EP.7 เสี้ยนหนาม 2/2

Latest chapter

• เปลี่ยนมึงเป็นเมีย   EP.25 บทส่งท้าย (จบ)

  เอิร์ธ..." ทำไมรีบมารับกูจัง " ผมบ่นอุบอิบเมื่อเดินตามคนที่ถือกระเป๋าโน๊ตบุ๊คนำหน้าผมอยู่ตอนนี้ ปกติห้าโมงเย็นมันถึงจะมารับผมเพราะผมเลิกงานพร้อมพนักงานแต่วันนี้มาเซ้าซี้ให้ผมรีบกลับตั้งแต่บ่ายโมง ถึงผมเข้าบริษัทแล้วจะไม่มีอะไรให้ทำก็เถอะแต่อยู่บ้านก็ไม่มีอะไรให้ทำอยู่ดีไง สู้นั่งอยู่เป็นกำลังใจให้พนักงานยังดีกว่า" ก็คิดถึงไงเลยมารับไวไม่ดีหรอเมีย " มันหันมามองผมอย่างกวนๆก่อนจะเอาของยัดใส่รถตรงเบาะหลังแล้วเปิดประตูด้านข้างคนขับให้ผม" วันหลังไม่ต้องมารับนะกูกลับเอง " ผมบอกอย่างเซ็งๆก่อนจะขึ้นไปนั่งบนรถ" ไม่หงุดหงิดสิวะกูแค่อยากดูแลอยากเอาใจใส่มึงไม่ได้หรือไง" คนที่ขึ้นมานั่งเบาะคนขับหันมาพูดกับผมพลางเอามือโยกหัวผมไปมาเบาๆ เหมือนจะเอ็นดูนะแต่มันกำลังกวนตรีนเพราะผมไม่ชอบให้ใครมาเล่นหัว" ใครใช้ให้จับหัว "" เป็นผัวก็จับไม่ได้หรอ " มันหันมามองยิ้มๆ กวนตรีน!!" เอิร์ธ มึงรักกูมั้ย " อยู่ๆคนที่นั่งข้างๆก็ถามขึ้นโดยที่สายตายังจับจ้องไปที่ถนน" มาไม้ไหนของมึงเนี่ย กูไม่เล่นนะวันนี้กูหงุดหงิด" ผมบอก" ไม้ป่าเดียวกันไงทำเป็นมาถาม " มันหันมายิ้มกวนๆพลางเลิกคิ้วให้ผม อยากตบกบาลมันสักฉาดจริงๆ"

• เปลี่ยนมึงเป็นเมีย   EP.24 ปลอบ

  เอิร์ธ...ผมไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหนที่นอนนิ่งให้มันรบรอยที่ไอ้บ้านั่นฝากไว้ รู้แค่ว่าตื่นมาอีกทีก็คอแห้งแถมยังปวดเนื้อปวดตัวไปหมด“ โอ๊ยทำไมปวดแบบนี้วะ ”" ไหวมั้ยเรากลับบ้านกันเถอะ " คนที่กำลังติดกระดุมเสื้ออยู่ปลายเตียงถามผมขึ้นเมื่อได้ยินเสียงผม" อืม แต่ตอนนี้กูหิวน้ำ" ผมพูดเสียงอ่อยๆพลางค่อยพยุงตัวให้ลุกขึ้นนั่งช้าๆรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวและปวดหัวยังไงไม่รู้ สักพักผมว่าต้องไข้ขึ้นแน่ๆ" อ๊ะ น้ำ มานี่เดี๋ยวป้อน " ไอ้เอลฟ์นั่งลงข้างผมพลางยื่นแก้วน้ำมาจ่อที่ปากผม มือหนาๆทาบลงบนหน้าผากผมเบาๆไปด้วยทำให้ผมรู้สึกแปลกๆกับที่มันทำอยู่ตอนนี้" มึงไม่สบายนี่หว่านี่โดนลบรอยแค่นี้ไข้ขึ้นเลยนหรอวะ" ยังจะมากวนประสาทอีกผมล่ะอยากมีแรงกระโดดถีบมันจริงๆเลย" มาๆเดี๋ยวกูใส่เสื้อผ้าให้ ไหนดูซิว่ากูลบรอยหมดยัง " เสียงพูดกวนๆยังดังขึ้นไม่หยุดขณะที่มันใส่เสื้อผ้าให้ผมไหนจะพูดไปอมยิ้มไปกวนประสาทผมไป แต่มันเป็นแบบนี้ผมก็รู้สึกดีนะอย่างน้อยความกลัวก่อนหน้านี้ก็หายไปพรึ่บ!!" ปล่อยกูเดี๋ยวกูเดินเอง " หลังจากใส่เสื้อผ้าให้ผมเสร็จคนที่ตัวสูงกว่าก็ช้อนร่างผมขึ้นก่อนจะพาเดินออกไป นี่มันจะอุ้มผมเดินไปแบบนี้เน

