John Green About The Author

'สำหรับผม เด็กดื้อไม่ใช่เด็กแลาด แต่เด็กดื้อก็คือเด็กดื้อ' ‘หนูต้องโตแค่ไหนถึงจะยืนข้างเทนต์ในฐานะคนรักได้คะ’ ‘ตอนนี้ตั้งใจเรียนก่อนนะครับ เป็นเด็กต้องตั้งใจเรียนก่อน’ ‘หนูพิ้งค์ไม่เคยขาดเรียนเลยนะคะ เทนต์บอกให้เรียนเก่ง ๆ หนูพิ้งค์ก็ทำตามที่บอก หนูสอบได้ที่หนึ่งของห้องตลอดเลย’ เด็กสาววัยละอ่อนยิ้มแก้มป่องอวยอย่างภูมิใจ ‘หนูจะได้ของขวัญจากเทนต์อีกไหม’ ‘เอาไว้คุณหนูสอบได้ที่หนึ่งอีกผมก็จะให้อีกครับ’ ‘สัญญาก่อน’ นิ้วก้อยน้อย ๆ ชูขึ้นมาหมายจะเกี่ยวก้อยทำสัญญากับชายหนุ่มทว่าพี่เลี้ยงสาวกลับจูงมือเธอเดินเข้าไปในโรงเรียนก่อน เด็กน้อยหันมามองตาละห้อยพลางเม้มปากแน่น แววตาฉาบด้วยม่านน้ำตาจนแพรวพราว ‘หนูอยากยืนอยู่ข้างเทนต์..เหมือนที่หม่าม้ายืนอยู่เคียงข้างปะป๊า’

หมอไทม์ ธามไธ ศัลยแพทย์โรงพยาบาล N ภายนอกดูเหมือนเป็นคนเย็นชาที่ไม่ค่อยสนใจใคร แต่ใครเลยจะรู้ว่าข้างในหัวใจกลับซ่อนความหวั่นไหวและอบอุ่นเอาไว้อย่างมิดชิด ครั้งหนึ่งเขาเคยตั้งปฎิญาณเอาไว้ว่าจะไม่รักใครแต่แล้วโชคชะตากลับเล่นตลกให้เขาต้องมาตกหลุมรักผู้หญิง ที่เขาหวังเพียงแค่ค้างคืนแต่กลับคือรักจริงและรักเดียวของเขาตลอดไป ไออุ่น อัยย์วรินทร์ เด็กสาวที่มองโลกในแง่ดีน่ารักและบริสุทธิ์สดใส รอยยิ้มของเธอทำให้ใครต่อใครตกหลุมรักโดยไม่รู้ตัว รวมถึงเขาผู้ชายที่พรากความบริสุทธิ์ของเธอไปเพียงชั่วข้ามคืนด้วยความเข้าใจผิด ทำให้เธอกับเขาต้องผูกติดกันไปตลอดชีวิตด้วยคำว่ารัก

ขวัญข้าวที่ถูกแฟนนอกใจไปมีความสัมพันธ์กับหญิงอื่นในวันครบรอบที่คบกัน 7 ปี ด้วยกลัวว่าจะมีความรักที่ไม่สมหวังอีกเธอจึงไม่มีความคิดจะมีความรักครั้งต่อไปเพราะกลัวว่าเธอจะเจ็บปวดไม่สมหวังเหมือนรักครั้งแรก ขวัญข้าว อายุ 24 ปี ทำงานเป็นเลขานุการให้กับประธานบริษัทอสังหาริมทรัพย์ยักษ์ใหญ่ สวย สดใส ร่าเริง รักใครรักจริงพร้อมจะทุ่มเทให้ความรักจนหมดใจ แต่ไม่คิดว่าความรักครั้งแรกที่ไม่สมหวังในชีวิตจะทำให้ ขวัญข้าวกลัวที่จะเริ่มต้นใหม่กับใครสักคน น้ำเหนือ อายุ 30 ด้วยรูปร่างที่สูง โปร่ง ใบหน้าหล่อเหลาจึงเป็นที่หมายปอง ของสาว ๆ ในบริษัท ถึงแม้ชายหนุ่มจะมี นิสัย ที่เงียบ ไม่ค่อยพูด แต่ด้วยความหล่อเหลาและที่สำคัญหน้าที่การงานที่ดี ทำให้สาว ๆ หลายคนอยากจะ จับจองให้เขาเป็นชายในฝันของ สาวหลาย ๆ คน

