที่หน้าผากของเขามีเหงื่อเม็ดโตผุดอยู่บนไรผมทั้งยังมีสีหน้าอันตื่นตระหนกเป็นอย่างยิ่ง ที่เหลืออีกสองคนเห็นทีจะเป็นองครักษ์ประจำจวนเสนาบดีคนทั้งหมดทำความเคารพลี่หมิงอ๋องด้วยเสียงอันดังให้ได้ยินชัดเจน ในขณะที่ลี่หมิงยังคงมีใบหน้า
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-02
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 5 ค้นหา
บทที่ 5 ค้นหาจื่อรั่วอิงเกิดมาชาตินี้อยู่ในยุคที่สตรีต้องครองตัวให้บริสุทธิ์ผุดผ่องกระทั่งข้อเท้ายังไม่อาจให้ผู้ชายที่ไม่ใช่สามีเห็นได้ แต่แล้วนี่มันอะไรกัน นางถูกตาลุงนั่นกอดรัดทั้งยังจับหน้าอก เล่าเรื่องให้พี่สาวฟังโดยละเอียดก็แล้ว เล่าให้พ่อฟังก็แล้วนางยังถูกสั่งให้หุบปากแล้วให้ลืมไปเสียเห็นหรือไม่ นางเดาไม่ผิดว่าท่านพ่อต้องไม่เห็นด้วยเป็นแน่นี่คงเป็นเพราะว่าคนที่เห็นเหตุการณ์ทั้งหมดล้วนเป็นคนของตาลุงหนวดเฟิ้มนั่นคนพวกนั้นย่อมไม่เอ่ยปากอันใด ยุคนี้ก็ไม่มีโทรศัพท์พอที่จะถ่ายรูปหลักฐานได้ ว่าแล้วหัวใจก็หดหู่เมื่อหวนคิดถึงไอโฟนเครื่องนั้นที่ทำให้นางต้องถึงแก่ความตายในชาติก่อนให้ตายเถอะ ไหนท่านเทพบอกจะมอบสามีหล่อ รวย สายเปย์มาให้ ดูสิตอนนี้นางกำลังดิ้นรนจากการกลายเป็นเมียน้อยคนอื่นอย่างสุดชีวิต ท่านเทพพวกนั้นก็ไม่เคยโผล่หน้ามาให้เยี่ยมเลยแม้แต่คนเดียว จื่อรั่วอิงใช้สมองเค้นคำอย่างหนัก เมื่อเหตุการณ์เป็นเช่นนี้ท่านพ่อไม่เห็นด้วยยังค้านหัวชนฝา นางคงต้องหวังพึ่งพี่สาวอีกสักครา"ท่านพี่ช่วยข้าสักครั้งเถิด ข้าตกหลุมรักท่านอ๋องแล้วเขาล่วงเกินข้าเพียงนี้ท่านจะให้ข้าลืมได้อย่างไร"จื่อกุ้ย
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-15
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 6 นักล่าผู้ชาย
บทที่ 6 นักล่าผู้ชาย​สามวันต่อมาในขณะที่จื่อรั่วอิงยังคงถูกขังอยู่แต่ภายในเรือน ของหมั้นจากจวนราชครูถังก็ถูกส่งมาถึงดูเหมือนว่าบิดาของนางจะยินดียิ่ง เรื่องที่นางถูกลวนลามก็ถูกปิดราวกับว่าไม่เคยเกิดขึ้น แน่นอนว่าย่อมไม่มีผู้ใดล่วงรู้มารดาของจื่อรั่วอิงเปิดประตูเข้ามาด้วยน้ำตานองใบหน้านั่นคงเป็นเพราะว่ากำลังปลาบปลื้มกับวาสนาจอมปลอมของจื่อรั่วอิงเป็นแน่แน่ล่ะในเมื่อมารดาของนางเป็นเพียงผู้ช่วยหมอในหมู่บ้านเล็ก ๆ นับเป็นเพียงชาวบ้านธรรมดาที่บิดาต้องตาต้องใจในตอนที่เขาไปคุมงานสร้างเขื่อนนอกเมืองหลวงจึงได้รับนางมาเป็นอนุคนที่สี่ซึ่งนับเป็นอนุคนสุดท้ายของจวน บิดาของนางก็ล้วนให้ความเป็นธรรมกับบรรดาภรรยาทั้งสี่คนพวกเขาแม้จะไม่ถึงขนาดรักใคร่ปรองดองแต่ก็ไม่เคยอยู่ที่จวนนี้อย่างยากลำบากเหมือนสตรีจวนอื่นมารดาของจื่อรั่วอิงก็เป็นเพียงสตรีโบราณการที่เห็นนางแต่งงานเป็นเมียน้อยคนมีฐานะมีหน้ามีตาในเมืองก็ย่อมต้องเห็นดีเห็นงามแทบอยากจะจัดงานแต่งวันนี้พรุ่งนี้เสียด้วยซ้ำ และที่สำคัญคนที่ตามมารดามาก็คือฮูหยินผู้เฒ่าหรือท่านย่าของจื่อรั่วอิงนั่นเองเรื่องที่จื่อรั่วอิงถูกลวนลามนั้นทั้งมารดาและท่านย่
