แชร์

ตอน 21 แม่ของลูก

ผู้เขียน: ลิขิตา Likita
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-06-01 22:17:42

"ว่ายังไงธาม ลูกซื้อเครื่องประดับที่มีมูลค่าอย่างเพชรพลอย ให้ผู้หญิงคนอื่นที่ไม่ใช่หนูเพิร์ลอย่างนั้นหรือ"

ธามไม่เห็นประโยชน์จะปิดบัง เขาวางช้อนส้อมก่อนหันไปสบตามารดา

“ครับ ผมตั้งใจจะซื้อให้คนอื่นจริง ๆ”

“ใคร”

หญิงทั้งสองแทบจะถามออกมาพร้อม ๆ กัน

“คนรู้จักน่ะครับ”

“แค่คนรู้จัก จะซื้อของมีค่าให้กันทำไม”

ธามยังไม่ยอมตอบ ไข่มุกก็จ้องชายหนุ่มด้วยสายตาแทบจะจุดไฟได้แต่ยังไม่กล้าจี้ถามเพราะเกรงจะเป็นการข้ามหน้าข้ามตาแม่สามี

คุณหญิงธัญญาหันไปสั่งเด็กรับใช้เสียงเย็น

“วันนี้ไม่ต้องยกของหวานมา ฉันอิ่มแล้ว ลูกชายกับลูกสะใภ้ฉันก็เหมือนกัน... ทั้งสองคน ไปคุยกับแม่ในห้องทำงาน"

พูดจบ คนเป็นประมุขของบ้านก็ลุกจากเก้าอี้แล้วเดินหน้าตึงไปยังห้องหนังสือ ไข่มุกยิ้มสะใจและรีบลุกตามแม่สามีไป ธามเดินตามไปเป็นคนสุดท้าย สองขายาว ๆ ของเขาก้าวช้ากว่าที่เคยเหมือนอยากใช้เวลาอันน้อยนิดใคร่ครวญว่าเขาจะตอบแม่ว่าอย่างไรดี

แต่การที่เขาเลือกจะไม่โกหกตั้งแต่แรก ก็คงเพราะรู้ดีว่าสักวันแม่ของเขาก็ต้องทราบเรื่องนี้... เขาคงไม่สามารถสานต่อสิ่งที่ตั้งใจไว้ได้ตลอดรอดฝั่งโดยปราศจากการรับรู้ของมารดา

ในห้องทำงานของคุณหญิงธัญญาที่อยู่ชั้นสองของตัวบ้าน เท่าที่ธามจำได้ มันยังตกแต่งด้วยเครื่องเรือนและชั้นหนังสือสูงถึงผนังเหมือนเมื่อครั้งเขายังเด็กเล็กและพ่อยังมีชีวิตอยู่ แม้เมื่อท่านจากไปด้วยโรคภัย แม่ก็ยังไม่เคยแต่งห้องนี้ใหม่ ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิมแทบไม่มีอะไรเปลี่ยน

ตอนนี้มารดาของธาม กำลังนั่งอยู่หลังโต๊ะทำงานไม้ตัวใหญ่ จ้องลูกชายกับลูกสะใภ้ที่นั่งด้านหน้าราวกับกำลังจะสอบสวนผู้ต้องสงสัย

“มีอะไรจะอธิบายก็พูดมา อย่าให้แม่ต้องถามซ้ำ”

คุณหญิงธัญญาเอ่ยขึ้นมาก่อน และถึงตอนนี้คนเป็นลูกก็ไม่คิดจะปิดบังอะไรอีก

“ผมซื้อสร้อยพลอยเส้นเล็ก ๆ ไปให้ศีตลา... เธอเป็นน้องสาวของผู้อำนวยการฝ่ายบัญชีของเรา...อดีตน่ะครับ เพราะตอนนี้เขาลาออกไปแล้ว”

“แล้วลูกไปเกี่ยวอะไรกับน้องสาวของอดีตพนักงาน”

“ผมต้องการจ้างเธอให้ทำอะไรบางอย่างให้ ก็เลยคิดว่าสร้อยนี้จะเป็นส่วนหนึ่งของการว่าจ้างครับ”

คิ้วของคุณหญิงธัญญาขมวดเข้าหากัน

“ลูกจะจ้าง ‘น้องสาวอดีตพนักงาน’ ให้ทำอะไร...ธาม”

“ผมจะขอให้เธอมาอุ้มบุญลูกของผมกับเพิร์ลครับ”

