บทที่ 1378

Latest chapter

• อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2332

  เซี่ยปั้นเวยพอได้ยินองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นบอกว่าจะไปไต่สวนเจ้าลัทธิฝั่งซ้ายด้วย ก็รู้สึกสงสัยในหูของตนเองขึ้นมา"องค์หญิงใหญ่ ท่านว่าอะไรนะ?""ข้าบอกว่าข้าจะไปไต่สวนเจ้าลัทธิฝั่งซ้ายกับเจ้าด้วย มีอะไรผิดหรือ? เจ้าคนเดียวสู้ไปกันสองคนไม่ได้แน่ ปัญหากับรายละเอียดตั้งมากมาย พอมีคนเพิ่มก็มีโอกาสเจรจาเพิ่มขึ้นด้วย เจ้าเองก็ไม่ค่อยชัดเจนเรื่องที่อ๋องเจวี้ยนเคยเจอมาในอดีตนี่?"องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นรู้สึกว่า เซี่ยปั้นเวยเติบดตมาในภูเขาแบบนั้น คงจะไม่ค่อยชัดเจนกับโลกภายนอกเท่าไร ไม่ต้องพูดเรื่องที่เกิดขึ้นในวังจักรพรรดินั่นเลยในเมื่อนางเองก็ไม่รู้ แล้วจะไปเริ่มถามจากตรงไหนได้กัน?"ข้าเข้าใจเรื่องของอ๋องเจวี้ยนมากมายเลย ยิ่งไปกว่านั้นเรื่องของหมอเทวดาฟู่ก็รู้อยู่หน่อยๆ ให้ข้าไปช่วยถามด้วย น่าจะถามเรื่องที่พวกเขาสนใจ กับเรื่องที่อยากรู้ได้มากขึ้น" องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นบอกมา"หมอเทวดาฟู่? ท่านหมายถึงพระชายาอ๋องเจวี้ยนหรือ?"เซี่ยปั้นเวยอันที่จริงไม่ค่อยเข้าใจนักว่าเพราะอะไรพอองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นเอ่ยถึงฟู่จาวหนิง มักจะเรียกนางว่าหมอเทวดาฟู่ ในเมื่อตอนที่อยู่กับอ๋องเจวี้ยน ไม่ใช่ควรเรียกกว่าพระชายาอ

• อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2331

  "นี่คือหน้าตาเจ้าลัทธิฝั่งขวาที่เจ้าลัทธิฝั่งซ้ายบรรยายออกมาหรือ?" เซียวหลันยวนถาม"ใช่แล้ว ข้าอาจจะวาดได้ไม่ดี แต่ว่า เจ้าลัทธิฝั่งซ้ายพอเห็นแล้วก็พูดขึ้นว่า เจ้าลัทธิฝั่งขวาหน้าตาแบบนี้ คิดว่าน่าจะไม่ผิดไปสักเท่าไร" เซี่ยปั้นเวยเอ่ยขึ้นนางรู้สึกเครียดหน่อยๆ พอถูกเซียวหลันยวนมองเช่นนี้ ในใจก็รู้สึกกดดันขึ้นมาในรังเก่าของเจ้าลัทธิฝั่งซ้าย ตอนแรกที่นางเห็นเซียวหลันยวน นางก็มีความรู้สึกแบบนี้ ตอนนั้นนางกังวลว่านางจะถูกฆ่าทิ้งด้วยซ้ำนี่จึงเป็นสาเหตุที่เพระาอะไรทั้งที่นางก็รู้สึกว่าอ๋องเจวี้ยนหน้าตาหล่อเลหา แต่ไม่กล้าจะหวั่นใจด้วยเลยแม้แต่น้อยเซี่ยปั้นเวยรู้ว่าตนเองไม่มีทางควบคุมผู้ชายแบบนี้ได้"เขายังพูดอะไรมากอีก?" เซียวหลันยวนก้มลงมา ถามขึ้นมาคำหนึ่งเซี่ยปั้นเวยอยากจะพูดออกมาเหมือนอย่างที่บอกกับถังอู๋เจวี้ยนไป บอกว่าเจ้าลัทธิฝั่งซ้ายยังไม่ยอมพูดอะไรมาก และยังอยากบอกว่าเขาน่าจะเพราะถูกทำให้ไร้ประโยชน์ไปแล้ว ดังนั้นจึงแค้นเคืองอยู่บ้าง อยากให้นางมาแลกสวัสดิการเล็กๆ น้อยๆ ให้เขา จากนั้นค่อยเข้าไปถามเขาเอาอีกทีแต่พอได้ยินน้ำเสียงสงบนิ่งแบบนั้นของเซียวหลันยวน นางก็รู้สึกประหวั่

• อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2330

  อ๋องเจวี้ยนพอออกมา องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นก็หวาดกลัวขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัดอ๋องเจวี้ยนกับฟู่จาวหนิงคือคนที่รู้ดีที่สุดว่าสถานการณ์ปัจจุบันของนางยากลำบากเพียงใดนางมักรู้สึกว่า พออยู่ต่อหน้าสามีภรรยาทั้งสอง ตนเองนั้นดูไม่มีศักดิ์ศรีเหลืออยู่เลย"ข้าไม่ได้มีความหมายเช่นนั้น" องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นก้มหน้าเอ่ยขึ้น"องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นไม่ได้มีความหมายนี้ ก็อย่าพูดคำพูดที่ทำให้คนเข้าใจผิดว่าเป็นการคุกคามออกมาสิ" ฟู่จาวหนิงเองก็เอ่ยขึ้นมาด้วยนางคล้องแขนเซียวหลันยวนอยู่ สามีภรรยาทั้งสองคนเดินกันออกมาอย่างสนิทสนมเซี่ยปั้นเวยเห็นพวกเขาแบบนี้แล้วรู้สึกประหลาดใจหน่อยๆ จากนั้นก็รู้สึกเขินขึ้นมาทำไมถึงทำตัวสนิทสนมกันแบบนี้ต่อหน้าคนอื่นนะ? หรือว่าพวกเขาไม่อายกันเลย?แต่ว่า พอเห็นอ๋องเจวี้ยนให้พระชายาคล้องแขนได้แบบนั้น ดูแล้วนางก็อิจฉามาก แม้จะดูเขินหน่อยๆ แต่ในใจก็อดรู้สึกอิจฉาและปรารถนาขึ้นมาไม่ได้นางเหลือบมองไปทางถังอู๋เยว่ถังอู๋เยว่ยังสวมหมวกคลุมหน้าอยู่ นางมองไม่เห็นหน้าเขา แต่รู้ว่าด้วยหน้าตาของถังอู๋เจวี้ยน เขาในฐานะที่เป็นน้องชาย ก็ไม่มีทางน่าเกลียดเด็ดขาด"ข้าไม่ได้มีความหมายจะคุกคาม

• อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2329

  ถังอู๋เยว่เดิมทีก็ป่วยมานานหลายปี นิสัยเองก็มีบิดเบี้ยวไปบ้างเพียงแต่ว่า ถังอู๋เจวี้ยนดีกับเขามากเกินไป แล้วยังให้ความอดทนและความรักกับเขาอย่างมากมาย ดังนั้นในสถานการณ์ทั่วไปเขาจึงสามารถควบคุมตนเองไว้ได้ อดทนได้อยู่แต่ตอนนี้พอเผชิญหน้ากับองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นที่เดิมทีเขาก็ไม่ชอบอยู่แล้ว เขาจึงทนไม่ไหวขึ้นมาเขาไม่มีมารยาทและความอดทนกับองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นมาดยตลอด พอได้ยินนางถามเช่นนี้ เขาก็ตอบกลับมาคำหนึ่งทันที"ท่านไม่จำเป็นต้องรู้หรอก"องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้น: "..."เบ้าตาของนางแดงก่ำขึ้นมาทันทีถังอู๋เยว่นี่ไม่มีมารยาทเลยจริงๆ! ทำไมถึงทำกับนางแบบนี้?เขาชิงถงนี่ มันเป็นสถานที่ยอดเยี่ยมแค่ไหนกันเชียว ทำไมถึงได้กำเริบเสิบสานกับองค์หญิงใหญ่แห่งต้าชื่ออย่างนางแบบนี้!ตอนนี้เอง ในใจขององค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นก็คิดถึงตอนที่ตนเองยังเป็นองค์หญิงใหญ่แห่งต้าชื่อขึ้นมาอย่างประหลาด คิดถึงตอนที่ฝ่าบาทต้าชื่อยังยืนอยู่ด้านหลังนางจู่ๆ นางก็เข้าใจเรื่องหนึ่งขึ้นมา มีเพียงแค่ยังอยู่ในต้าชื่อ และยังพึ่งพิงฝ่าบาทอยู่เท่านั้น นางถึงยังเป็นองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นอย่างแท้จริง ถึงจะทำให้คนนับถือนางตอนนี้คน

• อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2328

  ฟู่จาวหนิงกับเซียวหลันยวนถือว่าว่างมาครึ่งค่อนวันนางดึงเซียวหลันยวนออกมา แล้วฝังเข็มให้เขา ทำให้เลือดลมเขาเดินสะดวกขึ้นหน่อยตอนที่เก็บเข็มก็ได้ยินว่าเซี่ยปั้นเวยเข้ามาแล้ว"แม่นางเซี่ยกับองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นเข้ามาเจ้าค่ะ แล้วก็คุณชายน้อยถังด้วย" เสี่ยวเยว่เอ่ยขึ้น"พวกเขาสามคนมาด้วยกันได้ยังไงเนี่ย?" ฟู่จาวหนิงประหลาดใจหน่อยๆ"ได้ยินว่าแม่นางเซี่ยได้ข้อมูลที่มีประโยชน์มาจากเจ้าลัทธิฝั่งซ้ายแล้ว"ในน้ำเสียงเสี่ยวเยว่มีความขุ่นเคืองอยู่หน่อยๆ สองวันนี้เวลาส่วนใหญ่เซี่ยปั้นเวยจะอยู่กับนาง แต่ว่าท่าทีของเซี่ยปั้นเวยก็ทำให้นางรู้สึกแปลกประหลาดอย่างบอกไม่ถูกนางเองก็อยากช่วยคุณหนูกับท่านอ๋องสอบถามเรื่องลัทธิเทพทำลายล้างเหมือนกัน แต่พอแค่เอ่ยถึงเจ้าลัทธิฝั่งซ้ายกับเซี่ยปั้นเวย เซี่ยปั้นเวยก็จะเลี่ยงหัวข้อสนทนา ไม่บอกอะไรนางเลยสักคำเสี่ยวเยว่รู้สึกว่า เซี่ยปั้นเวยถ้าคิดจะช่วยเหลือจริงๆ ตอนที่นางถามก็น่าจะพยายามตอบกลับล้างสิ บางทีนางอาจจะพบปัญหาอะไรจากในรายละเอียดบ้างก็ได้แต่เซี่ยปั้นเวยกลับเลี่ยงไม่คุยด้วยเลย นี่มันหมายความว่ายังไงกัน?ไม่พูดอะไรกับนางสักคำ แต่พอไปถามก็ได้ข้อมูลมี

• อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส   บทที่ 2327

  เซี่ยปั้นเวยบอกว่าจะพยายามเต็มที่ ก็เหมือนจะพยายามเต็มที่จริงๆเพราะวันถัดมา นางก็ทำให้เจ้าลัทธิฝั่งซ้ายพูดข้อมูลที่มีประโยชน์ออกมาได้ข้อมูลเกี่ยวกับเจ้าลัทธิฝั่งขวาของลัทธิเทพทำลายล้างเซี่ยปั้นเวยหยิบรูปวาดใบหนึ่งออกมาตรงหน้าถังอู๋เจวี้ยน"นี่คือหน้าตาของเจ้าลัทธิฝั่งขวาที่เจ้าลัทธิฝั่งซ้ายบรรยายออกมา ข้าวาดออกมาตามคำบรรยายของเขา หลังจากเขาเห็นก็บอกว่าใกล้เคียงถึงเจ็ดส่วน"คนในรูปวาด ดูนุ่มนวลอ่อนช้อย แต่ก็ถือว่าหล่อเหลาเอาการ ดูแล้วอายุน่าจะสี่ห้าสิบปีอายุสี่ห้าสิบ แล้วยังหล่อเหลา ก็ดูคล้ายกับเจ้าอารามอยู่พอควร ถังอู๋เจวี้ยนอดคาดเดาจุดนี้ขึ้นมาไม่ได้เลยว่าเจ้าลัทธิฝั่งขวานี่ คงไม่ใช่คนตงฉิงหรอกใช่ไหม?คนที่มาจากตงฉิง ดูแล้วหน้าตาดีกันหมด ยิ่งไปกว่านั้นยังดูไม่ค่อยแก่ด้วยรวมถึงเซียวหลันยวน เขารู้สึกว่ายี่สิบปีให้หลังเซียวหลันยวนก็คงจะไม่ได้ดูแก่ลงไปมากนัก"คิดไม่ถึงว่าแม่นางเซี่ยจะมีฝีมือวาดภาพแบบนี้ด้วย"จุดนี้ทำให้พวกเขารู้สึกเกินคาดมาก เซี่ยปั้นเวยวาดคนได้ดีขนาดนี้เชียว ก่อนหน้านี้พวกเขาคิดว่านางถูกเจ้าลัทธิฝั่งซ้ายเลี้ยงไว้แบบนั้นในภูเขา สามารถมีทักษะการใช้ชีวิตทั่