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-15
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 7 ปีศาจร้าย
บทที่ 7 ปีศาจร้ายวันต่อมาอาจารย์จากสำนักศึกษาก็มาตามตัวลูกศิษย์ที่ไม่ได้ไปเรียนหลายวันถึงจวน ท่านพ่อของจื่อรั่วอิงเข้าวังตั้งแต่เช้าจึงไม่ได้อยู่ต้อนรับ จื่อรั่วอิงรู้ตัวอยู่แล้วว่าอาจารย์ต้องมาที่นี่ด้วยนางขอให้น้องสาวทั้งสองคนอันเกิดจากอนุรองและอนุสามช่วยเหลือน้องสาวของจื่อรั่วอิงเป็นเด็กสาวใบหน้างดงามอันเป็นที่เลื่องลือของคนไปทั่วทั้งเมือง ด้วยพวกนางเป็นเด็กเรียบร้อยบิดาของนางจึงหวงน้องสาวยิ่งนักการเดินทางไปเรียนแต่ละครั้งมีองครักษ์รายล้อมนับสิบคน ตรงข้ามกับจื่อรั่วอิงที่แม้จะเป็นหญิงงามทว่าชื่อเสียงของนางกลับฉาวโฉ่ก่อเรื่องไม่เว้นแต่ละวัน จึงทำให้บิดาแม้จะรักเอ็นดูเพียงใดก็ไม่เคี่ยวเข็ญนางเหมือนบุตรสาวคนอื่นเพราะสินสอดของซื่อจื่อที่ส่งมานั้นเต็มไปด้วยของล้ำค่านับสิบหีบ ทั้งยังมีอาภรณ์แพรพรรณงดงามหายากมากมาย นอกจากนั้นท่านย่ายังได้รับของกำนัลหีบใหญ่จากถังซื่อจื่อจึงทำให้ท่านย่าของจื่อรั่วอิงอารมณ์ดีเป็นพิเศษจื่อรั่วอิงเตรียมตัวไว้อยู่แล้ว เมื่อท่านย่าให้คนมาตามจึงเดินออกมาในชุดของสำนักศึกษา"ข้าต้องขอโทษอาจารย์จิวที่ทำให้ท่านลำบากต้องมาตามคนถึงที่นี่ เป็นความผิดของข้าเองที่ไม่ไ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-15
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 8 เรื่องใหญ่ที่นางก่อ
บทที่ 8 เรื่องใหญ่ที่นางก่อบัดนี้จื่อรั่วอิงกำลังใส่ชุดไว้ทุกข์ที่เจ้าอ้วนเป่าได้เตรียมเอาไว้ ด้วยแผนการของนางหลังจากเข้าไปในสำนักศึกษาแล้ว นางก็จัดการวางยาถ่ายคนทั้งสำนัก รวมทั้งบรรดาองครักษ์ที่ติดตามควบคุมนางไปด้วยเพราะเรื่องนี้มีน้องสี่และน้องห้าสตรีเรียบร้อยคอยช่วยเหลือ พวกเขาตกหลุมพรางอย่างง่ายดายด้วยไม่คิดว่าสตรีผู้งดงามอ่อนหวานจากสกุลจื่อทั้งสองจะหาญกล้ามาวางยาในน้ำชาที่พวกเขาดื่มกันน้องสี่และน้องห้าของจื่อรั่วอิงยืนตัวสั่นอยู่ที่มุมหนึ่ง เมื่อเห็นบรรดาเพื่อน ๆ วิ่งหาห้องน้ำกันวุ่นวาย"จะไม่เป็นอันใดแน่นะเจ้าคะ"จื่อรั่วอิงทำใบหน้าขึงขัง"พวกเจ้าไม่ต้องห่วง ยาถ่ายเพียงเล็กน้อยพวกเขาจะไม่เป็นอะไรแน่นอน ข้าจำเป็นหากข้าไม่ทำเช่นนี้จะหลบหนีองครักษ์และคนทั้งสำนักไปได้อย่างไร"น้องสี่ของนางกลับตอบว่า"ข้าหมายถึงข้ากับน้องห้าเจ้าค่ะ พวกข้าจะไม่เป็นไรแน่นะเจ้าคะ ส่วนคนพวกนั้นก็ช่างเถิดไม่เกี่ยวกับพวกเราแล้ว"จื่อรั่วอิงหัวเราะขบขันจนน้ำตาเล็ด"น้องสี่ น้องห้า พวกเจ้าช่างเหมาะสมแล้วที่เป็นน้องสาวข้า ฮ่า ฮ่า ฮ่า"น้องสี่ทำหน้าย่น"พี่สามท่านอย่าล้อเล่น ตกลงพวกข้าจะเป็นไรหรือไม่"จื่อร
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-15