ไข่มุกหันขวับ จ้องหน้าธามตาวาววับ แต่ชายหนุ่มไม่แม้แต่จะปรายตามอง

คุณหญิงธัญญายอมรับว่าตัวเองแปลกใจเพราะเรื่องนี้ยังไม่อยู่ในรายงานของนักสืบ

“อุ้มบุญ? ตั้งท้องน่ะหรือ”

“ใช่ครับแม่ เพิร์ลตั้งท้องไม่ได้ ผมเลยจะหาคนมาอุ้มบุญให้”

สายตาจริงจังของคุณหญิงธัญญาเลื่อนมาจับจ้องที่ลูกสะใภ้ทันที ไข่มุกได้แต่ขยับตัวอย่างอึดอัด

“หมายความว่ายังไงที่ท้องไม่ได้ หนูเพิร์ลเป็นอะไร หนูมีปัญหาเรื่องสุขภาพงั้นหรือ”

“เอ่อ ก็ทำนองนั้นค่ะ”

หญิงสาวพยักหน้า ไม่กล้าสบตาแม่สามี

คนเป็นประมุขของบ้านนิ่งอึ้งไปครู่ สีหน้าสับสน หล่อนคาดเดาได้มานานแล้วว่าชีวิตคู่ของธามกับไข่มุกไม่ได้หวานชื่นนัก และรายงานของนักสืบก็ยิ่งยืนยันว่าทั้งธามและไข่มุกต่างก็มีชีวิต ‘นอกบ้าน’ ที่ไม่แยแสอีกฝ่ายเลยแม้แต่น้อย

ธัญญาคิดว่าธามอาจจะสารภาพว่าเขากำลังนอกใจภรรยา และจะขอหย่า

แต่ไม่คิดเลยว่าลูกชายไม่ได้คิดจะหย่า

เขาแค่จะหาใครสักคนมามีลูกให้เท่านั้น

“ทำไมเรื่องสำคัญขนาดนี้ ไม่มีใครคิดจะพูดคุยปรึกษาฉันเลยสักคำ”

“ผมขอโทษครับ...ผมยอมรับว่าเป็นการตัดสินใจที่กะทันหัน...”

ธามละไว้ ไม่อธิบายต่อว่าวันที่เขาเจอศีตลาครั้งแรกนั้น มันเกิดอะไรขึ้นบ้าง

ไข่มุกเองก็หนาว ๆ ร้อน ๆ แม้เธอจะท้าทายธามด้วยการนอนกับผู้ชายไม่เลือกหน้า แต่ก็ยังไม่อยากสารภาพเรื่องนี้ออกไปตรง ๆ ต่อหน้าแม่สามี...

“ผมรู้จักศักดิ์สยาม พี่ชายของเด็กลูกตาล”

“อายุเท่าไหร่ ลูกถึงได้เรียกเขาว่าเด็กถึงสองครั้งสองหน”

“เพิ่งจะยี่สิบครับ”

“ยี่สิบก็โตแล้วนี่ ถึงอย่างนั้นก็เถอะ แม่เชื่อว่าธามกับหนูเพิร์ลมีทางเลือกอีกตั้งมากมาย แต่ทำไมต้องเป็นการอุ้มบุญ และทำไมต้องเป็นผู้หญิงคนนี้”

“ที่จริงเพิร์ลไม่ได้เห็นด้วยหรอกนะคะคุณแม่”

ไข่มุกรีบบอก

“เพิร์ลไม่เคยรับปากว่าจะยอมให้ใครมาอุ้มท้องลูกของเพิร์ลกับธาม แต่ธามเขายืนยันว่าจะต้องเป็นเด็กคนนี้เท่านั้น”

ไข่มุกจ้องหน้าสามี เธอรู้ว่าตัวเองมีชนักติดหลัง แต่ถ้าจะต้องเปิดแผลให้เหวอะหวะ ก็อย่าหวังว่าเธอจะยอมเสียแค่คนเดียว

“ไหนจะเรื่องสร้อยนี่อีก มันเกินกว่าคำว่าคนรู้จักไปเยอะเลยนะคะ... นี่ธาม ไหน ๆ ก็อยู่ต่อหน้าคุณแม่แล้ว คุณกล้ายอมรับไหมล่ะคะว่าคุณชอบยัยเด็กพาณิชย์นั่น”

“ใช่ ผมชอบเขา ผมชอบศีตลา”

