Nobela ni Author Jonalyn

Alas onse ng umaga ay nagpaalam na si Araceli sa mga kasamahan at nagmamadaling lumabas ng eskwelahan kung saan siya nagtatrabaho. Saglit siyang tumigil upang silipin ang kanyang cellphone. Nag-chat siya kay Jaxon, sinabihan itong break time na nila. Inaya kasi siya nito na lumabas para sabay silang mag-lunch ngayon.Wala pang reply. Malamang ay may ginagawa pa ito. Ito ang unang beses na siya ang nagyayang kumain sa labas kaya hindi maikakaila ang excitement na nararamdaman niya. Palagi kasi itong abala, kaya matagal na rin niyang iniintindi ang kakulangan nito sa oras.Nabalik ang isip niya sa kasalukuyan nang biglang huminto sa harapan niya ang isang itim na Black SUV. Sa dami ng puwedeng pagparadahan, sa harapan pa talaga niya ito tumigil. Hindi niya alam kung tanga lang ba ang driver o sadyang nagyayabang lang ng mamahaling sasakyan.Hindi na sana niya ito papansinin nang bumukas ang pinto. Dalawang lalaking nakasuot ng all black ang lumabas. May mga earpiece silang suot sa tenga

Napaatras si Araceli nang lumapit si Sixto. Wala sa sarili, napaatras pa siya muli. Kumakabog ang dibdib niya sa biglaang paglapit nito.“A-Anong ginagawa mo?” tanong niya, pilit itinatago ang kaba.Ngumisi si Sixto. “Stop fooling around, Araceli. You know very well what I'm doing right now,” aniya sa mapang-asar na tono. “Tell me, is it fun? Is it fun playing with me and my nephew at the same time?"Kalmado ang boses nito pero ramdam ni Araceli ang panganib sa presensya nito. Parang isang maling galaw lang at baka tuluyan na siyang saktan.“H-Hindi... ko alam ang mga pinagsasabi mo, Uncle Sixto. K-Kailangan ko nang balikan si Jaxon. Mauna na ako sa iyo,” nanginginig ang boses niyang sagot.Tinangka niyang lampasan ito pero agad siyang hinarang. Mabilis siyang itinulak ni Sixto sa pader ng restroom at kinorner, dahilan upang hindi siya makalayo. Napaigik siya sa sakit. Walang pakialam ang lalaki kung masaktan man siya.“A-Aray! Anong problema mo?!” reklamo niya habang masakit ang liko

What does he mean by that?Teka, kilala ba niya ito? Pero paano?Pinagmasdan niya ito nang mabuti. Sa hindi niya maipaliwanag na dahilan, pamilyar sa kanya ang kulay ng mga mata nito. Brown. Parang nakita na niya ito noon.Nanlaki ang mga mata niya nang maalala kung saan. Kaya pala parang pamilyar ang boses. Siya. Siya ang lalaking kasama niya kagabi. Ang estrangherong kumuha ng kanyang pagkabirhen.“I-Ikaw?!” bulalas niya, halos hindi makapaniwala.Hindi niya akalaing ang lalaking iyon ay si Sixto Borbon, ang Uncle ng kanyang nobyo. Palagi niyang naririnig ang pangalan nito kay Jaxon. Sino ba naman ang hindi nakakakilala kay Sixto Borbon? Sa edad na treinta y uno, punong-puno na ito ng tagumpay. May negosyo sa iba’t ibang bahagi ng Pilipinas.Parang binuhusan ng malamig na tubig si Araceli. Sa lahat ng lalaking puwedeng makasama niya sa isang gabing pagkakamali, bakit pa kailangang siya ang mapili ng tadhana? Ang Uncle pa mismo ng nobyo niya?“You know each other?” tanong ni Jaxon ha

Pinilit ni Araceli na imulat ang mga mata sa kabila ng panlalabo ng mga ito at pinagmasdan ang binatang nagbibigay init sa kanyang katawan. Siguro nga tama ang sabi nila, mas matindi pa sa ligaya ang nararamdaman kapag ang taong minamahal mo ang kasama mo. Ngunit iyon lang ang akala niya. Dahil pagkatapos ng gabing iyon, natuklasan niyang hindi ang lalaking mahal niya ang nasa tabi niya sa kama.Madilim ang kuwarto kaya hindi niya masyadong maaninag ang mukha ng lalaki. Tanging ang liwanag ng buwan lang ang nagsilbing ilaw niya, pero naging balakid ito, lalo na't malabo pa ang paningin niya dahil sa epekto ng alak."Hindi ka ba napapagod?" naitanong niya kahit ramdam na ramdam ang pagod sa katawan dahil sa walang tigil na pag-akit ng lalaki sa kanya.Kaninang umaga nila ito ginawa, pero tila hindi ito nakararamdam ng kapaguran. Para kay Araceli, para siyang lantang gulay sa sobrang pagod. Parang may balak pang laspagin siya ng lalaki.Ito ang unang pagkakataon na nakaramdam siya ng ga