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 9 เหรียญทองสำหรับคนกล้าหาญ
บทที่ 9 เหรียญทองสำหรับคนกล้าหาญสิ้นเสียงนั้นทุกสิ่งพลันหยุดนิ่ง ไม้ไม่ได้ตีเข้าที่แผ่นหลังของนาง จื่อรั่วอิงจึงพลิกกายรีบลุกขึ้น สองมือเล็กผลักคนที่จับแขนจับขานางเอาไว้ ทั้งคิดในใจว่า ในที่สุดพระเอกก็โผล่มาได้จังหวะเสียที ไม่ผิดกับที่วางเอาไว้เมื่อนางเงยหน้ามองคนผู้นั้นในใจหวังให้เป็นหนุ่มหล่อรูปงาม ทว่าความเป็นจริงกลับทำให้นางขนลุกเมื่อพบผู้ชายหนวดเฟิ้มใบหน้าเย็นชาคนนั้นยืนกดดันผู้คนจนชวนหวาดผวาให้ตายเถอะ น่ากลัวกว่าตอนนางเข้าไปเล่นในบ้านผีสิงเสียอีกถึงหน้าตาไม่ตรงสเปกที่วางไว้ แต่ได้ตัดสินใจแล้วอย่างไรก็ไม่อาจถอยหลังได้ นางไม่ได้มองหาคนหล่อแต่นางมองหาอิสระไม่ใช่หรือ จื่อรั่วอิงเปล่งเสียงหวานอ่อนแอที่ฟังแล้วดูน่าสงสารที่สุดออกมา"ท่านอ๋องในที่สุดท่านก็มาช่วยข้าแล้ว สามีท่านยอมรับข้าแล้วใช่หรือไม่"จื่อรั่วอิงมองสบตาเขาทว่าพบเพียงความว่างเปล่า จื่อรั่วอิงคิดได้นางลืมไปได้อย่างไรว่าเขาตาบอดและถูกปิดตาอยู่เช่นนั้น นางรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย ก่อนที่จะลุกขึ้นผวาเข้าไปหาเขา ด้วยความรีบร้อนนางจึงเหยียบกระโปรงตนเองจนเสียหลักล้มลงไป สองแขนของนางกางออกก่อนที่จะทับร่างของคนผู้นั้นจื่อรั่วอิ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-15
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 10 ไม่อยากแต่งก็ต้องแต่ง
บทที่ 10 ไม่อยากแต่งก็ต้องแต่งในที่สุดคนที่อำนาจตัดสินชีวิตคนก็โผล่มาแล้ว ทว่าบัดนี้จื่อรั่วอิงก็เอาแต่ก้มหน้าด้วยบิดาของนางได้ตามมาด้วย สายตาของบิดายามนี้ราวกับต้องการสังหารคนเพื่อระบายอารมณ์ แน่นอนว่าคนผู้นั้นก็คือคุณหนูสามจื่อรั่วอิงบุตรสาวของเขาเองทุกคนต่างนั่งกันอย่างสงบอยู่บนเก้าอี้ ข้าง ๆ พวกเขายังมีน้ำชาและขนมส่งกลิ่นหอมหวาน จื่อรั่วอิงไม่ได้กินอะไรมาตั้งแต่เช้าจึงรู้สึกหิวจนท้องร้อง ตอนนี้มีเพียงจื่อรั่วอิงเท่านั้นที่คุกเข่าอยู่กลางห้องโถง ซึ่งนางคิดว่าไม่ยุติธรรมแม้แต่น้อย แต่นางก็ต้องหุบปากทำตัวอ่อนแอน่าสงสารต่อไปฮ่องเต้ลี่เจินเป็นบุรุษรูปงาม อายุราวสามสิบกว่าปีแม้จะมีฐานะเป็นหลานของลี่หมิงทว่าฝ่าบาทกลับเกิดก่อนหลายปีเรียกได้ว่าเห็นเสด็จอาผู้นี้มาตั้งแต่เกิด ลี่หมิงมีฐานะเดิมคือองค์ชายสิบเก้าซึ่งเป็นองค์ชายคนสุดท้ายของเสด็จปู่อันเกิดจากพระสนมวัยเยาว์ที่ในยามนั้นมีอายุเพียงสิบเจ็ดปีเท่านั้น พระสนมคลอดองค์ชายลี่หมิงในวันที่เสด็จปู่อายุมากแล้ว อดีตฮ่องเต้วัยชราจึงหลงรักบุตรชายคนเล็กยิ่งนัก ทว่าไม่นานเสด็จปู่ก็สวรรคต เสด็จพ่อของฝ่าบาทขึ้นครองราชย์ต่อจากนั้น ไม่นานเสด็จพ่อก
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-15
อ่านเพิ่มเติม
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status