ชายหนุ่มตอบออกมาเรียบ ๆ เหมือนไม่มีอะไรแปลก ไข่มุกอ้าปากค้าง หันไปหาแม่สามีเหมือนต้องการหาตัวช่วย

“พูดอะไรของแก ธาม แกมีเมียเป็นตัวเป็นตน แม่ไม่สนหรอกนะว่าชีวิตแต่งงานของแกกับหนูเพิร์ลจะเป็นอย่างไร แต่จู่ ๆ จะมายอมรับว่าชอบผู้หญิงคนอื่นทั้งที่ตัวเองมีเมียทนโท่อยู่แบบนี้ คิดว่าแม่จะยอมรับได้หรือไง”

“ผมขอโทษครับแม่”

“เลิกขอโทษไร้สาระเสียที ฉันขอประกาศตรงนี้เลยว่าแกไม่มีสิทธิ์หาคนมาให้กำเนิดหลานของฉันตามอำเภอใจ ส่วนหนูเพิร์ล... แม่จะหาหมอที่เก่งที่สุดเรื่องการตั้งครรภ์มาให้ ยังไงเราก็จะต้องมีทางออกเรื่องนี้ ทางออกที่ปกติมนุษย์เขาทำกัน ไม่ใช่ใช้วิธีเหลวไหลไร้สาระอะไรแบบนั้น”

ธามอยากจะบอกว่าเขากับไข่มุกทุ่มเถียงเรื่องนี้กันมาแล้วไม่รู้กี่ร้อยพันครั้ง แต่เมื่อแม่ของเขาโบกมือไล่ให้ออกจากห้อง ธามก็ยอมลุกเดินออกมาโดยมีไข่มุกรีบแจ้นเดินออกไปก่อนแล้วล่วงหน้า เธอเองก็คงยังไม่พร้อมจะพูดเรื่องนี้อย่างตรงไปตรงมาต่อหน้าแม่ของเขาเหมือนกัน

...แกไม่มีสิทธิ์หาคนมาให้กำเนิดหลานของฉันตามอำเภอใจ...

ประโยคของมารดายังก้องในหู เขาเคยยอมให้แม่เลือกเมียให้ ยอมรับให้ไข่มุกจะมาเป็นแม่ของลูกโดยเขาไม่เคยนึกสงสัยหรือตั้งคำถามกับการเลือกของคนเป็นแม่เลยสักครั้ง

แต่แม่ก็ทำพลาด เพราะสะใภ้ที่แม่เขาเลือกนั้น เธอไม่ต้องการเป็นแม่ของลูกของเขา

ไข่มุกไม่แม้แต่จะพยายามทำตัวเป็นภรรยาของเขาด้วยซ้ำไป

เขาเคยเชื่อแม่ แต่ผลลัพธ์มันก็เห็น ๆ กันอยู่

ธามหยุดเดิน แล้วหันกลับไปทางห้องทำงานของมารดาอีกครั้ง ประตูห้องปิดสนิท คงเหมือนหัวใจของคุณหญิงธัญญายามนี้ที่จะไม่ยอมรับทางเลือกใด ๆ ที่ตนเองไม่ได้เป็นผู้เลือก

แต่ธามตัดสินใจแล้ว ครั้งนี้เขาอยากเลือกคนที่จะมาเป็นแม่ของลูกด้วยตัวเอง...

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • อุ้มรักสัญญาเถื่อน His Hidden Bride   ตอน 49 He came!