• เปลี่ยนมึงเป็นเมีย   EP.23 ปีแสง? 4/4

  เอลฟ์...ปัง!!เสียงปืนของลูกน้องเพื่อนผมดังขึ้นหน้าประตูก่อนจะผลักประตูเข้าไปในห้องๆหนึ่งที่ตอนนี้ภาพตรงหน้าทำให้ผมอยากจะฆ่ามัน!!" ไอ้ปีแสง!! มึงทำเหี้ยอะไรเมียกู!!"ผลั๊ว!!ทันทีที่ผมวิ่งเข้าไปในห้องนั้นผมก็เห็นไอ้เหี้ยปีแสงกำลังอยู่บนเตียงกับเมียผมมันกำลังบีบคอเมียผม มันกำลังจะฆ่าเมียผม ผมกระชากตัวมันลงมาจากเตียงพลางเตะเข้าที่ใบหน้ามันไปทีหนึ่งจนมันฟุบลงกับพื้นก่อนจะกระหน่ำเท้าหนักๆลงบนใบหน้าและลำตัวมันด้วยความโมโห" มึงคิดว่ากูทำอะไรล่ะ ดูสภาพเมียมึงตอนนี้สิคิดว่ากูพามานอนฟังนิทานหรือไง ฮ่าๆๆ " ไอ้เหี้ยปีแสงมองผมด้วยสายตากวนตีนพลางยิ้มเยาะเย้ยผมทั้งๆที่ใบหน้าและปากของมันเต็มไปด้วยเลือด แต่ภาพของคนที่นอนแน่นิ่งอยู่บนเตียงทำให้ผมแทบสติแตกอยากจะฆ่ามันให้ตายคาตีน" เหี้ยเอ๊ย!! ไอ้ชั่ว!! " ผมกระหน่ำเท้าหนักๆลงไปที่ใบหน้าและตามลำตัวของมันอย่างไม่ยั้ง ผมจะเอาให้มันตายมันกล้าดียังไงมาทำเหี้ยกับเมียผมไอ้เลว!!“ คุณเอลฟ์ไปดูคุณเอิร์ธก่อนดีกว่านะครับเดี๋ยวทางนี้พวกผมจัดการเอง ” เสียงคนของเพื่อนผมเรียกสติผมให้กลับมาอีกครั้งทำให้ผมที่ตัวสั่นเพราะความโกรธอยู่ละจากไอ้ปีแสงเดินไปหาคนบนเตียง" ฮึ

• เปลี่ยนมึงเป็นเมีย   EP.22 ปีแสง? 3/4

  เอิร์ธ...ผมค่อยๆลืมตาขึ้นมาก็พบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงในห้องของใครสักคนเพราะนอกจากมันจะไม่ใช่ห้องของผมแล้วมันก็ไม่ใช่ห้องของไอ้เอลฟ์ด้วย" ตื่นแล้วหรอครับเอิร์ธ "" พี่ปี!! " ผมหันไปตามเสียงทุ้มก็พบว่าเป็นพี่ปีที่ตอนนี้กำลังยืนกอดอกมองผมอยู่ที่ปลายเตียง" ที่นี่ที่ไหนพี่แล้วพี่พาผมมาที่นี่ทำไม"" เรือนหอของเราไง ชอบมั้ย " พี่ปีเดินเข้ามาใกล้ๆพลางโน้มใบหน้าลงมา ผมพยามจะเบือนหน้าหนีแต่ก็ถูกมือใหญ่บีบกรามเอาไว้แน่นจนหันไปไหนไม่ได้" จะเจ็บ ผมเจ็บนะพี่ " ผมร้องบอกคนตรงหน้าเสียงสั่น" เอิร์ธเจ็บได้ไม่ถึงครึ่งของพี่หรอกครับ เอิร์ธรู้มั้ยว่าพี่รอเอิร์ธมานานแค่ไหนรักเอิร์ธมากกว่ามันแค่ไหน แต่ดูเอิร์ธทำกับพี่สิทั้งๆที่พี่ไม่เคยมองใครนอกจากเอริธ์พี่สนใจเอิร์ธคนเดียวพี่อยู่ข้างเอิร์ธมากกว่ามัน แล้วทำไม แล้วทำไม!! เอิร์ธถึงเลือกมัน!!" เสียงตวาดจากคนตรงหน้าดังลั่นพร้อมกับแรงบีบที่กรามผมแรงขึ้นเรื่อยๆจนหน้าผมสั่นไปหมดผมปล่อยให้น้ำตาไหลออกมาเพราะความเจ็บปวด ทั้งความรู้สึกกลัวและสับสนตอนนี้ ในใจคิดอยากจะหนีแต่ที่คอของตอนนี้ผมมีโซ่สีดำล่ามไว้ มือสองข้างถูกเชือกหนามัดรวบไว้ด้านหลังและผมเพิ่งรู้ตัวว่า