คำโปรย การกลับมาเที่ยวบ้านเกิดของ.... ในครั้งนี้เธอไม่เคยคิดเลยว่าจากนักท่องเที่ยวกลายเป็นผู้ประสบภัย... ในคำคืนก่อนบินกลับไปเรียน เพื่อนสาวคนสนิท...อยากเลี้ยงอำลา เธอผู้ไม่ชอบแสงสีและเสียงที่ดัง อย่างการเข้าผับบาร์ แต่เพียงเพราะเพื่อนคนสนิทร้องขอ เธอจะปฎิเสธก็กะไรอยู่ ในที่อโคจร....ความประมาทเกิดขึ้น ได้เสมอใช่มันเกิดขึ้นกับเธอเร็วมาก ร่างกายโดนสิ่งแปลกปลอมวิ่งเข้าสู่ ร่างกายทำเธอร้อนรุ่มหาที่เปรียบไม่ ได้นาทีนี้เธอจะตายไหมนะ มันเป็นเรื่องบังเอิญหรือฟ้าลิขิต ในคำคืนนี้เธอเสียความบริสุทธิ์ให้กับใครคนหนึ่ง...เขาคือใคร...? อันนิกาตื่นขึ้นมาตอนเช้าร่างกายที่ โดนคนบนเตียงปูยี้ปูยำ..ตัวเธอยืน มองชายหนุ่มร่างกำยำผู้พรากความ สาวไปจากเธอ...แต่วินาทีนั้นเธอต้องบินแล้ว "เธอจากมาโดนไม่ลา 3เดือนต่อมาในต่างประเทศ ร่างกายของเธอมีการต่อต้านอาหารที่โปรดปรานเอามาก "อันท้องหรือ... "บ้า..... แต่ในใจเธอมันมีมากกว่าหมื่นแสนล้านคำ..เธอท้องหริอชิบหายคืนนั้นฉันลืมเลย

เมื่อเธอได้รับภารกิจลับจากป้าผู้มีพระคุณโดยทำวิธีไหนก็ได้ให้เขาตกหลุมรักเธอและไม่ต้องเดินทางกลับต่างประเทศอีก โดยแลกกับการที่คุณป้าจะชดใช้หนี้ก้อนโตของครอบครัวให้ “ยัยบ้า เธอเข้ามาอยู่ในห้องฉันได้อย่างไง” “ทำไมคุณพูดกับหนูแบบนี้ ฮือ..ฮือ..ฮือ..คุณจำเรื่องเมื่อคืนไม่ได้จริง ๆ เหรอ” “ก็ฉันไม่ได้ทำอะไร เธอนั้นแหละมาอยู่ในห้องฉันได้ไง ฉันไม่มีทางทำเรื่องแบบนี้แน่ ๆ เธอรีบออกจากห้องฉันไปเลยนะก่อนที่แม่ฉันจะเข้ามาเห็น” และนี่คือสิ่งที่ผมบอกเธอแต่เรื่องช็อตฟิลก็เกินขึ้นเมื่อแม่ผมเปิดประตูเข้ามาและเรื่องทุกอย่างดำเนินไปคือ แม่ของผมจับให้ผมหมั้นหมายกับเธอ

"บนระเบียงที่สูงเสียดฟ้า ท่ามกลางแสงไฟของเมือง เธอเฝ้ามองโลกเบื้องล่าง ราวกับกำลังถามหาสักที่ ที่หัวใจได้พักพิง ท่ามกลางความวุ่นวายที่ไม่มีวันจบสิ้น เธอโหยหาความสงบและรักแท้มาเติมเต็มช่องว่างในหัวใจ"