    แต่วีณายังไม่ทันได้ถาม... ก้อยก็รีบวิ่งกลับมาเคาะประตูด้วยท่าทางตื่นเต้น"คุณท่านคะ คุณท่าน!""อะไร! มีอะไร!""คุณธามกลับมาแล้วค่ะ มาถึงก็ถามหาคุณท่านทันทีเลยค่ะ!"* * * * * ตอนแรกธามคิดว่าอาจจะพักสมองอยู่ที่เชียงรายต่ออีกสองสามวันแต่ปีขาลเตือนเขาว่า เรื่องบางเรื่อง ปล่อยไว้นานก็จะยิ่งคุยกันไม่รู้เรื่อง 'ถึงยังไงคุณน้าก็เป็นแม่ของมึงนะธาม เลี้ยงดูกันมาขนาดนั้น จะไม่มีเยื่อใยความผูกพันกันเลยก็คงไม่ใช่ มึงกลับไปคุยกับแม่ดี ๆ เถอะ อย่างน้อยก็จะได้ใช้ชีวิตต่อไปโดยไม่มีอะไรค้างคา'ขนาดคนที่หุนหันพลันแล่นอย่างปีขาลยังบอกแบบนี้ ธามจึงนั่งเครื่องบินกลับกรุงเทพฯ มาทันทีเมื่อเลขาฯ บอกว่าท่านประธานฯ ไม่เข้าบริษัท เขาจึงมาที่บ้าน และก็เจอธัญญาจริง ๆ ในห้องทำงานของธัญญา มีกันเพียงสองคนแม่ลูก ชายหนุ่มใจชื้น อย่างน้อยแม่ก็ไม่ได้ไล่เขาทันทีที่เห็นหน้า"มาทำไม ต้องการอะไร""ผมอยากรู้ความจริงครับ ว่าผมเป็นลูกของ...คุณทีน่า...จริง ๆ ใช่ไหม""แกยังไม่ได้ไปถามมันอีกเหรอ""ผมยังไม่ได้ไปเจอเธอเลยครับ ผมอยากมาคุยกับแม่ก่อน เพราะสำหรับผม คุณทีน่าก็ไม่ต่างจากคนแปลกหน้า แม่ต่างหากที่ยังเป็นแม่ของผม""แต่สำ

  • อุ้มรักสัญญาเถื่อน His Hidden Bride   ตอน 48 อะไรคือเหตุผล???

    หลังเพื่อนสนิทเล่าเรื่องทุกอย่างให้ฟัง ปีขาลถึงกับนั่งงงอยู่เป็นนานสองนานถ้าไม่ใช่เพราะคนเล่าคือ "ธาม" เพื่อนที่แสนจะสุขุม จริงจัง และไม่เคยล้ออะไรใครเล่น เขาก็คงนึกว่ากำลังฟังละครวิทยุอยู่แน่ ๆ"แล้วป่านนี้แม่มึง...ทั้งสองแม่ ไม่ตามหาตัวมึงให้วุ่นหรือวะ จู่ ๆ หลบมาแบบนี้""ไม่รู้"ธามตอบเนือย ๆ "แม่...หมายถึงแม่ตามกฎหมาย คงไม่อยากเห็นหน้ากูเท่าไหร่ แต่คุณทีน่า บอกตรง ๆ ว่ากูยังช็อก..."ชายหนุ่มนึกถึงหญิงคนนั้น คนที่ดวงตาซึ้งดูเศร้าแต่ก็จับใจเขาไว้ได้ตั้งแต่แรกเห็น"กูถูกชะตาเขามากตั้งแต่วันแรกที่เจอที่โรงแรม รู้สึกอยากเข้าใกล้ อยากรู้จัก... ไม่ใช่เชิงชู้สาว แต่เป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูก...""เขาเองก็คงอึดอัดอยากบอกมึงเหมือนกันว่าเป็นแม่..."ปีขาลคาดเดาจากที่เพื่อนเล่าให้ฟังก่อนหน้า"ที่จริงมันก็ไม่มีอะไรซับซ้อน ถ้าไม่เพราะคุณน้าธัญญาดันเกลียดแม่ที่ให้กำเนิดมึงน่ะไอ้ธาม..."นี่ปีขาลก็เดาอีก แต่ธามพยักหน้าเห็นด้วย"เท่าที่ได้ยิน แสดงว่าพ่อกับคุณทีน่าลักลอบมีอะไรกัน จนเกิดเป็นกูขึ้นมา กูก็คือลูกชู้ ลูกนอกสมรส ที่แม่เก็บมาเลี้ยง ไม่ใช่เพราะรัก แต่เพราะอยากทำร้าย เพื่อที่แม่แท้ ๆ จะได้เ