• เปลี่ยนมึงเป็นเมีย   EP.21 ปีแสง? 2/4

  เอลฟ์...ติ๊ง ติ๊งเสียงแอปพลิเคชันไลน์ผมดังขึ้นรัวๆขณะที่ผมนั่งคุยเรื่องค่าใช้จ่ายและการปรับปรุงร้านกับลูกน้องอยู่จนผมต้องรีบปิดประชุมเร็วๆเพราะอยากจะเปิดอ่านไลน์ ปกติไอ้แซมมันไม่ไลน์ส่วนตัวมาหาผมนี่หว่า ไลน์ผู้จัดการร้านก็มี" งั้นตกลงตามที่เราคุยกันนี่แหละ ส่วนเรื่องอื่นค่อยว่ากันอีกที" ผมบอกก่อนที่เราทุกคนจะแยกย้ายกันติ๊ง!!" แมร่งงงเอ๊ยยยย!!!! " ผมตะโกนลั่นห้องเมื่อเปิดดูรูปในแอปพลิเคชันไลน์ที่ไอ้แซมส่งมาให้ มันเป็นรูปของผู้ชายคนหนึ่งที่ผมจำได้ว่ามันชื่อปีแสง ไอ้ปีแสงนั่นกำลังนั่งอยู่กับเมียผมรูปต่อมามันกับเมียผมกำลังจูบกัน เลว!! เลวทั้งคู่!!" พี่เอลฟ์ๆ!! พี่ต้องรีบตามเขาไปนะพี่!! " ไอ้แซมวิ่งมาหาผมด้วยความรีบร้อนเมื่อผมเดินลงมาชั้นล่างด้วยความโมโหก่อนจะมองหาคนสองคนที่ตอนนี้ไม่ได้อยู่ที่นี่แล้ว" มึงจะให้กูตามไปหาหอกอะไรห๊ะ!! ปล่อยให้เหี้ยกับเหี้ยสมสู่กันอะดีแล้ว" ผมพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดก่อนจะกระหน่ำเทเหล้าในแก้วลงคอ" แต่พี่ไม่ตามเขาไปไม่ได้ " เอ้าไอ้เด็กเวรนี่บอกไม่ตามก็คือไม่ตามดิวะ" มึงยังอยากทำงานอยู่ที่นี่อีกมั้ยไอ้แซม!! " ผมหันไปตวาดมันก่อนจะหันกลับมายกแก้วต่อ" แต่พี

• เปลี่ยนมึงเป็นเมีย   EP.20 ปีแสง? 1/4

  เอิร์ธ..." มึงแน่ใจนะว่าจะรอกูข้างล่างไม่ขึ้นไปข้างบนด้วยกัน" ไอ้เอลฟ์หันมาถามผมหลังจากที่พาผมมานั่งที่โต๊ะวีไอพีในผับของมัน" เออมึงขึ้นไปเถอะชักช้าอยู่ได้คนอื่นเขารอมึงอยู่นะ" ผมพูดพลางส่งสายตาดุๆไปให้มัน วันนี้มันลากผมมาดูงานที่ผับเป็นเพื่อนพอเสร็จแล้วจะกลับไปนอนบ้านกัน ปกติเวลามาที่นี่ผมจะมาช่วงก่อนผับเปิดกับหลังผับปิดแต่วันนี้สิมาตอนผับเปิดซะงั้น" งั้นกูไปนะเมียอย่าแดกเยอะล่ะเดี๋ยวคุยงานเสร็จแล้วกูจะรีบลงมา" มันกำชับผมอย่างกะเป็นพ่อก่อนจะมองไปทางขวดเหล้าที่พนักงานเอามาเสริฟ์ให้" กูรู้น่า มึงรีบๆไปได้แล้วจะได้รีบกลับบ้านพรุ่งนี้กูต้องเข้าบริษัทฯแต่เช้าอีก"" งั้นกูไปนะ "“ เออ ” ผมพยักหน้าให้มันก่อนจะมองตามแผ่นหลังมันจนลับสายตาแล้วนั่งลงกระดกเหล้ารอพลางเล่นโทรศัพท์ไปด้วย" อ้าวพี่เอิร์ธ!! ไม่ขึ้นไปข้างบนด้วยกันหรอพี่ " เสียงใครบางคนทักขึ้นทำให้ผมละสายตาจากจอโทรศัพท์มือถือก่อนจะเงยหน้าขึ้นไปตามต้นเสียงก็เจอไอ้แซมเด็กในร้านยืนยิ้มแก้มปริอยู่" ไม่อะกูไม่ชอบคนเยอะ แล้วมึงไม่ขึ้นไป? " ผมเอียงคอถามมันก่อนจะยกแก้วอีกครั้ง" เขาประชุมแค่ผู้จัดการร้านกับการ์ดที่ถูกส่งมาจากฮ่องกงอะพี่ ผ