  • อุ้มรักสัญญาเถื่อน His Hidden Bride   ตอน 47 ระเบิดมือ

    เวลาสองทุ่ม จังหวัดเชียงรายไร่อรุณเบิกฟ้าเปิดไฟสว่างไสวตั้งแต่ปากทางเข้าไร่มาจนถึงตัวเรือนด้านในเพราะผู้มาเยือนโทรศัพท์มาบอกล่วงหน้าหลายชั่วโมงแล้วว่ากำลังจะมา เมื่อรถเล็กซัส แอลเอ็กซ์-หกร้อย มาถึงจึงมีคนงานคอยเปิดประตูให้ และเจ้าของไร่ตัวสูงใหญ่ยืนเท้าสะเอวรอต้อนรับด้วยสีหน้าดีใจแกมโล่งใจที่เพื่อนมาถึงโดยปลอดภัย"ไงมึง"ปีขาลทักสั้น ๆ พลางเข้าไปโอบเพื่อน ตบหลังเบา ๆ หนึ่งที แล้วหันไปทักทายลุงธงคนขับรถของเพื่อนสนิท"สวัสดีครับลุง ขับมาไม่ได้พักเลยสินะครับ""ก็มีแวะปั๊มบ้างครับ"ลุงธงยิ้มเหนื่อย ๆ ไม่รู้กี่สิบปีแล้วที่ไม่ได้ขับรถออกต่างจังหวัด เพราะปกติที่ขับรถให้นาย ไกลสุดก็แค่อยุธยา"ที่จริงคุณธามแกจะขับเองครับ บอกให้ผมกลับบ้านได้เลย แต่ผมขอมาด้วย อย่างน้อยจะได้เปลี่ยนมือกัน...นี่ก็ออกมาเลย เสื้อพงเสื้อผ้าอะไรไม่มีสักตัวเลยครับ"ลุงธงบอกอย่างเป็นห่วงมากกว่าจะฟ้อง"ผมให้แม่บ้านเตรียมห้องกับพวกกับข้าวกับปลาไว้ให้ลุงแล้ว ไปกินข้าวก่อนก็แล้วกันนะลุง เดี๋ยวเสื้อผ้าสะอาด ๆ ให้แม่บ้านหาให้แป๊บเดียว...แม่ต้อย ฝากดูแลลุงเปิ้นกำเน่อ""เจ้า"แม่บ้านวัยกลางคนรับคำแล้วพาลุงธงเดินหายเข้าไปด้านหลั

  • อุ้มรักสัญญาเถื่อน His Hidden Bride   ตอน 46 แม่

    ธามยังจับต้นชนปลายไม่ถูก...เขาอยากจะคิดว่านี่เป็นเรื่องตลก เขากำลังถูกแกล้ง แต่สีหน้าของผู้หญิงสูงวัยสองคนที่กำลังมองมาที่เขาก็จริงจังเกินกว่าจะคิดเช่นนั้น"ทำไมแม่พูดอย่างนั้นล่ะครับ ก็แม่เป็นแม่ผม...""ใช่ แม่ควรจะเป็นแม่ของแก แม่ก็เคยเชื่อแบบนั้น"ธัญญาหันกลับไปมองทิพย์ลาวัณย์อย่างเจ็บแค้น"ฉันให้แกมาอุ้มบุญลูกของฉัน แต่แกกับทิมกลับสวมเขาให้ แอบไปมีอะไรกันตอนไหนฉันก็ไม่รู้ ไม่เคยคิดจะระแวงเลยสักครั้ง แต่ตอนแกเกิด สายตาของแกกับทิมทำให้ฉันสงสัยและตัดสินใจแอบตรวจดีเอ็นเอ จึงได้รู้ว่าเด็กคนนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับฉันเลย... แกหลอกฉันตลอดแปดเก้าเดือนที่ท้อง แกกับทิม เลวทั้งคู่""แม่...นี่มันอะไรกัน ผมงงไปหมดแล้วนะครับ""จนป่านนี้แล้วยังไม่ชัดอีกหรือไง"ธัญญาหันมาตอบเสียงดังจนแทบเป็นตะโกน"ฉันไม่ใช่แม่แท้ ๆ ของแก ฉันแค่เลี้ยงแกมา เพราะว่าแม่แท้ ๆ ของแกมันเป็นชู้ มันแค่อุ้มท้องแล้วก็คลอด แล้วก็ต้องหนีไปอยู่เมืองนอกเพราะทนขายขี้หน้าไม่ได้ที่แอบนอนกับผัวของพี่สาว..."ธามหน้าซีดเผือด ไม่กล้ามองทิพย์ลาวัณย์ให้ชัด ๆ ด้วยซ้ำ ธัญ

  • อุ้มรักสัญญาเถื่อน His Hidden Bride   ตอน 45 ระเบิด

    ธัญญาก้าวเข้าไปในห้องโดยไม่ต้องรอให้เชิญ ทิพย์ลาวัณย์เบี่ยงตัวหลบให้โดยอัตโนมัติทั้งที่ตอนนี้เธอไม่ใช่เด็กสาวคนเดิมที่ต้องฟังคำสั่งของญาติผู้พี่อยู่เสมอ...แต่เธอก็อนุญาตให้ธัญญาเข้ามาแค่คนเดียว บรรดาผู้ช่วยผู้ติดตามของเขา เธอให้รออยู่ด้านนอกธัญญามองไปรอบ ๆ ห้องพักที่มีห้องนอนย่อยสองห้อง มีชุดครัว มุมนั่งเล่นดูโทรทัศน์ และมุมอ่านหนังสือ ทุกอย่างดูสะดวกสบายครบครันสมเป็นห้องที่ใหญ่ที่สุดของโรงแรม"ฉันไม่ได้มาที่นี่ตั้งนานแล้ว ธามเขายังดูแลได้ดีทีเดียว ดูดีกว่าตอนทิมยังอยู่เสียอีก""พี่ธัญมาทำไมคะ"ทิพย์ลาวัณย์ถามออกไปอย่างไม่อ้อมค้อม ญาติผู้พี่ของเธอคงไม่ได้มาที่นี่เพื่อแค่ทักทายอย่างแน่นอนธัญญาหันกลับมาทันที "แกต่างหากกลับมาทำไม 'กล้า' กลับมาทำไม หรือมันนานเกินไปจนแกลืมไปแล้วว่าแกสัญญาอะไรกับฉัน""ใช่ค่ะพี่ธัญ มันนานเกินไปแล้ว"ทิพย์ลาวัณย์ยอมรับ แววตาและน้ำเสียงอ่อนลงอย่างอ้อนวอน"มันสามสิบกว่าปีแล้วนะคะ พี่จะไม่ให้ฉันกลับมาเหยียบบ้านเกิดเมืองนอนตัวเองเลยหรือไง ฉันแค่อยากพาลูกชายฉันกลับมาเที่ยว... ไม่ได้มาเพราะต้องการจะรบกวนอะไรพี่... ขนาดงานศพพี่ทิม ฉันยังไม่มาเลย เท่านั้นยังไม่มา

  • อุ้มรักสัญญาเถื่อน His Hidden Bride   ตอน 44 เสียงเคาะประตู

    เย็นนั้นลูกชายบอกว่าจะขอออกไปดินเนอร์กับเพื่อนใหม่ 'ที่อื่น'"มีบาร์ชั้นดาดฟ้าที่มองลงไปเห็นวิวแม่น้ำเจ้าพระยาครับ แวนอยากลองไปที่นั่น""ไปกับสาวก่อน แล้วค่อยพาแม่ไปวันหน้าใช่ไหม"ทิพย์ลาวัณย์แกล้งถาม แต่อีแวนยิ้มและพยักหน้าจริงจัง"แน่นอนครับ ถ้าร้านโอเคแวนจะพาแม่ไปอีกแน่นอน...""แล้วจะกลับดึกไหมลูก"อีแวนลังเลเล็กน้อย"น่าจะดึก หรืออาจจะค้างที่อื่นครับ"ทิพย์ลาวัณย์ตกใจนิด ๆ อดห่วงขึ้นมาไม่ได้ตามประสาคนเป็นแม่"ระมัดระวังตัวให้ดีนะแวน ที่นี่เมืองไทย ไม่ใช่อเมริกา""ครับ ไว้ใจได้ครับ"ชายหนุ่มวัยยี่สิบเอ่ยก่อนก้มลงจูบแก้มสองข้างของมารดา แล้วขอตัวออกจากห้องไปเพื่อไปตามนัดกับเพื่อนใหม่ที่เขาว่า ทิพย์ลาวัณย์ไม่เซ้าซี้ถามว่าใคร แม้จะพอเดาได้ว่าน่าจะเป็นสาวสวยคนที่ส่งยิ้มให้ลูกชายเธอเมื่อเช้าเมื่อลูกชายไม่อยู่ ทิพย์ลาวัณย์เลยคิดว่าอาจจะโทรสั่งรูมเซอร์วิสขึ้นมาก่อนบนห้อง แต่แล้วก็เปลี่ยนใจ เปลี่ยนเสื้อผ้าให้สุภาพสมวัยแล้วหยิบผ้าคลุมไหล่สีเลือดหมูลงไปที่ห้องอาหาร..."วันนี้มีดนตรีสดด้วยหรือคะ"เธอเอ่ยกับพนักงานอย่างแปลกใจตอนที่พนักงานมารับออเดอร์"ใช่ค่ะ ทุกวันศุกร์เสาร์อาทิตย์ กับวันหยุดย

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status